18 Νοεμβρίου 2009. Ο Δημήτρης Σαλπιγίδης σκοράρει μέσα στην Ουκρανία και στέλνει την Ελλάδα στο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής. Ο Ραούλ Μειρέλες κλειδώνει με το γκολ του μέσα στη Βοσνία την πρόκριση των Πορτογάλων. Ο Τιερί Ανρί βάζει το χεράκι του και οι Γάλλοι ξεπερνάνε το εμπόδιο των μαχητικών Ιρλανδών. Κι όμως, το σπουδαιότερο ματς της ημέρας δεν γίνεται σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα πιο νότια, στο Σουδάν, η Αίγυπτος αντιμετωπίζει την Αλγερία με έπαθλο το τελευταίο αφρικάνικο εισιτήριο για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Το κλίμα που υπάρχει πριν τη σέντρα δεν συγκρίνεται σε καμία περίπτωση με τα ευρωπαϊκά μπαράζ. Οι δυο ομάδες έχουν συναντηθεί ξανά τέσσερις μόλις μέρες πριν στο Κάιρο, στην τελευταία αγωνιστική των ομίλων. Οι Αλγερινοί ήθελαν απλά μια ισοπαλία. Οι Αιγύπτιοι οπαδοί υποδέχθηκαν το πούλμαν των αντιπάλων με τούβλα. Παρά τον τραυματισμό 3 παικτών, ο αγώνας έγινε κανονικά. Η Αίγυπτος επικράτησε με 2-0, οι δυο ομάδες ισοβάθμησαν και η CAF όρισε το μπαράζ σε ουδέτερο έδαφος.

Δεκάδες χιλιάδες φίλαθλοι και από τις δυο χώρες ταξίδεψαν στο Σουδάν και με κάποιο μαγικό τρόπο κατάφεραν να βρούνε όλοι θέση στην κερκίδα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των ντόπιων, σε γήπεδο με χωρητικότητα 41.000, βρέθηκαν τουλάχιστον 50.000 οπαδοί, παρά το γεγονός ότι είχαν εκδοθεί μόνο 36.000 εισιτήρια! Πριν τον αγώνα πάντως οι Αλγερινοί… πήραν εκδίκηση, σπάζοντας τα τζάμια του πούλμαν που μετέφερε την Αίγυπτο. Όπως αναμενόταν, οι παίκτες και των δυο μπήκαν στο γήπεδο έτοιμοι για όλα και για να σώσει ουσιαστικά το παιχνίδι ο διαιτητής από τις Σεϋχέλλες, έδειξε την πρώτη κίτρινη κάρτα στο πρώτο λεπτό!

Τελικά, με ένα γκολ λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου η Αλγερία πήρε το ματς και μαζί το εισιτήριο για το Μουντιάλ, βυθίζοντας για άλλη μια φορά την Αίγυπτο σε πένθος. Σε λίγους μήνες θα συμπληρωνόταν 20 χρόνια από την τελευταία φορά που η χώρα βρέθηκε σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Την ώρα που οι Αλγερινοί πανηγύριζαν, στην άλλη πλευρά του γηπέδου ο τερματοφύλακας της Αιγύπτου, Εσάμ Ελ-Χάνταρι, ξεσπούσε σε κλάματα. Οι συμπαίκτες του έσπευσαν να του συμπαρασταθούν, του υπενθύμισαν ότι έχει καταφέρει ήδη πολλά και ότι φεύγει με ψηλά το κεφάλι, έχοντας αποδεδειγμένα κάνει ό,τι μπορούσε. Ο Ελ-Χάνταρι διαφώνησε, δεν αποδεχόταν ότι είχε φτάσει το τέλος. Ορκίστηκε μπροστά τους ότι δεν θα κρεμάσει τα γάντια του αν δεν παίξει σε ένα Μουντιάλ. Κανένας δεν τόλμησε να του απαντήσει στην κατάσταση που ήταν αλλά, προφανώς, και κανένας δεν τον πίστεψε. Άλλωστε ήταν  ήδη 36 χρονών. To όνειρο είχε πετάξει.

8 Οκτωβρίου 2017. Η Αίγυπτος υποδέχεται το Κονγκό, ο Μοχάμεντ Σαλάχ ευστοχεί στο κρίσιμο πέναλτι στις καθυστερήσεις και οι ‘Φαραώ’ εξασφαλίζουν και μαθηματικά μια θέση στο Μουντιάλ της Ρωσίας, που θα είναι το πρώτο τους μετά από 28 χρόνια. Στην απέναντι εστία απ’αυτή που εκτελεί το πέναλτι ο Σαλάχ, βρίσκεται μια γνώριμη φυσιογνωμία. Ο Εσάμ Ελ-Χάνταρι είναι πλέον 45 χρονών αλλά τα γάντια παραμένουν φορεμένα στα χέρια του, όσο αυτός προστατεύει την εστία της χώρας του.

Ο παράλογος όρκος που είχε δώσει οχτώ χρόνια πριν εκπληρώθηκε και το ‘Θηρίο της Αφρικής’ (όπως είναι ένα από τα παρατσούκλια του) θα βρεθεί, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, το καλοκαίρι στα γήπεδα της Ρωσίας. Με τη συμμετοχή του εκεί θα σπάσει φυσικά και το ρεκόρ του πιο μεγάλου σε ηλικία παίκτη στην ιστορία της διοργάνωσης, που κατέχει για την ώρα ο Κολομβιανός Μοντραγκόν που το 2014 αγωνίστηκε στο Μουντιάλ της Βραζιλίας όντας 43 χρονών.

“Από τη μέρα που προκριθήκαμε, προσπαθώ να πιέσω τον εαυτό μου περισσότερο. Πριν από κάθε προπόνηση της ομάδας, κάνω εξτρά γυμναστική μόνος μου. Είμαι απόλυτα επικεντρωμένος στο να εξελίσσομαι συνέχεια. Δεν θα αφήσω τίποτα να με σταματήσει. Θέλω να κερδίσω μια θέση στο Μουντιάλ μέσα από την προσπάθεια μου και όχι εξαιτίας του ονόματος και της ιστορίας μου” δήλωσε πριν λίγο καιρό στη σελίδα της FIFA ο Χάνταρι.

Το επερχόμενο ρεκόρ δεν θα είναι πάντως το πρώτο στην καριέρα του. Λίγες εβδομάδες μετά την πρόκριση στο Μουντιάλ, έγινε ο πρώτος ξένος τερματοφύλακας που σκοράρει σε αγώνα του πρωταθλήματος της Σαουδικής Αραβίας, εκεί όπου αγωνίζεται από το καλοκαίρι. Αυτό ήταν το 2ο γκολ της καριέρας του. Το 2002 στο Αφρικάνικο Σούπερ Καπ είχε στείλει τη μπάλα στα δίχτυα από τα 60 μέτρα, εκτελώντας γρήγορα ένα φάουλ που είχε κερδίσει η τότε ομάδα του, Αλ Αχλί.

Και ο κατάλογος των ρεκόρ δεν σταματάει εδώ. Τέτοια εποχή πέρσι έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που παίζει σε Κόπα Άφρικα, ένα τουρνουά που γνωρίζει όσο λίγοι, αφού το έχει κερδίσει 4 φόρες! Όταν η Αίγυπτος του, γνωστού μας, Έκτορ Ραούλ Κούπερ, ξεκίνησε την περσινή διοργάνωση, όλοι πίστευαν πως ο Χάνταρι βρισκόταν στην αποστολή απλά για να βοηθήσει τους νεότερους με την εμπειρία του, σαν πατρική φιγούρα που θα δώσει τις κατάλληλες συμβουλές και παραινέσεις. Στην ομάδα άλλωστε υπάρχουν παίκτες που είναι στην ηλικία της κόρης του!

Ο βασικός τερματοφύλακας της Αιγύπτου όμως τραυματίστηκε στο πρώτο κιόλας παιχνίδι και ο Χάνταρι κλήθηκε εσπευσμένα να αποδείξει ότι δεν είναι τελειωμένος, παρά την, ακραία ποδοσφαιρικά, ηλικία του. Τελικά με τις εμφανίσεις του έδειξε στους νεότερους γιατί στην τροπαιοθήκη του έχει 7 ατομικά βραβεία (3 φορές καλύτερος τερματοφύλακας του αφρικάνικου Τσάμπιονς Λιγκ και 4 φορές καλύτερος τερματοφύλακας του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής!) και γιατί ο Ντιντιέ Ντρογκμπά τον αποκάλεσε το 2012 “τον καλύτερο αντίπαλο που είχε ποτέ”.

Η ομάδα του Κούπερ δέχτηκε σε 5 ματς μόνο 1 γκολ, με τον 44χρονο, τότε, τερματοφύλακα να συμπληρώνει άψογα την εξαιρετική άμυνα των ‘Φαραώ’. Σαν κερασάκι στην τούρτα ο Χάνταρι έπιασε τα δυο τελευταία πέναλτι των παικτών της Μπουρκίνα Φάσο στον ημιτελικό και έστειλε τη χώρα του σ’έναν ακόμα τελικό. Εκεί που η ‘κατάρα’ του Έκτορ Ραούλ Κούπερ μίλησε ξανά και το Καμερούν κατάφερε να γυρίσει το ματς και με γκολ στο 88′ να ανέβει στην κορυφή της Αφρικής.

Ένα χρόνο αργότερα, λίγοι στην Αίγυπτο θυμούνται πλέον εκείνη την αποτυχία, αφού η ιστορική πρόκριση στο Μουντιάλ σε συνδυασμό με την εξαιρετική πορεία του Σαλάχ στην φετινή Πρέμιερ Λιγκ, έχει πείσει τους πάντες ότι αυτή είναι μια ακόμα σπουδαία φουρνιά παικτών. “Έχω παίξει με αρκετές γενιές και πιστεύω πως η σημερινή έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με τη χρυσή γενιά που κερδίσαμε 3 συνεχόμενους τίτλους στην Αφρική (2006, 2008, 2010). Το μόνο που της λείπει είναι η εμπειρία” λέει ο, πλέον αρμόδιος να συγκρίνει, Εσάμ Ελ-Χάνταρι.

Όσο για τον ίδιο; “Έχω κερδίσει 37 τρόπαια στην καριέρα μου και έχω ζήσει μερικές αξιομνημόνευτες στιγμές, όπως η νίκη με 1-0 επί της Ιταλίας το 2009. Το μόνο πλέον που μου λείπει είναι μια συμμετοχή σε Παγκόσμιο Κύπελλο”. Ένα Παγκόσμιο Κύπελλο από το οποίο βέβαια θα απουσιάσει ο μεγάλος του ήρωας, Τζανλουίτζι Μπουφόν. “Ο Μπουφόν είναι το ίνδαλμα μου. Τον γνώρισα και από κοντά το 2009 στο Κονφεντερέισον, όταν παίξαμε με την Ιταλία. Περιέργως, μετά το τέλος του αγώνα ζήτησε τη φανέλα μου” σχολιάζει με περηφάνια ο Χάνταρι, που σ’εκείνο το ματς έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του, σώζοντας την εστία του σε τρεις περιπτώσεις τετ-α-τετ!

Σήμερα το βράδυ στη Ζυρίχη, η Αίγυπτος θα αντιμετωπίσει την εθνική μας ομάδα σε ένα ακόμα φιλικό προετοιμασίας για το Μουντιάλ. Αν ο Κούπερ επιλέξει τον Χάνταρι για τη βασική 11αδα (στο φιλικό με την Πορτογαλία προτιμήθηκε ο 26χρονος Ελ-Σεναουί που βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση αυτή την περίοδο), αυτή θα είναι η 157η συμμετοχή του με το εθνόσημο. Εντελώς συμπτωματικά, μια μέρα σαν τη χθεσινή, είχε φορέσει για πρώτη φορά τη φανέλα της εθνικής, σε ένα φιλικό με τη Ν. Κορέα. Το ημερολόγιο εκείνη την ημέρα έδειχνε 26 Μαρτίου 1996. O Ραμαντάν Σομπί της Στόουκ, που επίσης βρίσκεται στην αποστολή της Αιγύπτου, δεν είχε καν γεννηθεί.