Τρίτη 8 Νοεμβρίου, η εθνική ομάδα της Ουρουγουάης συγκεντρώνεται στο Μοντεβίδεο για να ξεκινήσει την προετοιμασία της εν όψει των δυο κρίσιμων αγώνων με το Εκουαδόρ και τη Χιλή. Κύριο θέμα συζήτησης στα πηγαδάκια των αποδυτηρίων (αλλά και σε διάφορες εγχώριες ποδοσφαιρικές σελίδες) είναι η νέα εμφάνιση ενός μέσου, που μετά από πολύ καιρό κατά
10 Φεβρουαρίου 1946. Το Μονουμεντάλ στο Μπουένος Άιρες ήταν κατάμεστο και πανέτοιμο να υποδεχτεί το τελευταίο παιχνίδι του Κόπα Αμέρικα, που τότε λεγόταν ακόμα Πρωτάθλημα Νότιας Αμερικής, στο οποίο η διοργανώτρια Αργεντινή φιλοξενούσε τη Βραζιλία. Με τη διαφορά των δυο ομάδων στον ένα βαθμό (δεν υπήρχε νοκ άουτ φάση αλλά ένα μίνι πρωτάθλημα ενός γύρου
Οι ποδοσφαιρικές ιστορίες της Λατινικής Αμερικής είναι συχνά ένα μείγμα πραγματικότητας, υπερβολής και φαντασίας. Σαν να βγαίνουν από τις σελίδες κάποιου βιβλίου του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, διηγήσεις που αν μιλούσαν για ομάδες της Ευρώπης δεν θα τις πιστεύαμε ποτέ. Στην περίπτωση της Αμερικής όμως ποτέ δεν μπορείς με σιγουριά να πεις ότι κάτι δεν έγινε.
Όταν κάθε καλοκαίρι φτάνεις στην πηγή και δεν πίνεις νερό, η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι ειδικά σε μια εθνική ομάδα, που δεν έχει δυνατότητα μεταγραφών, αυτό που αλλάζει είναι ο προπονητής. Ακόμα κι αν δεν φταίει. Στην Αργεντινή που παράγει πολύ καλούς προπονητές (έξι ομάδες στη φάση των “8” του Κόπα Αμέρικα είχαν προπονητές από
Ο φετινός τελικός του Κόπα Λιμπερταδόρες έχει μία μεγάλη πρωτοτυπία. Είναι ο πρώτος από το 1991 χωρίς έστω μία ομάδα από Αργεντινή ή Βραζιλία. Και όχι μόνο. Δεν θα υπάρχει ομάδα ούτε από τις δυο επόμενες πιο επιτυχημένες χώρες του θεσμού, την Ουρουγουάη και την Παραγουάη. Είναι λοιπόν μια χρυσή ευκαιρία για τις δυο φετινές