Βίος και πολιτεία του Κουαουτέμοκ Μπλάνκο

H Κλουμπ Αμέρικα ταξίδεψε από την πόλη του Μεξικού στην Ιαπωνία για τη φετινή έκδοση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων με έναν σκοπό. Να μην επαναληφθεί το περσινό φιάσκο του αποκλεισμού από την κινέζικη Γκουανγκζού, όταν κέρδιζαν ως το 80′ με 1-0 και τελικά έχασαν με 2-1. Πριν τον πρώτο αγώνα με την Χιουντάι, κάποιοι παίκτες μίλησαν για εκδίκηση, παρ’ ότι αντίπαλος ήταν αυτή τη φορά μια ομάδα από τη Ν. Κορέα και όχι από την Κίνα. Μόλις στο 23′ του αγώνα της Κυριακής η Χιουντάι βρέθηκε μπροστά στο σκορ, αλλά τα δύο γκολ του Αργεντινού Σίλβιο Ρομέρο έγραψαν το τελικό 2-1 και έφεραν πρόκριση και ανακούφιση. Ο ημιτελικός της Πέμπτης με τη Ρεάλ Μαδρίτης θα γίνει πλέον χωρίς άγχος, με στόχο απλά μία καλή εμφάνιση και ο Αργεντινός κόουτς Ρικάρντο Λα Βόλπε ελπίζει η ομάδα τού Ζιντάν να τους υποτιμήσει, αφού όπως δήλωσε μόνο έτσι θα έχουν ελπίδες.

 

 

Η Αμέρικα πέτυχε τον στόχο της, την πρόκριση στα ημιτελικά όπως και το 2006 στην πρώτη της συμμετοχή, όταν κέρδισε την Χιουντάι ξανά και αντιμετώπισε και πάλι μια ισπανική ομάδα στα ημιτελικά, την Μπαρτσελόνα. Η πορεία της σταμάτησε στα γκολ των Γκούντγιονσεν, Ράφα Μάρκες, Ροναλντίνιο και Ντέκο και τελικά έφυγε με την 4η θέση. Τότε στην Αμέρικα έπαιζε ο Κουαουτέμοκ Μπλάνκο στη βρεφική ηλικία των 33 (αφού παράτησε το ποδόσφαιρο στα 43 του). Για τους περισσότερους ο Μπλάνκο είναι “αυτός ο παίκτης που κρατούσε την μπάλα ανάμεσα στα πόδια και πηδούσε πάνω από τους αντιπάλους“. Εκτός όμως από αυτή την πατενταρισμένη του ντρίμπλα “κουαουτεμίνια”, ο Μπλάνκο είναι και ο 2ος σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία της Αμέρικα στις συνολικά τέσσερις περιόδους που φόρεσε τη φανέλα των “αετών”. Ή μάλλον στις πέντε. Αφού φέτος (στα 43 του είπαμε) η Αμέρικα τον υπέγραψε ξανά μόνο και μόνο για να ξεκινήσει σε ένα ματς και να βγει στο 36′ ώστε να αποθεωθεί από τον κόσμο της ομάδας για το οριστικό αντίο.

 

 

Ο Μπλάνκο στα 341 του παιχνίδια με τη φανέλα της Αμέρικα από το 1992 μέχρι το 2016 σκόραρε 153 φορές, ευστόχησε σε πολλά πέναλτι, έκανε ακόμα περισσότερες ντρίμπλες που ξεσήκωσαν τον κόσμο και έδωσε πολλά σόου. Ένας σκόρερ, ζογκλέρ, διασκεδαστής των γηπέδων γεμάτος τρέλα. Τόσο καλή τρέλα, όσο και άσχημη. Οι καβγάδες του πολλοί. Και δεν μιλάμε μόνο για τους κλασικούς καβγάδες του με τους διαιτητές με τους οποίους είχε άσχημη σχέση. Αποκορύφωμα το 2004 όταν η πρώτη Μεξικάνα διαιτητής έκανε ντεμπούτο σε αγώνα Α εθνικής ποτέ και τόλμησε να καταλογίσει πέναλτι εις βάρος της Αμέρικα. Ο Μπλάνκο την στόλισε κανονικά, της είπε να γυρίσει σπίτι και να πλύνει πιάτα, δεχόμενος έντονη κριτική για τα σεξιστικά σχόλιά του.

Ήταν ικανός να μαλώσει με οποιονδήποτε (διαιτητή, αντίπαλο, συμπαίκτη, δημοσιογράφο, προπονητή, παράγοντα) και κρατούσε κόντρες για καιρό. Πριν ακριβώς 20 χρόνια, η Αμέρικα είχε όπως και τώρα προπονητή τον Λα Βόλπε. Ο μουστάκιας καβγάδισε με τον Μπλάνκο στα αποδυτήρια και τον έστειλε εκτός ομάδας, μια κόντρα που συνεχίστηκε για μια δεκαετία τουλάχιστον, όταν ο Λα Βόλπε ως προπονητής της εθνικής του Μεξικού τον άφησε εκτός Μουντιάλ 2006. Ο Μπλάνκο τελικά συμμετείχε σε τρία Μουντιάλ, τριών δεκαετιών (1998, 2002 και 2010), σκοράροντας και στα τρία, βγήκε πρώτος σκόρερ σε ένα Κονφεντερέισονς δίνοντας και τη νίκη επί της Βραζιλίας και είχε μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες με τη φανέλα της τρικολόρ.

 

Όταν ο Μπλάνκο πέτυχε τον παλιό του φίλο για πρώτη φορά

Για τον αποκλεισμό του από το Μουντιάλ του 2006 κατηγορούσε και τρεις ποδοσφαιριστές που λέγεται στήριξαν τον Λα Βόλπε. Πρώτο τον τερματοφύλακα, συμπαίκτη και φίλο του Οσβάλντο Σάντσες. Για 2,5 χρόνια ήταν μαζί στην Αμέρικα, μέχρι που το 1999 ο Σάντσες αποφάσισε να πάει στην Τσίβας. Ο Μπλάνκο δεν τον συγχώρεσε ποτέ για την προδοσία. Στο πρώτο ντέρμπι που βρέθηκαν αντίπαλοι ο Σάντσες δήλωσε ότι δεν θα τον αφήσει να βάλει γκολ. Η απάντηση του Μπλάνκο ήταν “τι θα κάνει; θα με μαρκάρει;“. Η Αμέρικα κέρδισε με 2-0 και ο Μπλάνκο έβαλε και τα δύο γκολ. Το πρώτο ήταν με κερδισμένο του πέναλτι που εκτέλεσε ο ίδιος. Σκόραρε, έφυγε για τον πάγκο, έβγαλε τα δυο του παπούτσια και τα χρησιμοποίησε σε έναν σκυμμένο συμπαίκτη του ως ταυρομάχος που αποτελειώνει τον ταύρο. Στο δεύτερο απλά λίκνισε ρυθμικά τα οπίσθία του αφού υποκλίθηκε στον κόσμο.

Εκτός του Σάντσες, ενάντια στην κλήση του Μπλάνκο ήταν δύο ακόμα ποδοσφαιριστές. Ο επίσης συμπαίκτης του Πάρντο (για τον οποίο λέγεται ότι ο Σάντσες ήταν η πέτρα του σκανδάλου πίσω από το διαζύγιό του) και ο τεράστιος Ράφα Μάρκες (για να κάνουμε έναν μεγάλο κύκλο και να επανέρθουμε στον ημιτελικό του 2006 με την Μπαρτσελόνα). Με τον Μάρκες η κόντρα του Μπλάνκο συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Ο Μπλάνκο λέει ότι ο Μάρκες (που έχει την ίδια τρέλα και παίζει ως τα βαθιά γεράματα) δεν έχει “αυγά” για να είναι αρχηγός της εθνικής, ο Μάρκες απαντάει “ότι αν τα έλεγε κάποιος άλλος θα με ένοιαζε, αλλά όχι ο Μπλάνκο που είναι αμόρφωτος” και οι διάλογοί τους γεμίζουν στήλες στις εφημερίδες στο Μεξικό.

https://www.youtube.com/watch?v=BR8McoPz2PY

Κεφαλιά, προσποίηση για κεφαλιά, αγκωνιά και μετά χαμός…

Πολλές φορές βέβαια οι κόντρες του Μπλάνκο δεν έμεναν στα λόγια ή στις… θεατρικές του παραστάσεις. Όπως όταν έδωσε μπουνιά μέσα από ένα παράθυρο των αποδυτηρίων σε έναν σχολιαστή της τηλεόρασης. Ο μεγαλύτερος χαμός όμως έγινε το 2004 σε ένα αγώνα του Λιμπερταδόρες με αντίπαλο τη Σάο Καετάνο. Ο Μπλάνκο μπλέχτηκε σε μια φασαρία προς το τέλος του αγώνα και τελικά αποβλήθηκε γιατί χτύπησε αντίπαλο. Το ματς έληξε τελικά 1-1 και οι Βραζιλιάνοι πήραν την πρόκριση. Δεν είχε πει όμως την τελευταία του λέξη. Γύρισε στο γήπεδο και επιτέθηκε στους Βραζιλιάνους. Η ένταση με ηθικό αυτουργό τον ίδιο οδήγησε σε σύρραξη και τελικά είχαμε μέχρι και είσοδο οπαδών που πήραν στο κυνήγι τους παίκτες της Σάο Καετάνο, σε επεισόδια που πέρασαν στην ιστορία του Λιμπερταδόρες ως από τα χειρότερα. Ο Μπλάνκο τιμωρήθηκε για έναν χρόνο από τη CONMEBOL και με πρόστιμο από την Αμέρικα που στη συνέχεια αποφάσισε να τον αφήσει να πάει σε άλλη ομάδα. Όταν επέστρεψε κατέκτησε τόσο το μοναδικό πρωτάθλημα της καριέρας του, όσο και το “πρωταθλητριών” της Κεντρικής και Βόρειας Αμερικής και ταυτόχρονα το εισιτήριο για το πρώτο Κύπελλο Συλλόγων που έπαιξε η Αμέρικα. Δέκα χρόνια αργότερα, οι… ποδοσφαιρικοί του απόγονοι βρίσκονται στην ίδια θέση.