Το νέο ταλέντο της Αγγλίας θα σταματούσε την μπάλα πριν την ξεκινήσει

Όταν η Έβερτον δεχόταν το γκολ του Ντανκ στις καθυστερήσεις στο τέλος του αγώνα με την Μπράιτον πριν λίγο καιρό και έχανε την ευκαιρία να πάρει ένα τρίποντο, ήταν μόλις το πρώτο γκολ από κεφάλια που τα ζαχαρωτά δέχονταν στη σεζόν. Ακόμη και σήμερα αν κάποιος δει τους αριθμούς της Έβερτον, θα καταλάβει ότι βρίσκεται στη θέση που βρίσκεται για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι η τιμωρία που στοίχισε βαθμούς και ο δεύτερος η αναιμική της επίθεση. Σίγουρα η αμυντική λειτουργία δεν είναι ένα πρόβλημα για τον Σον Ντάις που έτσι κι αλλιώς ειδικεύεται στο να χτίζει ομάδες γύρω από την αμυντική τους λειτουργία. Η Έβερτον έχει την καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα από την 7η θέση και κάτω, ενώ έχει καλύτερα νούμερα ακόμα και από ομάδες της εξάδας όπως η Βίλα και η Τότεναμ. Και σίγουρα σε αυτό το κομμάτι παίζει ρόλο εκτός από τον κόουτς και οι παίκτες που έχει στη διάθεσή του. Ένας από αυτούς που ξεχωρίζει είναι ο 21 ετών Τζάραντ Μπράνθγουεϊτ, ένα από τα νέα διαμάντια της Αγγλίας.

Αρκετοί τον έχουν ονομάσει “νέο Τζον Στόουνς”, καθώς ο Στόουνς είχε κάνει κι αυτός το όνομά του στην ομάδα του Λίβερπουλ και υπάρχουν και ομοιότητες εμφανισιακά. Η αλήθεια είναι ότι ο ο Μπράνθγουεϊτ είναι μάλλον χειρότερος τεχνικά, αλλά στην αντίστοιχη ηλικία ίσως καλύτερος αμυντικά από τον Στόουνς. Η Έβερτον εκτός από συνολικά μικρό αριθμό σε γκολ που έχει δεχτεί, βρίσκεται και στις πρώτες θέσεις του πρωταθλήματος στα xGA, στα αναμενόμενα γκολ που θα έπρεπε να είχε δεχτεί. Δεν είναι ότι δέχεται λίγα γκολ επειδή είναι τυχερή ή άστοχοι οι αντίπαλοι ή φοβερός ο Πίκφορντ (που σίγουρα βοηθάει), αλλά ότι δέχεται και σχετικά λίγες απειλές. Ο ύψους 1.95 κεντρικός αμυντικός της Έβερτον είναι από τους παίκτες 21 ετών και κάτω με τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής στην Πρέμιερ Λιγκ και καθόλου τυχαία, πριν λίγες ημέρες, κλήθηκε στην εθνική Αγγλίας.

Καμιά φορά και τα βίντεο χωρίς γκολ και ασίστ έχουν το δικό τους ενδιαφέρον

Ο Ντάις γνωρίζει ότι αν καταφέρει να σώσει την Έβερτον, θα το έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό χάρη στις εμφανίσεις του νεαρού για τον οποίο μιλάει με τα καλύτερα λόγια. Και κάτι ξέρει, καθώς στο παρελθόν από τα χέρια του έχουν περάσει και ο Ταρκόφσκι και ο Κιν, παίκτες που τους είχε από μικρούς. Ο Μπράνθγουεϊτ γεννήθηκε στο Κάρλαϊλ και εκεί ξεκίνησε να παίζει μπάλα. Πήγε στις ακαδημίες του συλλόγου μόλις στα 8 του και τελικά κατάφερε να κερδίσει ένα επαγγελματικό συμβόλαιο όταν έγινε 17 χρονών. Δεν ήταν όμως εύκολο. Στα 15 του αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα με τενοντίτιδα στα γόνατα (εξαιτίας της ταχείας ανάπτυξής του) και έμεινε εκτός για 1,5 χρόνο. Όχι μόνο από τις προπονήσεις στην ομάδα, αλλά γενικά εκτός αθλητισμού, ακόμα και από το να παίζει στο σχολείο με τους φίλους του. Για ένα παιδί που λάτρευε τον αθλητισμό, αυτό ήταν πολύ δύσκολο.

Η Κάρλαϊλ αποφάσισε να του κάνει ένα δοκιμαστικό τεσσάρων εβδομάδων για να δει σε τι κατάσταση βρίσκεται και αν θα συνεχίσει να τον κρατάει στις ακαδημίες της και στη συνέχεια του δώσει συμβόλαιο, αλλά ο ίδιος ο Τζάραντ δεν ήταν σίγουρος για το μέλλον του. «Αν δεν με θέλουν τώρα, πώς θα με θέλουν σε τέσσερις εβδομάδες;», σκέφτηκε. Στήριγμά του ήταν οι γονείς του. Τον βοήθησαν όχι μόνο ψυχολογικά, αλλά και πρακτικά. Ο Μπράνθγουεϊτ ακολούθησε το πρόγραμμα που έφτιαξε ο πατέρας του και τελικά, μετά από μερικούς μήνες, κέρδισε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο.

Τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα για τον 17χρόνο τότε Τζάραντ που ήταν πολύ αδύνατος και ακόμα δεν είχε πιάσει το πλήρες μπόι του. Παίζοντας απέναντι στις παλιοσειρές της League 2 έπρεπε να προσαρμοστεί. «Έμαθα πολλά εκεί και ο προπονητής με πίστευε», δήλωσε πριν λίγες μέρες σε συνέντευξή του. Παρά τις δυσκολίες απέναντι σε μπαρουτοκαπνισμένα φορ που βγάζουν τα φις εν’ τσιπς τους παίζοντας ξύλο και τα μόλις 15 περίπου παιχνίδια με τη φανέλα της Κάρλαϊλ, οι άνθρωποι της Έβερτον εντυπωσιάστηκαν και τον πλησίασαν. Του παρουσίασαν το πλάνο τους και ο ίδιος ενθουσιάστηκε. Τον Ιανουάριο του 2020 η Έβερτον τον απέκτησε και στη συνέχεια ο Μπράνθγουεϊτ πήρε και κάποια παιχνίδια στην Πρέμιερ Λιγκ, με κορυφαίο εκείνο που ξεκίνησε βασικός απέναντι στη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ και μάλιστα βγήκε και παίκτης του αγώνα. Η Έβερτον επέκτεινε αμέσως το συμβόλαιό του και αργότερα τον έστειλε δανεικό στην Μπλάκμπερν. Ο νεαρός κεντρικός αμυντικός πήρε παιχνίδια, αλλά ένας τραυματισμός έκοψε νωρίς τη σεζόν του.

Το γνωστό ολλανδικό τακτ. Ο ρεπόρτερ κοροϊδεύει το Κάρλαϊλ, μέχρι που ο Τζάραντ του λέει ότι όχι απλώς έπαιζε εκεί, αλλά είναι η πατρίδα του.

Το καλοκαίρι του 2022 έρχεται νέος δανεισμός, φαινομενικά περίεργος. Με ελάχιστα ματς στην Πρέμιερ Λιγκ και στην Τσάμπιονσιπ, είναι η PSV που τον παίρνει δανεικό για μια σεζόν. Κι όμως, θα παίξει αρκετά εκεί. Οι άνθρωποι της Αϊντχόβεν δεν τον πήραν τυχαία. Ο αθλητικός διευθυντής Μάρσελ Μπραντς ήταν προηγουμένως στην Έβερτον και από τους ανθρώπους που έφεραν τον νεαρό στο Μέρσεϊσαϊντ και κάπως έτσι τον πήγε και στον τότε κόουτς Ρουντ φαν Νίστελροι. «Ήταν τεράστια εμπειρία για μένα. Εκεί ξεκίνησαν όλα. Πήγα στο εξωτερικό και έζησα νέες εμπειρίες. Νομίζω ότι έτσι ενηλικιώθηκα και μπόρεσα να επιστρέψω στην Πρέμιερ Λιγκ και να παίζω συχνά. Ήμουν 20 τότε και έπρεπε να μάθω μόνος μου, να σταθώ στα πόδια μου. Δεν υπάρχει κανείς να σε βοηθήσει πλέον». Έπαιξε περίπου 2.000 λεπτά, 27 αγώνες στο πρωτάθλημα (στους περισσότερους βασικούς), αλλά και στο Γιουρόπα Λιγκ απέναντι σε ομάδες όπως η Άρσεναλ και η Σεβίλλη. Το «αγροτικό» του στην Ολλανδία ήταν ευλογία.

Γύρισε πολύ πιο έτοιμος να διεκδικήσει κάτι στην Έβερτον. Ο Τζάραντ είχε και το πρόβλημα των σχετικά συνεχών αλλαγών προπονητή στην Έβερτον. Στα χρόνια του στην Έβερτον είδε να περνούν ο Αντσελότι, ο Ράφα Μπενίτεθ, ο Φρανκ Λάμπαρντ και ο υπηρεσιακός Ντάνκαν Φέργκιουσον. Αυτό δεν είναι ποτέ καλό για έναν νέο παίκτη. Μετά την επιστροφή του στο Λίβερπουλ, γνώρισε και τον Σον Ντάις. Και αυτή η συνάντηση, σε συνδυασμό με τις εμπειρίες από την Ολλανδία, θα του άλλαζε οριστικά και την καριέρα. «Βρίσκομαι τρία χρόνια στην ομάδα και έχω γνωρίσει αρκετούς προπονητές. Είναι δύσκολο για έναν παίκτη να προσαρμοστεί έτσι», θα πει επιστρέφοντας στην Αγγλία. Αυτή τη φορά θα τα καταφέρει, χάρη και στην εμπιστοσύνη του προπονητή του.

Το ματς με τη Σίτι ήταν μεγάλο μάθημα. Έδωσε πολλές μάχες με τον ρομπότ από τη Νορβηγία, κέρδισε αρκετές, αλλά έχασε μια σημαντική.

Ο Μπράνθγουεϊτ είναι στις πρώτες θέσεις στην Ευρώπη σε κερδισμένες μονομαχίες και ο πρώτος στα πέντε μεγαλύτερα πρωταθλήματα σε παίκτες κάτω των 23 ετών. Και το εντυπωσιακό είναι ότι το νούμερό του δεν οφείλεται τόσο στις εναέριες (όπου το 1.95 θα το δικαιολογούσε), καθώς εκεί τα νούμερά του είναι “κανονικά”. Είναι η ταχύτητά του, τα μακριά του πόδια, τα πολλά τάκλιν που κάνει που τον έχουν φέρει τόσο ψηλά σε κερδισμένες μονομαχίες. Με την Έβερτον να χαρίζει την κατοχή συνήθως και να αμύνεται σε χαμηλά μέτρα, ο αριθμός των τάκλιν που κάνει και αυτών που κερδίζει είναι τεράστιος. Ξέρει επίσης πώς να βγαίνει πρώτος στην μπάλα, διαβάζοντας τις φάσεις. Αυτό φυσικά αφήνει ένα περιθώριο ρίσκου απέναντι σε γρήγορους, δυνατούς ή τεχνίτες παίκτες, αλλά είναι κάτι που το κάνει. Η ταχύτητά του επίσης τον βοηθά σε περιπτώσεις που η Έβερτον χρειάζεται να επιστρέψει γρήγορα στην άμυνα. Τα νούμερα του είναι εντυπωσιακά όπως είπαμε και μαζί με τον Ταρκόφσκι, που είναι πιο αργός, αλλά ταυτόχρονα καλύτερος στον αέρα, έχουν στήσει ένα πολύ καλό αμυντικό δίδυμο, στην προσπάθεια της Έβερτον να καταφέρει για μια ακόμα μια χρονιά να σωθεί.

Η αγγλική του καταγωγή ήδη τον κάνει πολύ επιθυμητό στους πλούσιους της Πρέμιερ Λιγκ. Το όνομά του ακούγεται για πολλές ομάδες, όπως αυτές του Μάντσεστερ. Ειδικά για τη Γιουνάιτεντ γράφεται πολύ ότι το καλοκαίρι θα δώσει αρκετές δεκάδες εκατομμύρια για να τον κάνει δικό της, καθώς ο Λισάντρο Μαρτίνες έχει χάσει μεγάλο αριθμό αγώνων και ο Μαγκουάιρ είναι ο Μαγκουάιρ. Είναι όμως ο παίκτης που μπορεί να βοηθήσει τη Γιουνάιτεντ; Είναι ένας σέντερ μπακ που μπορεί να παίξει και σε διαφορετικό είδος ποδοσφαίρου; Σε μια ομάδα που στην πλειοψηφία των αγώνων της δεν κάθεται πίσω, αλλά είναι αυτή που κάνει παιχνίδι. Οι εμφανίσεις του με την Αϊντχόφεν και τα στατιστικά του εκεί, δείχνουν ότι έχει και άλλες δυνατότητες, όπως τη συμμετοχή στο build-up. Σε ποιο βαθμό δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Στην Έβερτον αναγκάζεται συχνά να δοκιμάζει μακρινές μπαλιές, οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα εύστοχες. Αντίθετα, σε ένα παιχνίδι προώθησης με πιο οργανωμένο build-up δείχνει να τα καταφέρει καλύτερα. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι είναι πολύ μικρός κι ότι όπως είπαμε οι συγκρίσεις γίνονται με τον Τζον Στόουνς στην αντίστοιχη ηλικία και όχι όπως μεταμορφώθηκε με τα χρόνια του passing game του Πεπ. Ο Μπράνθγουεϊτ έχει φτάσει πλέον να είναι βασικός και σημαντικός σε μια ομάδα της Πρέμιερ, να είναι στον προθάλαμο της εθνικής (θα είναι μάλλον δύσκολο να βρει θέση στην τελική αποστολή του Euro) και σε μια μικρή ηλικία να δείχνει πολύ συγκροτημένος και με πολλές δυνατότητες. Αν τώρα αυτές θα συνεχίσουν να εξελίσσονται στην Έβερτον ή σε άλλη ομάδα θα το δούμε στο μέλλον. Και μπορεί σε αυτό να παίξουν ρόλο και άλλοι παράγοντες, όπως πιθανή νέα αφαίρεση βαθμών και η ανάγκη της Έβερτον να βελτιώσει τα οικονομικά της.