Mε την ομάδα να πρέπει να διαχειριστεί το κλίμα σημαντικών αλλαγών σε επίπεδο στελέχωσης το οποίο καλλιεργείται πλέον έντονα μετά από τα συνεχόμενα άσχημα αποτελέσματα, οι πράσινοι του Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς αντιμετωπίζουν  τη Νταρουσάφακα του Γκόρντον Λούκας και φυσικά του Οκτάι Μαχμούτι..

Δύσκολο timing για τον Παναθηναϊκό.. Καλείται να μείνει όρθιος σε μια περίοδο όπου η ομάδα αντιμετωπίζει σοβαρά αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά προβλήματα. Είναι όμως πολύ σημαντικό να το κάνει αυτή τη στιγμή. Να σταθεί στα πόδια του. Είναι κάτι που μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμο στη συνέχεια όταν (όπως δείχνουν όλα) θα έχει ενισχυθεί σε θέσεις που πονάει και το προπονητικό επιτελείο θα διαθέτει περισσότερα όπλα ώστε να ανταποκριθεί σε διάφορα στυλ παιχνιδιού, χαρακτηριστικό που λείπει από τον Παναθηναϊκό σήμερα. Η Νταρουσάφακα είναι ένας επικίνδυνος αντίπαλος αν μη τι άλλο. Έχει παίχτες και προπονητή με εμπειρία στη διοργάνωση και ατομική ποιότητα. Σαφώς δεν είναι η ομάδα που τρομάζει.. Υπό διαφορετικές συνθήκες θα σας έλεγα ότι αναμένω την ελληνική ομάδα να περάσει “πάνω” από τους Τούρκους στο “οχυρό” του ΟΑΚΑ.. Όμως επαναλαμβάνω, το timing της αναμέτρησης είναι ιδιαίτερο..

Ιnefficient

Η Νταρουσάφακα δεν έχει καταφέρει σε καμία στιγμή από την αρχή της σεζόν να βρει συνοχή στο επιθετικό κομμάτι και να παράγει μέσα από συνεργασίες. Η ομάδα στερούταν απελπιστικά playmaking από το ξεκίνημα (πιο ικανός δημιουργός ο Πρέλντζιτς), εστίασε πολύ στο Pick & Roll σε βαθμό που έγινε προβλέψιμη και κατέληξε (ακόμα και μετά τον ερχομό του Ουίλμπεκιν που της έδωσε προσωπική φάση) να είναι ευανάγνωστη. Οι Τούρκοι δε παράγουν μέσα από συνεργασίες έχοντας ένα ρόστερ που μπορεί να είναι παραγωγικό μόνο μέσα από αυτόν τον δρόμο.. Η δομή της επίθεσης τους δε μου αρέσει και σε τελική αξιολόγηση καταλήγουμε ότι το σύνολο σε επίπεδο παραγωγικής δυνατότητας θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο με βάση το υλικό του.

H Θέση “4”

Είναι η πιο αποτελεσματική της θέση μιας και το καλοκαίρι έγινε καλή δουλειά σε επίπεδο στελέχωσης. Ο Λιούκ Χαράνγκοντι είναι ένας εξαιρετικός υποστηρικτικός παίχτης ο οποίος λειτουργεί πολύ καλά ως Stretch-4 (43.6% στο τρίποντο), είναι αρκετά δυνατός στις μάχες εδάφους (positioning) και οδηγεί τη Νταρουσάφακα ως πρώτος μεταξύ ίσων στο σκοράρισμα (10.2). Ο Μίλκο Μπιέλιτσα σουτάρει επίσης εξαιρετικά από τη περιφέρεια (46.2%) και τον συμπληρώνει με το πρόσωπο-πλάτη παιχνίδι του. Με αυτούς τους δύο PFs ο Μαχμούτι έχει την ευκαιρία να διατηρεί συγκεκριμένο spacing ανοίγοντας χώρους για τον Ερντέν και τα γκαρντς του στο ζωγραφιστό. Αποτελούν σημαντικό παράγοντα (κυρίως) στην επίθεση των Τούρκων και το δίδυμο Γκιστ-Φώτση θα έχει δουλειά.

Κλείδωμα..

Ο Μαχμούτι στηρίζεται στην άμυνα του και έχει καταφέρει να παρουσιάσει έργο σε αυτό το κομμάτι από τη στιγμή μάλιστα που είναι φανερό ότι έχει τα εργαλεία. Παίζει κλειστές άμυνες και δεν υποστηρίζει σε βάθος χρόνου σχήματα που μπορούν να του δώσουν τη δυνατότητα να αμυνθεί σε ολόκληρο το παρκέ. Ο καλύτερος μάλιστα αμυντικός του στη γραμμή ψηλών, ο πρωταθλητής Ευρώπης και κλειδί στη περυσινή αμυντική επιτυχία της Ρεάλ Μάρκους Σλότερ (πάνω του έστηνε την 3-2 ζώνη ο Λάσο με τον Αμερικανό “κεφάλι” ώστε να απενεργοποιήσει ομάδες με έφεση στο κεντρικό Pick & Roll) παίζει λιγότερο από όσο θα έπρεπε. Ουσιαστικά ο ίδιος του ο προπονητής τον έχει κλειδώσει.. Ο Σεμίχ Ερντέν δίνει μέγεθος στη Νταρουσάφακα, παίρνει μπάλες και τελειώνει στο ζωγραφιστό οπότε η μονομαχία του με τα ψηλά κορμιά του Τζόρτζεβιτς αναμένεται με ενδιαφέρον.

Σημείωση: Ο Παναθηναϊκός φέτος ματσάρει καλύτερα απέναντι σε ομάδες που χρησιμοποιούν -όπως αυτός- μεγάλα κορμιά στο “5” (βλέπε Ζαλγκίρις) σε αντίθεση με σύνολα που βασίζονται σε ψηλούς με γρήγορα πόδια. Νομίζω ότι η επιμονή του Μαχμούτι στον Ερντέν μπορεί να βοηθήσει την ελληνική ομάδα.

Ματς ειδικών συνθηκών (από το πουθενά..)

Και όμως. Το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ελληνική ομάδα ενόψει του παιχνιδιού με τη Νταρουσάφακα είναι οι πολλές συναισθηματικοί παράμετροι που καθορίζουν το ψυχολογικό πέπλο του. Και δεν έχουν να κάνουν με τον αντίπαλο.. Η κακή παρουσία της ομάδας στο Φάληρο που ακολούθησε μια σειρά από χαμένα παιχνίδια στην Ευρωλίγκα έχει δημιουργήσει ένα κλίμα προβληματισμού σε πολλά επίπεδα για τον Παναθηναϊκό. Σε αυτό έρχονται να προστεθούν τα προβλήματα τραυματισμών των δύο βασικών δημιουργών της ομάδας, Καλάθη και Διαμαντίδη. Πάντα με την ανάγκη για νίκη στο κόκκινο έτσι όπως διαμορφωθεί τα πράγματα στο γκρούπ. Περιμένω από τον Φελντέιν να σηκώσει μεγάλο βάρος και παράλληλα εκτιμώ ότι θα κάνει καλό παιχνίδι. Επίσης βλέπω ότι υπάρχει το αγωνιστικό πλαίσιο για την (πολυσυζητημένη ) θέση “5” του Παναθηναϊκού ώστε να παράγει και να αποτελέσει τον παγοθραύστη των γηπεδούχων.  Οι συγκεκριμένοι παίχτες θα έχουν σίγουρα έξτρα κίνητρο το οποίο μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά σε αυτό το ματς. Με προβληματίζει λίγο το γεγονός ότι για την Νταρουσάφακα το παιχνίδι έχει τον χαρακτήρα της “τελευταίας ευκαιρίας”, όχι τόσο σε βαθμολογικό επίπεδο όπου θεωρητικά ακόμα μπορούν πολλά να ανατραπούν αλλά σε πνευματικό επίπεδο όπου το πρέπει (όπως αντίστοιχα και του Ερυθρού Αστέρα όταν ερχόταν στην Αθήνα) είναι μεγάλο. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να παλέψει με το κακό συναπάντημα.. Και αυτό το ιδιαίτερο κλίμα είναι νομίζω ο μεγαλύτερος του αντίπαλος αυτή τη στιγμή. O στόχος παραμένει όμως συγκεκριμένος. Η ομάδα απλά και με κάθε τρόπο πρέπει να μείνει όρθια..