Oι απουσίες των δύο Power Forwards στα φιλικά παιχνίδια έκοψαν τον Άρη στα δύο μιας και στο παιχνίδι των Θεσσαλονικέων υπήρχε άμεσος αντίκτυπος. Οι “προσαρμογές” που δοκίμασε σε επίπεδο rotation ο Δημήτρης Πρίφτης σε αυτή την ευαίσθητη περίοδο όπου η ομάδα χτίζεται και οι παίχτες προσπαθούν να αφομοιώσουν τους ρόλους τους σε συνάρτηση με ευρύτερο αγωνιστικό περιβάλλον δεν έφεραν αποτέλεσμα για τον απλούστατο λόγο ότι το σύνολο τώρα μοντάρεται και δημιουργεί τη βάση της φιλοσοφίας του. Με τον Βίκτορ Σανικίτζε όμως και την επάνοδο του Δημήτρη Τσαϊρέλη, ο Άρης είναι άλλη ομάδα. Όχι μόνο ποιοτικά ή σε επίπεδο λειτουργικότητας (εξίσου σημαντικοί παράγοντες). Είναι άλλη ομάδα γιατί οι αθλητές της θέσης αυτής (κυρίως ο Γεωργιανός) μαζί με τον PG Γουίλ Κάμινγκς θα είναι κύριοι εκφραστές του αγωνιστικού στυλ που θέλει να ακολουθήσει ο Άρης στα μετόπισθεν..
Ο κόουτςς Πρίφτης έχτισε το παιχνίδι της ομάδας και κατ’επέκταση τη περυσινή πολύ επιτυχημένη πορεία της πάνω στις απλωμένες άμυνες με ναυαρχίδα το zone press 1-2-2 που χρησιμοποιούσε με τον Ουάιτ πρώτο παίχτη. Σε τέτοιου τύπου άμυνες , η διάταξη ξεκινά με τον πιο αθλητικό (ιδανικά και μακρύ) παίχτη σου στην εμπροσθοφυλακή (catcher) ώστε να κατευθύνεις τη μπάλα εκεί που πραγματικά θέλεις (γωνίες), να παγιδεύσεις, να κλέψεις ή να καθυστερήσεις την επίθεση. Το κλειδί είναι να μη μπει η μπάλα στον κεντρικό διάδρομο γιατί η άμυνα θα σπάσει. Αυτό το μοντέλο έδωσε στον Άρη σημαντικές νίκες πέρυσι και χάρισε μερικές σπουδαίες βραδιές στους φιλάθλους. Σε αυτή τη βάση (press άμυνες) θα προσπαθήσουν να χτίσουν οι κιτρινόμαυροι και το φετινό παιχνίδι τους.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Πρίφτης έφερε στη Θεσσαλονίκη έναν PG με τα χαρακτηριστικά του Κάμινγκς και όχι έναν διαφορετικού τύπου περιφερειακό με περισσότερες αρετές στη δημιουργία και στη περιφερειακή εκτέλεση. Για αυτό έφερε και τον Βίκτορ Σανικίτζε.. Τα χαρακτηριστικά του Γεωργιανού μεταφράζονται εξαιρετικά σε αυτόν τον τύπο παιχνιδιού. Είναι γρήγορος, αθλητικός, μακρύς, ικανός στη περιφερειακή άμυνα και παίζει με σπουδαίο motor. Μπορεί σε αυτού του τύπου τις άμυνες να λάβει διαφορετικές θέσεις στη διάταξη (είτε ως πρώτος παίχτης, είτε να αναμειχθεί στη παγίδα είτε να καλύψει τις κατά μήκος της άμυνας πάσες). Ο Σανικίτζε φέρνει στον Άρη το αθλητικό πακέτο και την εμπειρία του στο υψηλό επίπεδο την οποία θα χρειαστεί πολύ η ομάδα του Πρίφτη δεδομένου του ότι πολλά παιδιά που κατέχουν βασικό ρόλο δεν έχουν σπουδαία εμπειρία σε αυτό το επίπεδο.
Η αλήθεια είναι ότι ο Άρης είχε “υποχρέωση” να πάρει τον Τσαϊρέλη το καλοκαίρι. Δε μπορούσε να προσπεράσει έναν ποιοτικό Έλληνα σε καλή ηλικία τη στιγμή που προσπαθεί να χτίσει έναν κορμό με καλούς Έλληνες αθλητές. Η αλήθεια είναι ότι τα χαρακτηριστικά του Τσαϊρέλη ταίριαζαν καλύτερα με αυτά του Tanija Dragisevic, με τον οποίον έφτασε πολύ κοντά ο Άρης. Ο Σέρβος PF είναι εξαιρετικός σουτέρ και μπορούσε να αποτελέσει ιδανικό Stretch-4 για την επίθεση του Άρη όμως ο κόουτς Πρίφτης προτίμησε το athleticism, την ικανότητα στο ριμπάουντ και την ένταση που μπορεί να φέρει στο παρκέ ο Σανικίτζε πιστεύοντας ότι οι snipers που έχει στα “φτερά” φέτος (Τζένκινς, Μαρμπλ) θα είναι αρκετοί για να βάλουν πίεση στις αντίπαλες άμυνες. Συν τοις άλλοις ο Σανικίτζε είναι φόργουορντ που τρέχει εξαιρετικά στο ανοιχτό γήπεδο. Και αυτό είναι σημαντικό στο μπάσκετ του Άρη όπου ένα σημαντικό μέρος της παραγωγικότητας έρχεται μέσα από την άμεση μετατροπή της άμυνας σε επίθεση. Με δύο αθλητικούς παίχτες πλέον στη θέση “4” (συν το υπόλοιπο background) η γκάμα των αμυντικών επιλογών του Δημήτρη Πρίφτη ανοίγει επικίνδυνα..