Υπάρχουν τρία είδη ποδοσφαιριστών. Υπάρχουν αυτοί που μαθαίνουν να παίζουν μια θέση πολύ καλά και κανένας δεν τολμάει να τους κουνήσει από εκεί, υπάρχουν αυτοί που μπορούν να καλύψουν δυο ή και τρεις διαφορετικές θέσεις, προσαρμόζοντας εύκολα το παιχνίδι τους ανάλογα με τις ανάγκες του προπονητή τους, και υπάρχει και ο Τζέιμς Μίλνερ.
Αν ένας παίκτης που μπορεί να βοηθήσει την ομάδα από δυο διαφορετικά πόστα είναι ιδανικός για έναν προπονητή, ο Μίλνερ είναι ο ορισμός της φαντασίωσης ενός προπονητή. Ένα κανονικό πολυεργαλείο που μπορεί να κάνει τα πάντα και όταν λέμε τα πάντα δεν υπερβάλλουμε καθόλου. Ο Άγγλος μέσος της Λίβερπουλ μπορεί να ξεκινήσει ένα ματς σαν κεντρικό χαφ, να μετατραπεί στη διάρκεια του αγώνα σε επικίνδυνο εξτρέμ, αν η ομάδα πιέζει για ένα γκολ να προωθηθεί στην επίθεση σαν κρυφός φορ και στα τελευταία λεπτά, αν προκύψει κάποιος αναπάντεχος τραυματισμός συμπαίκτη, να γυρίσει και να καλύψει αποτελεσματικά τη θέση του αριστερού μπακ ή και του… τερματοφύλακα! Όπως δηλώνει και ο ίδιος: “Έχω παίξει σε όλες τις θέσεις που υπάρχουν εκτός από αυτή του τερματοφύλακα. Αν χρειαστεί πάντως, εννοείται πως θα παίξω κι εκεί. Το μόνο πρόβλημα είναι το ύψος μου αλλά πέρα απ’αυτό δεν θα διστάσω να βάλω τα χέρια μου και το κεφάλι μου στη φωτιά”.
Αυτή η αυταπάρνηση σε συνδυασμό με την εργατικότητα και την απίστευτη προσαρμοστικότητα του μπορεί μερικές φορές να περνάνε απαρατήρητα από τους θεατές και τους τηλεθεατές αλλά όχι και από τους προπονητές. “Είμαι ο Νο1 οπαδός του Μίλνερ”, δήλωνε το 2015 ο Μανουέλ Πελεγκρίνι και συνέχιζε: “Bρείτε μου έναν πιο ολοκληρωμένο Άγγλο παίκτη. Υπάρχουν καλύτεροι τεχνικά, υπάρχουν πιο γρήγοροι, παίκτες που είναι καλοί στις κεφαλιές. Αλλά δείξτε μου έναν που κάνει όλα αυτά που κάνει ο Μίλνερ τόσο καλά. Δεν υπάρχει. Είναι φαινόμενο.”
Τρία χρόνια αργότερα, ο Μίλνερ πλησιάζει τα 33 αλλά το πάθος και τα τρεξίματα του μοιάζουν ανεπηρέαστα. Παρά τις προβλέψεις αρκετών, ο Άγγλος αποτελεί βασικότατο γρανάζι στο εξαιρετικό φετινό ξεκίνημα της Λίβερπουλ, έχοντας αγωνιστεί βασικός σε όλα τα παιχνίδια κάνοντας μάλιστα σπουδαίες εμφανίσεις (μετράει ήδη 2 γκολ και 2 ασίστ, ενώ είναι στις πρώτες θέσεις και στα τάκλιν και στις key passes). “Μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως για τον Μίλνερ η ηλικία δεν είναι πρόβλημα” έλεγε πριν λίγο καιρό ο Γιούργκεν Κλοπ. “Είναι ένας πολύ αθλητικός τύπος, που είναι καλός σε ό,τι σπορ κι αν δοκιμάσει. Είμαι σίγουρος ότι αν δεν έχει τραυματισμούς θα μπορεί να παίζει έως τα 36, 37, ίσως και ως τα 38 του. Η επιμονή του να συνεχίσει να βελτιώνεται είναι αξιοθαύμαστη”.
Ο Γερμανός προπονητής δεν αναφέρεται τυχαία σε άλλα σπορ. Πριν επιλέξει οριστικά το ποδόσφαιρο, ο Μίλνερ διακρινόταν ταυτόχρονα στο κρίκετ αλλά και στο στίβο, μετρώντας επιτυχίες και μετάλλια και στους αγώνες μεγάλων αποστάσεων αλλά και στα 100 μέτρα! Αν σ’αυτό συνυπολογιστεί η αγάπη του για την υγιεινή ζωή και η ολοκληρωτική αποχή του από κάθε είδους αλκοόλ (“Όταν ήμουν μικρός θυμάμαι ότι μια φορά δοκίμασα το κρασί του πατέρα μου αλλά στα 16 πήρα την απόφαση να μην πίνω και εμμένω στην απόφαση αυτή” έχει δηλώσει ο άνθρωπος που δεν άγγιξε αλκοόλ ούτε καν στο γάμο του), γίνεται εύκολα κατανοητό πως μπορεί ένας 33χρονος να ‘οργώνει’ όλο το γήπεδο επί 90 λεπτά σε ένα παιχνίδι με τόσο απαιτητικό ρυθμό, όπως το πρόσφατο Λίβερπουλ-Παρί Σεν Ζερμέν. Ο Μίλνερ έγινε αποδέκτης αμέτρητων διθυραμβικών σχολίων όχι μόνο για το γκολ του, το εντυπωσιακό κόψιμο που έκανε στον Νειμάρ (που έγινε viral) και τα 5 πετυχημένα τάκλιν του αλλά κυρίως γιατί βρισκόταν κυριολεκτικά παντού στο γήπεδο, καλύπτοντας σχεδόν 13 χιλιόμετρα!
Η εντυπωσιακή εμφάνιση του ανάγκασε ακόμα και τον Γκρέιαμ Σούνες να τον αποθεώσει, μια αποθέωση που έχει ιδιαίτερη αξία λόγω του ιστορικού των δυο ανδρών. Όταν το 2004 συνεργάστηκαν στη Νιούκαστλ, ο Σούνες δεν πίστευε καθόλου στον νεαρό τότε Άγγλο. Στην ιστορία μάλιστα έχει καταγραφεί η ατάκα που χρησιμοποίησε για να δικαιολογήσει την κακή πορεία της ομάδας του: “Δεν κερδίζεις τίποτα με μια ομάδα γεμάτη παίκτες σαν τον Τζέιμς Μίλνερ”. Ο Μίλνερ διευκρίνισε χρόνια αργότερα ότι ο Σούνες ζήτησε συγγνώμη για την έκφραση αυτή αλλά η ατάκα έμεινε για χρόνια σαν ρετσινιά στον ανερχόμενο τότε πιτσιρικά.
Η μετέπειτα καριέρα του Άγγλου μέσου πάντως αποδείχτηκε αρκετά πετυχημένη, κι ας χρειάστηκαν δυο δανεισμοί και αρκετές παραμονές σε κάποιον πάγκο. Δυο πρωταθλήματα και κύπελλο με τη φανέλα της Μάντσεστερ Σίτυ, 61 συμμετοχές με την εθνική ομάδα και δυο παρουσίες σε ευρωπαϊκούς τελικούς με τη Λίβερπουλ δείχνουν πως τελικά η προσπάθεια και το πείσμα του Μίλνερ δεν πήγαν χαμένα. Δουλεύοντας πάντα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και ζώντας μια πολύ ήσυχη οικογενειακή ζωή, χωρίς αφορμές για κουτσομπολιό, ο Μίλνερ απέκτησε τη φήμη του βαρετού τύπου, του οποίου η καθημερινότητα δεν προσφέρει καμία ιδιαίτερη συγκίνηση
. Η φήμη μετατράπηκε γρήγορα σε ένα πετυχημένο twitter account-παρωδία, με όνομα “Boring James Milner” κι έτσι ο παίκτης συνδυάστηκε με αδιάφορες δραστηριότητες (όπως το σιδέρωμα) ή κοινότοπες ατάκες και ανούσιους, φανταστικούς διαλόγους με τους συμπαίκτες του. Ο ίδιος πάντως δεν ενοχλείται από τη συγκεκριμένη φήμη: “Moυ αρέσει γιατί αυτό σημαίνει πως ο κόσμος δεν ξέρει πολλά για μένα, άρα έχω κάνει καλή δουλειά και τους έχω δώσει μόνο όσα θέλω εγώ να ξέρουν. Οι φίλαθλοι θέλουν να ξέρουν τα πάντα για σένα αλλά δεν θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό”.
Tο τέλειο αυτο-τρολάρισμα: Ο Μίλνερ απαντάει στο hype του “Boring Milner” επιλέγοντας σαν πρώτη φωτογραφία για το προφίλ του στο τουίτερ μια που σιδερώνει!
Ακόμα και στον αγωνιστικό χώρο όμως, η φιλοσοφία του δεν διαφέρει καθόλου από αυτή που διακατέχει την υπόλοιπη ζωή του. Ο Μίλνερ έχει δηλώσει πως προτιμάει το ρόλο του πασέρ ακόμα και από αυτόν του σκόρερ, συμπεριλαμβάνοντας τον εαυτό του στη (μικρή) λίστα των παικτών που φτιάχνονται περισσότερο δημιουργώντας ένα γκολ. Οι 9 ασίστ που έδωσε στην περσινή πορεία της Λίβερπουλ προς τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ αποτελούν ρεκόρ στην ιστορία της διοργάνωσης ενώ οι 80 που έχει μοιράσει στην Πρέμιερ Λιγκ τον φέρνουν στην 7η θέση της σχετικής λίστας, πίσω από ονόματα θρύλους, όπως ο Γκίγκς και ο Ντένις Μπέργκαμπ. Κι όλα αυτά από έναν παίκτη που στην 16χρονη καριέρα του (ναι, κι όμως, παίζει επαγγελματικά από τα 16 του!) έχει δοκιμαστεί, όπως προείπαμε, αμέτρητες φορές σε θέσεις μακριά από την επίθεση.
Όπως τη σεζόν 2016/17 που ο Κλοπ τον μετέφερε, προς έκπληξη όλων, στο αριστερό άκρο της άμυνας. “Για να είμαι ειλικρινής δεν μου άρεσε εκείνη η θέση αλλά κάνεις ό,τι σου ζητηθεί για χάρη της ομάδας. Ο προπονητής μου το ζήτησε οπότε εγώ έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Δεν είναι η καλύτερη μου θέση αλλά, όπως του είπα, η ομάδα έρχεται πάνω απ’όλα”. Η μοίρα το έφερε έτσι μάλιστα που το πρώτο του παιχνίδι στην περίεργη, νέα του θέση ήταν απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μια ομάδα με την οποία είχε… ιδιαίτερες σχέσεις από παιδί.
Ο Μίλνερ εκτός από το ότι γαλουχήθηκε και ξεκίνησε την καριέρα του στο Έλαντ Ρόουντ, μεγάλωσε και σε οικογένεια φανατικών οπαδών της Λιντς και αυτό σήμαινε πως οτιδήποτε κόκκινο θεωρούνταν απαγορευμένο. “Οι οπαδοί της Λιντς μαθαίνουν από μικροί να αντιπαθούν τη Γιουνάιτεντ, γι’αυτό και ποτέ μου δεν είχα στη ντουλάπα κόκκινα μπλουζάκια. O πατέρας μου δεν το επέτρεπε. Όταν υπέγραψα στη Λίβερπουλ σχολίασε ότι είναι η πρώτη φορά που νιώθει χαρούμενος που με βλέπει να φοράω κόκκινα. Ακόμα και σήμερα παρακολουθώ και υποστηρίζω τη Λιντς”.
Σήμερα το απόγευμα η Λίβερπουλ υποδέχεται την Σαουθάμπτον θέλοντας να κάνει το 6/6 που θα την κρατήσει στην κορυφή της βαθμολογίας. Όπως όλα δείχνουν ο Γιούργκεν Κλοπ θα προβεί σε κάποιες αλλαγές σε σχέση με το παιχνίδι με την Παρί, καθώς έχει ξεκινήσει μια περίοδος συνεχόμενων αγώνων και στην Αγγλία και την Ευρώπη. Ξέρει όμως καλά πως κάπου μέσα στο ρόστερ του υπάρχει ένας ακούραστος τύπος που είναι πάντα έτοιμος να βοηθήσει την ομάδα απ’όποιο πόστο του ζητηθεί. Είτε σαν κεντρικός μέσος, είτε σαν αριστερό μπακ, είτε ακόμα και σαν οδηγός του πούλμαν που θα μεταφέρει την αποστολή.