Καλοκαίρι, μεταγραφές, refresh στα αθλητικά site. Πού θα πάει ο Μέσι, πού θα πάει ο Κριστιάνο. Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, η αγωνία ήταν στα ύψη για όλους. Ή μάλλον όχι για όλους. Αρχές Ιουνίου. Η Βαλένθια ξεκινούσε χωρίς πολλές ελπίδες ένα ακόμα μεταγραφικό παζάρι. Μια βαρετή, αδιάφορη 13η θέση και ελάχιστη αισιοδοξία για μια νέα σεζόν, με τον ιδιοκτήτη Πίτερ Λιμ, λες και θέλει να εκδικηθεί την ομάδα που έχει αγοράσει, να συνεχίζει τα καταστροφικά λάθη. Τόσο σε παίκτες, όσο και σε προπονητές. Οικονομικά θέματα, συνεχή πάρε-δώσε, κόφτης στις μεταγραφές και ένας κόσμος στα κάγκελα εναντίον του ιδιοκτήτη. Αυτό το καλοκαίρι, η θέση του προπονητή έκλεισε γρήγορα. Το όνομα; Χοσέ Μπορδαλάς. Ο άνθρωπος που έφτιαξε τη Χετάφε των τελευταίων ετών, ο κόουτς που αγαπούν να μισούν στην Ισπανία, εξαιτίας του καταστροφικού παιχνιδιού της πρώην ομάδας του, έκανε το μεγάλο βήμα. Στα χαρτιά τουλάχιστον. Γιατί η Βαλένθια έχει αυτόν τον αέρα του σημαντικού συλλόγου, αλλά στο χορτάρι δείχνει πολύ χειρότερα. Από μεταγραφές όμως, όχι πολλά πράγματα, σχεδόν τίποτα.
Και από αυτά τα λίγα πράγματα, ίσως τη λιγότερη δημοσιότητα πήρε η απόκτηση του τερματοφύλακα Γκιόργκι Μαμαρντασβίλι. Και όχι άδικα. Ένας Ισπανός μάνατζερ, με διασυνδέσεις στη Γεωργία, τον πρότεινε στους ανθρώπους της Βαλένθια για τις Ακαδημίες του συλλόγου. Ο πανύψηλος Γεωργιανός, παρά ένα εκατοστό δίμετρος, δεν είχε κάποια σπουδαία καριέρα. Και πώς να έχει αφού είναι μόλις 20 ετών. Βγαλμένος από τις μικρές ομάδες της Διναμό Τιφλίδας, σύμφωνα με τα ελάχιστα στατιστικά του, κατάφερε μόλις μια φορά να βρεθεί στον πάγκο της ομάδας του. Και στη συνέχεια, να δοθεί δανεικός στη Ρουστάβι και τη Λοκομοτίβ Τιφλίδας, ξεκινώντας από τα 18 του να κάνει συμμετοχές σε επίπεδο Α’ εθνικής. Αλλά μιλάμε για Α’ εθνική Γεωργίας.
Όχι και άσχημο ντεμπούτο, όταν σε βγάζουν καλύτερο τερματοφύλακα της αγωνιστικής
Για τον λόγο αυτό, ο μάνταζερ Αντόνιο Λόπεθ τον πρότεινε για τους μικρούς της Βαλένθια. Ο Μαμαρντασβίλι εντυπωσίασε τους “ειδικούς” της Βαλένθια και αποφασίστηκε ότι θα ήταν μια καλή προσθήκη για την ομάδα. Όχι βέβαια τη Βαλένθια. Για τη Βαλένθια Μεστάγια, τη Β’ ομάδα του συλλόγου που περνάει κι αυτή τη δική της κρίση, απόρροια του γενικού κλίματος του συλλόγου. Τέτοια κρίση που έπεσε στην Tercera RFEF, που ακούγεται σαν 3η κατηγορία, αλλά στην πραγματικότητα είναι η 5η κατηγορία της χώρας. Μια που η Βαλένθια δεν μπορούσε να κάνει μεταγραφές, αποφάσισε να κάνει ότι οι Ρούσταβι και Λοκομοτίβ. Να δανειστεί τον Γκιόργκι, ο οποίος θα έκανε προπονήσεις με την πρώτη ομάδα ώστε να βελτιωθεί και ταυτόχρονα θα έπαιρνε παιχνίδια στην Ε’ εθνική της Ισπανίας. Η Βαλένθια άλλωστε δεν μπόρεσε να πουλήσει τους παίκτες που ήθελε, ο Λιμ σε μια επιχειρηματικά εγκληματική ενέργεια ανακοινώνει συχνά τους παίκτες που δεν θέλει η ομάδα, ρίχνοντας κι άλλο την αξία τους και ο Γκόργκι θα είχε πολλά άτομα μπροστά του. Τον διεθνή Ολλανδό Γιάσπερ Σίλεσεν, τον Χάουμε Ντομενέκ, αλλά και τον Κριστιάν Ριβέρο, τον βασικό τερματοφύλακα της 2ης ομάδας.
Κάπως έτσι, ο Μαμαρντασβίλι έκανε τις βαλίτσες του και ταξίδεψε σε μια ξένη χώρα, ελπίζοντας για το καλύτερο. Οι ελπίδες του λίγες. Ειδικά από τη στιγμή που ήρθε με δανεισμό ενός έτους. Ο ίδιος δεν το έβαλε κάτω. Από την πρώτη προπόνηση αποφάσισε να δώσει τη δική του μάχη. Κι ο Μπορδαλάς μπορεί να είναι πολλά πράγματα, αλλά άδικος δεν είναι. Με το που τον είδε στις πρώτες προπονήσεις, αποφάσισε ότι είναι παίκτης για την πρώτη ομάδα και όχι για τη θυγατρική. Και σιγά σιγά με τη δουλειά του, ο Γεωργιανός έφτασε να θεωρείται ο νούμερο 2, πίσω από τον Σίλεσεν. Όπως συνήθως γίνεται, για να ολοκληρωθεί μια ποδοσφαιρική ιστορία χρειάζεται να παίξει τον ρόλο της και η τύχη. Ή η ατυχία, αν είσαι ο Ολλανδός τερματοφύλακας που τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας. Ο Γκιόργκι εκμεταλλεύτηκε το γεγονός και έφτασε να πάρει τα γάντια του βασικού στην πρεμιέρα της Λα Λίγκα. Έγινε ο πιο νέος τερματοφύλακας της Βαλένθια από το 1982 και έκανε μια εξαιρετική εμφάνιση στη δύσκολη νίκη επί της Χετάφε.
Και μετά την πρεμιέρα, στη 2η αγωνιστική. Και μετά τη 2η, να έρθει και η 3η. Καταλαβαίνετε πού το πάμε. Ο 20χρονος που είχε εμπειρίες από το Μπατούμι και το Κομπουλέτι και ήρθε για να δοκιμαστεί στην Ε’ εθνική απέναντι στην Ντεπορτίβο Φαμπρίλ και τη Ράπιδο Μπούθας, έχει 4 στα 4 βασικός στη Λα Λίγκα. Και όχι μόνο αυτό. Βρίσκεται, προς το παρόν και πριν το ζόρικο ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης, στην κορυφή της βαθμολογίας με τη Βαλένθια, έχοντας δεχτεί μόλις 2 γκολ. Ο Σίλεσεν μπορεί να είναι υγιής, αλλά ο Μπορδαλάς δείχνει εμπιστοσύνη στον νεαρό του τερματοφύλακα. Το ίδιο κι ο Βίλι Σανιόλ, ο προπονητής της εθνικής Γεωργίας, που τον κάλεσε στην αποστολή της ομάδας. Εκεί προς το παρόν πάντως, ο “γνωστός” μας Λόρια δεν έχει χάσει τη θέση του, αλλά ο Γκιόργκι έκανε ντεμπούτο στο φιλικό με τη Βουλγαρία.
Τα δύσκολα έρχονται
Ευτυχώς για τη Βαλένθια, μέσα σε αυτή την άσχημη διοικητικά περίοδό της, υπάρχουν και ορισμένοι άνθρωποι που κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Ο δανεισμός είναι με ρήτρα και μάλιστα αρκετά χαμηλή, κάτω από το 1 εκατομμύριο, και όπως αποκάλυψε η Marca, η Βαλένθια προτίθεται να πληρώσει μέσα στον Σεπτέμβριο τα περίπου 800 χιλιάρικα που θα χρειαστούν για να κάνει δικό της τον παίκτη. Ήδη έχουν προβληματιστεί, καθώς η ρήτρα του είναι μόλις 15 εκατομμύρια και θέλουν να την ανεβάσουν. Τρομερή αισιοδοξία ή σιγουριά για την αξία ενός παιδιού που θα γίνει 21 μέσα στον μήνα; Ο ίδιος το απολαμβάνει: «Είναι σαν να ζω σε ένα παραμύθι, η ζωή μου στη Βαλένθια βελτιώνεται μέρα με τη μέρα». Και τα ισπανικά του πρέπει να βελτιωθούν. Οι βασικές λέξεις “πάνω”, “κάτω”, “αριστερά”, “δεξιά” πρέπει να αυξηθούν. Την στήριξη την έχει. Ο Σάντι Κανιθάρες, που έγραψε ιστορία με τη φανέλα της Βαλένθια, λέει ότι γι’ αυτόν δεν υπάρχει καν δίλημμα Σίλεσεν-Μαμαρντασβίλι. Ενώ, ένας ακόμα παλιός τερματοφύλακας της Βαλένθια, ο Αντρές Πάλοπ, τον στηρίζει, αλλά τονίζει και τα σημεία που πρέπει να βελτιώσει. Τις μακρινές του μπαλιές και να προσέχει στις εξόδους του, γιατί πολλές φορές, λόγω ενθουσιασμού, βγαίνει στον χώρο που είναι κανονικά για τους αμυντικούς. Αλλά είναι 20 ετών ακόμα και έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης.
Κάποιες φορές τα ποδοσφαιρικά παραμύθια έχουν ωραίο τέλος. Ο Ντοναρούμα δικαιολόγησε για παράδειγμα τον χαμό που έγινε με το όνομά του. Ο “Μάμα”, όπως είναι το παρατσούκλι του από τη Γεωργία, έχει ποδοσφαιρικά γονίδια. Ο πατέρας του είναι προπονητής τερματοφυλάκων στην Τορπέτο Κουταΐσι (παλιότερα αντίπαλος της ΑΕΚ στην Ευρώπη) και ο Γκιόργκι ξέρει τα βασικά. Το θέμα είναι να συνεχίσει να δουλεύει έτσι, ειδικά όσο θα αυξάνονται και οι απαιτήσεις. Τα λάθη θα σταματήσουν να συγχωρούνται κι ο Γκιόργκι δεν έχει το άλλοθι της ηλικίας. Και μπορεί να ανυπομονεί για να αναγνωριστεί το δίπλωμα οδήγησής του από τις ισπανικές αρχές, αλλά σίγουρα το άγχος να αντιμετωπίσεις παίκτες όπως ο Μπενζεμά είναι ακόμα μεγαλύτερο. Κι ο Σίλεσεν παραμονεύει.