Πήραν «σκούπες» στον πρώτο γύρο, «κομματιάζοντας» τους αντιπάλους τους. Πλέον είναι ο ένας απέναντι στον άλλον. Δύο από τις καλύτερες και πιο καλοπροπονημένες ομάδες που διαθέτει το ΝΒΑ σήμερα, οι Σέλτικς του Μπραντ Στίβενς και οι πρωταθλητές Ράπτορς του Νικ Νερς, βρίσκονται στην αφετηρία μιας σειράς που όλοι περιμένουν καιρό τώρα…

Και οι δύο έπαιξαν εξαιρετικό μπάσκετ στον πρώτο γύρο. Το μομέντουμ τους είναι σπουδαίο και  τα απρόσμενα προβλήματα τραυματισμών δείχνουν ότι δεν μπορούν να το επηρεάσουν. Άλλωστε, η πραγματική ομάδα φαίνεται από τον τρόπο που καλύπτει της απώλειες της συνεχίζοντας να αποδίδει σε υψηλό επίπεδο, ανεξαρτήτων προσώπων. Πιστέψτε με, αυτοί οι συγκεκριμένοι  προπονητές έχουν δημιουργήσει δύο πραγματικές ομάδες.

Στο παρκέ

Οι Σέλτικς έχουν προσωπικότητα και μεγαλύτερο star quality από το Τορόντο. Αυτά είναι στοιχεία που μετράνε στα playoffs. Ακόμα και χωρίς τον εξαιρετικό φέτος Χέιγουορντ που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις θα χάσει τη σειρά λόγω τραυματισμού, η τριάδα των Τέιτουμ-Κέμπα-Μπράουν θα είναι εκεί και είναι αρκετή για να κάνει τη διαφορά.

Την ίδια στιγμή, ο τραυματισμός του Λόουρι έχει δημιουργήσει σύννεφα αμφιβολιών σχετικά με το αν οι πρωταθλητές μπορούν να συνεχίσουν να αποδίδουν στον ίδιο ρυθμό όπως στη σειρά με το Μπρούκλιν. Το Τορόντο έπαιξε καταπληκτικό μπάσκετ απέναντι στη μάλλον πιο αδύναμη ομάδα της post season, παρουσιάζοντας την εικόνα ενός ολοκληρωμένου συνόλου. Στην πραγματικότητα, οι φετινοί Ράπτορς είναι τέτοιο σύνολο από την αρχή της σεζόν. Μια ομάδα με βάθος, ρόλους, αυτοπεποίθηση, προπονητική κατεύθυνση και (πλέον) ιδιοσυγκρασία νικητή. Η Βοστόνη όμως δεν είναι Μπρούκλιν. Και ο κόουτς Νερς το γνωρίζει πολύ καλά…

Οι Σέλτικς «πατάνε» πολύ καλά αυτή τη στιγμή στο παρκέ. Έχουν με τη σειρά τους χτίσει τεράστια αυτοπεποίθηση και τη συνοδεύουν με πίστη στον προπονητή και αυτό που δουλεύουν τόσο καιρό καθημερινά. Η επίθεση τους «γαζώνει». Έχουν τον Μάρκους Σμαρτ και μια συνολικά πολύ ικανή άμυνα στην περίμετρο για να ματσάρουν το μεγάλο πλεονέκτημα της επίθεσης των Ράπτορς, το περιφερειακό σουτ. Οι γρήγοροι φόργουορντ και οι ψηλοί (Τάις) του Στίβενς  έχουν όλο τον «εξοπλισμό» για να τρέξουν το γήπεδο και να μείνουν μαζί με τον αντίπαλο στην transition επίθεση του. Οι Ράπτορς παράγουν αρκετά τρέχοντας το παρκέ (κυρίως μέσα από την ελίτ άμυνα τους) και κεφαλαιοποιώντας το πλήθος παιχτών με καλό σουτ που διαθέτουν. Αντίθετα δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικοί στο σετ παιχνίδι. Ο Νερς έχει την πολυτέλεια να στήνει ψηλά του Ιμπάκα-Γκασόλ (και οι δύο μπορούν να σουτάρουν και μάλιστα πολύ καλά) ώστε να ανοίγει χώρους στο ζωγραφιστό για τους περιφερειακούς του. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι Ράπτορς χάνουν μεγάλο μέρος της παραγωγικής δυναμικής τους στις βραδιές που δεν σουτάρουν καλά πίσω από τη γραμμή του τριπόντου.

Το Τορόντο έχει παρουσιάσει ένα εντυπωσιακό αμυντικό αποτέλεσμα φέτος. Με τον Siakam και τον Αnunoby, διαθέτει τους παίχτες για να ματσάρει στα μετόπισθεν τους ημίψηλους «φονιάδες» της Βοστόνης ενώ το πλεονέκτημα των Καναδών σε «κιλά» και «μέγεθος» στο ζωγραφιστό είναι προφανές. Η ουσία είναι πόσο ρόλο μπορεί να παίξει αυτό στη σειρά. Ή μάλλον, πως θα μπορέσει ο Νικ Νερς να το μετατρέψει σε «παράγοντα» κομβικό στην εξέλιξη της. Οι Σέλτικς έκαναν καλή δουλειά με τον Εμπίντ (credit στους Kanter-Grant Williams που έφεραν ενέργεια από τον πάγκο). Το Τορόντο δεν έχει Εμπίντ όμως και η Φιλαδέλφεια δεν είχε τα γκαρντ των Ράπτορς για να υποστηρίξει το πλεονέκτημα της χαμηλά. Το Τορόντο είναι καλά εξοπλισμένο στην περιφερειακή γραμμή. Ο VanVleet κάνει εκπληκτικά πράγματα, ο Norman Powell είναι «εκεί» κάθε βράδυ. Οι Ράπτορς έχουν το μέγεθος και την αθλητικότητα να βάλουν προβλήματα στους Σέλτικς, ακόμα και όταν χρησιμοποιούν τα πιο «ελαφριά» σχήματα τους.

Πάμε για μια σπουδαία σειρά λοιπόν με μεγάλο ενδιαφέρον. Δύο ποιοτικά σύνολα, δύο πολύ έξυπνοι και ικανοί στο να προσαρμοστούν κάθε φορά προπονητές. Δύο underdogs για το φετινή δαχτυλίδι του πρωταθλητή. Το Τορόντο περπάτησε τον δρόμο πέρυσι και αυτή η εμπειρία είναι σημαντική. Παίζει με μεγάλη αυτοπεποίθηση αντλώντας πίστη από την άμυνα του. Οι Σέλτικς έχουν μεγαλύτερο firepower. Εάν ο Τέιτουμ συνεχίσει στα ίδια standards με τον πρώτο γύρο και ο Ουόκερ ματσάρει την απουσία του Χέιγουορντ, η πιθανότητα της Βοστόνης να δει την επίθεση της να ρολάρει απέναντι σε αυτή τη σπουδαία άμυνα, θα είναι παραπάνω από υπαρκτή. Σμαρτ και Μπράουν οι παίχτες-κλειδιά για τον Στίβενς στη σειρά τη στιγμή που το  ποσοστό των Ράπτορς πίσω από τη γραμμή του τριπόντου απέναντι σε μια αποτελεσματική περιφερειακή άμυνα, θα αποτελέσει το «βαρόμετρο». Είναι η πρώτη φορά που οι δύο οργανισμοί συναντούν ο ένας τον άλλον στα playoffs. Όπως είπε και ο κόουτς Νερς, «ίσως είναι η αρχή μιας μεγάλης αντιπαλότητας»…