Το Ολυμπιακός-ΑΕΚ που πάντα θα θυμάμαι.
Νοέμβρης του 1996 και ο Γιάννης Ιωαννίδης επιστρέφει στο ΣΕΦ ως προπονητής της ΑΕΚ. Είναι το ματς που όλη η Ελλάδα περίμενε τότε με ανυπομονησία, για αγωνιστικούς και μη λόγους. Είναι Δευτέρα απόγευμα, 18 του μηνός και κύματα αναμνήσεων και συναισθημάτων τον περιμένουν. Ο “Ξανθός” καταχειροκροτείται κατά την είσοδο του στο γήπεδο με τους οπαδούς των δύο ομάδων να βρίσκουν κοινό σημείο αναφοράς. Ο DJ μετά από λίγες στιγμές παίζει τον ύμνο του Ολυμπιακού και η κερκίδα περνάει σε άλλο mood αφήνοντας πίσω τους συναισθηματισμούς.
“Ο Κόκκαλης είχε βάλει τότε το πιο φθηνό εισιτήριο και τα μοίρασε από τα γραφεία για να μη πέσουν στα χέρια Ιωαννιδικών. Δεν ήθελα να πατήσω παρκέ με το παπούτσι όμως αναγκάστηκα. Όλο το γήπεδο σηκώθηκε όρθιο και με καταχειροκρότεισε..”
Τηρώντας την ιεροτελεστία των γουριών ο Ιωαννίδης αφήνει το μπλοκάκι του στην άκρη της καρέκλας και πηγαίνει προς τον χώρο προθέρμανσης των παιχτών του. Ο “Ταρίφας” (κάθονταν πάντα πίσω από τον πάγκο με τη παρέα του) βρίσκει ευκαιρία, πλησιάζει στο “σιγανό” και το βουτάει.. Ο μάνατζερ της ΑΕΚ Άρης Ραφτόπουλος και ο “Ολλανδός” ενημερώνουν τον Ξανθό για τη ληστεία (“σου πήραν το μπλοκάκι αυτοί οι τρελοί”) και ο κόουτς πηγαίνει για να το πάρει πίσω. Χαμόγελα, κουβεντούλα (τους είχε εκπαιδεύσει άλλωστε καλά στη θητεία του στον Πειραιά) αλλά γρήγορα μετά από κάτι “δεν το έχουμε εμείς” “κάνεις λάθος” ο Ιωαννίδης καταλαβαίνει ότι δε θα βγάλει άκρη και επιστρέφει πάλι με χαμόγελο στον πάγκο του. Φουντώνει ένα τσιγάρο και πέφτει σε περισυλλογή.
Λίγο αργότερα το αγαπημένο του παιδί και δικό του δημιούργημα, Γιώργος “αν σου βάλει πάνω από 10 πόντους ο Ίνγκραμ ξόφλησες” Σιγάλας, τον πλησιάζει και βρίσκει ευκαιρία να τον χαιρετήσει. Ο Ιωαννίδης τον κρατάει για λίγο μαζί του μην αφήνοντας τον να φύγει. Στη συνέχεια ένας οπαδός των ερυθρολεύκων κατεβαίνει και του δίνει μια αναμνηστική πλακέτα ενώ δύο οπαδοί των γηπεδούχων απαντούν με ανθοδέσμη (ναι, έγινε και αυτό…) στον Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Το παιχνίδι ξεκινάει, ο Ιωαννίδης είναι υπερβολικά μειλίχιος και ο Ολυμπιακός καταιγιστικός. Παίζει σεμιναριακή άμυνα, ντουμπλάρει συνεχώς το “τέρας” του low post Βίκτορ Αλεξάντερ με κλειδί τον Παναγιώτη Φασούλα (11 πόντοι- 7 ριμπάουντ- 5 τάπες) και βλέπει με άνεση τους υπόλοιπους παίχτες της ΑΕΚ να καταρρέουν παίρνοντας κεφάλι με 34-17 στο 17ο λεπτό. Φωτεινή εξαίρεση ο Μπιλ Έντουαρντς, (30 πόντοι, 6/11 τρίποντα, 40′), ένας από τους πιο σπουδαίους two-way players που είδε ποτέ η “Ένωση”, ο οποίος παλεύει μόνος του απέναντι στους ερυθρόλευκους με πείσμα που καθηλώνει. Στο πρώτο ημίχρονο τους 28 πόντους της ΑΕΚ σκοράρουν μόνο οι δύο Αμερικανοί (21 ο Έντουαρντς, 7 ο Αλεξάντερ). Με τον Dollar Bill μπροστάρη ο “δικέφαλος” επανέρχεται δυναμικά στη διεκδίκηση του ματς (52-49) όμως τα τρίποντα των Ρίβερς (23 πόντοι) και Παπανικολάου καθορίζουν τον τελικό νικητή. Οι ερυθρόλευκοι είχαν βέβαια και αυτοί τα προβλήματα τους. Στο 10′ ο Σιγάλας είχε 4 φάουλ και ο Τάρλατς 3 όμως ο Βελπ ερχόμενος από πίσω έδωσε την απαιτούμενη ώθηση τη στιγμή που οι Κολντεμπέλα, Χατζής, Κακιούζης, Λάρσεν, Ποδαράς προσφέρουν συνολικά 5 πόντους στον “δικέφαλο”.
Στα “πηγαδάκια” μετά το ματς ο Ξανθός παραπονούμενος για τους παίχτες, του έφερε παράδειγμα τη “μαγκιά” του Παπανικολάου ο οποίος μπήκε στο γήπεδο για 12′ μετά από απουσία 25 ημερών (τραυματίας) και υπήρξε καθοριστικός πολεμώντας με αυταπάρνηση. Ο νεαρός τότε φόργουορντ έσπευσε να χαιρετήσει τον κόουτς μετά το ματς εισπράττοντας ένα πατρικό χάδι στο μάγουλο.
Στη κερκίδα μια φωτοβολίδα από τη πλευρά των οπαδών της ΑΕΚ χαλάει το κλίμα τη στιγμή που οι οπαδοί των γηπεδούχων απαντούν με το “βάλτε μέσα τον Ραβούση”. 27” πριν τη λήξη και με τη διαφορά στους 9 πόντους ο Ντούσαν Ίβκοβιτς παίρνει time out (το είχε ζητήσει από τα 35” και πριν πατήσει γραμμή παίχτης του αντιπάλου, “ήθελα να προετοιμάσω την άμυνα μας, κοιτάμε και τη διαφορά”) με τον Ιωαννίδη να αφήνει τους παίχτες του εντός αγωνιστικού χώρου και να απαντάει με κόντρα time out.. (στο καρντάσι ρε;) Τελικό 69-60.
Στη συνέντευξη τύπου ο Ιωαννίδης αφήνει το αγωνιστικό στην άκρη…
Aυτό το τελευταίο περί “αναγέννησης” τι το ήθελες ρε κόουτς; Στο λιμάνι εκλήφθηκε ως σπόντα για τη μέτρια έως τότε πορεία των ερυθρολεύκων όπως και το “πως θα μπορούσα να κερδίσω με ένα καινούργιο σύνολο την ομάδα που μου πήρε 5 χρόνια για να τη χτίσω..”. Μεγάλες στιγμές.
Μόλις τελειώνει η συνέντευξη μερικοί οπαδοί των ερυθρολεύκων περιμένουν τον Ιωαννίδη για να τον αποχαιρετήσουν αλλά μαζί με αυτούς κάποιοι άλλοι τον ειρωνεύονται και φωνάζουν “Ντούσαν-Ντούσαν” με τη γυναίκα του κόουτς, Γιούλα, να παίρνει τη κατάσταση στα χέρια της λέγοντας τους “Εμετός. Κρίμα γιατί σας έκανε ομάδα..” παίρνοντας με τη σειρά της πληρωμένη απάντηση περί χρυσών κουταλιών στην παραμονή του ζεύγους Ιωαννίδη στον Πειραιά. Άκαμπτη, φίλησε τον σύζυγο της και αποχώρησε βηματίζοντας προς την έξοδο. Μια πολύ δύσκολη βραδιά για τον Γιάννη Ιωαννίδη, αποτελούσε παρελθόν.