Η σχέση του Τσάβι Πασκουάλ με τη Μπαρτσελόνα ξεκίνησε το 2004 και διεκόπη το 2016. Προσέξτε. Διεκόπη. Δεν τελείωσε. Αυτές οι σχέσεις δεν τελειώνουν ποτέ. Είναι σχέσεις ζωής. Όταν μένεις 12 χρόνια, σε έναν σύλλογο δεν είσαι απλά ένας προπονητής ακόμη στην Ιστορία του συλλόγου αλλά κομμάτι του. Στο ευρωπαϊκό μπάσκετ υπάρχουν κάποιες τέτοιες ιστορίες.

Την πιο έντονη, θαρρώ, πως εμείς που κατοικούμε στη χώρα που λέγεται Ελλάδα, όχι απλά την ξέρουμε αλλά την έχουμε ζήσει στο πετσί μας. Λέγεται Παναθηναϊκός και Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Η επιστροφή του στο ΟΑΚΑ για πρώτη φορά ως αντίπαλος του τριφυλλιού, της ζωής του όλης όπως λέει το τραγούδι, ήταν από τις πιο έντονες εμπειρίες που βιώνει κάποιος στον αθλητισμό. Ρωτήστε τον Ομπράντοβιτς, τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού κι όσους ευτύχησαν να είναι εκείνο το βράδυ στο ΟΑΚΑ. Στη Βαρκελώνη το βράδυ της Παρασκευής (2/12) θα έχουν την ευκαιρία, αν όχι να ζήσουν κάτι αντίστοιχο, τουλάχιστον να το… πλησιάσουν.

Οι Καταλανοί θα υποδεχτούν επίσης για πρώτη φορά ως αντίπαλο τον… δικό τους άνθρωπο. Κι εντάξει, ακόμη κι αν δεν πήραν μαζί πέντε- όπως ο Ζοτς με τον Παναθηναϊκό- αλλά μία Ευρωλίγκα, τα συναισθήματα δεν καθορίζονται από τους τίτλους. Οι φίλαθλοι της Μπαρτσελόνα, οι άνθρωποι της ομάδας, οι πρώην παίκτες του Πασκουάλ, θα νιώσουν την καρδιά τους να χτυπάει πιο δυνατά στην αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό του Τσάβι. Και κάτι τέτοια βράδια όπως αυτό είναι που διηγείσαι στις επόμενες γενιές, είτε είσαι φίλαθλος, είτε τέως αθλητής, είτε ο… Τσάβι Πασκουάλ.

Όπως φαντάζομαι θα διηγηθεί ο Ζοτς στα εγγόνια του εκείνο το βράδυ στο ΟΑΚΑ…