Είναι τα playoffs που οι Μπακς νικούν τους εσωτερικούς τους φόβους. Πλέον το πρώτο φως στο τούνελ έχει αρχίσει να φαίνεται. Τα «Γεράκια» της Ατλάντα είναι ο τελευταίος αντίπαλος πριν τους τελικούς του ΝΒΑ. Γιάννη, αυτή είναι η στιγμή σου…
Όταν επιβιώνεις σε ένα έβδομο ματς απέναντι στον τύπο με την κουκούλα και το δρεπάνι (Ντουράντ), μπορείς να κοιτάς κατευθείαν στα αστέρια. Δεν είναι απλά μια τόνωση της αυτοπεποίθησης σου. Οι Μπακς είναι άλλη ομάδα μετά το έβδομο ματς απέναντι στο Μπρούκλιν. Για την ακρίβεια, το Μιλγουόκι έχει όλες προδιαγραφές να ανέβει ένα πολύ σημαντικό σκαλοπάτι στη σκάλα της πνευματικής ανάπτυξης, αξιοποιώντας στους τελικούς της Ανατολής όλες αυτές τις ζυμώσεις που έγιναν στη σειρά με τους Νετς. Η αυτοβελτίωση λοιπόν στην πραγματικότητα θα γίνει στους τελικούς της Ανατολής. Εκεί όπου τα «Ελάφια» καλούνται να κεφαλαιοποιήσουν τα οφέλη της επιτυχίας απέναντι στο μεγάλο φαβορί του φετινού πρωταθλήματος.
Οι Μπακς σκούπισαν στον πρώτο γύρο το Μαϊάμι, την ομάδα που αποτέλεσε τον εφιάλτη τους το περασμένο καλοκαίρι. Γύρισαν από το 2-0 και το 3-2 απέναντι στους Νετς δείχνοντας «μέταλλο» και σιδερένια θέληση. Η συνθήκη ήταν καλή φέτος, όπως είχαμε πει από αυτό εδώ το βήμα πριν το ξεκίνημα των playoffs, για το Μιλγουόκι. Το σύνολο του Μπουντενχόλζερ δεν κουβαλούσε το βάρος του Νο1 της κανονικής περιόδου, ο Γιάννης έμεινε μακριά από το βραβείο του MVP, η ομάδα έδειχνε πιο γήινη στην κανονική περίοδο. Τα φώτα ήταν στραμμένα αλλού και αυτού λειτούργησε ευεργετικά. Το κλειδί αγωνιστικά ήταν το σκληροτράχηλο προφίλ αυτού του συνόλου. Παιδιά όπως ο Χόλιντεϊ και ο Τάκερ έχουν αλλάξει το «κέλυφος» των Μπακς οι οποίοι τρέχουν την καλύτερη αμυντική επίδοση στα playoffs της τρέχουσας σεζόν. Παραμένουν ελίτ rebounding team ενώ κατεβάζουν τα ποσοστά των αντιπάλων στο πάτωμα. Έχουν μέγεθος, ποικιλία σε όρους σχημάτων και ταχύτητα. Και κυρίως, το πλεονέκτημα έδρας…
Είναι κάτι σαν δώρο που έπεσε από τον ουρανό. Σίγουρα, όταν τελειώνεις στο Νο3 της κανονικής περιόδου δεν περιμένεις ότι θα έχει πλεονέκτημα έδρας στην περίπτωση που φτάσεις στους τελικούς της περιφέρειας. Και όμως… Η φετινή postseason είναι απρόβλεπτη (παράγωγο της ειδικής συνθήκης που έχει δημιουργήσει η πανδημία και της αλλαγής των συνηθειών των αθλητών). Το ίδιο και οι Χοκς όμως.
Το σύνολο του Μακμίλαν κέρδισε παιχνίδια κόντρα στη ροή της σειράς στα φετινά playoffs και απέναντι στη Φιλαδέλφεια απέδειξε ότι μπορεί να επιβιώσει ακόμα και σε ματς που εξελίσσονται σε σκυλομαχίες. Ο Trae Young είναι ένα από τα πρόσωπα της postseason. Διανύει περίοδο καταπληκτικής φόρμας, δεν φοβάται τίποτα και κανέναν. Mετράει 29.1 πόντους και 10.1 τελικές πάσες στους δύο πρώτους γύρους, παράγοντας το μεγαλύτερο ποσοστό των πόντων της Ατλάντα με τις προσωπικές του εμπνεύσεις (σκορ και τελικές πάσες). Η πρόκληση για τον Τζρου Χόλιντεϊ είναι τεράστια. Ο «κομάντο» της περιφερειακής γραμμής των Μπακς έπαιξε αρκετά καλή άμυνα στην κανονική περίοδο απέναντι στον ζογκλέρ της Ατλάντα. Προφανώς, εδώ συναντάμε το ματσάρισμα της σειράς. Η έκβαση του θα κρίνει πολλά.
Στην άλλη πλευρά, η Ατλάντα ελπίζει ότι η παρουσία του Κλιντ Καπέλα θα κάνει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να νιώσει άβολα, αναφορικά με τα τελειώματα του στο κέντρο της ρακέτας. Σημαντικό ρόλο εδώ θα παίξει η αποτελεσματικότητα με την οποία θα σουτάρουν οι Μπακς. Εάν ο Γιάννης βρει χώρους (με την προϋπόθεση ότι το Μιλγουόκι θα βάλει πίεση στην αντίπαλη άμυνα με την περιφερειακή του εκτέλεση, απαγορεύοντας deep helps στις προσπάθειες του Έλληνα σούπερ-σταρ) το αβαντάζ των «Ελαφιών» θα είναι σημαντικό.
Φυσικά η σειρά έχει το δικό της αλατοπίπερο. Οι Χοκς ήταν η ομάδα από την οποία ξεκίνησε την καριέρα του ως πρώτος προπονητής ο Μάικ Μπουντεχόλζερ. Παρότι μεταμόρφωσε τους Χοκς, κατηγορήθηκε ακριβώς για ότι κατηγορείται σήμερα στο Μιλγουόκι μιας και θεωρήθηκε ότι «το μπάσκετ του είναι εξαιρετικό για την κανονική περίοδο αλλά δεν μπορεί να νικήσει στα playoffs». Φέτος και μέσα από αυτήν ακριβώς τη σειρά, μπορεί να βουλώσει τα στόματα των επικριτών του.
Το άλλο «πρόσωπο» στο ματσάρισμα των τελικών της Ανατολής λέγεται Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς. Ο Σέρβος «φονιάς» των Χοκς ήταν ο τοπ-στόχος του Μιλγουόκι στην περασμένη offseason με τον Αντετοκούνμπο να θέλει πολύ τη σύμπραξη με τον πρώην γκαρντ της Φενέρ. Η δουλειά χάλασε, οι Μπακς έφαγαν ποινή για tampering και ο Μπόγκνταν μετακόμισε τελικά στη Τζόρτζια, αποδεικνύοντας ότι είναι ένας από τους καλύτερους σουτέρ του πλανήτη. Ο Σέρβος τραυματίστηκε στη σειρά με τους Σίξερς, γεγονός που επηρέασε την απόφαση του στις τελευταίες αναμετρήσεις. Η μάχη του με τον Μίντλεντον θα είναι εξόχως σημαντική. O σμολ-φόργουορντ των Μπακς μετράει 23.3 πόντους (38.0% στα τρίποντα), 8.0 ριμπάουντ, 4.3 τελικές σε αυτά τα playoffs και η απόδοση του αποτελεί βαρόμετρο για το Μιλγουόκι.
Η μεγάλη στιγμή λοιπόν έφτασε. Είναι η στιγμή σου Γιάννη. Η ώρα για αυτό το βήμα παραπάνω που περιμένεις υπομονετικά τα τελευταία χρόνια. Αρκεί οι καμπάνες της επιτυχίας που ηχούν πλέον, να μη μετατραπούν σε σειρήνες που θα ζαλίσουν και εν τέλει θα γκρεμίσουν τα «Ελάφια». Οι Χοκς είναι μια νεανική, πολύ πεινασμένη και επικίνδυνη ομάδα με αρκετό ταλέντο. Στα playoffs μάλιστα έχουν σημειώσει αξιοσημείωτη πρόοδο στα μετόπισθεν. Παρ’όλα αυτά, οι Μπακς έχουν την έδρα (5-0 στην postseason, όσο και εάν η συνθήκη που βιώνουμε έχει επιδράσει στη δυναμική της έδρας), μεγαλύτερη εμπειρία και μοιάζουν πιο ώριμοι πνευματικά για να κάνουν το επόμενο βήμα.
Γιάννη, αυτή είναι η ευκαιρία σου.