Το όνομα ίσως να φέρνει αναμνήσεις στους πολύ πολύ πολύ παλιούς αναγνώστες του Sombrero. Κρίστιαν Φαμπιάνι. Ένα όνομα, πολλές ιστορίες και πολύ φαγητό. Ο λόγος που ασχολούμαστε μαζί του μετά από τόσο καιρό είναι ότι πλέον ο “Όγκρο” (ο Σρεκ) είναι προπονητής εδώ και μερικά χρόνια. Πριν λίγες ημέρες ανέλαβε τη Νιούελ’ς Ολντ Μπόιζ και ξεκίνησε δυναμικά με ένα 2-0 επί της Μπόκα. Που μεταξύ μας δεν είναι δα και κάνας θρίαμβος, καθώς η Μπόκα δεν είναι σε καλή κατάσταση, αλλά είναι σίγουρα μια μεγάλη νίκη επί ενός μεγάλου αντιπάλου. Σήμερα θα θυμηθούμε τα παλιά και τα πιο νέα, μιας μορφής που ως παίκτης έγινε ουκ ολίγες φορές θέμα συζήτησης και πιθανότατα θα συνεχίσει και ως προπονητής.
Το ντεμπούτο
Ο Φαμπιάνι ήταν ένας ταλαντούχος επιθετικός από τον οποίο όλοι περίμεναν πολλά. Κοιτάζοντας τον κόσμο από υψόμετρο 189 εκατοστών, είχε το πλεονέκτημα να είναι ένα βαρύ φορ περιοχής με καλή τεχνική. Ο Φαμπιάνι δεν ήταν ένα κούτσουρο για να του κάνεις γιόμες. Είχε καλή τεχνική και δύσκολα έχανε την μπάλα. Σκόραρε με κεφαλιές, με σουτ, με φάουλ. Κατέβαζε την μπάλα, έκανε συνδυασμούς. Ο ίδιος λέει ότι όταν ήταν μόλις 16 ετών, τον είχαν ανακαλύψει οι άνθρωποι της Φέγενορντ και ταξίδεψε στην Ολλανδία για να υπογράψει. Στα ιατρικά όμως, οι Ολλανδοί ανακάλυψαν ένα πρόβλημα και η μεταγραφή χάλασε. Ίσως αν είχε πάει από τότε σε μια οργανωμένη ομάδα, η καριέρα του να ήταν τελείως διαφορετική, να είχε μπει σε πιο επαγγελματικά πρότυπα, αλλά έτσι είναι η μπάλα.
Ο Φαμπιάνι δεν μεγάλωσε σε κάποια φαβέλα ή σε τενεκεδούπολη. Χωρίς να έχει κάποια πλούσια οικογένεια, είχε μια αρκετά καλή ζωή ως πιτσιρικάς, παίζοντας πολλή μπάλα. Ξεκίνησε από τη Λανούς, έκανε διάφορους δανεισμούς (στην Παλεστίνο της Χιλής, εκεί που πήρε και το παρατσούκλι του καθώς φορούσε τη μάσκα του Σρεκ όταν σκόραρε, αλλά και στην Κλουζ της Ρουμανίας). Φαινόταν ότι το έχει γενικά. Γενικά είχε τα βασικά στοιχεία για να έχει μεγάλη επιτυχία. Τα πράγματα όμως πήγαν λίγο διαφορετικά, κυρίως από την ταμπέλα “βαρύ φορ” επικεντρώθηκε στο “βαρύ” και όχι στο “φορ”.
Βλέπεις το βίντεο και καταλαβαίνεις ότι άμπαλος δεν ήταν
Πάντα είχε θέμα με το βάρος του γιατί πολύ απλά του άρεσε το καλό φαγητό. Όταν πήγε στην Παλεστίνο, ο κόουτς εντυπωσιάστηκε από το μέγεθός του. Πολλές φορές προσπάθησε να τον βάλει σε δίαιτα, αλλά στο τέλος τα παράτησε γιατί ο Φαμπιάνι ήταν αδιόρθωτος. Οι συμπαίκτες του λένε ότι ήταν φοβερός τύπος, από τους πιο συμπαθείς στα αποδυτήρια. Οι προπονητές από την άλλη πλευρά τραβούσαν τα πάνδεινα. Ο Φαμπιάνι εκνευριζόταν όταν του έκαναν παρατηρήσεις για το βάρος του, αλλά πήγαινε και έπνιγε τον πόνο του ξανά στο φαγητό. Με τα χρόνια όμως, η ζωή του γινόταν όλο και λιγότερη ζωή επαγγελματία αθλητή. Διασκέδαση, ξενύχτια, σχέσεις με διάφορες σελέμπριτιζ και κυρίως πολύ φαΐ. Τα κιλά άρχισαν να ανεβαίνουν όλο και περισσότερο και η απόδοση να φθίνει. Βρισκόμαστε στη Λατινική Αμερική του 2000-2010, το “fat shaming” δεν υπάρχει ως έννοια. Τα πανό δίνουν και παίρνουν, ο ίδιος κάνει σόου στο χορτάρι. Σόου πανηγυρίζοντας ή μαλώνοντας με αντιπάλους. Όταν αποκαλεί “μικρό” το γήπεδο των Αρχεντίνος Τζούνιορς, οι οπαδοί τους σηκώνουν πανό που γράφει: “Φαμπιάνι, το γήπεδο δεν είναι μικρό, εσύ είσαι χοντρός“.
Όπως διηγείται ο ίδιος, άρχισε να βάζει βάρος όταν επέστρεψε από τη Ρουμανία. Αλλά υποστηρίζει παράλληλα ότι αυτό λειτουργούσε υπέρ του, επειδή είχε τεχνική και μπορούσε να χρησιμοποιεί το κορμί του καλύτερα. «Απολάμβανα τη ζωή, όπως δεν μπορούσαν οι άλλοι παίκτες. Μερικοί δεν ξέρουν τι σημαίνει να τρως μοσχάρι Μιλανέζε. Με μια φρουτοσαλάτα πώς θα χτυπήσεις καλά την μπάλα;», ρωτάει και εμείς δεν έχουμε απάντηση.
Πρωταγωνιστής σε βίντεο κλιπ της Άντζελα, ως sex symbol για το οποίο τα κορίτσα λιώνουν
“Φουέγκο-Φουέγκο-The roof is on fire”
To 2009 βρίσκεται σε διαμάχη με τη Νιούελ’ς γιατί του χρωστά χρήματα. Η μετακίνησή του στη Βέλες Σάρσφιλντ είναι τελειωμένη, αλλά παρουσιάζεται ενδιαφέρον από την αγαπημένη του ομάδα, τη Ρίβερ, της οποίας είναι φανατικός οπαδός. Για έναν μυστηριώδη λόγο, η Ρίβερ Πλέιτ αποφασίζει να τον εμπιστευτεί (η αλήθεια είναι ότι έκανε καλές εμφανίσεις, αλλά το σουλούπι του και μόνο έδειχνε ότι δεν ήταν για πολλά) και να τον φέρει στην ομάδα. Ο Φαμπιάνι χαλάει τη μεταγραφή στη Βέλες και κάνει τα πάντα για να πάει στη Ρίβερ. Μια Ρίβερ που τότε είχε πολλούς πρώην και νυν κιτρινόμαυρους, τους Μπουονανότε, Περέιρα, Λαμέλα και Αλμέιδα, αλλά και άλλα σπουδαία ονόματα όπως τον Μαρσέλο Γκαγιάρδο. Κανείς δεν κατάλαβε πώς οι άνθρωποι της Ρίβερ έκριναν ότι ο Φαμπιάνι θα βοηθούσε επιθετικά. Ο κόσμος ήταν κομματάκι διχασμένος. Όσοι έβλεπαν ποδοσφαιρικά, δεν ήταν ευχαριστημένοι, αλλά οι λάτρεις της καλτίλας ήταν υπέρ, ειδικά αφού ο Φαμπιάνι είχε κάνει μεγάλη προσπάθεια για να μετακινηθεί στο Μονουμεντάλ. Ο κόσμος τον υποδέχτηκε με ένα πανό που έγραφε: “Σε ευχαριστούμε Όγκρο που υπέγραψες με την καρδιά”. Κάπως έτσι προέκυψε και το παρακάτω άσμα:
Στιγμές εξαιρετικής καλτίλας με τον βαψομαλλιά τραγουδοποιό Χαβιέρ Μόντες να φτιάχνει τραγούδι για τη μεταγραφή του Φαμπιάνι στη Ρίβερ.
Οι στίχοι μεταξύ άλλων λένε: “στην κοιλιά του, τα ραβιόλια της μαμάς έχουν πάρει φωτιά”
Ο Κρίστιαν θα μπορούσε να είναι βέρος Ιταλός, καθώς όλη η κουλτούρα πίσω από την πορεία του θυμίζει τα πιο μεγάλα στερεότυπα της γειτονικής μας χώρας, ειδικά η σχέση με τη μαμά του. Όταν ο Φαμπιάνι πήγε στη Ρίβερ, η κριτική ήταν πολύ μεγάλη. Γιατί ΟΚ, αλλιώς να έχεις τα κιλά σου στην Παλεστίνο και την Μπεϊτάρ στο Ισραήλ και αλλιώς σε έναν τέτοιο σύλλογο. Ο Φαμπιάνι μονοπωλούσε αθλητικές και παρα-αθλητικές εκπομπές (η σύντομη σχέση του με μια παίκτρια του Big Brother τον είχε κάνει διάσημο και εκτός ποδοσφαίρου) με μεγάλη κριτική να γίνεται για το βάρος του. Ένας αντίπαλός του είχε δηλώσει: «Όπου και να γυρίσεις τον βλέπεις, έχει γίνει σούπα. Έβλεπα στην τηλεόραση το Ράμπο IV και ξαφνικά βγήκε ο Φαμπιάνι και πυροβολούσε τον Σταλόνε. Έχει γίνει ίνδαλμα γι’ αυτά που λέει, δεν έχει κάνει τίποτα στο πρωτάθλημα της Αργεντινής». Η μαμά Φαμπιάνι όμως ήταν κάθετη και απαντούσε στην κριτική: «Το μωρό μου δεν είναι χοντρό, είναι μεγαλόσωμο. Το έχει η οικογένειά μας. Αν χάσει 5-7 κιλά θα χάσει και τη δύναμή του. Τρώει τα πάντα, αλλά προτιμάει τα ζυμαρικά», θυμίζοντας λίγο τη μαμά του Cartman στο South Park.
Ο προπονητής της Ρίβερ εκείνη την περίοδο δεν άντεχε άλλο. Ο Φαμπιάνι έλεγε ότι ήταν 97 κιλά, η Ρίβερ διέρρεε ότι τον βρήκε μέχρι και στα 102 και ο “Πίπο” Γκορόσιτο είχε κάνει την αμίμητη δήλωση: «Με το βάρος που έχει δεν μπορεί να ξεκινάει τους αγώνες. Αν προσέχει μπορεί να χάνει τρία κιλά την εβδομάδα. Μου λέει ότι τρώει μόνο σαλάτες, αλλά αντί να τρώει μόνο μία, τρώει τρεις. Κι η αγελάδα τρώει γρασίδι όλη την ημέρα, αλλά παραμένει αγελάδα». Κάπου εδώ εμπλέκεται και ο Ματίας Αλμέιδα. Η μαμά βγήκε και πάλι υπερασπιστεί τον γιόκα της: «Όλοι τα βάζουν με τον γιο μου, αλλά η Ρίβερ είναι αυτή που υπέγραψε παίκτες που έχουν αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο», εννοώντας τον Αλμέιδα που επέστρεψε στα 36 του για να κρεμάσει τα παπούτσια του στη Ρίβερ, ενώ είχε σχεδόν σταματήσει. Ο Αλμέιδα πλησίασε τον Φαμπιάνι, με τον οποίο είχε πολύ καλές σχέσεις, στα αποδυτήρια και του είπε: «Άκου, ο μόνος τρόπος να τη συγχωρέσω είναι να μου φτιάξει αυτά τα υπέροχα ραβιόλια που τρως συνέχεια». Κάπως έτσι, ο Ματίας και οι άλλοι παίκτες της Ρίβερ ήταν προσκεκλημένοι στο σπίτι της οικογένειας Φαμπιάνι και η μαμά Φαμπιάνι τους έφτιαξε ένα απολαυστικό γεύμα. Η Ρίβερ πάντως δεν άντεξε τα καμώματά του Όγκρο για πολύ και τελικά μετά από λιγότερο από έναν χρόνο τον παραχώρησε στο Μεξικό. Ο Φαμπιάνι αποχώρησε με συνολικά 3 γκολ σε 32 παιχνίδια, αλλά υποστηρίζει ότι δεν πληρώθηκε ποτέ. «Είμαι οπαδός της Ρίβερ. Πρέπει να είμαι ο μοναδικός που δεν πήρε ούτε ένα πέσο, αλλά δεν πήγε την ομάδα στα δικαστήρια».
Ένα από τα πιο καλτ βίντεο στο αργεντίνικο ποδόσφαιρο. Ξεκινά με έναν οπαδό με… ειδικά γυαλιά ηλίου.
Συνεχίζεται με μια μαραντονική προσπάθεια του Φαμπιάνι (το ματς είναι σε ντέρμπι του Ροσάριο), τον σπίκερ να τραγουδάει “Τατάν-Τατάν” και τελικά να έχουμε μια από τις μεγαλύτερες χαμένες ευκαιρίες όλων των εποχών.
Ένας συμπαίκτης και συγκάτοικός του θυμάται μια ιστορία από τα παλιά. «Καθόμασταν στο εστιατόριο της ομάδας και έτρωγε σαλάτα. “Να, κοιτάξτε, μόνο σαλάτα τρώω”. Παρόλα αυτά έβαζε βάρος συνέχεια. Μια φορά μάς είπε ότι είναι κουρασμένος και ζήτησε από τον προπονητή να φύγει νωρίς. Όταν εμείς γυρίσαμε σπίτι, θέλαμε να κάνουμε λίγη πλάκα, αλλά αυτός δεν άνοιγε την πόρτα στο δωμάτιό του. Υποθέσαμε ότι επειδή ήταν κουρασμένος, είχε κοιμηθεί από νωρίς. Εγώ άνοιξα την πόρτα, τον είδα στο κρεβάτι, τράβηξα το σεντόνι και από κάτω το κρεβάτι ήταν γεμάτο με σακουλάκια από πατατάκια και γλυκά». Το τοπ της κακής του κατάστασης το έπιασε το 2010, όταν, όπως παραδέχεται, είχε φτάσει τα 122 κιλά. Και το πιο αστείο είναι ότι ο σπόνσορας στην ομάδα ήταν μια εταιρεία γαλακτομικών και η φανέλα είχε μια χαρούμενη αγελαδίτσα μπροστά.
To 2019 βάζει αυτή την γκολάρα από τη σέντρα και στη συνέχεια κάνει το πιο αργό τρέξιμο όλων των εποχών για να πανηγυρίσει
Το εντυπωσιακό είναι ότι το ‘λεγε η καρδούλα του. Ο Φαμπιάνι ξεκίνησε να παίζει μπάλα στα 18 και έπαιζε μέχρι τα 37. Άλλαξε 13 φορές ομάδα, η χάρη του έφτασε από τη Ρουμανία στη Βολιβία και από τη Χιλή στον Παναμά. Τα τελευταία χρόνια έγινε προπονητής, περνώντας από μικρές ομάδες όπως η Φίνιξ, η Ντεπορτίβο Μέρλο και η Ντεπορτίβο Ριέστρα. Με τους Λεπρούς του Ροσάριο να βρίσκονται σε κακή κατάσταση, η Νιούελ’ς έριξε μια ζαριά και έφερε τον Φαμπιάνι προπονητή. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να πούμε πολλά για την προπονητική του πορεία. Αναλαμβάνει μια ιστορική ομάδα (την ομάδα στην οποία έπαιξαν Μέσι και Μαραντόνα όπως λέει ο ίδιος), αλλά μακριά από τις επιτυχίες. Η νίκη επί της Μπόκα, τον έφερε ξανά στο προσκήνιο. Και αυτός, δείχνοντας ότι λίγα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε που έπαιζε μπάλα, διηγήθηκε την ιστορία με τη μαμά του: «Είναι ο πρώτος άνθρωπος που μου στέλνει μήνυμα μετά από κάθε αγώνα. Μου έστειλε μήνυμα σχεδόν κλαίγοντας και εγώ της είπα “μανούλα συγγνώμη, σου γ…σα την Κυριακή”, γιατί η μαμά μου υποστηρίζει την Μπόκα». Είναι άγνωστο αν ο Φαμπιάνι κατακτήσει τον τίτλο του καλύτερου προπονητή, αλλά του καλύτερου γιου είναι κοντά στο να το καταφέρει. Και αναμένουμε να δούμε, αν θα χαλάσει τις Κυριακές και άλλων αντιπάλων.