Από την ομάδα που παρουσίασε το Μαρόκο στα γήπεδα του Μουντιάλ 2022, μόλις 12 παίκτες ήταν γεννημένοι στη χώρα. Πιθανώς αυτός ήταν και ένας από τους λόγους των προβλημάτων στην εθνική τους προηγούμενους μήνες, την κόντρα του πρώην προπονητή Χαλίλχοτζιτς με ορισμένους παίκτες να φέρνει την φυγή του Βόσνιου τελικά. Ανάμεσα στους Μαροκινούς της διασποράς βρίσκεται και ο Ασράφ Χακίμι, ο οποίος μπορεί να μην είναι γνωστό σε αρκετούς, αλλά αποτελεί γέννημα θρέμμα της Μαδρίτης και θα μπορούσε να λογίζεται ως Ισπανός, αν δεν είχε επιλέξει να αγωνίζεται με το εθνόσημο του Μαρόκου.
Οι γονείς του Χακίμι είχαν μεταναστεύσει στην Ισπανία πριν γεννηθεί ο “Άρρα” και ο σημερινός πλάγιος μπακ της Παρί Σεν Ζερμέν μεγάλωσε στο Χετάφε, την περιοχή της Μαδρίτης που είναι γνωστή για την ομώνυμη ομάδα της. Μέλος κι αυτός της πολύ μεγάλης σε αριθμό μαροκινής παρουσίας στη χώρα που υπολογίζεται σε περίπου 800.000 άτομα, μια μειονότητα που αποτελεί σχεδόν το 6% όλων των ξένων στη χώρα. «Η μητέρα μου καθάριζε σπίτια. Ο πατέρας μου ήταν πλανόδιος πωλητής. Ήμασταν μια οικογένεια με χαμηλό εισόδημα που προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα. Σήμερα, αγωνίζομαι γι’ αυτούς κάθε μέρα. Παράτησαν τις ζωές τους για μένα. Στέρησαν πολλά από τα αδέρφια μου για να πετύχω», θα πει σε συνέντευξή του το 2019. Η οικογένεια ήταν πολύ δεμένη, η αγάπη μεταξύ τους παραμένει μέχρι και σήμερα και ο Χακίμι δεν ξεχνά πόσο τον στήριξαν.
Ο Χακίμι με τη μητέρα του μετά το τέλος του αγώνα απέναντι στο Βέλγιο
Στην τοπική Ντεπορτίβο Κολόνια ντε Οφιγκέβι του Χετάφε έκανε τα πρώτα βήματά του, αφού αρνήθηκε τις προτάσεις της μητέρας του για τζούντο και κολύμβηση, αλλά δεν έμεινε για πολύ εκεί. Οι άνθρωποι της Ρεάλ Μαδρίτης τον ανακάλυψαν κι ο Χακίμι έγινε μέλος των ακαδημιών του συλλόγου μόλις στα 8 του. Ξεκίνησε ως επιθετικός, έγινε στη συνέχεια εξτρέμ και τελικά πλάγιο μπακ. Εκεί συνάντησε και τον Λούκα Ζιντάν με τον οποίο έγιναν πολύ καλοί φίλοι και κάπως έτσι ο Ζιζού έμαθε για το ταλέντο του και πάντα τον είχε στην άκρη του μυαλού του. Ο Μαροκινός πέρασε από όλες τις μικρές ομάδες της Λα Φάμπρικα και έφτασε μέχρι και τη 2η ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης το 2016. Πάνω που ήταν όμως έτοιμος για το μεγάλο ξεπέταγμα, το όνομά του εμφανίστηκε σε μια λίστα ποδοσφαιριστών της ΦΙΦΑ υπό έρευνα, για παράνομες μεταγραφές ξένων ανήλικων παικτών. Κανείς δεν κατάλαβε ποτέ πώς έγινε αυτό, ο Χακίμι ήταν γεννημένος στην Ισπανία και μέλος επί δεκαετία του συλλόγου. «Η οικογένειά του πήγε μέχρι και τα χαρτιά από το νοσοκομείο της Μαδρίτης. Κανείς δεν κατάλαβε τον λόγο που βρέθηκε στη λίστα αυτή. Μάλλον στη ΦΙΦΑ είδαν περίεργο όνομα και τον συμπεριέλαβαν», θα πει ο Ραμπί Τακάσα, ο άνθρωπος του Μαρόκου που τον παρακολουθούσε από πιτσιρίκι. Ο Χακίμι δεν είχε λόγο να βρίσκεται εκεί, δεν ήταν κάποια ύποπτη μεταγραφή. Ήταν γηγενής. Η όλη υπόθεση κράτησε για ένα διάστημα και έριξε πολύ την ψυχολογία του πιτσιρικά από το Χετάφε.
Αφού τελικά ο Ασράφ πέρασε τις δυσκολίες, πήρε τις ευκαιρίες του στη Β’ ομάδα και στις εθνικές του Μαρόκου. Οι Μαροκινοί τον παρακολουθούσαν από πολύ μικρή ηλικία, το ίδιο όμως έκαναν κι οι Ισπανοί καθώς ο Χακίμι μπορούσε να παίξει και στην εθνική Ισπανίας. Ο ίδιος επέλεξε το Μαρόκο δίχως δεύτερη σκέψη. «Έχω μαροκινή κουλτούρα. Στο σπίτι μιλούσαμε μαροκινά και είμαι Μουσουλμάνος. Δεν είχα να σκεφτώ πολλά. Έβλεπα πάντα τους αγώνες του Μαρόκου και ο πατέρας μου πάντα μου έλεγε ιστορίες για τους θρυλικούς παίκτες του παρελθόντος», θα πει στην Εκίπ. Ο Χακίμι δεν να δηλώνει τις σκέψεις και για πιο σοβαρά ζητήματα, όπως π.χ. στηρίζοντας την Παλαιστίνη. Αυτό οδήγησε τους οπαδούς της Μακάμπι Χάιφα να τον αποδοκιμάσουν έντονα τον περασμένο Σεπτέμβριο. Δεν είναι κάτι όμως που τον απασχολεί. Όταν θέλει να εκφράσει την άποψή του, σωστή ή λανθασμένη δεν έχει σημασία, θα το κάνει. Μαζί με τον καλό του φίλο τον Τζόρνταν Σάντσο, εμφανίστηκαν με μπλουζάκια “Justice for George Floyd” όταν ήταν στην Ντόρτμουντ.
Από το 2016 και πέρα όλα άρχισαν να είναι ρόδινα για τον δεξιό μπακ της “καντέρα”. Διεθνής με το Μαρόκο μόλις στα 18 του, μέλος της πρώτης ομάδας της Ρεάλ το ίδιο καλοκαίρι στα φιλικά, παίκτης της Καστίγια με αρκετές συμμετοχές και ντεμπούτο σε έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους του κόσμου έναν χρόνο αργότερα υπό τις οδηγίες του Ζιντάν. Παρότι σκεφτόταν να φύγει δανεικός για να πάρει παιχνίδια (είχε σχεδόν αποφασίσει να πάει στην Αλαβές), ο Ζιντάν του μίλησε και του είπε ότι θα βρει χρόνο να παίξει, ότι θα βρει 20 ματς μέσα στη σεζόν. Πράγματι, ο Χακίμι έμεινε και έπαιξε συνολικά σε 17 ματς και στις τρεις διοργανώσεις, αρκετά από αυτά βασικός μάλιστα όταν ο Καρβαχάλ έμεινε εκτός. Το επόμενο καλοκαίρι όμως τα πράγματα ήταν πιο σοβαρά. Δεν ήταν αυτή τη φορά η Αλαβές που τον ήθελε, αλλά η Μπορούσια Ντόρτμουντ και ο Ζιντάν είχε φύγει από τη Ρεάλ. Ο Χακίμι το πήρε απόφαση. Διετής δανεισμός και μετακόμιση στην Μπουντεσλίγκα. Εκεί που παίκτες με τα χαρακτηριστικά του, επιθετικότητα, ταχύτητα, δύναμη, τρεξίματα ευδοκιμούν.
Δυο χρόνια χωρίς πολλούς τίτλους, αλλά αρκετές καλές ατομικές εμφανίσεις, με γκολ και ασίστ και το ρεκόρ… ταχύτητας στην Μπουντεσλίγκα, αφού τα ραντάρ τον έπιασαν να τρέχει με 36,48 χλμ/ω σε ένα ματς απέναντι στην Ουνιόν. Το επόμενo βήμα έφτασε. Η Ίντερ ήταν εκεί να δώσει ένα σημαντικό ποσό στη Ρεάλ και να τον πάρει στην Ιταλία. Πολλά γράφτηκαν εκείνη την περίοδο και για το αν η Ρεάλ έπρεπε να τον δώσει ή στη συνέχεια να τον πάρει από πίσω. Η αλήθεια είναι ότι οι Μαδριλένοι αρχικά προτίμησαν τον Καρχαβάλ. Στη συνέχεια το ζήτημα ήταν μάλλον οικονομικό. Οι ομάδες προσπαθούσαν λόγω COVID να βρουν τα χρήματα που είχαν χάσει, οι Μαδριλένοι θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιήσει έναν όρο και να τον έπαιρναν πίσω από την Ίντερ. Δεν το έκαναν όμως. Ο Χακίμι σε συνεντεύξεις του φαίνεται να έχει πληγωθεί από αυτό, λέει ότι ίσως δεν τον πίστεψαν αρκετά. Μιλάει όμως ακόμα με αγάπη για την ομάδα στην οποία μεγάλωσε και την οποία υποστήριζε: «Δεν θα πανηγύριζα ένα γκολ εις βάρος τη Ρεάλ, δεν είμαι τέτοιος παίκτης».
Στην πράξη όμως όλα πήγαν καλά για όλους. Η Ρεάλ πήρε τίτλους, ο Χακίμι κατέκτησε πρωτάθλημα στην Ιταλία, σκοράροντας 7 γκολ μάλιστα, έγινε ακόμα μεγαλύτερο όνομα και πήγε στην Παρί. Το μέλλον άλλωστε είναι μπροστά μας. Κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί, ο Χακίμι είναι μόλις 24 ετών. Ήδη έκανε μια εξαιρετική πορεία στο Μουντιάλ με το Κατάρ, ήταν από τους βασικούς λόγους που το Μαρόκο έφτασε μέχρι την 4αδα. Ο Χακίμι δεν είναι απλώς ένας πετυχημένος παίκτης, αλλά και ένας πρεσβευτής του αραβικού κόσμου, όπως δηλώνει η σύζυγός του Χίμπα Αμπούκ, Ισπανοτυνήσια ηθοποιός. «Με αυτό που κάνουμε ως επαγγελματίες εκπροσωπούμε τον αραβικό πολιτισμό», θα δηλώσει η σύζυγος στο Vogue. «Εκατομμύρια και εκατομμύρια άνθρωποι θα σε υποστηρίζουν γιατί παίζεις γι’ αυτούς. Είναι σαν να παίζεις για τους παππούδες σου και τους παππούδες τους. Παίζεις για πολύ κόσμο, για πολλούς Μαροκινούς», προσθέτει ο Χακίμι. Ήδη πατέρας από τα 22 του, σταρ ενός Μουντιάλ, πρωταθλητής σε δύο χώρες, ίνδαλμα στη χώρα του. O ίδιος πριν το ματς με την Ισπανία είχε πει ότι δεν νιώθει ηγέτης, αλλά μέλος της ομάδας. Και πολλές ομάδες θα τον ήθελαν.