“Τι είναι το αγόρι τώρα, που έχασε την μπάλα του. Τι πρέπει να κάνει;” έγραψε πολύ εύστοχα ο Τζον Μπέρρυμαν στο «Ποίημα της μπάλας» ψάχνοντας να βρει τις απαντήσεις για ένα μικρό αγόρι που είδε την μπάλα του να φεύγει από το παιχνίδι και να καταλήγει στα παγωμένα νερά του λιμανιού, εκεί δηλαδή που μια παρέα από πιτσιρίκια είχαν στήσει, για ακόμα μία φορά, το παιχνίδι της ζωής τους. Όσοι είδαν την αναμέτρηση του Έλαντ Ρόουντ για την 4η αγωνιστική της Πρέμιερ Λιγκ, ανάμεσα στη Λιντς Γιουνάιτεντ και τη Λίβερπουλ, έγιναν μάρτυρες ακόμα ενός παιδιού που έχασε την μπάλα του, όχι όμως επειδή αυτή χάθηκε από μια άτσαλη κλωτσιά αλλά γιατί ένα άτσαλο μαρκάρισμα -και συγκεκριμένα ένα επικίνδυνο τάκλιν- έσπασε τον αστράγαλο του 18χρόνου Χάρβεϊ Έλιοτ. Του νεαρού μέσου που είχε ξεκινήσει εκπληκτικά τη σεζόν για τους «κόκκινους», παίρνοντας -κυριολεκτικά από το πουθενά- τη φανέλα του βασικού στο σπίτι του. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: όταν ο Κλοπ δεν πήρε κάποιον παίκτη για να καλύψει το κενό του Βαινάλντουμ, που έφυγε ως ελεύθερος για το Παρίσι, πολλοί ήταν αυτοί που του έκαναν σκληρή κριτική, και με το δίκιο τους, αλλά οι περισσότεροι ξεχνάμε κάτι σημαντικό: πως ο κάθε προπονητής ξέρει την ομάδα του καλύτερα από όλους εμάς. Από την άλλη, όταν ο Πασκάλ Στρούικ τραυμάτισε σοβαρά τον Έλιοτ η Λίβερπουλ έχασε ένα από τα βασικότερα «γρανάζια» για να δουλέψει η φετινή της »μηχανή» και αυτό ήταν κάτι που δε νομίζω να το είχαν και πολλοί στο κεφάλι τους.

Ο Έλιοτ γεννήθηκε στο Τσέρτσεϊ το 2003, 29 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του κεντρικού Λονδίνου, και είναι κυριολεκτικά αυτό που οι περισσότεροι έχουμε μάθει να λέμε ως wonderkid (παιδί-θαύμα) μιας και από παιδική ηλικία βρέθηκε να αγωνίζεται στα γήπεδα της Αγγλίας. Από την ακαδημία της ΚΠΡ τον τσίμπησε πολύ γρήγορα η Φούλαμ δίνοντάς του μάλιστα την ευκαιρία να αγωνιστεί σε επίσημο παιχνίδι με την ανδρική ομάδα μόλις στα 15 του. Ήταν ο τρίτος γύρος του Λιγκ Καπ, Σεπτέμβριος του 2018, και η Φούλαμ είχε αγωνιστεί με τη Μίλγουολ στο πάντα αφιλόξενο Ντεν. Με το σκορ στο 1-3 υπέρ της Φούλαμ ο Γιοκάνοβιτς έβγαλε στο 80′ τον Αγιτέ και πέρασε στη θέση του, ως δεξί εξτρέμ, τον αριστεροπόδαρο νεαρό. Ένα μαγικό πρώτο κοντρόλ στην πρώτη του επαφή με τη μπάλα και ένα σλάλομ ανάμεσα σε δύο αμυνόμενους προκάλεσαν τους πρώτους ήχους θαυμασμού που έφτασαν ποτέ στα αυτιά του σε αγώνα ανδρών. Για την ιστορία, την επόμενη μέρα, ο νεαρός πήγε στο σχολείο με τον τίτλο του νεότερου παίκτη που πήρε ποτέ μέρος σε αγώνα ανδρών για την ομάδα του. Στο τέλος της σεζόν, αγωνιζόμενος απέναντι στη Γουλβς για την Πρέμιερ Λιγκ, πήρε ακόμα ένα ρεκόρ, αυτό του νεότερου παίκτη που έπαιξε ποτέ στην Πρέμιερ Λιγκ, από ακόμα έναν παίκτη της Φούλαμ, τον Μάθιου Μπριγκς. Ήταν μόλις 16 ετών και 30 ημερών.

Ο Κλοπ και οι συνεργάτες του διέκριναν αμέσως όλα εκείνα τα στοιχεία που πρέπει να έχει κάποιος για να γίνει μέλος των «κόκκινων» της δικής τους εποχής, σε ένα άκρως απαιτητικό στιλ ποδοσφαίρου, και τον έφεραν στην ακαδημία της ομάδας τον Ιούλιο του 2019. Την εποχή εκείνη στο μυαλό των περισσότερων προπονητών λογιζόταν ως ακόμα ένας παίκτης για την τριάδα της επίθεσης. Υπερβολικά γρήγορος με, και χωρίς, την μπάλα στα πόδια, εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, με τεράστια περιθώρια βελτίωσης, και πολύ καλή, για την ηλικία του, αντίληψη του χώρου. Το αριστερό του πόδι από την άλλη τον έβαζε συνήθως σε συγκρίσεις με τον Σαλάχ και στα χείλη των υπερβολικά αισιόδοξων ακόμα και με τον Μέσσι. Ο Κλοπ τον έριξε αμέσως στα βαθιά, όπως συνηθίζουν να κάνουν οι κορυφαίοι προπονητές, βάζοντάς τον βασικό απέναντι στη Μίλτον Κέινς Ντονς για το Λιγκ Καπ τον Σεπτέμβριο του ’19, με τον ίδιο να γίνεται εκείνη τη μέρα ο νεότερος παίκτης που βρέθηκε ποτέ βασικός για τους «κόκκινους» σε επίσημο παιχνίδι. Ήταν 16 ετών και 174 ημερών και είχε αγωνιστεί στο 4-3-3 του Γερμανού προπονητή ακριβώς στη θέση που αγωνίζεται ο Μο Σαλάχ. Σε μια εντεκάδα που είχε αρκετούς νεαρούς αλλά και τους Μίλνερ, Λαλάνα, Κειτά και Λόβρεν δεν υπήρχε τίποτα καλύτερο για τον ίδιο να βγάλει ολόκληρο το 90λέπτο και να λάβει εγκωμιαστικά σχόλια για τον τρόπο παιχνιδιού του τόσο από τον αγγλικό Τύπο όσο και από τον προπονητή του που έκλεινε το μάτι πονηρά προς την κερκίδα. Φυσικά και αυτοί που τον είχαν καταλάβει ήταν λίγοι.

Σε εκείνη την ομάδα που έσπασε ένα σωρό ρεκόρ κατακτώντας το πρωτάθλημα μετά από 30 ολόκληρα χρόνια ένα νεαρό παιδί, όσο ταλέντο και αν είχε, δεν μπορούσε να βρει χώρο και χρόνο συμμετοχής, μετρώντας μόλις δύο συμμετοχές. Ο «τίτλος» για τον ίδιο φυσικά και δεν ήταν άλλος από την υπογραφή του στο πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο της καριέρας του, τον Ιούλιο του 2020. Πλέον ήταν κανονικό μέλος της ομάδας και όχι ο πολλά υποσχόμενος πιτσιρικάς που συμπλήρωνε τις ομάδες των προπονήσεων βοηθώντας όπου υπήρχε κενό. Στο μυαλό του Κλοπ, όσο και αν ήταν ξεκάθαρη η γνώμη του για την αξία και το ταλέντο του νεαρού, υπήρχε ένα μεγάλο δίλημμα. Να τον κρατήσει στην ομάδα ξέροντας όμως πως οι συμμετοχές θα ήταν περιορισμένες λόγω του βάθους στο ρόστερ μιας ομάδας που είχε κατακτήσει τις δύο τελευταίες σεζόν το Τσάμπιονς Λιγκ και το πρωτάθλημα Αγγλίας ή να τον δώσει δανεικό σε κάποια ομάδα που θα αγωνίζεται συνεχώς βασικός αποκτώντας εμπειρία;

Τον Οκτώβριο του ’20 ο Έλιοτ έφυγε δανεικός για την Μπλάκμπερν, για να αγωνιστεί σε ένα από τα πιο απαιτητικά, για πολλούς ίσως το πιο απαιτητικό και δύσκολο, πρωτάθλημα της Ευρώπης. Αυτό της Τσάμπιονσιπ. Τα παραδείγματα άλλωστε νεαρών ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν εκεί δανεικοί, διέπρεψαν, και μετά επέστρεψαν στις ομάδες τους στην Πρέμιερ Λιγκ ως έτοιμοι ποδοσφαιριστές είναι πολλά. Το παιδί-θαύμα της Λίβερπουλ βρήκε στο Ίγουντ Παρκ ακριβώς αυτό που ήθελε για να ψηθεί. Έναν προπονητή, τον Τόνι Μόμπρεϊ, που τον λάτρεψε με την πρώτη, και μια ομάδα μεσαίας δυναμικότητας, που δεν κινδύνευε να πέσει ούτε είχε ελπίδες για να ανέβει, που μπορούσε να του δώσει σημαντικό ρόλο στο παιχνίδι της. Αυτό που ήθελε δηλαδή και ο ίδιος.

Αγωνιζόμενος κυρίως ως δεξί εξτρέμ, παίζοντας με αντίθετο πόδι, πραγματοποίησε εξαιρετική σεζόν μετρώντας 7 γκολ και 11 ασίστ, βοηθώντας την ομάδα να τερματίσει στη 15η θέση με τον ίδιο να τερματίζει δεύτερος πίσω από τον Μάικλ Ολίσε, της Ρέντινγκ, στην ψηφοφορία για το βραβείο του καλύτερου νεαρού ποδοσφαιριστή. Αμφότεροι συνεχίζουν στην Πρέμιερ Λιγκ. «Ο Χάρβεϊ Έλιοτ λογίζεται πλέον ως κανονικό μέλος της ομάδας και φέτος αναμένεται να πάρει πολλές ευκαιρίες». Αυτή ήταν μια λακωνική δήλωση του Κλοπ στην ερώτηση δημοσιογράφου που άφηνε σαφείς αιχμές για την ενίσχυση που δεν έγινε τόσο στο χώρο της μεσαίας γραμμής όσο και της επίθεσης, φανερώνοντας δειλά-δειλά αυτό που είχε στο μυαλό του ο Γερμανός προπονητής για τον νεαρό Άγγλο. Η ομάδα δεν πήρε παίκτες αλλά έχει κάποιους νεαρούς που μπορούν να λογίζονται ως «μεταγραφές». Οι πονηροί χαμογέλασαν περιμένοντας πότε θα έρθει το πρώτο μεγάλο στραβοπάτημα για να φέρουν στην επιφάνεια την ενίσχυση που «δεν έγινε». Έτσι πάνε αυτά άλλωστε.