Ο Παναθηναϊκός τιμάει τον θρύλο του, Δημήτρη Διαμαντίδη, με ένα σπουδαίο τουρνουά το οποίο θα λάβει χώρα στο ΟΑΚΑ. Η παρουσία των Μακάμπι Τελ Αβίβ, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μπαρτσελόνα δίπλα στους οικοδεσπότες “πράσινους” τραβάει τα βλέμματα όλης της μπασκετικής Ευρώπης για το Σαββατοκύριακο αυτό.. 

Πέρα από τα φώτα και το κοσμικό κομμάτι της μεγάλης γιορτής προς τιμήν του θρύλου της ομάδας και του ευρωπαϊκού μπάσκετ Δημήτρη Διαμαντίδη, το τουρνουά “Diamonds Are Forever” θα αποτελέσει και ένα σημαντικού αγωνιστικού ενδιαφέροντος meeting-κορυφής για μερικά από τα μεγαλύτερα brands του σύγχρονου μπάσκετ της ηπείρου μας. Πάμε να δούμε μαζί μερικά στοιχεία στα οποία θα ήταν καλό να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας παρακολουθώντας αυτή τη σημαντική διοργάνωση. Σε τι να εστιάσουμε..

-Στον ρυθμό που θα προσπαθήσει να επιβάλλει ο Παναθηναϊκός και το ποσοστό επιτυχίας αυτής της προσπάθειας. Οι πράσινοι στη μετά-Διαμαντίδη εποχή αλλάζουν κέλυφος και σύμφωνα με τον Αργύρη Πεδουλάκη δουλεύουν προς μια καινούργια κατεύθυνση η οποία υποδεικνύει ένα πιο γρήγορο πλέον τέμπο στο παιχνίδι τους. Βέβαια, η συγκεκριμένη ομάδα της Μακάμπι δεν είναι και το πιο σπουδαίο κριτήριο αξιολόγησης στη προσπάθεια του staff των πρασίνων να βγάλει τα καλύτερα δυνατά συμπεράσματα καθώς είναι μια ομάδα η οποία θα παίξει χωρίς φρένα και η ικανότητα της να ελέγξει τον ρυθμό, ειδικά σε αυτή τη περίοδο, είναι τουλάχιστον αμφισβητούμενη. Αντίθετα θα μπορούσαμε να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα αξιολογώντας τον Παναθηναϊκό σε αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι (επιβολή ρυθμού και πλαίσιο δράσης για να φτάσει σε αυτή) εάν στη θέση της Μακάμπι βρισκόταν η Μπαρτσελόνα του Γιώργου Μπαρτζώκα η οποία εκτός των άλλων διαθέτει guards δύο ταχυτήτων. Η Μακάμπι πάντως είναι η ομάδα που βρίσκεται πιο πίσω σε επίπεδο ετοιμότητας σε σχέση με αυτές που λαμβάνουν μέρος στο τουρνουά.

-Στο επίπεδο συνοχής που αναπτύσσει σταδιακά η Μπαρτσελόνα. Ειδικά όσοι παρακολούθησαν τους “μπλαουγκράνα” στην αρχή της προετοιμασίας τους θα έχουν μια καλή ευκαιρία να δουν το πως χτίζεται και ξεκινάει να παίζει “μαζί” ένα σύνολο το οποίο θα βασιστεί σε μια καινούργια ιδέα και μια διαφορετική κατεύθυνση μετά το restart που επιχείρησε φέτος το καλοκαίρι. Η Μπαρτσελόνα έχει διατηρήσει ανέπαφο ένα μέρος του ρόστερ (ειδικά στη γραμμή ψηλών) όμως έχει νέο προπονητή και νέα πρόσωπα στο κομμάτι του decision making φέτος. Νευραλγικά αν μη τι άλλο πόστα, νέο πλαίσιο εργασίας.

-Στους αυτοματισμούς της πρωταθλήτριας Ευρώπης CSKA. Ο Δημήτρης Ιτούδης βρίσκεται στη πιο ευχάριστη θέση που θα μπορούσε να βρεθεί προπονητής σε αυτή την off season δεδομένου του ότι διαθέτει έναν σημαντικό πυρήνα παιχτών που έχει χρόνια δουλειάς μαζί, έτοιμο βασικό κορμό και καλείται να βάλει ελάχιστες πινελιές για να βελτιώσει το οικοδόμημα και να προσθέσει την απαραίτητη αίσθηση του νέου και της φρεσκάδας. Το έχει βιώσει αυτό ο κόουτς και στα χρόνια του στον Παναθηναϊκό άλλωστε και κατάλαβε από πρώτο χέρι το πλεονέκτημα που σου δίνουν ανάλογες καταστάσεις. Η “αρκούδα” ολοκληρώνει μια σειρά φιλικών παιχνιδιών στην Ελλάδα και είναι λογικό να παρουσιάσει κάποια σημάδια κόπωσης (έχει και σημαντικές απουσίες) όμως βρίσκεται “μπροστά” από τους αντιπάλους της σε επίπεδο προπόνησης, απόρροια των όσων σημειώσαμε παραπάνω. Οι συνεργασίες της τριάδας Τεόντοσιτς-Ντε Κολό- Φριντζόν είναι πολλές φορές too much για τις αντίπαλες άμυνες Σεπτέμβρη μήνα..

-Το πόσο θα μπορέσει να πλήξει ο Παναθηναϊκός την CSKA μέσα στο ζωγραφιστό στο ματς του Σαββάτου. Ο Δημήτρης Ιτούδης δε θα έχει στη διάθεση του τη ναυαρχίδα του στην άμυνα δεύτερης γραμμής , το δίδυμο Χάινς-Βοροντσέβιτς (οι versatile Κουρμπάνοβ-Κριάπα βέβαια θα είναι ένα καλό εμπόδιο για την επίθεση των γηπεδούχων), κατάσταση που αυτόματα θα δώσει πολλές ευκαιρίες για σκορ μέσα από το “βαμμένο”. Ευκαιρίες για τους ψηλούς αλλά και για τους guards, τεστ για τους νεοφερμένους αλλά έμπειρους snipers (Ρίβερς, Νίκολς) ώστε να ανοίξουν οι χώροι. Είναι Σεπτέμβρης και τα περιφερειακά ποσοστά των ομάδων δεν είναι τα καλύτερα δυνατά όμως μια πρώτη εικόνα κυρίως σε επίπεδο λειτουργίας και όχι αποτελεσματικότητας θα είναι ενδιαφέρουσα.

-Τον Μίλος Τεόντοσιτς. Ζει τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του.. Έχει κερδίσει στον μέγιστο βαθμό τη διεθνή αναγνώριση και πέταξε από πάνω του τη κατάρα του “αποτυχημένου” των F4. Πέρυσι στο Hoopfellas σας είχα πει πόσο μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει να παρακολουθήσουμε τον συγκεκριμένο παίχτη αφού ..νικήσει και απελευθερωθεί από το “φάντασμα”. Ε, αυτή η αύρα βγαίνει ήδη από την προετοιμασία. Ο Τεόντοσιτς πατάει στο παρκέ με την ιδιοσυγκρασία του “καλύτερου παίχτη της Ευρώπης” και αυτή η σεζόν αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για να το αποδείξει. Στο τουρνουά αυτό μάλιστα ο Σέρβος θα κληθεί ίσως να δώσει τέλος και στο rivalry με τον τιμώμενο Δημήτρη Διαμαντίδη σε μια πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και ένα περιβάλλον παραδοσιακά όχι τόσο φιλικό για αυτόν..