Το βράδυ της Τετάρτης στο Ολίμπικο θα διεξαχθεί ο τελικός του φετινού Κυπέλλου Ιταλίας. Τον τίτλο θα διεκδικήσουν οι δυο καλύτερες ομάδες της χώρας την τελευταία δεκαετία: H σχεδόν μόνιμη πρωταθλήτρια Γιουβέντους και η ομάδα που την έχει κοντράρει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη τα τελευταία χρόνια, η Νάπολι. Παρά την ξεκάθαρη κυριαρχία της Γιούβε, οι ναπολιτάνοι της έχουν βάλει δύσκολα ουκ ολίγες φορές, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το τελευταίο παιχνίδι των δυο ομάδων τον Γενάρη, που τέλειωσε με νίκη της Νάπολι με 2-1, αλλά και τον τελικό του Κυπέλλου του 2012, όταν οι νότιοι είχαν επικρατήσει με 2-0. Ένα από τα πιο θεαματικά παιχνίδια των δυο ομάδων όμως διεξήχθη κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες.
Αύγουστος 2006. Στην κληρωτίδα του Κυπέλλου Ιταλίας μπαίνουν οι ομάδες από τις χαμηλότερες κατηγορίες της χώρας, που θα αλληλοεξοντωθούν για μια θέση στους ’16’. Από τη διαδικασία προκύπτει ένα πολύ περίεργο ζευγάρι για την 3η φάση του θεσμού. Η Νάπολι καλείται να αντιμετωπίσει τη Γιουβέντους. Το πως οι δυο αυτές ομάδες βρέθηκαν στη 2η κατηγορία, και κατ’επέκταση στην κλήρωση μιας τόσο πρώιμης φάσης του Κυπέλλου, είναι λίγο-πολύ γνωστό σε όλους.
Από τη μια, η Νάπολι βρίσκεται σε φάση ανασύνταξης. Ο σύλλογος, που υπέφερε οικονομικά τα πρώτα χρόνια των 00s, δήλωσε πτώχευση το καλοκαίρι του 2004, υποβιβάστηκε στην 3η κατηγορία και έχασε το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το ιστορικό όνομα του. Τότε εμφανίστηκε σαν υποψήφιος σωτήρας ο κινηματογραφικός παραγωγός Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις. Με την οικονομική ενίσχυση του και την υποστήριξη των οπαδών, που έσπασαν κάθε ρεκόρ προσέλευσης που υπήρχε στην κατηγορία, η Νάπολι κέρδισε το 2006 την άνοδο της στη Serie B και λίγο αργότερα και τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί ξανά το παλιό της όνομα.
Μετά από αρκετά δύσκολα χρόνια ο κόσμος της ομάδας είχε ανακτήσει τις ελπίδες του για κάτι καλύτερο, ο ενθουσιασμός ήταν διάχυτος στην πόλη, που πόνταρε στο ότι η ομάδα θα περνούσε αέρα και από αυτή την κατηγορία, και αυτός ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που εκείνο το αυγουστιάτικο βράδυ το Σαν Πάολο είχε περίπου 70.000 θεατές για ένα παιχνίδι 3ης φάσης Κυπέλλου, μιας ομάδας που αγωνίζεται στη 2η κατηγορία. Ο άλλος λόγος ήταν ο αντίπαλος.
Σε αντίθεση με τη Νάπολι, που είχε αγωνιστεί κι άλλες φορές στη 2η κατηγορία, η Γιουβέντους ήταν ο ορισμός της πρωτάρας σε αυτό το επίπεδο. Η ‘μεγάλη κυρία’ προερχόταν από μια σεζόν που είχε κατακτήσει με άνεση το ιταλικό πρωτάθλημα και στο ρόστερ της είχε αρκετούς πρωτοκλασάτους παίκτες, κάποιοι εκ των οποίων ήταν πλέον και παγκόσμιοι πρωταθλητές, αφού δεν είχαν περάσει πάνω από 50 μέρες από τον τελικό του Μουντιάλ του 2006.
Από την απονομή εκείνου του πρωταθλήματος όμως μέχρι την πρώτη σέντρα της επόμενης σεζόν μεσολάβησαν πολλά. Το σκάνδαλο ‘Καλτσιόπολι’ και οι δίκες που ακολούθησαν αφαίρεσαν από τη Γιούβε τους δυο τελευταίους τίτλους, την έστειλαν στη 2η κατηγορία και την ανάγκασαν να ξεκινήσει εκεί με -30 βαθμούς (που στη συνέχεια έγιναν -17 και στο τέλος -9). Σε ένα τρελό καλοκαίρι, γεμάτο φήμες, καταγγελίες, εκδικάσεις, εφέσεις και φυσικά το Μουντιάλ της Γερμανίας, οι άνθρωποι της Γιουβέντους προσπαθούσαν να φτιάξουν ένα ρόστερ ικανό να επαναφέρει άμεσα την ομάδα στη μεγάλη κατηγορία.
Σύμμαχοι τους σε αυτή την προσπάθεια αποδείχτηκαν αρκετοί παίκτες που φορούσαν ήδη την ασπρόμαυρη φανέλα. Ανάμεσα τους βρισκόταν και κάποια από τα μεγάλα ονόματα του συλλόγου, όπως ο Αλεσάντρο ντελ Πιέρο, ο Μπουφόν, ο Νέντβεντ, ο Τρεζεγκέ, ο Καμορανέζι και ο νεαρός τότε Κιελίνι. Ακόμα και με αυτό το, γεμάτο ταλέντο, υλικό όμως, κανένας δεν μπορούσε να προβλέψει με σιγουριά τι εικόνα θα παρουσίαζε στο χόρτο των γηπέδων της 2ης κατηγορίας μια μεγάλη ομάδα, προερχόμενη από ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον που έχει μόλις χάσει τον προπονητή της (ο Καπέλο έφυγε για τη Ρεάλ) και αρκετούς από τους καλύτερους παίκτες της, όπως οι Καναβάρο, Ζλάταν, Βιειρά, Ζαμπρότα, Τουράμ, Έμερσον και Μούτου. Το παιχνίδι στην πάντα εχθρική Νάπολη θα ήταν το πρώτο καλό τεστ.
27 Αυγούστου 2006. Η 11αδα της Γιουβέντους, του Ντιντιέ Ντεσάν πλέον, παρατάσσεται στο Σαν Πάολο χωρίς τους ντελ Πιέρο και Καμορανέζι, που παραμένουν στον πάγκο καθώς κρίνονται ανέτοιμοι. Ο κόσμος των γηπεδούχων τους υποδέχεται με γιουχάισμα και τα κατάλληλα συνθήματα, καθώς η έχθρα μεταξύ των δυο συλλόγων υπερνικά τα όποια θετικά συναισθήματα δημιούργησε η κατάκτηση του Μουντιάλ μερικές εβδομάδες πριν.
Παρ’ότι βρισκόμαστε στην αρχή της σεζόν και οι δυο ομάδες έχουν παίξει μόνο φιλικά και δυο παιχνίδια κυπέλλου με αδύναμους αντιπάλους, ο αγώνας έχει ρυθμό, ευκαιρίες και ένταση από τα πρώτα λεπτά. Η Νάπολι υπερέχει, στηριζόμενη και στον ενθουσιασμό της κερκίδας, αλλά το σκορ ανοίγει από τους φιλοξενούμενους και από έναν παίκτη που δεν το περιμένει κανείς. Στο 27′ ο 22χρονος Τζόρτζιο Κιελίνι πιάνει ανενόχλητος μια κεφαλιά από το ύψος της μικρής περιοχής και πετυχαίνει το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Γιουβέντους. Το προβάδισμα της Γιούβε δεν θα κρατήσει πολύ, αφού στο 39′ η πίεση των γηπεδούχων θα δικαιωθεί με ένα κοντινό σουτ του επιθετικού Κριστιάν Μπούτσι, που ήταν γνωστός και ως “βασιλιάς της 2ης κατηγορίας”.
Στις αρχές του 2ου ημιχρόνου η Νάπολι θα πάρει κεφάλι στο σκορ, χάρη σε ένα εύστοχο τετ-α-τετ του Εμανουέλε Καλάιο, και θα αναγκάσει τον Ντεσάν να ρίξει στο παιχνίδι το πιο δυνατό του όπλο. Ο Αλεσάντρο ντελ Πιέρο θα μπει αλλαγή στο 60′, στη θέση του Μποζίνοφ, και η ‘μεγάλη κυρία’ θα κυριαρχήσει στο γήπεδο. Αν και μια πιθανή νίκη προσφέρει απλά μια πρόκριση στους ’16’, το κλίμα δεν θυμίζει σε τίποτα αυγουστιάτικο αγώνα και αυτό θα αποδειχτεί περίτρανα κάπου στα μισά της επανάληψης όταν ο διαιτητής θα διακόψει το ματς για μερικά λεπτά, καθώς τα αντικείμενα που πέφτουν από την κερκίδα δεν επιτρέπουν στον Πάβελ Νέντβεντ να εκτελέσει ένα κόρνερ.
Στο 79′ ο ντελ Πιέρο θα υπενθυμίσει σε όλους ότι ακόμα και ανέτοιμος στα 32 του μπορεί να αλλάξει τη ροή ενός ντέρμπι, ισοφαρίζοντας με ένα άπιαστο σουτ από τα 15 μέτρα. Στα επόμενα λεπτά τίποτα δεν θα αλλάξει και το παιχνίδι θα οδηγηθεί στην παράταση. Εκεί η ζέστη και η κούραση θα αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο και οι αρκετές φάσεις που υπήρχαν στην κανονική διάρκεια θα δώσουν τη θέση τους στα φάουλ και τους μικροτσακωμούς. Σε δυο τέτοιες περιπτώσεις θα αποβληθεί στο 107′ ο Καμορανέζι και στο 114′ ο Γκράβα. Οι συγκινήσεις όμως δεν σταμάτησαν εκεί.
Στο τελευταίο λεπτός της παράτασης και ενώ η διαδικασία των πέναλτι έμοιαζε πλέον λυτρωτική για τους 20 ταλαιπωρημένους ποδοσφαιριστές, ο ντελ Πιέρο θα ξεφύγει από τον προσωπικό του αντίπαλο και με κοντινή προβολή ύστερα από μια ωραία σέντρα στην καρδιά της περιοχής, θα κάνει το 2-3. Τα έξαλλα πανηγύρια των φιλοξενούμενων στον αγωνιστικό χώρο αλλά και τον πάγκο δεν θα κρατήσουν πολύ.
Στην τελευταία φάση του αγώνα, στις καθυστερήσεις πλέον της παράτασης, η Νάπολι θα κάνει μια απονενοημένη γιόμα στην περιοχή, οι αμυντικοί δεν θα μπορέσουν να απομακρύνουν και ένας αντίπαλος αμυντικός, ο προωθημένος Πάολο Καναβάρο, με ένα κοντινό ψαλιδάκι θα κάνει το 3-3 και θα στείλει το τρομερό αυτό ματς στα πέναλτι.
Οι εκπλήξεις θα συνεχιστούν και εκεί, αφού μετά από τα δυο αντίπαλα σέντερ μπακ που γράφτηκαν στον πίνακα των σκόρερ, ο 28χρονος τότε Τζιανλουίτζι Μπουφόν θα εκπλήξει τους πάντες αναλαμβάνοντας να εκτελέσει αυτός το πρώτο πέναλτι της Γιουβέντους! Η έμπνευση θα αποδειχτεί αποτυχημένη αφού η μπάλα θα φύγει μερικά μέτρα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι και, παρ’ότι στη συνέχεια θα ισοφαρίσει το λάθος του πιάνοντας το σουτ του Ντάλα Μπόνα, η Νάπολι θα επικρατήσει με 5-4 και θα περάσει στην επόμενη φάση.
Δυο εβδομάδες μετά η Serie B θα ξεκινήσει με τη Γιουβέντους να δέχεται ακόμα μια σφαλιάρα, μένοντας στο 1-1 στην έδρα της Ρίμινι, εξαιτίας ενός γκολ που δέχτηκε μετά από λάθος του, γνώριμου μας, Ζαν-Αλαίν Μπουμσόνγκ. Ένα αποτέλεσμα που αποδείχτηκε όμως ευεργετικό, αφού ουσιαστικά ξύπνησε τους παίκτες της. Όπως δήλωσε μετά και ο Μπουφόν: “Αυτό το παιχνίδι ήταν ένα μάθημα αληθινού ποδοσφαίρου. Ήρθαμε εδώ με το χαμόγελο στα χείλη, όμως σε αυτή την κατηγορία πρέπει να παίζεις με το μαχαίρι στα δόντια”. Θα ακολουθήσουν 8 σερί νίκες που θα την ανεβάσουν στις πρώτες θέσεις, εκεί όπου θα παραμείνει ως το τέλος, χάρη κυρίως στα γκολ των ντελ Πιέρο (πρώτος σκόρερ της κατηγορίας με 20 γκολ), Τρεζεγκέ και Νέντβεντ.
Την ώρα που η ‘Μεγάλη Κυρία’ έκανε περίπατο στις τελευταίες εβδομάδες, η Νάπολι ζούσε με το άγχος για το αν θα καταφέρει να καπαρώσει μια θέση που οδηγεί στην άνοδο χωρίς πλέι οφ. Αυτή τελικά κρίθηκε στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν. Η 2η Νάπολι πήγαινε στην έδρα της 3ης Τζένοα, έχοντας ένα βαθμό παραπάνω. Έντεκα βαθμούς πίσω της βρισκόταν η Πιασέντζα που αντιμετώπιζε την αδύναμη Τριεστίνα.
Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς, αν ο 3ος της βαθμολογίας είχε απόσταση 10 βαθμών από τον 4ο, δεν γινόταν πλέι οφ αλλά κέρδιζε αυτόματα την άνοδο. Σε ένα κατάμεστο από οπαδούς και των δυο ομάδων ‘Λουίτζι Φεράρις’, Τζένοα και Νάπολι έμειναν στο 0-0 αλλά αυτό ήταν αρκετό για να ανέβουν απ’ευθείας και οι δυο, αφού η Πιασέντζα αδυνατούσε να κάμψει την αντίσταση της Τριεστίνα. Μετά από 6 χρόνια απουσίας η Νάπολι θα επέστρεφε στην Σέριε Α ύστερα από μια σεζόν που ξεκίνησε με ένα περίεργο αλλά απολαυστικό ντέρμπι με τη Γιουβέντους και ολοκληρώθηκε με ένα κάπως σουρεαλιστικό σκηνικό στη Γένοβα, εκεί όπου οπαδοί και των δυο αντιπάλων μπούκαραν στον αγωνιστικό χώρο για να πανηγυρίσουν όλοι μαζί την ταυτόχρονη άνοδο!