Μουντομπάσκετ Ρετρό: Οι αξέχαστοι ημιτελικοί της διοργάνωσης

Η φάση των ημιτελικών και η ξεκάθαρη θέα προς το τρόπαιο του νικητή, έχει δώσει μερικές από τις μεγαλύτερες μάχες στην ιστορία των Μουντομπάσκετ αλλά και συνολικά του αθλήματος στο μπασκετικό κοινό. Αυτά είναι πέντε παιχνίδια που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.

Ντράζεν Πέτροβιτς εναντίον Άρβιντας Σαμπόνις. Σκόλα-Τζινόμπιλι συναντούν τους Γκασόλ και Ναβάρο. Διαμαντίδης-Σπανούλης απέναντι σε ΛεΜπρόν Τζέιμς και Ντουέιν Ουέιντ. Ο Τάνιεβιτς κοντράρεται με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Μεγάλες προσωπικότητες, εγωισμοί, διαφορετικές κουλτούρες και μάχες για την επιβολή και την παγκόσμια κυριαρχία.

Ελάτε μαζί μας σε μια απολαυστική βουτιά στην ιστορία των ημιτελικών του Μουντομπάσκετ.

 

Κωνσταντινούπολη 2010: Toυρκία-Σερβία 83-82

Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς έχει αναμορφώσει την Εθνική ομάδα της Σερβίας «καθαρίζοντας» το σπίτι από αυτούς που θεωρούσε πως δημιουργούν προβλήματα με παράλληλη επένδυση στη νέα ταλαντούχα γενιά. Οι Σέρβοι έρχονται με φόρα από το Ευρωμπάσκετ του 2009 (ηττήθηκαν στον τελικό από τους Ισπανούς) και αντιμετωπίζουν τους οικοδεσπότες Τούρκους στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ.

Οι γηπεδούχοι έχουν αρκετά καλή ομάδα (Τούρκογλου, Τουντσερί, Ονάν, Ιλιασόβα, Αρσλάν, Ερντέν) και το θέλουν πάρα πολύ. Το βλέπεις στις αντιδράσεις των παιχτών και των φιλάθλων. Η παρουσία του Τάνιεβιτς στον πάγκο είναι ένα από τα μεγάλα τους όπλα. Μόλις όμως ξεκινάει το ματς, η Σερβία δείχνει ξεκάθαρα ποια είναι η καλύτερη, πιο έτοιμη ομάδα εκεί έξω. Οι παίχτες του Ντούντα με ηγέτη τον Τεόντοσιτς, τον Κέσελι σε μεγάλο βράδυ και τους Κρίστιτς-Σαβάνοβιτς να αποτελούν σημεία αναφοράς στην επίθεση, επιβάλλουν τον ρυθμό τους και μπαίνουν προηγούμενοι στην τελική ευθεία του μεγάλου ημιτελικού.

Το κάρφωμα του Ερντέν (έχασε τη συμπληρωματική βολή) όμως, ως ολοκλήρωση μιας δυναμικής επιστροφής,  φέρνει μπροστά τους Τούρκους με έναν πόντο, 17 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη. Οι Σέρβοι εκτελούν στην εντέλεια τη δική τους επίθεση και παίρνουν το προβάδισμα, αφήνοντας κάτι παραπάνω από 4 δευτερόλεπτα στο ρολόι. Στην επαναφορά, οι Βελίτσκοβιτς-Κέσελι «χάνονται στη μετάφραση» και ο Τουντσερί φτάνει στο καλάθι που δίνει στους Τούρκους τη θριαμβευτική πρόκριση στον τελικό. Το replay δείχνει ξεκάθαρα ότι ο πόιντ γκαρντ των γηπεδούχων έχει πατήσει την πλάγια γραμμή στο ξεκίνημα της προσπάθειας του.

 

Σαϊτάμα 2006: Ισπανία-Αργεντινή 75-74

Oι μεγαλύτερες ομάδες της εποχής μας, ευρισκόμενες σε πλήρη ισχύ, τέθηκαν αντιμέτωπες στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 2006. Τζινόμπιλι, Σκόλα, Νοτσιόνι, Πέπε Σάντσεθ, Ντελφίνο, Ομπέρτο, Χέρμαν απέναντι σε Γκασόλ, Ναβάρο, Ρούντι, Ροντρίγκεθ, Γκαρμπαχόσα, Καλντερόν, Χιμένεθ.

Οι Αργεντινοί με την αύρα του Ολυμπιονίκη μπαίνουν στο παρκέ για να πιάσουν τους Ισπανούς «από τον λαιμό» και καταφέρνουν να χτίσουν μια διαφορά 11 πόντων (7-18) στο ξεκίνημα. Οι Ίβηρες όμως βρίσκουν τρόπο επιστροφής με ηγέτη τον Σέρχιο Ροντρίγκεθ και τότε η πραγματική μάχη ξεκινάει.

Σταδιακά η Ισπανία, εκμεταλλευόμενη τη μεγάλη αστοχία του Τζινόμπιλι (21 πόντοι με 4/9 τρίποντα αλλά και 2/12 δίποντα) παίρνει κεφάλι και οικοδομεί στο τέταρτο δεκάλεπτο μια διαφορά 9 πόντων. Η Αργεντινή όμως δεν είχε πει την τελευταία της κουβέντα. Τα ψυχικά αποθέματα αυτής της ομάδας άλλωστε υπήρξαν διαχρονικά ασύγκριτα. Με βολές του Λουίς Σκόλα ισοφαρίζει σε 74-74 λίγο πριν το τελικό σφύριγμα. Εκείνη τη στιγμή δίνεται εντολή για φάουλ από τον πάγκο, το οποίο και γίνεται στα 19 δευτερόλεπτα. Ο Καλντερόν ευστοχεί σε μια βολή (75-74) και η τελευταία επίθεση ανήκει στους Αργεντινούς. Στην τελευταία κατοχή o Τζινόμπιλι πασάρει στον Νοτσιόνι ο οποίος σηκώνεται για το νικητήριο τρίποντο από τη γωνία αλλά βρίσκει σίδερο. Χωρίς πολλά λόγια, ήταν μια επική μάχη.

 

Τορόντο 1994: Ρωσία-Κροατία 66-64

Ματς μεγάλης έντασης ανάμεσα στους απογόνους των δύο μεγαλύτερων σχολών καλαθοσφαίρισης της Ευρώπης. Οι Κροάτες πηγαίνουν στον ημιτελικό ως γκραν φαβορί και σχεδόν όλη η μπασκετική κοινότητα περιμένει να δει το remake του τελικού των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης, αυτή τη φορά στο Τορόντο, προσδοκώντας την πρόκριση της παρέας του Κούκοτς και το συναπάντημα με τη δεύτερη εκδοχή της αμερικανικής Dream team.

Tα πράγματα όμως εξελίχθηκαν πολύ διαφορετικά. Ο Σεργκέι Μπέλοφ έχει δημιουργήσει ένα πολύ δυνατό σύνολο που αποτελούσε την επιτομή της ομάδας. Οι Ρώσοι κρατούν τους Κροάτες στις μύτες των ποδιών τους από το ξεκίνημα, ψάχνοντας τον αιφνιδιασμό ακόμα και μετά από καλάθι, με κινητήριο μοχλό τον MVP του ματς Σεργκέι Μπαζάρεβιτς (16 πόντοι-4 τελικές πάσες). Με εξαιρετική άμυνα από θέση βοήθειας (ειδικά στην περίμετρο και στο κάθετο παιχνίδι των Κροατών) και τον Πανόφ «βδέλλα» στον Κούκοτς (5 πόντοι με 2/8 σουτ και 4 λάθη) μετατρέπουν το ματς σε «καβγά δρόμου» και σε μια πολύ φυσική μονομαχία, εκνευρίζοντας τα αστέρια του αντιπάλου.

Μάταια ο Άριαν Κόμαζετς (22 πόντοι) προσπαθεί να ανατρέψει την κατάσταση για την ομάδα. Οι δύο βολές του Μπαζάρεβιτς λίγα δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, κλειδώνουν τη νίκη για τη σπουδαία Ρωσία η οποία χαλούσε το πάρτι. Ο βασικός αυτός κορμός  αθλητών (Μπαμπκόφ, Μιχαϊλοφ, Φετίσοφ, Καράσεφ) θα έφτανε μάλιστα στον τελικό και στο επόμενο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, τέσσερα χρόνια αργότερα στην Αθήνα.

 

Σαϊτάμα 2006: ΗΠΑ-Ελλάδα 95-101

Παιχνίδι-σταθμός στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων το οποίο πιστοποίησε την τεράστια δυναμική της ελληνικής ομάδας και σηματοδότησε την νέα εποχή της αμερικανικής κυριαρχίας που ακολούθησε την ταπείνωση.

«Η Ελλάδα μας έμαθε πώς να παίζουμε το άθλημα στις διεθνείς διοργανώσεις» δήλωνε αργότερα ο θρυλικός Μάικ Σιζέφσκι.

Η Εθνική μας ομάδα με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στο τιμόνι παίρνει τα ηνία του παιχνιδιού μετά από ένα μάλλον αναγνωριστικό ξεκίνημα και σφυροκοπάει την TEAM USA των ΛεΜπρόν Τζέιμς, Ντουέιν Ουέιντ, Κρις Πολ και Καρμέλο Άντονι μέχρι να τη δει να πέφτει στο καναβάτσο. Οι Αμερικανοί δεν είχαν καμία απολύτως λύση απέναντι στην Pick & Roll επίθεση των Ελλήνων, η οποία έκανε θραύση. Ο Βασίλης Σπανούλης δεν είχε αντίπαλο και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης πήρε παραμάζωμα τους ψηλούς του Coach-K. Οι Έλληνες γκαρντ έλεγξαν χωρίς κανέναν πανικό την πίεση του αντιπάλου ενώ συνολικά η ομάδα μας δεν έδωσε ανοιχτό γήπεδο και παρουσίασε μερικές από τις καλύτερες σετ επιθετικές συνεργασίες που έχουμε δει σε παιχνίδι τέτοιας κρισιμότητας.

Τίποτα δεν ήταν το ίδιο μετά από εκείνον τον ημιτελικό. Οι Αμερικανοί έχτισαν επάνω σε εκείνη την ήττα, δίνοντας έμφαση στην αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής ball screen-επίθεσης η οποία μάλιστα καθόρισε σε μεγάλο βαθμό της φύση των ρόστερ τους στο μέλλον. Μετά τον θρίαμβο της πρώτης Σεπτεμβρίου, η Ελλάδα πήγε «άδεια» συναισθηματικά στον τελικό όπου ηττήθηκε εύκολα από τη Νέμεση της, Ισπανία.

 

Μαδρίτη 1986: Γιουγκοσλαβία-Σοβιετική Ένωση 90-91

Πιθανόν το απόλυτο classic του θεσμού σε ένα συνολικά απίστευτο τουρνουά. Η κόντρα των δύο χωρών σε πολιτικό και αθλητικό επίπεδο βρισκόταν στα κόκκινα. Η Γιουγκοσλαβία είχε απαγκιστρωθεί πολύ νωρίτερα από το άρμα της Σοβιετικής Ένωσης ακολουθώντας το μονοπάτι της αυτοδιάθεσης και το δικό της οικονομικό μοντέλο (μια ενδιάμεση –μεταξύ σχεδιασμένης και φιλελεύθερης οικονομίας- εκδοχή), γεγονός που δεν άρεσε φυσικά στους Σοβιετικούς. Η επόμενη πενταετία θα έφερνε σαρωτικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Η αντιπαλότητα φούντωνε φυσικά (και) στα αθλητικά δρώμενα και δη στο μπάσκετ, όπου οι δύο χώρες ήταν κυρίαρχες σε παγκόσμιο επίπεδο. Άδερφοί Πέτροβιτς, Τσβετίτσιανιν, Βράνκοβιτς, Ραντοβάνοβιτς, Νταλίπαγκιτς εναντίον Σαμπόνις, Μπελοστένι, Χομίτσιους, Ταρακάνοφ, Βολκόφ, Βάλτερς και Τιχονένκο.

Η Σερβίας να κατακτήσει το Μουντομπάσκετ του 2023 σε απόδοση 10.50 στη Stoiximan

Στον μεγάλη ημιτελικό της Μαδρίτης, οι Γιουγκοσλάβοι του Κρέζιμιρ Τσόσιτς θέλησαν να αποδείξουν την υπεροχή τους πειστικά από το ξεκίνημα, ακουμπώντας στο καινούργιο «πυρηνικό» τους όπλο. Ο Ντράζεν Πέτροβιτς σάρωνε κάθε αντίπαλο που έβρισκε στο διάβα του, τροφοδοτούμενος και από τον ανταγωνισμό που του πρόσφερε η παρουσία του Άρβιντας Σαμπόνις στην απέναντι πλευρά. Οι προσποιήσεις του (ακόμα και σε στατικό ένας εναντίον ενός στην καρδιά της ρακέτας) έβγαζαν τον Σοβιετικό γίγαντα εκτός μάχης και οι Γιουγκοσλάβοι έδειχναν να έχουν το επάνω χέρι. Μια εντυπωσιακή τάπα του Βράνκοβιτς και ένα κάρφωμα (αργότερα) στο πρόσωπο του Σαμπόνις, ξύπνησαν το «θηρίο». Το θαύμα της φύσης με συνεχόμενα τρίποντα ανατρέπει το σκηνικό και η μάχη κορυφώνεται.

Με την ένταση στο αποκορύφωμα (και το «ξύλο» που πέφτει να είναι ανελέητο) ο Τσόσιτς επαναφέρει τον Ντράζεν (29 εκείνη τη βραδιά)  στο παρκέ. Οι Γιουγκοσλάβοι αφήνουν και πάλι τον αντίπαλο τους πίσω και  αγκαλιάζουν τη νίκη όταν και προηγούνται με εννιά πόντους, μόλις ένα λεπτό πριν τη λήξη του αγώνα. Ακολουθούν απίστευτα πράγματα. Δύο τρίποντα από Σαμπόνις (25 πόντοι στον αγώνα) και Τιχονένκο φέρνουν τους Σοβιετικούς σε απόσταση βολής. Ο νεαρός Ντίβατς κάνει βήματα (διπλή ντρίμπλα τότε) στο κέντρο του γηπέδου και ο Βάλτερς στέλνει το ματς στην παράταση μέσα σε πανδαιμόνιο. Εκεί, μια βολή του Σαμπόνις και ένα καθοριστικό επιθετικό ριμπάουντ θα δώσουν τη νίκη στους Σοβιετικούς και το εισιτήριο για τον –επίσης τρελό- τελικό που θα ακολουθούσε, απέναντι στις ΗΠΑ. Ο Ντράζεν Πέτροβιτς έμεινε με την παρηγοριά του μεταλλίου και του βραβείου του MVP του τουρνουά.

 

Οι αποδόσεις ενδέχεται να υπόκεινται σε αλλαγές.

*Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Hoopfellas.gr για το Stoiximan