Τον Ιανουάριο του 2004 διοργανώθηκε στην Κολομβία το καθιερωμένο τουρνουά Pony Futbol (πλέον ονομάζεται Baby Futbol), ένα τουρνουά που μαζεύει τα μεγαλύτερα ταλέντα της χώρας σε ηλικίες 11 και 12 ετών με έπαθλο ένα κύπελλο. Από εκεί έχουν περάσει ένα σωρό διάσημοι παίκτες όπως ο Κάρλος Μπάκα, ο Ρανταμέλ Φαλκάο, ο Νταβίντ Οσπίνα, ο Φρέντι Γκουαρίν και ο Χουάν Φερνάντο Κιντέρο. Το κύπελλο έχει αρκετή δημοσιότητα στη χώρα με αποτέλεσμα να μεταδίδεται και τηλεοπτικά. Εκείνη τη χρονιά το τουρνουά έγινε στο Μεντεγίν και ο τελικός μεταδόθηκε από το τοπικό κανάλι Teleantioquia. Ένα ματς μεταξύ των πιτσιρικάδων της Ντεπορτίβο του Κάλι και της Ακαντέμια Τολιμένσε. Η Τολιμένσε κέρδισε με 2-0 και όλοι μιλούσαν για το “γκολ ολίμπικο“, όπως ονομάζονται τα γκολ από απευθείας κόρνερ στη Ν. Αμερική. Δράστης, ο 12χρονος με το όνομα Χάμες Νταβίντ Ροντρίγκες Ρούμπιο που πήρε και το βραβείο του καλύτερου παίκτη, κάνοντας τους θεατές να παραμιλάνε με την εμφάνισή το.
Μετά το τέλος του αγώνα έκανε δηλώσεις στο τοπικό κανάλι και ακόμα και αν δεν ξέρεις ισπανικά, θα καταλάβεις το πόσο σοβαρό και ώριμο ήταν αυτό το πιτσιρικάκι που μιλούσε με ύφος παλιοσειράς που έχει φάει τα γήπεδα με το κουτάλι. Όταν ρωτήθηκε για τα όνειρά του, είπε ότι θέλει να γίνει επαγγελματίας παίκτης με την Ντεπόρτες Τολίμα. Το μέλλον του όμως θα ήταν μακριά από την Τολίμα, καθώς θα έπρεπε να μετακομίσει. Η Ενβιγκάδο, μια τοπική ομάδα του Μεντεγίν, τον είδε στο τουρνουά και φρόντισε να τον αρπάξει.
Ο Χάμες κοιτάζει την κάμερα με άνεση σταρ, δεν χαίρεται λες και είναι κανένα μικρό παιδί και ετοιμάζεται να πει “κοιτάμε το επόμενο παιχνίδι” με αφύσικη ωριμότητα (στα 44′ και 40”)
Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο μικρούλης Χάμες θα μετακόμιζε. Γεννήθηκε στην πόλη Κουκούτα της Κολομβίας, στα βορειοανατολικά της χώρας, αλλά μόλις στα πέντε του έφυγε από εκεί. Ο πατέρας του, ποδοσφαιριστής κι αυτός, άφησε την οικογένειά του κι ο Χάμες έφυγε με τη μητέρα του για την πατρίδα της, την πόλη Ιμπαγκέ στα κεντροδυτικά της χώρας. Ο Χάμες σίγουρα πήρε από το ταλέντο του πατέρα του, αλλά προχώρησε παραπάνω. Δεν ήταν μόνο η τεχνική του, ήταν η σοβαρότητά του, η ηγετική του ικανότητα και η χαρά με την οποία αντιμετώπιζε το ποδόσφαιρο.
Μπορεί να μην είχε τον πατέρα του κοντά του, αλλά ο πατριός του Χουάν Κάρλος Ρεστρέπο ήταν αυτός που τον στήριζε στα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο. Ο Χάμες είχε την τύχη να μεγαλώσει σε ένα καλό οικογενειακό κλίμα και να έχει μεγάλη υποστήριξη. Αυτός απλά έδειχνε το ταλέντο του στο χορτάρι. Το ταλέντο αυτό όπως είπαμε τον έφερε στην Ενβιγκάδο, μια ομάδα με μικρή ζωή και ιστορία στο ποδόσφαιρο της Κολομβίας, γνωστή όμως για την ανακάλυψη ταλέντων και την εξέλιξή τους. Η ιστορία της Ενβιγκάδο αξίζει το δικό της αφιέρωμα, καθώς ηγέτης της ήταν ο Γκουστάβο Ουπέγκι. Ένας άνθρωπος που έκανε κουμάντο στην ομώνυμη πόλη και κατά διαβολική σύμπτωση, μικρός ήταν γείτονας και φίλος του Πάμπλο Εσκομπάρ. Ο Ουπέγκι συνάντησε ξανά χρόνια μετά τον Εσκομπάρ και παρότι δεν καταδικάστηκε ποτέ για εμπλοκή σε ναρκωτικά, λέγεται ότι ήταν από τους πιο στενούς συνεργάτες του και υπεύθυνος στο… αρμόδιο τμήμα που εισέπραττε τα χρέη, όσων είχαν την ατυχία να χρωστούν στον Εσκομπάρ. Ο Ουπέγκι είχε άμεση πρόσβαση σε πολιτικούς, είχε εμπλακεί σε απαγωγές και όταν απέκτησε την Ενβιγκάδο, ο σύλλογος κατηγορήθηκε για ξέπλυμα χρήματος. Όπως είπαμε, αυτά είναι θέμα για άλλο άρθρο. Εδώ θα σταθούμε ότι μέσα σε όλα, ο Ουπέγκι εκτός από το καλό μάτι στις δουλειές του Εσκομπάρ, είχε και καλό μάτι για τα ταλέντα.
Ο γείτονας του Εσκομπάρ και ιδιοκτήτης της Ενβιγκάδο
Κάπως έτσι είδε και έφερε τον Χάμες στην Ενβιγκάδο. Και μπορεί ο Ουπέγκι να μην είδε ποτέ το μεγαλείο του Χάμες, μια που τον απήγαγαν και τον δολοφόνησαν το καλοκαίρι του 2006, πρόλαβε να δει όμως τον Χάμες, το “παιδί θαύμα”, να γράφει ιστορία φορώντας τη φανέλα της Ενβιγκάδο σε επίσημο αγώνα λίγους μήνες πριν, τον Μάιο του 2006. Ο 14χρονος μόλις Χάμες Ροντρίγκες γινόταν ο δεύτερος πιο νεαρός παίκτης που έπαιζε ποτέ στο πρωτάθλημα Κολομβίας. Για να τα καταφέρει βέβαια, χρειάστηκε η Ενβιγκάδο να πληρώσει τα έξοδα για μια θεραπεία με ορμόνες, αντίστοιχη με αυτή που έκανε ο Λιονέλ Μέσι. Οι προπονητές της Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν είπαν ότι ο μικρός δεν θα μπορούσε με αυτό το σώμα να κάνει καριέρα, ο Ουπέγκι που είχε αγοράσει τα δικαιώματα του ποδοσφαιριστή τον πίστευε και πλήρωσε για τη θεραπεία. Ο Ροντρίγκες πήρε μπόι και έφτιαξε ένα σώμα που άντεχε να παίζει απέναντι σε πολύ μεγαλύτερους αντιπάλους, ένα αγόρι ανάμεσα σε άντρες.
Μια ιστορική γκολάρα του 18χρονου Χάμες
Οι μετακομίσεις όμως θα συνεχίζονταν για τον Κολομβιανό. Πριν καλά καλά κλείσει τα 17 του, η Μπάνφιλντ της Αργεντινής τον ανακάλυψε βλέποντάς τον στην Κ17 της Κολομβίας. Κάπως έτσι, ο Χάμες έφυγε για να πάει σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα. Εκεί, δεν έγραψε απλώς ένα ρεκόρ με το να γίνει ο πιο νέος ξένος ποδοσφαιριστής που θα σκόραρε στην Αργεντινή, είχε ουσιαστική προσφορά στη μικρή Μπάνφιλντ. Παίζοντας ως βασικούρα και κάνοντας εντυπωσιακά πράγματα, σήκωσε μαζί της το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία του συλλόγου, την Απερτούρα του 2009 και έγινε ίνδαλμα στον σύλλογο. Έπαιξε και στο Λιμπερταδόρες με την Μπάνφιλντ, οι Αργεντίνοι κατάφεραν να τον κρατήσουν για λίγο ακόμα, αλλά οι ευρωπαϊκές ομάδες τριγυρνούσαν σαν τα αρπακτικά. Η Ουντινέζε δεν κατάφερε να τον αποκτήσει και τελικά ήταν η Πόρτο που τον έκανε δικό της το 2010. Ακόμα μια μετακόμιση, αυτή τη φορά σε άλλη ήπειρο.
Από εκεί και πέρα, η πορεία του Κολομβιανού μέσου είναι λίγο πολύ γνωστή στους περισσότερους. Και αν το τουρνουά Pony ήταν αυτό που του άλλαξε τη ζωή και τον έκανε ποδοσφαιριστή, το Μουντιάλ του 2014 ήταν αυτό που τον έκανε τόσο διάσημο. Η πορεία της Κολομβίας και οι ατομικές του εμφανίσεις τον μετέτρεψαν στο next big thing. Στην πατρίδα του έγινε εθνικός ήρωας. Μετά την Πόρτο και τη Μονακό, ο Χάμες ανέβηκε κι άλλο επίπεδο φτάνοντας στη Ρεάλ Μαδρίτης. Πώς θα μπορούσε άλλωστε η Ρεάλ να πει όχι στον παίκτη που οδήγησε για πρώτη φορά την Κολομβία στους 8 ενός Μουντιάλ και βγήκε σε 3 από τα 5 παιχνίδια MVP του αγώνα.
https://www.youtube.com/watch?v=U6QU2Zx3CAg
Η πορεία του Χάμες στη Ρεάλ μπορεί να μην ήταν η καλύτερη δυνατή, αλλά η συμβολή του ήταν σημαντική
Και κάπου εδώ ξεκινάει η κουβέντα για την μετέπειτα πορεία του. Ο Χάμες δεν βγήκε παλτό σίγουρα. Ούτε φυσικά καβάλησε το καλάμι. Απλά δεν κατάφερε να φτάσει τους άλλους σούπερ σταρ. Ας μην ξεχνάμε ότι την πρώτη του σεζόν και παρότι αντιμετώπισε σοβαρό τραυματισμό, υπό τις οδηγίες του Κάρλο Αντσελότι σκόραρε 13 φορές, πίσω μόνο από τον Κριστιάνο Ρονάλντο και μόλις δυο γκολ από τον Μπενζεμά. Η Ρεάλ έχασε μόλις για δυο πόντους του πρωτάθλημα, σε μια συγκλονιστική σεζόν για τη Λα Λίγκα. Από τη φυγή του Αντσελότι και μετά, ο Χάμες άρχισε να γίνεται όλο και περισσότερο “κομπάρσος” στη Ρεάλ. Χωρίς ποτέ να είναι αρνητικός, έχοντας συμμετοχή, σκοράροντας, δίνοντας ασίστ, αλλά χωρίς ταυτόχρονα να μπορεί να γίνει το αστέρι που το δύσκολο κοινό του Μπερναμπέου ήθελε. Υπερτιμημένος; Αδικημένος; Άτυχος;
Ο διετής δανεισμός στο Μόναχο ήρθε την κατάλληλη στιγμή, χάρη στον άνθρωπο που τον εκτιμά, αλλά ταυτόχρονα ξέρει και να τον εκμεταλλεύεται. Ο Κάρλο Αντσελότι που έβγαλε τον καλύτερο εαυτό του Κολομβιανού στη Ρεάλ, έφερε τον Χάμες και στην Μπάγερν. Η συμβίωσή τους όμως δεν κράτησε πολύ, καθώς ο Ιταλός απολύθηκε. Παρ’ όλα αυτά, ο Χάινκες δεν έβαλε στον πάγο τον Χάμες κι αυτός έκανε μια καλή χρονιά, αναγκάζοντας τον Ρουμενίγκε να δώσει συγχαρητήρια στον Αντσελότι για την έμπνευση αυτής της “μεταγραφής”. Τα πράγματα φάνηκαν να στρώνουν. Δυστυχώς όμως, η δεύτερη σεζόν του Ροντρίγκες στη Γερμανία δεν ήταν εξίσου καλή. Όταν έφτασε το καλοκαίρι του 2019, οι Βαυαροί ναι μεν δεν είχαν παράπονα, αλλά αποφάσισαν ότι δεν άξιζε να δώσουν 42 εκατομμύρια € για να ολοκληρώσουν την αγορά. Κάπως έτσι, ο Κολομβιανός επέστρεψε στη Μαδρίτη και έκανε πέρσι τη χειρότερη σεζόν της καριέρας του. Μόλις 14 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις με ένα γκολ, με τον Ζιντάν να μην τον εμπιστεύεται και να τον έχει ουσιαστικά εκτός επιλογών.
Γνώριμη εικόνα
Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τον Ροντρίγκες. Η πρώτη φορά στην καριέρα του μετά το 2007 με μονοψήφιο αριθμό συμμετοχών στο πρωτάθλημα. Έξι χρόνια μετά το Μουντιάλ που τον έκανε γνωστό σε ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό κόσμο, ο Κολομβιανός έχανε το status του τοπ παίκτη. Κανείς όμως δεν περίμενε ότι το καλοκαίρι του 2020 θα τον έφερνε όχι απλά μακριά από τη Ρεάλ, αλλά και σε μια ομάδα που δεν ανήκει στο τοπ της Ευρώπης. Όταν ακούστηκε το όνομα της Έβερτον ως υποψήφιο, ελάχιστοι πίστευαν ότι η φήμη είχε βάση. Πίστευαν ότι σίγουρα θα κατέληγε σε μια ομάδα περισσότερο πρωταγωνίστρια. Ξεχνούσαν όμως την παρουσία του Κάρλο Αντσελότι και του αριστερού φρυδιού του στους μπλε. Του ανθρώπου που πιστεύει ίσως περισσότερο από τον καθένα στο ταλέντο και την ποιότητα του Χάμες. Ο Αντσελότι ανέλαβε την Έβερτον στα μέσα της περασμένης σεζόν για να σώσει μια ιστορική ομάδα από τον κατήφορο που είχε πάρει. Τον κατήφορο μιας τρελής σπατάλης χρημάτων σε παίκτες που δεν προσέφεραν ούτε το 10% των χρημάτων που έπαιρναν. Γκμπαμίν, Γουόλκοτ, Κλάασεν, Τοσούν, Κιν και πολλοί ακόμα που κόστισαν πολλά εκατομμύρια και προσέφεραν ελάχιστα. Η Έβερτον και φέτος έδωσε αρκετά χρήματα, αλλά με τον Αντσελότι φαίνεται ότι οι επιλογές είναι πιο σίγουρες.
Ο Χάμες άφησε τη Μαδρίτη για το Λίβερπουλ, άφησε το Τσάμπιονς Λιγκ για να μην παίζει Ευρώπη. Το έκανε όχι από ανάγκη όμως. Δεν ήταν η Έβερτον μια κίνηση απελπισίας, ήταν η συνειδητή του επιλογή να ξαναπαίξει μπάλα με έναν άνθρωπο που τον ξέρει, σε μια ομάδα στην οποία θα είναι ο ηγέτης και θα έχει περισσότερο χρόνο. Και σίγουρα δεν είναι μόνος του. Το “παιδί θαύμα” έχει από πίσω του μια ολόκληρη χώρα. Η τρέλα των Κολομβιανών για τον Χάμες ίσως δεν είναι αντιληπτή στον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθούν τον παίκτη σε οποιαδήποτε ομάδα πάει. Στα social media της Ρεάλ και της Μπάγερν έβλεπες δεκάδες σχόλια Κολομβιανών να αποθεώνουν τον συμπατριώτη τους και αντίστοιχα να κράζουν τον εκάστοτε προπονητή, όταν το αγόρι τους δεν έπαιζε. Ο Χάμες είναι ο 8ος αθλητής στον κόσμο σε followers, πίσω από τον Λεμπρόν, τον Ρονάλντο, τον Μέσι και τον Νεϊμάρ και μπροστά από όλες τις ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ. Σχεδόν 100 εκατομμύρια άνθρωποι τον ακολουθούν στα διάφορα δίκτυα. Πέρα από τα γκολ και τις ασίστ, μιλάμε για ένα τεράστιο κοινό για το brand name της Έβερτον.
Το ψηλότερο κτίριο της Κολομβίας, ο πύργο Κολπάτρια στην Μπογκοτά, βάφτηκε στα χρώματα της Έβερτον και το νούμερο του Χάμες για να γιορτάσει τη μεταγραφή. Η Coca Cola έβγαλε στην Κολομβία μπλε κουτάκια του αναψυκτικού με το σήμα της Έβερτον. Ένας σύλλογος με τεράστια ιστορία, εγκλωβισμένος στη μετριότητα εδώ και χρόνια, φαίνεται να συγκεντρώνει ξανά τα φώτα της δημοσιότητας. Αλλά αυτό είναι κάτι που απασχολεί τον ιδιοκτήτη και τους ανθρώπους του τμήματος μάρκετινγκ. Ο “Καρλέτο” στον πάγκο δεν νοιάζεται για την μπουτίκ και τα social media. Νοιάζεται για όσα βλέπει στο χορτάρι. Και αυτά είναι άκρως ικανοποιητικά. Η Έβερτον ξεκίνησε με έξι σερί νίκες αυτή τη σεζόν και θέλει να συνεχίσει έτσι. Οι τρελαμένοι οπαδοί της, μην γνωρίζοντας πώς να εκδηλώσουν τη χαρά τους (μια που δεν μπορούν να πάνε στο γήπεδο) μπήκαν και αγόρασαν γεμάτοι χαρά τον ύμνο του συλλόγου. Το τραγούδι “Spirit of the Blues”, ο ύμνος της ομάδας από το 1985, έριξε από την κορυφή τη… Μάιλι Σάιρους από τη λίστα του iTunes. Είναι η πρώτη φορά που η ομάδα ξεκίνησε με έξι σερί νίκες σε όλες τις διοργανώσεις από το πρωταθληματικό 1938 και η πρώτη φορά που έχει τρεις σερί νίκες στο πρωτάθλημα από το 1993-94. Ο Ντόμινικ Κάλβερτ Λιούιν μοιάζει μεταμορφωμένος και σκοράρει συνεχώς και ο Χάμες κάνει τα αγγίγματα που πρέπει, όπως πρέπει, βγάζοντας τις σωστές πάσες και έχοντας σκοράρει ένα υπέροχο γκολ. Η παρουσία του είναι καθοριστική. Ο Αντσελότι το ξέρει ότι δεν γίνεται να συνεχίσουν όλα έτσι (ειδικά με τα αμυντικά κενά και την αστάθεια του Πίκφορντ), αλλά δείχνει απόλυτα ικανοποιημένος με τα όσα έχει φέρει στο χορτάρι ο Κολομβιανός. “Ο Χάμες είναι τόσο καλός που κι εγώ θα σκόραρα αν έπαιζα μαζί του”, δηλώνει.