Σε κανέναν δεν αρέσει ένας κλόουν τα μεσάνυχτα.. Το μπάσκετ της Λαμποράλ ορισμένες φορές μπορεί να μοιάζει υπερβολικά “χαρούμενο” όμως στη πραγματικότητα κρύβει ένα δολοφονικό χαμόγελο το οποίο ο Ολυμπιακός θέλει να αποφύγει να αντικρίσει το βράδυ της Πέμπτης στο ΣΕΦ..

Σχολιάζοντας το πολύ ενδιαφέρον project της φετινής Λαμποράλ πριν ξεκινήσει η σεζόν, είχε υπογραμμιστεί το ότι πρόκειται για περίπτωση ομάδας με “άτσαλη στελέχωση η οποία όμως μπορεί να μακιγιάρει τις αδυναμίες της υποστηρίζοντας ένα συγκεκριμένο στυλ μπάσκετ”. Αυτό ακριβώς έχει συμβεί στη Βιτόρια στο ξεκίνημα της σεζόν. Η επιστροφή του Βέλιμιρ Περάσοβιτς στο τιμόνι του κλαμπ ήταν από τις μετακινήσεις που μου άρεσαν περισσότερο τη φετινή off season σε επίπεδο παιχτών ή προπονητών. Ξέρετε, το πιο σημαντικό όταν μιλάμε για τους πάγκους (κυρίως) των 10-12 κορυφαίων ευρωπαϊκών οργανισμών είναι τα “χνώτα”. Πρέπει να ταιριάζουν αυτά τα ..χνώτα και η ιδιοσυγκρασία του εκάστοτε προπονητή με τη κουλτούρα που πρεσβεύει το κλαμπ. Μόνον έτσι “δουλεύει” πραγματικά μια τέτοια συνεργασία. Και για κάποιο λόγο, σε μια πόλη που ζητάει ήρωες και τοτέμ, ο Βέλιμιρ Περάσοβιτς, σε μια όχι ιδιαίτερα καλή φάση της καριέρας του, φαινόταν ένα εξαιρετικό fit.

Η Λαμποράλ βάζει ένα καλό match up στον Ολυμπιακό στο παιχνίδι του Φαλήρου. Οι ερυθρόλευκοι καλούνται να αντιμετωπίσουν μια ομάδα η οποία βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και η ψυχολογία της είναι στον ουρανό. Καλούνται να βάλουν κάτω μια ομάδα που δείχνει εξαιρετικό χαρακτήρα στα κλειστά ματς. Να αντιμετωπίσουν ένα στυλ μπάσκετ το οποίο εντάσσεται από πολλούς στο πλαίσιο της “αμερικανοποίησης” του τρόπου με τον όποιο παίζεται το άθλημα σε πολλές λίγκες στην Ευρώπη, όμως στη προκειμένη περίπτωση δε συμβαίνει αυτό. Μιλάμε για Pure Baskonia Basketball, αυτό δηλαδή το μπάσκετ που πρεσβεύει το κλαμπ και με το οποίο έχει ταυτιστεί στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο, στη σύγχρονη εποχή. Για αυτό ακριβώς κύριοι, ο Περάσοβιτς αποτέλεσε πολύ καλή προσθήκη για την ομάδα του Κερεχέτα. Πρώτον, ήταν αυτός που αδιαμφισβήτητα μπορούσε να φέρει πίσω τη “κουλτούρα του νικητή” στη Μπουέσα Αρίνα σε επίπεδο ACB και δεύτερον, να επαναφέρει το μπάσκετ της Βασκονίας με το οποίο η άλλοτε Τάου είχε γαλουχήσει το κοινό της.

Οι Βάσκοι παίζουν στο υψηλότερο τέμπο από κάθε άλλη ομάδα της διοργάνωσης. Σουτάρουν τα περισσότερα τρίποντα, στηρίζονται πολύ στη προσωπική φάση ενώ το κλειδί στην όλη εικόνα τους είναι το ότι πρόκειται για ένα σύνολο αρκετά δυνατό στο αμυντικό ριμπάουντ το οποίο παράλληλα κάνει λίγα λάθη. Αυτές οι δύο τελευταίες παράμετροι τους δίνουν την ευκαιρία να επιβάλλουν τον δικό τους ρυθμό απέναντι στον αντίπαλο. Έχουν μια βασική πηγή δημιουργίας, τον εξαιρετικό Ντάριους Άνταμς πάνω στον οποίο πρέπει να εστιάσει η άμυνα των ερυθρολεύκων (η οποία ευτυχώς έχει πληθώρα defensive stoppers για να ρίξει πάνω του). Από την άλλη, η άμυνα των Βάσκων σε αντίθεση με ότι πιστεύουν πολλοί είναι αρκετά καλή. Όχι τόσο “φυσική” όπως οι Dusko’s bad boys ομάδες του παρελθόντος αλλά με έντονο το αθλητικό στοιχείο και το hustling. Ο Γιάννης Μπουρούσης και ο Φαμπιέν Κοζέρ κάνουν πολύ σπουδαίο ξεκίνημα στη σεζόν ενώ στο ματς του Φαλήρου θα έχει (σε σχέση με το αντίστοιχο της Βιτόρια) και τον Σενγκέλια, τον Γεωργιανό φόργουορντ που με το πακέτο του (ικανότητα στη προσωπική φάση, ταχύτητα) μπορεί να υποστηρίξει αυτό το μπάσκετ. Το αδύναμο κομμάτι τους στα μετόπισθεν είναι η περιφερειακή γραμμή (με τον Χάνγκα να ανεβαίνει ψηλά στα γκαρντς πολλές φορές από το “3” για να αναλάβει αναγκαστικά χαμηλότερους παίχτες) από όπου δέχονται το μεγαλύτερο μέρος των πόντων τους ενώ και στη θέση “5” οι αντίπαλοι έχουν καταφέρει να τους χτυπήσουν ουκ ολίγες φορές σε αντίθεση με τις θέσεις των φόργουορντς όπου οι Χάνγκα-Τίγι παίζουν lockdown άμυνα μέχρι τώρα και είναι οι παίχτες που δίνουν μεγάλη ώθηση στη Λαμποράλ με την ενέργεια που καταθέτουν στο παρκέ.

Εκτιμώ ότι στη σκακιέρα του ρυθμού θα κριθούν πολλά. Ο Ολυμπιακός θα μπει για να ποστάρει τα γκαρντς του Περάσοβιτς με τους μεγαλόσωμους περιφερειακούς του κυρίως με στόχο να φθείρει και να δημιουργήσει μέσα από τέτοιες καταστάσεις. Μπορεί να χτυπήσει με τον Χάντερ, με τα γκαρντς του λοιπόν κυρίως (εκτιμώ) μέσω δημιουργίας ενώ είμαι σίγουρος ότι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος θα κυνηγήσει στοχευμένα τις καλές περιπτώσεις που θα ανιχνεύσει προσεκτικά η ομάδα του για ανοιχτό γήπεδο. Σημαντικός παράγοντας βεβαίως στο ματσάρισμα των δύο μονομάχων θα είναι το πως θα εμφανιστεί το ρόστερ των γηπεδούχων τη Πέμπτη το βράδυ μιας και τα προβλήματα (Σπανούλης, Πρίντεζης, Μιλουτίνοβ, Λοτζέσκι) που έχουν προκύψει ίσως τους στερήσουν τη δυνατότητα να βάλουν το “βάθος” τους στο παρκέ. Γίνεται κατανοητό ότι σε περίπτωση που οι ερυθρόλευκοι παραταχτούν με δύο τουλάχιστον βασικές απουσίες θα είναι πιο ευάλωτοι στη περίπτωση που οι Βάσκοι καταφέρουν να πάνε το ματς στον ρυθμό τους, στις πολλές κατοχές και το up tempo basketball.

Εν κατακλείδι το παιχνίδι είναι επικίνδυνο. Νομίζω πως εφόσον οι γηπεδούχοι αμυνθούν καλά στον Άνταμς (αποκόπτωνταςτη συνεργασία του με τους υπόλοιπους) και σκοράρουν με συνέπεια από το “ζωγραφιστό” θα έχουν σίγουρα το πάνω χέρι. Μη ξεχνάμε όμως και το μομέντουμ.. Ολυμπιακός πρέπει να χαλιναγωγήσει μια ομάδα που έρχεται με το πόδι κολλημένο στο γκάζι και χτίζει ήδη έναν No fear χαρακτήρα από την αρχή της σεζόν ακροβατώντας με το χαμόγελο στο τεντωμένο σκοινί των κλειστών παιχνιδιών. Αυτό το χαμόγελο, αργά στα μεσάνυχτα του σαράντάλεπτου, ελπίζει να μη δεί ο Ολυμπιακός..