Το καλοκαίρι του 2012 η Ισπανία ζούσε έναν ακόμα θρίαμβο, με την εθνική της ομάδα να κερδίζει το 3ο συνεχόμενο μεγάλο τουρνουά. Την ίδια ώρα που σε όλη τη χώρα ο ενθουσιασμός για το ποδόσφαιρο βρισκόταν στα ύψη, στη Μαδρίτη ο Χάιμε Μάτα έβλεπε τον συνονόματο και συνομήλικο του Χουάν Μάτα να σκοράρει το τελευταίο γκολ του τελικού και ετοιμαζόταν να πάρει κάποιες μεγάλες αποφάσεις.

Στα 24 του ο Μάτα είχε καταλάβει πως κάτι δεν είχε πάει πολύ καλά με τον επαγγελματικό προσανατολισμό του. Σε μια ηλικία που ο μέσος ποδοσφαιριστής κάνει συνήθως το πρώτο ή και το δεύτερο σημαντικό βήμα στην καριέρα του, ο Ισπανός επιθετικός είχε ως ταβάνι την 3η κατηγορία. Σε αυτό το επίπεδο ακόμα κι αν αποδεχτείς τη μοίρα σου, ότι δεν θα γίνεις ποτέ αυτό που ονειρευόσουν, τα προβλήματα δεν σταματάνε εκεί. Εκτός του ότι οι μισθοί είναι έτσι κι αλλιώς ιδιαίτερα χαμηλοί, η φερεγγυότητα αρκετών προέδρων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και αυτό έχει ως αποτέλεσμα η καθυστέρηση στις πληρωμές να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.

Ο Μάτα είχε ήδη ζήσει μια τέτοια εμπειρία το 2009, στην πρώτη του ομάδα, την Γκαλάκτικο Πεγκάσο. Η μικρή ομάδα από τα προάστια της Μαδρίτης είχε σοβαρά οικονομικά προβλήματα και οι παίκτες της αγωνιζόταν για περισσότερους από 6 μήνες απλήρωτοι. Όταν συνειδητοποίησαν πως δεν υπήρχε πιθανότητα να λάβουν τα χρήματα τους, αποφάσισαν να γνωστοποιήσουν σε όλο τον κόσμο το πρόβλημα τους, κατεβάζοντας τα παντελόνια τους λίγο πριν τη σέντρα ενός αγώνα! Για να σιγουρευτούν ότι η κίνηση τους θα φτάσει στα αυτιά και τα μάτια όλων, μετά το τέλος του αγώνα έβγαλαν στα αποδυτήρια μια ακόμα φωτογραφία, όπου ολόγυμνοι κρατάνε ένα μεγάλο πλακάτ στο οποίο αναγραφόταν ένας αριθμός τραπεζικού λογαριασμού! Αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία, για κάμποσα χρόνια, φορά που ο Χάιμε Μάτα ‘έπαιξε’ στις ειδήσεις των μεγάλων ΜΜΕ.

Επιστρέφοντας στο καλοκαίρι του 2012, και αφού την… επίδειξη εκείνη είχαν ακολουθήσει διάφοροι δανεισμοί σε εξίσου χαμηλές κατηγορίες, ο Μαδριλένος πήρε τη μεγάλη και πολύ δύσκολη απόφαση: Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο δεν είναι γι’αυτόν. Εκμεταλλευόμενος τις σχετικές σπουδές που είχε κάνει παράλληλα με τις αγωνιστικές υποχρεώσεις του, ο Μάτα άρχισε να αναζητάει μια θέση που να σχετίζεται με τα οικονομικά. Μετά από αναζήτηση εβδομάδων μια πρώτη ευκαιρία εμφανίστηκε. Ο ποδοσφαιριστής Μάτα θα έδινε τη θέση του στον τελωνειακό υπάλληλο Μάτα! Και τότε χτύπησε το τηλέφωνο.

Σε μια από εκείνες τις στιγμές που ουσιαστικά αλλάζουν τη ζωή σου, πιθανόν χωρίς να το καταλάβεις άμεσα, ο Μάτα δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από έναν άνθρωπο της Λιέιδα, που προσπαθούσε να φτιάξει μια νέα ομάδα και είχε ακούσει καλά λόγια για τον νεαρό επιθετικό από έναν σκάουτερ. Ο Μάτα τα έβαλε κάτω, σημείωσε τα υπέρ και τα κατά της κάθε επαγγελματικής διαδρομής και τέσσερις μόλις μέρες μετά την κατάκτηση του Euro από την Ισπανία βρισκόταν στην Λιέιδα, κάνοντας ουσιαστικά ένα νέο ξεκίνημα, έστω και στα 24. Τα δυο του χρόνια στην 3η κατηγορία δεν πήγαν και άσχημα (πέτυχε 32 γκολ) και το επόμενο σκαλοπάτι εμφανίστηκε.

Το καλοκαίρι του 2014 η Ζιρόνα (ή Χιρόνα ή όπως θέλει ο καθένας να την αποκαλεί) του πρόσφερε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο και μια θέση σε μια επίσης μικρή ομάδα που όμως αγωνιζόταν στη 2η κατηγορία. Μπορεί το πακέτο να μην ακούγεται και πολύ δελεαστικό αλλά για κάποιον που τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του ως τότε αναγκαζόταν να πλένει μόνος του τα ρούχα της… δουλειάς, επρόκειτο για πολύ μεγάλη υπόθεση: “Θυμάμαι ότι έμπαινα στα αποδυτήρια και σκεφτόμουν, γουάου, υπάρχουν δυο φυσιοθεραπευτές εδώ, πόσο γαμάτο είναι αυτό”.

Στα δυο χρόνια που έμεινε εκεί η ομάδα έφτασε και τις δυο φορές στα πλέι οφ της ανόδου αλλά δεν κατάφερε να κάνει την μεγάλη υπέρβαση. Η παρουσία του Μάτα όμως κρίθηκε αξιοπρεπέστατη (σκόραρε 21 φορές) και στο τέλος του συμβολαίου του μια άλλη ομάδα της 2ης κατηγορίας ενδιαφέρθηκε γι’αυτόν. Η Ρεάλ Βαγιαδολίδ. Για 3η συνεχόμενη σεζόν, ο 28χρονος πλέον επιθετικός θα αγωνιζόταν στη 2η κατηγορία κι αυτό αναμφισβήτητα ήταν μια σημαντική πρόοδος. Τα καλύτερα όμως δεν είχαν έρθει ακόμα.

Στα μισά της διετίας του στο Βαγιαδολίδ τα δεδομένα άλλαξαν ξαφνικά και χωρίς καμία σοβαρή εξήγηση. Ο μέτριος επιθετικός με τα φυσιολογικά νούμερα άρχισε να σκοράρει από παντού και σε κάθε πιθανή ευκαιρία. Είτε λόγω ρέντας, είτε λόγω ψυχολογίας, είτε λόγω πραγματικής βελτίωσης χάρη στην εμπειρία που είχε αποκτήσει, ο Χάιμε Μάτα έκανε μια εκπληκτική σεζόν, πέτυχε 35 γκολ (πρώτος σκόρερ της κατηγορίας και ο πρώτος που έφτασε σε τέτοιο νούμερο μετά από το 1957!) και οδήγησε την ομάδα στην άνοδο.

Το όνειρο της Πριμέρα Ντιβιζιόν δεν ήταν πλέον όνειρο αν και τελικά θα το εκπλήρωνε με άλλη ομάδα. Στα τελειώματα του συμβολαίου του η Χετάφε κινήθηκε γρήγορα και συμφώνησε με τον ‘κίλερ-έκπληξη’ της 2ης κατηγορίας, συνεχίζοντας μια τρομερή παράδοση που θέλει τον Μάτα να αλλάζει ομάδες χωρίς τη διαδικασία μεταγραφής. Με απλά λόγια, στα 12 χρόνια της καριέρας του ως τώρα, δεν έχει δοθεί (πέρα από το μισθό του φυσικά) ούτε ένα ευρώ γι’αυτόν!

Με μια εξέλιξη που θυμίζει σε αρκετά σημεία αυτή του Τζέιμι Βάρντι, ο Μάτα βρέθηκε να κάνει ντεμπούτο στη μεγάλη κατηγορία λίγους μήνες πριν κλείσει τα 30 του! Αλλά ούτε αυτό αποδείχτηκε το ταβάνι του. Αν και η Χετάφε δεν φημίζεται για το επιθετικό της ποδόσφαιρο, o Μάτα συνέθεσε ένα πολύ καλό επιθετικό δίδυμο με τον 36χρονο Χόρχε Μολίνα και ήταν ένας από τους βασικούς λόγους της τρομερής της σεζόν πέρσι, όπου και έφτασε μια ανάσα από το να βγει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο, πρωτάρης στα μεγάλα σαλόνια, Μάτα τέλειωσε τη χρονιά με 14 γκολ και 6 ασίστ σε 27 συμμετοχές ως βασικός και αυτόματα τράβηξε πάνω του την προσοχή πολλών.

Το όνομα του και η περίεργη πορεία της καριέρας του ακούστηκαν αρκετά και ο 30χρονος που κάποτε κατέβαζε το παντελόνι του με την ελπίδα ότι ίσως κάποτε πληρωθεί, έφτασε να ανταλλάζει τη φανέλα του με τον Λιονέλ Μέσσι, σε μια περίοδο μάλιστα (στις αρχές του 2019) που ο Αργεντινός ήταν ο μόνος που είχε ξεκινήσει τη χρονιά με περισσότερα γκολ απ’αυτόν. Η τρομερή φόρμα στην οποία βρισκόταν εκείνη την εποχή τον έβαλε στο μάτι και του Λούις Ενρίκε και την άνοιξη ο Χάιμε Μάτα φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της εθνικής Ισπανίας, έστω και ως αλλαγή στα τελευταία λεπτά.

Όπως δήλωσε και ένας από τους ερασιτέχνες συμπαίκτες στην Πεγκάσκο, ο Χεσούς Καμάτσο: “Αν κάποιος μας έλεγε τότε ότι ο Χάιμε θα γίνει κάποτε διεθνής δεν θα τον πίστευα. Η κλήση του στην εθνική είναι σαν φόρος τιμής σε όλους αυτούς τους ποδοσφαιριστές των μικρών κατηγοριών που κάπου βαθιά μέσα τους πιστεύουν ότι αξίζουν κάτι καλύτερο. Είναι ένα θαύμα, αφού η πιθανότητα να συμβεί είναι μια στο εκατομμύριο.”

Ο ίδιος ο Μάτα το γενικεύει: “Η πορεία μου δείχνει ότι οι παίκτες σήμερα έχουν αλλάξει στον τομέα της προπόνησης και της καθημερινής ρουτίνας. Παλιά οι καριέρες ήταν πιο σύντομες, τώρα βλέπουμε ότι δεν γίνεσαι βετεράνος απλά και μόνο γιατί μπαίνεις στα τριάντα σου. Προσέχουμε τους εαυτούς μας περισσότερο και γι’αυτό συνεχίζουμε να βελτιωνόμαστε και να παραμένουμε ανταγωνιστικοί και μετά τα 30”.

Ενάμιση μόλις χρόνο μετά το ντεμπούτο του στη μεγάλη κατηγορία και στα 31 του πλέον ο Μάτα μετράει 22 γκολ και 7 ασίστ, αφού και τη φετινή σεζόν η επαφή του με τα δίχτυα δεν έχει χαθεί. Οι επόμενοι μήνες στο πρωτάθλημα αλλά και την Ευρώπη (η Χετάφε φιλοξενείται στην έδρα της Τράμπζονσπορ και σε περίπτωση νίκης θα βρίσκεται κοντά στην πρόκριση της στα νοκ άουτ του Γιουρόπα Λιγκ) θα κρίνουν αν το καλοκαίρι ο Λούις Ενρίκε θα του δώσει τη μεγάλη ευκαιρία να πάρει μέρος και σε ένα Euro. Και για κάποιον που δυο διοργανώσεις πριν έβλεπε τα ματς από την τηλεόραση κάνοντας υπολογισμούς πόσα θα βγάζει το μήνα ως τελωνειακός, αυτό μοιάζει σαν όνειρο από αυτά που εκατομμύρια άνθρωποι ονειρεύονται και απειροελάχιστοι ζούνε.