Ο Hoopfellas αναλύει τις εκτός έδρας αναμετρήσεις των αιωνίων της Πέμπτης (3/12). Στη Μόσχα με την ΤΣΣΚΑ ο Ολυμπιακός (19:00) και στο Μιλάνο με την Ολίμπια ο Παναθηναϊκός (21:45).
ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ-ΟΣΦΠ: Κρυφές φιλοδοξίες
Με επιστροφές στο ρόστερ του αλλά και με το μάθημα της προηγούμενης εβδομάδας ως εφόδιο, ο Ολυμπιακός ταξιδεύει στη Μόσχα έχοντας κρυφές φιλοδοξίες για το ματς απέναντι στη ΤΣΣΚΑ.
Η «ειδική αποστολή» της προηγούμενης εβδομάδας δεν στέφθηκε με επιτυχία. Η Μπασκόνια ήταν πιο βαθιά, πιο έτοιμη σωματικά και είχε καλύτερο αγωνιστικό ρυθμό από τους λαβωμένους ερυθρόλευκους, στοιχεία που φάνηκαν από το ξεκίνημα. Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα του παρότι προσπάθησε γιατί πολύ απλά δεν κατάφερε να σπάσει τη ροή στην επίθεση των Βάσκων. Δεν πέτυχε διαστήματα με συνεχόμενα defensive stops που θα άλλαζαν το μομέντουμ και θα πάγωναν τον ρυθμό της αναμέτρησης, αναγκάζοντας τον αντίπαλο να αναπροσαρμόσει το πλάνο του για να βρει ξανά σύνδεση με το καλάθι.
Αυτά ανήκουν στο παρελθόν όμως. Στην Ευρωλίγκα άλλωστε δεν υπάρχει η πολυτέλεια για υπερβολική χαρά ή λύπη. Πλέον το ταξίδι στη Μόσχα φέρνει μια νέα πρόκληση για την ομάδα. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας εντυπωσίασε με τη δραστηριότητα της στην Off season αλλά μέχρι τώρα στο ξεκίνημα της κανονικής περιόδου, η εικόνα της είναι επιεικώς μέτρια. Η άμυνα της έχει πολλά κενά, το επίπεδο των συνεργασιών της θέλει ακόμα αρκετή δουλειά ενώ οι επιδόσεις σε τομείς ζωτικής σημασίας όπως το rebounding (έκανε τη διαφορά στο πρόσφατο ματς με τη Ρεάλ αλλά συνολικά είναι πρόβλημα για την «αρκούδα» μέχρι τώρα) προκαλούν σκεπτικισμό. Μπορεί αλήθεια η ΤΣΣΚΑ των Σενγκέλια-Μιλουτίνοφ, του Μάικ Τζέιμς και του Κλάιμπερν, να επιβεβαιώσει την πρόγνωση που τη τοποθετούσε σε θέση φαβορί στη βάση του γεγονότος ότι το φετινό ρόστερ έχει τεράστια ποιότητα σε ατομικό επίπεδο;
O Oλυμπιακός γνωρίζει πολύ καλά πως η όψη της «αρκούδας» δεν φοβίζει κανέναν μέχρι τώρα, όμως τα νύχια της παραμένουν κοφτερά. Η ΤΣΣΚΑ βασίζεται παραγωγικά στην προσωπική φάση, γεγονός που έχει «ευνουχίσει» το δημιουργικό ταλέντο πολλών αθλητών της και δη αυτών της γραμμής ψηλών. Παρ’όλα αυτά, οι παραγωγικές της δυνατότητες είναι αδιαμφισβήτητες. Οι Ρώσοι σουτάρουν καλά, κάνουν λίγα λάθη και έχουν παίχτες με προσωπικότητα που μπορούν να τους κουβαλήσουν στα δύσκολα. Ο Τζέιμς κάνει σπουδαία ματς μετά την επιστροφή του στη δράση, οι Κλάιμπερν-Σενγκέλια είναι πάντα εκεί, ο Χάκετ δίνει στην ομάδα ένα άλλο, πιο ανθεκτικό/σκληρό κέλυφος. Όμως είναι παραπάνω από προφανές ότι κάτι λείπει από την ομάδα. Ίσως η αγωνιστική της κατεύθυνση δεν είναι αυτή που εντός της οποίας το συγκεκριμένο σύνολο θα βγάλει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων του στο παρκέ. Με λίγα λόγια, οι προδιαγραφές της φετινής ΤΣΣΚΑ είναι πολύ υψηλότερες από το επίπεδο της μέχρι τώρα εικόνας της.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας γνωρίζει ότι η ομάδα του πρέπει να είναι σε θέση να παράγει στο σημερινό ματς για να είναι ανταγωνιστική. Ο Ολυμπιακός οφείλει να είναι έτοιμος να ανέβει επάνω από τους 80 πόντους σε κάθε περίπτωση. Η Άλμπα το έκανε, το ίδιο και ο Ερυθρός Αστέρας, σύνολα που κατάφεραν να κάμψουν την αντίσταση των Ρώσων φέτος στην Ευρωλίγκα. Η Ρεάλ την προηγούμενη εβδομάδα έπαιξε υποδειγματική άμυνα και ηττήθηκε στον πόντο όμως η «Βασίλισσα» διαθέτει αμυντικά εργαλεία τα οποία δεν παρατηρούνται σε πολλές ευρωπαϊκές ομάδες. Οι ερυθρόλευκοι θα έχουν στη διάθεση τους τον Βεζένκοφ, τον Ζαν Σαρλ και πιθανόν τον Χάρισον που προπονήθηκε με την ομάδα. Ο Έλις (πολύ σημαντικός παίχτης στο rotation, έλειψε πολύ στο ματς με τη Μπασκόνια) επίσης φαίνεται ότι θα είναι ενεργός όμως η κατάσταση του είναι ερωτηματικό. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται κάθε όπλο του για να μπορέσει να ανταγωνιστεί την ΤΣΣΚΑ σε αθλητικό επίπεδο αρχικά και πολλά έτοιμα χέρια να εκτελέσουν και να ευστοχήσουν σε περιφερειακά σουτ, σε δεύτερη φάση. Η περιφερειακή άμυνα της αρκούδας έχει πολλά τρωτά σημεία και επιτρέπει ουκ ολίγες καλές ευκαιρίες στον αντίπαλο. Η ελληνική ομάδα μπορεί να ελπίζει λοιπόν, εάν σουτάρει καλά από την περιφέρεια (37-38% και πάνω).
Αν μη τι άλλο, ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί να βρει τα κατάλληλα εργαλεία στο backcourt του ώστε να ακολουθήσει σκόρερ όπως ο Τζέιμς ή ο Χίλιαρντ, κάνοντας τη ζωή τους δύσκολη αλλά και βρίσκοντας παράλληλα τα σχήματα που θα του επιτρέψουν να βρει ροή στη δική του επίθεση. Το να κερδίσεις στη Μόσχα, απαιτεί two way-χαρακτήρα, αθλητική/σωματική ετοιμότητα και συνολικά τεράστια προσπάθεια και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ο Ολυμπιακός δεν έχει αποδείξει ακόμα ότι μπορεί να γίνει τέτοια ομάδα σύντομα. Όμως το υλικό του, αφήνει υποσχέσεις ότι μπορεί να βαδίσει σε αυτή την κατεύθυνση κάποια στιγμή. Ίσως το ματς της Μόσχας να αποτελέσει ένα σημείο αναφοράς για τη μεταστροφή του.
Euroleague στη Stoiximan με Live Streaming* και “20άρα και… ταμείο”* (Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις)
OΛΙΜΠΙΑ ΜΙΛΑΝΟ-ΠΑΟ: Υποχρεωμένος να θυμώσει
Ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε χωρίς ενέργεια στη Λυών απέναντι στη Βιλερμπάν, απογοητεύοντας το κοινό με την εικόνα του. Το αποτέλεσμα υπήρξε ένα ισχυρό πλήγμα για τον εγωισμό του. Πλέον η απογοήτευση πρέπει να μετατραπεί σε θυμό που θα αποτελέσει την κινητήριο δύναμη στην προσπάθεια του στο Mediolanum, απέναντι στη φορμαρισμένη Ολίμπια Μιλάνο…
Ήταν μια πολύ άσχημη βραδιά. Οι πράσινοι γρήγορα βρέθηκαν αιχμάλωτοι μιας κατάστασης υπνωτισμού απέναντι στην ενθουσιώδη ASVEL. Δεν είχαν από την αρχή την απαιτούμενη ενέργεια για να ανταγωνιστούν και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις που έθετε το ματσάρισμα με τη φυσική/αθλητική γαλλική ομάδα. Αυτή ήταν η ρίζα του κακού. Από την έλλειψη ενέργειας (η γλώσσα του σώματος από ένα σημείο και μετά ήταν χαρακτηριστική) ξεκίνησαν όλα τα δεινά, με πρώτο την άσχημη λειτουργία της περιφερειακής άμυνας και το ασύλληπτο ποσοστό των γηπεδούχων πίσω από τη γραμμή του τριπόντου.
Τέτοιες άσχημες βραδιές (ακόμα και εάν η συγκεκριμένη παραήταν άσχημη) είναι εντός προγράμματος για το φετινό πρότζεκτ του Παναθηναϊκού. Είναι απογοητευτικό να μπαίνει στο ματς και να μην μπορείς να ανταγωνιστείς χάνοντας γρήγορα την επαφή σου με το σκορ και εν τέλει κάθε πιθανότητα νίκης. Όμως η ουσία βρίσκεται στο να επιστρέφεις. Στο πως απαντάς, πως καλλιεργείς στο ψυχισμό σου τα συναισθήματα που παράγει μια τέτοια πολύ άσχημη βραδιά ώστε να προετοιμάσεις το έδαφος για το επόμενο ματς και την απάντηση σου. Έτσι άλλωστε φτιάχνεται το μέταλλο, ο χαρακτήρας ενός συνόλου.
Σίγουρα η αναμέτρηση με την Ολίμπια στη Λομβαρδία, δεν στρώνει ιδανικά το συναισθηματικό χαλί για την επιστροφή των πρασίνων στις καλές εμφανίσεις. Η ομάδα του κόουτς Μεσίνα επέστρεψε δυναμικά μετά τις δύο σερί ήττες -από Βαλένθια και Ερυθρό, η δεύτερη στο Μιλάνο- που προβλημάτισαν. Έκανε τρεις συνεχόμενες νίκες, κερδίζοντας μάλιστα στο Τελ Αβίβ τη Μακάμπι μετά από 32 χρόνια, σε ένα πολύ κλειστό ματς.
Στο Μιλάνο πιστεύουν ότι φέτος επιτέλους κάτι αλλάζει. Οι Λομβαρδοί έχουν ακουμπήσει στους γεμάτους παράσημα βετεράνους που συγκέντρωσαν στο φετινό τους ρόστερ και αυτό τους έχει βοηθήσει σημαντικά να ανταποκριθούν σε κλειστά ματς. Επιθετικά διακρίνονται από πλουραλισμό (8 παίχτες έχουν πάνω από 7.0 πόντους ανά παιχνίδι) και βασίζονται στην προσωπική φάση. Οι Ροντρίγκεθ-Ντιλέινι (ειδικά ο πρώτος) παίρνουν τη μερίδα του λέοντος αναφορικά με τις αποφάσεις (και πιο συγκεκριμένα τις εκτελέσεις) τη στιγμή που η μπάλα είναι βαριά. Ο Πάντερ είναι ζεστός και ο Σιλντς έχει ανελιχθεί σε έναν από τους πιο σημαντικούς παίχτες του ρόστερ της Ολίμπια όντας πολύ αποτελεσματικός σε κριτικές καταστάσεις.
Ο Παναθηναϊκός φυσικά δεν θα έχει καμία τύχη εάν εμφανίσει το πρόσωπο της Λυών στο Μιλάνο, σε επίπεδο ενέργειας και αμυντικής συμπεριφοράς. Η Ολίμπια είναι πολύ πιο ταλαντούχα ομάδα από την ASVEL αλλά και από «τριφύλλι» άλλωστε. Οι πράσινοι θα πρέπει να πάνε το παιχνίδι λοιπόν σε ένα «διαφορετικό γήπεδο». Οι Ιταλοί έχουν σημαντικές αδυναμίες στα μετόπισθεν τις οποίες η ελληνική επίθεση μπορεί και πρέπει να εκμεταλλευτεί όμως οι αμυντικές επιδόσεις θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την τύχη τους στο σημερινό ματς. Οι φιλοξενούμενοι οφείλουν να εμφανίσουν αμυντικό εγωισμό σε προσωπικό αρχικά επίπεδο. Οι ένας εναντίον ενός μονομαχίες στην ελληνική άμυνα και η έκβαση των διεκδικούμενων φάσεων θα καθορίσει τις ισορροπίες που θα δημιουργηθούν στο παρκέ. Ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να επιτρέψει επιθετικά ριμπάουντ (είναι αρκετή ικανή η Ολίμπια σε αυτό το κομμάτι) και ελεύθερα περιφερειακά σουτ σε μια επίθεση ρυθμού και ενστίκτου.
Δεν θα είναι καθόλου εύκολο για την ελληνική ομάδα να καταφέρει να μεταφέρει τη μάχη στο δικό της, αγωνιστικό γήπεδο. Χρειάζεται πολύ δουλειά από την πρώτη κατοχή, σωματική και πνευματική υπέρβαση, προπάντων πίστη και αυταπάρνηση. Τέτοιες ομάδες (με τόσους πολύ ταλαντούχους και τεσταρισμένους σε υψηλό επίπεδο αθλητές) τρέχουν μικρά αλλά εντυπωσιακά διαστήματα πολύ καλού μπάσκετ μέσα στο ματς με τα οποία μπορούν να σε καταβάλλουν. Εκεί θα πρέπει να σταθεί όρθιος βρίσκοντας απαντήσεις ο Παναθηναϊκός. Μετά την κατηφόρα της Λυών, είναι παραπάνω από σημαντικό να ορθώσει το ανάστημα του τη στιγμή που τα πράγματα πιθανόν δεν θα πηγαίνουν τόσο καλά και όχι να καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Σε αυτή την περίπτωση, είναι απλά ζήτημα τιμής.
Euroleague στη Stoiximan με Live Streaming* και “20άρα και… ταμείο”* (Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις)