Ο θρυλικός Χουάν Κάρλος Ναβάρο έριξε τίτλους τέλους στη τεράστια καριέρα του με την εθνική Ισπανίας και η παγκόσμια μπασκετική κοινότητα τον ευχαριστεί για τις αναμνήσεις και το στίγμα που άφησε στη νεότερη εποχή του αθλήματος. Για τους ιστορικούς του μέλλοντος ο Ναβάρο θα αποτελέσει μόνος του ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ..

Μια από τις μορφές που στοίχειωσαν τα καλοκαίρια μας, ο θρυλικός Χουάν Κάρλος Ναβάρο κρέμασε τη φανέλα με το Νο7, μετά από μια καταπληκτική διαδρομή με την εθνική ομάδα της Ισπανίας σε όλα τα επίπεδα. Δηλώνω τεράστιος θαυμαστής του. Το θράσος που τον χαρακτήριζε από πολύ μικρή ηλικία θύμιζε παλιούς Γιουγκοσλάβους σκόρερ. Θυμάμαι τον εαυτό μου πολά χρόνια πριν να περιμένει πολλά χρόνια πριν έξω από το “Παλάου Μπλαουγκράνα” υπομονετικά μόνο για αυτόν. “Κυνηγούσα” κάθε παιχνίδι που συνοδευόταν με δική του επίσκεψη στη χώρα μας. Μια από τις μπασκετικές μου φαντασιώσεις ήταν να δω το χέρι του να ζεσταίνεται σε ένα καλοκαιρινό τουρνουά απέναντι στην TEAM USA αρχίζοντας να γκρεμίζει τη σιγουριά και την αυτοπεποίθηση των Αμερικανών, δίνοντας τους ένα καλό μάθημα για τη ποιότητα των παιχτών και των ομάδων που έχουμε εδώ, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.. Το έκανε βέβαια, με τον καλύτερο τρόπο όταν πέρασε τον ωκεανό για χάρη των Γκρίζλις. Η Αμερική (στη μια και μοναδική του σεζόν στο ΝΒΑ) τον βελτίωσε πολύ στο κομμάτι της δημιουργίας. Μερικούς μήνες μετά ταξιδεύει στο L.A. Στη preseason με τα χρώματα της αγαπημένης του Μπαρτσελονά δίνοντας μια μοναδική παράσταση..

https://www.youtube.com/watch?v=Mz4_NQ7-GkQ&t=300s

 

Ήταν η βραδιά που σε ένα φιλικό παιχνίδι ανάγκασε τον Κόμπι να ζητήσει εκνευρισμένος αλλαγή..

Για τη χρυσή γενιά της Ισπανικής ομάδας, ο Ναβάρο ήταν ο go-to guy. Μπορεί ο Πάου Γκασόλ να ήταν η κολόνα και ο απόλυτος σταρ, όμως ο “Λα Μπόμπα” ήταν ο τύπος που καθάριζε όταν η “Φούρια Ρόχα” ήταν στριμωγμένη στα σχοινιά. Η ομάδα μας το βίωσε πολλάκις.. Ο Ναβάρο και οι δύο εναντίον δύο συνεργασίες του με τον Πάου αποτέλεσαν τη “Νέμεση” μας.

 

Στο Ευρωμπάσκετ του 2011 στα γήπεδα της Λιθουανίας, ο 31χρονος Ναβάρο έβγαλε τον καλύτερο εαυτό του. Το performance του στα τρία σερί νοκ-άουτ παιχνίδια του τουρνουά μέχρι τη κατάκτηση του τίτλου και του βραβείο του MVP από τον ίδιο θα μείνουν στην ιστορία ως ένα κύμα που σκέπασε κάθε αντίπαλη φιλοδοξία με τρόπο τόσο πειστικό που φανέρωνε την απόλυτη υπεροχή του σε προσωπικό επίπεδο.

Απέναντι στη Σλοβενία..

 

Στον ημιτελικό με τα Σκόπια, το “μαύρο άλογο” εκείνης της διοργάνωσης όπου σκόραρε 19 από τους 35 πόντους του στη τρίτη περίοδο..

 

Και στον τελικό απέναντι στη Γαλλία..

 

 

Σε εκείνα τα τρία ματς-θανάτου, ο Ναβάρο είχε 29.3 πόντους μέσο όρο τελειώνοντας το τουρνουά με 18.7 πόντους και 44.7% στα σουτ τριών πόντων..

Ένα χρόνο μετά, στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου, του δίνεται η ευκαιρία να αποδείξει στους σούπερ-σταρ του ΝΒΑ γιατί φέρει τη ταμπέλα ενός από τους καλύτερους σουτέρ στην ιστορία του αθλήματος..

Ο “βασιλιάς” Χουάν Κάρλος τελείωσε τη καριέρα του στην εθνική ομάδα της Ισπανίας με 3 χρυσά (Παγκόσμιο 2006, Eurobasket 2009 & 2011-MVP), 4 ασημένια (Eurobasket 2003 & 2007, Ολυμπιακοί Αγώνες 2008 & 2012) και 3 χάλκινα μετάλλια (Eurobasket 2001 & 2017, Ολυμπιακοί Αγώνες 2016) όντας ένας από τους πιο κυρίαρχους παίχτες που είδε ιστορικά το μπάσκετ των διεθνών διοργανώσεων.

Κλείνοντας, θα ήθελα να θυμηθούμε ένα σχόλιο που κάναμε για αυτόν στο Hoopfellas το οποίο περικλείει τον τρόπο που τον βλέπαμε στα χρόνια της μεγάλης του ακμής..

“Ο Ναβάρο είναι ένας αρτίστας. Στην εποχή των αθλητικών προσόντων και των πλήρους συστηματοποίησης επιθετικών παιχνιδιών στο υψηλό επίπεδο,ο Λα Μπόμπα φαντάζει αιρετικός. Ουσιαστικά είναι τόσο ικανός,που γελάει με τους υπόλοιπους.

Στην πραγματικότητα έχει κερδίσει ένα ολόκληρο σύστημα. Από τους πιο σχολαστικούς προπονητές-που θα τον ήθελαν στην ομάδα τους -και θα του παρείχαν αδιανόητες για τη μπασκετική τους κουλτούρα ελευθερίες -έως τους διαιτητές οι οποίοι θα τον αβαντάρουν όταν χρειαστεί.

Ο Ναβάρο είναι αποκύημα μιας άλλης εποχής. Είναι ο τελευταίος σολίστας του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο Βασιλιάς. Αλλά το κέρδισε. Μόχθησε… Θα μπορούσαμε να γράφουμε για αυτόν με τις ώρες..”

Υπόκλιση στον “Βασιλιά”..