Έτσι ακριβώς. Και ο δείχτης ποιότητας της φετινής Ευρωλίγκας είναι υψηλότερος γιατί με τη νέα μορφή το πρωτάθλημα είναι πιο ανταγωνιστικό ελαχιστοποιώντας τα ματς στα οποία ο νικητής είναι προδιαγεγραμμένος. Αυτός ήταν ο στόχος των ιθυνόντων άλλωστε ώστε να γίνει το προϊόν πιο ελκυστικό. Άλλωστε για να αξιολογήσεις το επίπεδο μιας λίγκας, κοιτάζεις τη δυναμικότητα των ομάδων της “ουράς”. Εάν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτός ο όρος στη φετινή διοργάνωση..

Η Ούνιξ

Όποιος έχει μελετήσει τη συμπεριφορά της φετινής Ούνιξ αυτόματα κατανοεί ότι είναι σαφώς πιο επικίνδυνη σε τέτοια εκτός έδρας ματς (όπως αυτό στο Φάληρο). Παιχνίδια στα οποία θεωρητικά οι πιθανότητες της είναι μικρές και ο αντίπαλος ξεκάθαρα το φαβορί για να περάσει μια ήσυχη, ευχάριστη βραδιά. Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα όμως.. Όχι στη φετινή Ευρωλίγκα, όχι (σίγουρα) στην ομάδα του Πασούτιν..

Η Ούνιξ στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν παίζει πολύ πιο ποιοτικό μπάσκετ όταν φεύγει μακριά από το Καζάν και ανεξάρτητα από το μέγεθος ή την ποιότητα του αντιπάλου. Θυμηθείτε λίγο τα παιχνίδια της στη Πόλη. Έκανε το μπαμ απέναντι στη Φενέρ (73-81) σε ένα ματς που δε σούταρε καθόλου καλά από τη περιφέρεια σε αντίθεση με τον αντίπαλο (10/24 οι Τούρκοι) γιατί κυριάρχησε στις προσωπικές μονομαχίες και τις διεκδικούμενες μπάλες. Δύο εβδομάδες μετά πίεσε αρκετά την Αναντολού χάνοντας με 105-99. Μακριά από την έδρα της η ομάδα του Πασούτιν σκοράρει πολύ (86.5 πόντους) και εκεί πρέπει να επικεντρωθεί ο Ολυμπιακός για να μην έχει προβλήματα τη Παρασκευή το βράδυ στο Φάληρο.

Σπανούλης vs Λάνγκφορντ

“Κλου” της βραδιάς η μονομαχία δύο εκ των καλύτερων one on one παιχτών που έχει δει ιστορικά το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Αναφέρομαι στον Βασίλη Σπανούλη και τον Κιθ Λάνγκφορντ. Ο απόφοιτος του Κάνσας είναι ίσως ο παίχτης με το πιο πλούσιο επιθετικό οπλοστάσιο στην Ευρώπη. Η γκάμα του είναι ανεξάντλητη. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι εάν η φύση τον είχε προικίσει με μερικά εκατοστά ύψος ακόμα θα είχε μέσο όρο καριέρας 13-15 πόντους στο ΝΒΑ.. Φέτος δεν έχει πτοηθεί καθόλου από το γεγονός ότι άφησε πίσω το 33ο έτος της ζωής του και σκοράρει κατά ριπάς απέναντι σε οποιαδήποτε άμυνα όντας πιο efficient. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στη VTB σκοράρει 18.6 πόντους με το εξωπραγματικό για γκαρντ 70.6% στα δίποντα. Το οποίο κάνει το επίσης εντυπωσιακό 51.6% στα τρίποντα να ωχριά.. Από την άλλη ο Σπανούλης είναι απλά ο Σπανούλης.. Έχει αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά που λείπουν από τον (πιο προικισμένο) Λάνγκφορντ και τον έχουν ανεβάσει στον ευρωπαϊκό θρόνο. Mental toughness και ικανότητα να κάνει τον συμπαίχτη του καλύτερο. Και αυτά είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι για να ανέβεις στη κορυφή..

Σας πήγα σε αυτή την ομολογουμένως εντυπωσιακή μονομαχία γιατί απλούστατα θέλω να καταλήξω ότι η ερυθρόλευκη άμυνα πρέπει να αναγκάσει την επίθεση των Ρώσων να παίξει ατομικά. Ο χαρακτήρας της Ούνιξ μέχρι τώρα έχει δείξει ότι οι Ρώσοι παίζουν ατομικά απέναντι στις καλά διαβασμένες άμυνες της Ευρωλίγκας σε αντίθεση με αυτές της VTB που δε μπορούν να τους πιέσουν τόσο. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έχει αρκετά χαρτιά να ρίξει πάνω στον Λάνγκφορντ είτε μιλάμε για ψηλά γκαρντ είτε για φόργουορντ που μπορούν να τον “σκεπάσουν” όταν έχει κουραστεί.
Αυτό που θα πρέπει να κυκλώσει πάντως ο Έλληνας τεχνικός στον μαυροπίνακα τον αποδυτηρίων είναι το ριμπάουντ. Παίχτες όπως ο Παραχούσκι και ο Λατάβιους Ουίλιαμς πρέπει να μείνουν μακριά από το ζωγραφιστό και νομίζω δίνεται μια καλή ευκαιρία στους Γιάνγκ-Μιλουτίνοφ να αποτελέσουν σημείο αναφοράς στη καλή λειτουργία της ομάδας ώστε η βραδιά να έχει ευτυχές τέλος για τους γηπεδούχους. Σημαντικό πάντως είναι και το γεγονός ότι οι Ρώσοι ενισχύθηκαν τον τελευταίο καιρό (έχασαν στην αρχή τον Κλαρκ, κομβική απουσία) αφού πέρα από τον swingman Ορλάντο Τζόνσον (έβαλε 27 πόντους στη Calev και 14 τη προηγούμενη εβδομάδα στην EA7) ο οποίος παίζει πλέον καλύτερα, προσέθεσαν και τον PG Paul Stoll δίπλα στον Joaquin Colom στοχεύοντας στο να δώσουν ποιοτικό βάθος σε ένα ρόστερ του οποίου στερείται ακριβώς αυτό το χαρακτηριστικό. Νομίζω πως ο Ολυμπιακός μπορεί να κάνει ένα παιχνίδι ανάλογο με αυτό που έκανε η Ρεάλ στη Μαδρίτη απέναντι στην Ούνιξ, τρέχοντας το γήπεδο και χτυπώντας τις αδυναμίες των Ρώσων στα αμυντικά rotations (οι χρόνοι τους δεν είναι ότι καλύτερο, μπορεί ο Ολυμπιακός να βρει καλά σουτ από το τρίποντο, κρατείστε το αυτό). Μια πειστική επικράτηση σε τέτοια ματς στη φετινή Ευρωλίγκα, δείχνει υγεία. Τελικά, αυτό δεν είναι το ζητούμενο σε αυτή τη ζωή..;