Λίγο έξω από το Λονδίνο υπάρχει το Μπρόμλι, μια πόλη που για πρώτη φορά αναφέρεται το μακρινό 862. Περίπου 300 χρόνια αργότερα, το Μπρόμλι απέκτησε άδεια να έχει αγορά, έγινε αυτό που λέγεται market town, ενώ το γεγονός ότι απέκτησε σιδηροδρομικό σταθμό το 1858 βοήθησε ακόμα περισσότερο στην ανάπτυξή του και στο να υπάρχει και σήμερα στην ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου. Το Μπρόμλι δεν είναι ιδιαίτερα διάσημο και ψάχνοντας στο λήμμα της Wikipedia αυτό που ξεχώρισε στα δικά μου μάτια είναι ότι το διάσημο σκετσάκι των Monty Python με τίτλο “Spam” (από το οποίο προέρχεται και ο σημερινός όρος για τα ανεπιθύμητα μηνύματα) υποτίθεται ότι έλαβε χώρα σε ένα καφέ του Μπρόμλι. Α, ναι. Κι ότι έζησε εκεί ο μικρός Ντέιβιντ Μπάουι.

Το Μπρόμλι, ως μέρος της Αγγλίας που σέβεται τον εαυτό του, δεν γίνεται να μην έχει και ομάδα ποδοσφαίρου. Και επειδή μιλάμε για Αγγλία, δεν μιλάμε για κάποια καινούρια ομάδα. Η τοπική Bromley F.C. έχει μια ιστορία από το 1892, αλλά δεν θα την έλεγε κανείς ένδοξη. Τα “κοράκια” έχουν περάσει τον σχεδόν 1,5 αιώνα ζωής τους στα χαμηλά. Στα πολύ πολύ χαμηλά. Και αυτό που έζησαν ανήμερα του Πάσχα (για εμάς) του 2024 ήταν κάτι μοναδικό. Ήταν ο τελικός των πλέι οφ της National League. Ο τελικός δηλαδή του κορυφαίου μη επαγγελματικού πρωταθλήματος του αγγλικού ποδοσφαίρου, της 5ης εθνικής κατηγορίας στην Αγγλία, με έπαθλο την άνοδο στη League Two, την αντίστοιχη Δ’ εθνική. Ίσως η σημαντικότερη σε δυσκολία άνοδος μετά από αυτή από την Championship στην Premier League. Ένας τελικός που σε μια χώρα που σέβεται το ποδόσφαιρο, γίνεται με κάθε επισημότητα στο Γουέμπλεϊ κι ας μη γεμίζει. Ο κόσμος που πηγαίνει το ζει σαν να είναι τελικός Τσάμπιονς Λιγκ. Έτσι λοιπόν, η Μπρόμλι αντιμετώπισε στον τελικό της ανόδου των μπαράζ τη Σόλιχαλ Μουρς. Πριν πάμε όμως στο συγκεκριμένο παιχνίδι, θα ταξιδέψουμε σε μια άλλη ιστορία, λίγους μήνες πριν.

Τον περασμένο Νοέμβριο, το βιντεοπαιχνίδι Football Manager 2024 σε συνεργασία με το Xbox έκανε έναν διαγωνισμό. Δικαίωμα συμμετοχής είχαν όσοι θα κατάφερναν να κατακτήσουν ένα εθνικό πρωτάθλημα στο παιχνίδι και να ξεκλειδώσουν το αντίστοιχο achievement. Έπαθλο; Ένας τυχερός νικητής θα μπορούσε να πιάσει δουλειά στην Μπρόμλι από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάιο του 2024. Ο τίτλος της δουλειάς ήταν “Support Performance Tactician” και μπορεί να μην ήταν ρόλος πρώτου προπονητή στην Μπρόμπλι (ο Άντι Γούντμαν δεν είχε να φοβηθεί για τη θέση του), αλλά ο νικητής θα γινόταν κανονικό μέλος του επιτελείου της ομάδας. Όπως έλεγε η ανακοίνωση “δεν χρειάζεται κάποιο εντυπωσιακό βιογραφικό ή πτυχίο στην ανάλυση, αλλά ένα βίντεο 1 λεπτού στο οποίο οι συμμετέχοντες θα εξηγούσαν γιατί αξίζουν να προσληφθούν“. Ο διαγωνισμός δεν ήταν κάποιο εμπορικό τρικ, ήταν αληθινός και η Μπρόμλι έκανε και συνέντευξη με τους βασικούς υποψήφιους, πρωταθλητές στο FM.

Από το σαλόνι και την κονσόλα, στους πάγκους

Στον διαγωνισμό μάλιστα υπήρχε βίντεο με τον κόουτς της Μπρόμλι να καλεί τον κόσμο να πάρει μέρος. Νικητής ήταν ο νιγηριανής καταγωγής Νέιθαν Ογοουλάμπι. Ο νεαρός Νέιθαν κέρδισε τον διαγωνισμό από το σαλόνι του σπιτιού της μαμάς του (με την ίδια να γκρινιάζει ότι το μόνο με το οποίο ασχολείται όλη μέρα ο κανακάρης της είναι η μπάλα). Η όλη ιστορία θα ολοκληρωθεί με ένα μικρό ντοκιμαντέρ τριών επεισοδίων, με μόνο το 1ο επεισόδιο να έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής και να είναι αυτό που βλέπετε παραπάνω. Ο Νέιθαν έγινε υπάλληλος της Μπρόμλι με μισθό £13,15 την ώρα, αφού εντυπωσίασε τους ανθρώπους του συλλόγου ανάμεσα στους 10 βασικούς υποψηφίους που πέρασαν από interview. Πήγε στα γραφεία του συλλόγου, γνώρισε συναδέλφους και προϊστάμενους και σήκωσε μανίκια.

Όταν ο Νέιθαν έγινε και επίσημα μέλος της Μπρόμπλι, η ομάδα ήταν σε κρίσιμο σημείο. Βρισκόταν στη 2η θέση του ομίλου της, δύσκολο να ακολουθήσει την πρωτοπόρο Τσέστερφιλντ, η οποία και τελικά πήρε την απευθείας άνοδο, αλλά με σοβαρές πιθανότητες για συμμετοχή στα πλέι-οφ ανόδου. Και μπορεί να μιλάμε για χαμηλό επίπεδο ποδοσφαίρου, αλλά ακόμα και τόσο χαμηλά, στην Αγγλία οι σύλλογοι προσπαθούν να είναι οργανωμένοι. Ο Νέιθαν δεν ήρθε σε κάποια ομάδα που δεν γνωρίζει τι είναι η ανάλυση δεδομένων ή το σκάουτινγκ του αντιπάλου. Είχε υπαλλήλους που εργάζονται σε αυτό και ο νικητής του διαγωνισμού προστέθηκε στο ήδη υπάρχον τιμ.

Μπορεί για τον ίδιο να ήταν μια μοναδική εμπειρία, αλλά για τους ανθρώπους της Μπρόμλι ήταν η πραγματική τους δουλειά και για τον κόσμο της ομάδας η μεγάλη ευκαιρία για μια ιστορική άνοδο. Ο κόουτς Γούντμαν υπήρξε τερματοφύλακας στις ακαδημίες της Κρίσταλ Πάλας, αλλά δεν έκανε ποτέ καριέρα σε υψηλό επίπεδο, παίζοντας σε 11 διαφορετικούς συλλόγους σε μικρότερες κατηγορίες. Ήταν ο Άλαν Πάρντιου που του έδωσε την ευκαιρία για κάτι καλύτερο, όταν τον φώναξε να γίνει προπονητής τερματοφυλάκων στη Γουέστ Χαμ. Ο Γούντμαν τον ακολούθησε στη συνέχεια σε Τσάρλτον, Νιούκαστλ και Κρίσταλ Πάλας, ενώ αργότερα πέρασε και από την Άρσεναλ, μέχρι να αρχίσει καριέρα πρώτου προπονητή το 2017. Εγκατάλειψε το σταφ της Άρσεναλ για να γυρίσει στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, αλλά όπως λέει κι ο ίδιος στην Τέλεγκραφ, ήθελε να γίνει πρώτος προπονητής γιατί πίστευε στον εαυτό του. Τον ενοχλούσε όταν του έλεγαν ότι σπάνια οι προπονητές τερματοφυλάκων γίνονται προπονητές και έτσι παράτησε μια σίγουρη δουλειά σε έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους της Ευρώπης για να πάει στα αλώνια των ημι-ερασιτεχνικών της Αγγλίας. Σε αυτό είχε και τη στήριξη του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ με τον οποίο είναι κολλητοί και μάλιστα ο κόουτς της Αγγλίας έχει βαφτίσει τον γιο του.

Στην Μπρόμλι ο Γούντμαν βρήκε έναν συμμαζεμένο και οργανωμένο σύλλογο, αλλά όχι πλούσιο. Η ομάδα έχει από τα χαμηλότερα μπάτζετ της κατηγορίας και ο στόχος είναι να βρίσκει παίκτες διψασμένους για το κάτι παραπάνω. Η πιο διάσημη στιγμή του συλλόγου ήταν πιθανότατα το 2018, όταν κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους η ταινία The Bromley Boys, βασισμένη στο βιβλίο (με τον όχι και τόσο σύντομο τίτλο) The Bromley Boys: The True Story of Supporting the Worst Football Club in Britain. Και ο τίτλος δεν είναι τόσο υπερβολικός. Είναι η αληθινή ιστορία του συγγραφέα Ντέιβ Ρόμπερτς που με την Αγγλία στο μεθύσι της χαράς του Μουντιάλ του 1966 αποφασίζει να ασχοληθεί πιο ενεργά με το ποδόσφαιρο και την ομάδα της περιοχής του την Μπρόμπλι (τη στιγμή που ο πατέρας του βρίσκει το ποδόσφαιρο εντελώς άχρηστο). Ο Ντέιβ ακολουθεί πιστά την Μπρόμλι που βρίσκεται στη χειρότερη δυνατή κατάσταση, στον πάτο της Isthmian League, κάνοντας ένα τεράστιο σερί με ήττες. Δεν έχουμε δει την ταινία, ούτε έχουμε διαβάσει το βιβλίο, αλλά το δεύτερο έχει σχετικά καλές κριτικές.

Η Μπρόμλι του Γούντμαν όμως δεν έχει μεγάλη σχέση με αυτή του βιβλίου και της ταινίας, καθώς αγωνιστικά είναι από τις πιο καλές ομάδες τα τελευταία χρόνια. Η καλή δουλειά του Γούντμαν από το 2021 και μετά στον σύλλογο τον έφερε να δέχεται προτάσεις από υψηλότερες κατηγορίες, αλλά ο ίδιος δείχνει ευγνωμοσύνη στον πρόεδρο του συλλόγου και δεν θέλει να φύγει πριν πετύχει κάτι μεγάλο. Έτσι, στο τέλος της κανονικής διάρκειας του φετινού πρωταθλήματος, η Μπρόμπλι τερμάτισε 3η, με κύριο όπλο της την καλή αμυντική λειτουργία, μία από τις καλύτερες στην κατηγορία με 49 γκολ παθητικό σε 46 ματς. Αφού στον ημιτελικό απέκλεισε την Άλτριντσαμ από το Μάντσεστερ έφτασε στον μεγάλο τελικό της 5ης Μαΐου μπροστά σε πάνω από 23.000 φιλάθλους στο Γουέμπλεϊ.

Η Μπρόμπλι προηγήθηκε δυο φορές με τον αρχισκόρερ της Μάικλ Τσικ, αλλά και τις δύο φορές η χαρά κράτησε για λίγο. Εφτά και δέκα λεπτά μέχρι η Σόλιχαλ Μουρς να βρει γκολ ισοφάρισης και τις δύο φορές. Το παιχνίδι πήγε στην παράταση, κάτι που είναι ο κανόνας τα τελευταία χρόνια στον τελικό ανόδου της Nation League και τελικά στα πέναλτι, καθώς η Μπρόμλι είχε δύο δοκάρια στον έξτρα χρόνο. Στα πέναλτι, ο αρχηγός Μπάιρον Γουέμπστερ έκανε κάτι περίεργο. Άλλαξε περιβραχιόνιο και έβαλε ένα που έγραφε EFL, ένα περιβραχιόνιο της παραπάνω κατηγορίας δηλαδή, θέλοντας να δείξει τη σιγουριά του για την άνοδο και έτσι να επηρεάσει και τους αντιπάλους, ως ο εκτελεστής του κρίσιμου χτυπήματος.

Ολόκληρη η διαδικασία των πέναλτι

Ο αντίπαλος τερματοφύλακας προσπάθησε και αυτός με τη σειρά του να κάνει τα δικά του mind games όταν και του είπε “ξέρω πού θα εκτελέσεις”, αλλά όπως δήλωσε ο Γουέμπστερ μετά το τέλος του αγώνα, αυτό ήταν ψέμα, γιατί ακόμα κι ο ίδιος δεν ήξερε. Δεν είχε αποφασίσει ακόμα. Έστησε την μπάλα, χαμογέλασε με μεγάλη σιγουριά, σήκωσε το φρύδι και έστειλε την μπάλα στο βάθος της εστίας και μαζί της την ομάδα των 132 ετών ιστορίας για πρώτη φορά στη League Two. «Δεν είμαστε η καλύτερη ομάδα, αλλά έχουμε μεγάλη καρδιά. Είμαστε μια τίμια ομάδα με παίκτες που πολεμούν ο ένας για τον άλλον. Ήμουν σίγουρος στα πέναλτι γιατί έχω το καλύτερο τέρμα της κατηγορίας. Γνώριζα ότι θα πιάσει ένα-δύο», είπε ο κόουτς για τον Γκραντ Σμιθ που έκανε δύο αποκρούσεις συνολικά.

Byron Webster tucks away the penalty and Bromley are PROMOTED!! ✅#TheVanarama | @TheVanaramaNL pic.twitter.com/MlYgf7oIXE

— Football on TNT Sports (@footballontnt) May 5, 2024

Ο αρχηγός με το περιβραχιόνιο της League Two και το χαμόγελο της επιτυχίας

Η Μπρόμλι έχει τώρα πολλή δουλειά μπροστά της. Η διαφορά στη νέα κατηγορία είναι μεγάλη και θα πρέπει να γίνει μεγάλη προσπάθεια για να τα καταφέρει. Για αρχή, θα πρέπει να αντικαταστήσει το τεχνητό χορτάρι στο γήπεδό της. Όσο για τον Νέιθαν, το συμβόλαιό του λήγει τον Μάιο και δεν ξέρουμε αν υπάρχει πρόθεση να ανανεωθεί. Σίγουρα πάντως, από το σαλόνι της μαμάς βρέθηκε να ζει την μπάλα στην ίσως πιο αγνή της μορφή και μάλιστα να είναι κομμάτι της πιο ιστορικής στιγμής ενός συλλόγου που ιδρύθηκε το μακρινό 1892. Δεν την λες και άσχημη εμπειρία.