Πολύ γρήγορα, το σύστημα της Ζάλγκιρις έπλασε τον καινούργιο ηγέτη της ομάδας. Αυτόν που σκανάρει τα δεδομένα και εκτελεί αυτοματοποιημένα με ρομποτική συνέπεια. Παράλληλα όμως ξεχειλίζει «λιθουανικό» χαρακτήρα. Ο Μάριους Γκριγκόνις είναι ο go-to guy των «πρασίνων του Βορρά».
Είναι κοινό μυστικό στη μπασκετική αγορά εδώ και χρόνια. Οι προπονητές στο υψηλότερο επίπεδο, δείχνουν σαφή προτίμηση στους Λιθουανούς παίχτες. Η εξήγηση είναι πολύ απλή. Είναι πειθαρχημένοι, coachable, συνήθως καλοί αθλητές με γνώση των βασικών και αφιερωμένοι στο μπάσκετ. Έχουν σωστή μπασκετική κουλτούρα και νοοτροπία που πηγάζει από τη λιθουανική σχολή, μια από τις μεγαλύτερες μήτρες του αθλήματος παγκοσμίως. Η Λιθουανία είναι η γη της καλαθοσφαίρισης. Και ο Μάριους Γκριγκόνις είναι ένας «τέτοιος» παίχτης…
Euroleague στη Stoiximan με Live Streaming* και “20άρα και… ταμείο”* (Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις)
Παιδί του Κάουνας και προϊόν της παραγωγικής διαδικασίας της Ζάλγκιρις, δεν θα μπορούσε να λείπει από το ρόστερ της ομάδας σε αυτή τη σπουδαία εποχή που αυτή διανύει. Έφυγε σε νεαρή ηλικία για την Ισπανία για να ενταχθεί σε ένα περιβάλλον που προωθεί τους σουτέρ και δουλεύει σε βάθος με αυτούς. Ο ίδιος εξελίχθηκε φυσικά σε κάτι πολύ περισσότερο από έναν καλό σουτέρ όντας σήμερα ένας πραγματικά ολοκληρωμένος περιφερειακός. Πέρασε μια τετραετία στην Ιβηρική όμως η τελευταία του σεζόν με τη Τενερίφη (Πρωταθλητής BCL και MVP του F4) στάθηκε η αφορμή για να τραβήξει πολλά βλέμματα επάνω του. Και ο κόουτς Ρενέσες σπάνια αφήνει τέτοιες ευκαιρίες ανεκμετάλλευτες… Στην Άλμπα Βερολίνου, ο Γκριγκόνις εντάχθηκε σε ένα πρόγραμμα όπου διδάχθηκε από έναν πραγματικό δάσκαλο τη ταχύτητα ανάπτυξης και εκτέλεσης που πρεσβεύει η Ισπανική σχολή. Ο Ρενέσες είχε δουλέψει στο παρελθόν με πολλούς παίχτες αυτής της κάστας και γρήγορα, στο δικό του αγωνιστικό περιβάλλον, ο λιγομίλητος Λιθουανός εξελίχθηκε σε φονικό όπλο.
Η επιστροφή του στο Κάουνας ήταν μια προσωπική καταξίωση. Ο Γκριγκόνις επέστρεφε στην ομάδα της καρδιάς και παράλληλα σε έναν σπουδαίο οργανισμό που είχε μεγαλώσει αγωνιστικά τα τελευταία χρόνια. Για αυτόν, η ένταξη του σε ένα από τα καλύτερα προγράμματα βελτίωσης γκαρντ της Ευρώπης, αυτό του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, υπήρξε «ευλογία». Βρήκε γρήγορα τον ρόλο του έχοντας ως σύμμαχο το πολύ καλό υπόβαθρο που τον συνόδευε και σταδιακά αναρριχήθηκε στην κορυφή της ιεραρχίας της Ζάλγκιρις.
Euroleague στη Stoiximan με Σούπερ Αποδόσεις και στα ειδικά στοιχήματα παικτών & ομάδων!
Τίποτα βέβαια δεν είναι τυχαίο. Ο Γκριγκόνις είχε τη τύχη να είναι διαδοχικά μέλος των δύο πιο fundamental επιθετικών συστημάτων του μπάσκετ της ηπείρου μας, αυτών του Ρενέσες και του Σάρας. Η εκτόξευση του ήταν θέμα χρόνου. Πλέον είναι ένας ολοκληρωμένος περιφερειακός παίχτης. Μπορεί να σε σκοτώσει με το σουτ του παίρνοντας εκτελέσεις διαφορετικής φύσεως. Είναι ικανότατος slasher. Το κάθετο παιχνίδι του στο πρόσφατο ματς των Λιθουανών στη Λυών απέναντι στη Βιλερμπάν, ξεσήκωσε μνήμες-Καουκένας μιας και ο 26χρονος γκαρντ-φόργουορντ διεμβόλιζε σε συνέχεια και με μεγάλη αποφασιστικότητα τη γαλλική άμυνα όποτε το απαιτούσε η συνθήκη της αναμέτρησης. Παράλληλα είναι και ένας από τους βασικούς δημιουργούς στην επίθεση της ομάδας του. Επίσης έχει μέγεθος και είναι καλοπροπονημένος ώστε να βγει μπροστά στο κομμάτι της άμυνας, δίνοντας stops σε παίχτες διαφορετικών θέσεων κάθε φορά. Έχει το χάρισμα να παίζει με χαμηλούς παλμούς. Όταν η Ζάλγκιρις χρειάζεται ψυχραιμία και ένα play που θα αποβεί παραγωγικό με σχετική ασφάλεια, στρέφεται στην αυτοματοποιημένη εκτέλεση και την ικανότητα του να πάει με ευκολία στη γραμμή των προσωπικών από όπου είναι αλάνθαστος φέτος (μετράει 21/21 σε 6 αγώνες). Η σύμπραξη του δε με τον Ουόλκαπ, με τον οποίον δένει πολύ αρμονικά στο backcourt, αλλά και με τον Γιοκουμπάιτις έχει δημιουργήσει μια από τις πιο αποτελεσματικές περιφερειακές γραμμές στην Ευρωλίγκα φέτος.
Ο Μάριους Γκριγκόνις είναι ένας low profile star. Λιγομίλητος, εργατικός, πολύ ανταγωνιστικός στο παρκέ. Ένα ιδανικό fit για τον οργανισμό της Ζάλγκιρις. Ο τύπος που δεν μιλάει πολύ αλλά δουλεύει σκληρά πίσω από τα φώτα των προβολέων. Παίζει πρωτίστως για να νικήσει και δεν διστάζει να αναλάβει δεύτερους, λιγότερο φανταχτερούς ρόλους, για να το καταφέρει. Στο πακέτο του αντικατοπτρίζονται όλα αυτά για τα οποία το ευρωπαϊκό μπάσκετ μπορεί να υπερηφανεύεται στην εποχή μας και από αυτό αναβλύζει το γοητευτικό άρωμα της Βαλτικής. Προσωπικά, απολαμβάνω να τον παρακολουθώ…