Στις αρχές του καλοκαιριού του 2024 ο Πιερ-Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ έλαβε την κλήση που αρκετοί ποδοσφαιριστές που έχουν μπει στην τελική ευθεία της καριέρας τους ελπίζουν πως κάποια μέρα θα λάβουν. Η Αλ Καντισίγια από τη Σαουδική Αραβία επικοινώνησε μαζί του και του πρότεινε ένα συμβόλαιο δυο χρόνων. Αν και η ομάδα είχε μόλις ανέβει στην 1η κατηγορία, το οικονομικό σκέλος δεν θα ήταν πρόβλημα. Στο αραβικό ποδόσφαιρο η έκφραση «λεφτά υπάρχουν» χρησιμοποιείται κυριολεκτικά. Η πρόταση ήταν από αυτές που δύσκολα απορρίπτεις καθώς τα ψηφία που συνήθως αναγράφονται σε τέτοια συμφωνητικά είναι αρκετά πειστικά.

Εκείνη την εποχή ο Ομπαμεγιάνγκ είχε συμπληρώσει περισσότερα από 16 χρόνια στα γήπεδα ως επαγγελματίας. Η διαδρομή του περιλάμβανε σχεδόν όλα τα γνώριμα στάδια μιας ολοκληρωμένης καριέρας. Η Μίλαν τον εντόπισε στα τέλη της εφηβείας, όταν προσπαθούσε ακόμα να φτιάξει όνομα στις ακαδημίες της Μπαστιά, τον πήρε στην Ιταλία και παρ’ ότι δεν κατάφερε ποτέ να φορέσει τη φανέλα της εκμεταλλεύτηκε την παρουσία του εκεί για να βελτιωθεί και να βρει θέση ως δανεικός σε διάφορες γαλλικές ομάδες. Στη συνέχεια έκανε το μεγάλο ξεπέταγμα στη Ντόρτμουντ και ανέβηκε ακόμα πιο ψηλά, φτάνοντας στο επίπεδο της Άρσεναλ. Σε εκείνη την 9ετια σε Γερμανία και Αγγλία έγινε ένας από τους πιο γνωστούς επιθετικούς της Ευρώπης και σημείωσε 233 γκολ σε 376 παιχνίδια. Μια εξαιρετική επίδοση για κάποιον που στο 1/3 από αυτούς τους αγώνες χρησιμοποιήθηκε ως εξτρέμ και στις δυο πλευρές.

Στα 33 του άφησε την Πρέμιερ Λιγκ για χάρη της Μπαρτσελόνα αλλά η χαρά του δεν κράτησε πολύ. Παρά τα ικανοποιητικά νούμερα του (σε 24 ματς βρήκε δίχτυα 13 φορές) η Μπάρτσα αντιμετώπιζε μεγάλα οικονομικά προβλήματα και έπρεπε οπωσδήποτε να πουλήσει κάποιον παίκτη. Ο Γάλλος με καταγωγή από τη Γκαμπόν ήταν η πιο εύκολη επιλογή, ο Μέμφις Ντεπάι η άλλη. Η μόνη σοβαρή πρόταση που προέκυψε ήταν για τον Ομπαμεγιάνγκ από την Τσέλσι. Ο ίδιος αρχικά δεν ήθελε ούτε να φύγει, ούτε πολύ περισσότερο να πάει σε μια μεγάλη αντίπαλο της Άρσεναλ. Τελικά μετά από αρκετές πιέσεις δέχτηκε να επιστρέψει στο αγγλικό πρωτάθλημα. Μια απόφαση που μετανιώνει μέχρι και σήμερα, αποκαλώντας τη δημόσια “ένα μεγάλο λάθος, ένα γαμημένο μεγάλο λάθος”.

Πέντε μόλις μέρες μετά την υπογραφή του συμβολαίου του η Τσέλσι απέλυσε τον Τουχέλ, τον βασικότερο λόγο που δέχτηκε να πάει να μείνει στο Λονδίνο, μιας και τον ήξερε καλά από την πετυχημένη συνεργασία τους στη Ντόρτμουντ. Η συνέχεια δεν ήταν καλύτερη και ο Γαλλοαφρικανός τέλειωσε τη σεζόν με 3 γκολ όλα κι όλα. Για καλή του τύχη, η Μαρσέιγ ενδιαφέρθηκε γι’ αυτόν και του έδωσε την ευκαιρία να φύγει από το Στάμφορντ Μπριτζ πριν βαλτώσει ολοκληρωτικά.

Στη Μασσαλία βρήκε ξανά τον εαυτό του επέστρεψε στα γνώριμα στάνταρ του, κάνοντας αποτελεσματικά αυτά που τον είχαν κάνει γνωστό όλα τα προηγούμενα χρόνια: Δημιουργούσε ευκαιρίες με το ξεπέταγμα και την ταχύτητα του και «παστέλωνε». Εκείνη τη σεζόν (23/24) βρήκε δίχτυα 30 φορές συνολικά, αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ και καλύτερος παίκτης στο Γιουρόπα Λιγκ, ήταν στις πρώτες θέσεις των σκόρερ στη Λιγκ 1 και είχε κομβικό ρόλο στο να φτάσει η Μαρσέιγ ως τα ημιτελικά του Γιουρόπα. Κάπου εκεί η πορεία της τερματίστηκε καθώς έπεσε πάνω στη σπουδαία Αταλάντα.

Σε εκείνο το χρονικό σημείο έκανε την εμφάνιση της η πρόταση των Αράβων. Στα 35 του πλέον, δελεάστηκε από τα νούμερα στην επιταγή και ακολούθησε την πορεία πολλών ακόμα πρωτοκλασάτων παικτών προς τα νοτιοανατολικά. Το κεφάλαιο «ανταγωνιστικό, ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο» έκλεινε γι’ αυτόν με έναν πολύ καλό επίλογο σε μια δύσκολη ομάδα όπως είναι η Μαρσέιγ. Μπορεί να μην κατάφερε να εισχωρήσει ποτέ στην πρώτη γραμμή των τοπ επιθετικών του κόσμου αλλά η καριέρα του και οι επιδόσεις του είναι σίγουρα αξιοζήλευτες. Αν είχε πετύχει τη Μπαρτσελόνα σε καλύτερη φάση, δεν αποκλείεται η πορεία του να είχε συνεχιστεί ακόμα πιο ψηλά.

Το θέμα όμως είναι πως ο Ομπαμεγιάνγκ δεν ήταν διατεθειμένος να συνταξιοδοτηθεί τόσο εύκολα. Ένα μόλις χρόνο μετά τη φυγή του από την ελίτ του ποδοσφαίρου, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να επιστρέψει σε αυτήν. Μπορεί η σεζόν του στη Σαουδική Αραβία να ήταν αξιοπρεπέστατη, κοινώς δεν κορόιδεψε κανέναν κόβοντας ανούσιες βόλτες στο χόρτο, το ποδόσφαιρο εκεί δεν τον κάλυπτε. Γι’ αυτό ζήτησε να σπάσει το συμβόλαιο του, απέρριψε τις προτάσεις που είχε από άλλες αραβικές ομάδες και ξεκίνησε να ψάχνει σύλλογο στην Ευρώπη. Για άλλη μια φορά, η Μαρσέιγ έδωσε τη λύση. Ο επιθετικός δέχτηκε με τη μια να ρίξει τις απαιτήσεις του και το καλοκαίρι επέστρεψε στη νότια Γαλλία και στο μέρος που είχε κάνει μια από τις καλύτερες σεζόν του τα τελευταία χρόνια.

Κανένας βέβαια δεν μπορούσε να πει με σιγουριά ότι ο Ομπαμεγιάνγκ που γύρισε θα μοιάζει με τον Ομπαμεγιάνγκ που είχε φύγει. Ένας χρόνος σε ένα πιο χαλαρό πρωτάθλημα και ο αριθμός 36 πλέον στο πεδίο «Ηλικία» προκαλούσαν αρκετές απορίες για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο παίκτης, ειδικά όταν αυτός βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στην ταχύτητα του. Η απάντηση στις ερωτήσεις αυτές δόθηκε πολύ γρήγορα. Στην πρώτη του κιόλας εμφάνιση ως βασικός, στα τέλη Αυγούστου απέναντι στην Παρί FC, βρήκε δίχτυα δυο φορές και έδωσε και μια ασίστ! “Νιώθω πάρα πολύ καλά κι ας είμαι 36” λέει ο ίδιος και οι εμφανίσεις του το επιβεβαιώνουν.

Σε 16 συμμετοχές έως τώρα σε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ, μετράει 8 γκολ και 8 ασίστ. Η απόδοση του έχει βοηθήσει τη Μαρσέιγ να βρίσκεται σε απόσταση βολής από την πρωτοπόρο Παρί σεν Ζερμέν αλλά και μέσα στη διεκδίκηση μιας θέσης που σε στέλνει στα νοκ άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ. Και οι δυο νίκες της ομάδας στη διοργάνωση είχαν τη δική του σφραγίδα. Στο θρίαμβο με 4-0 επί του Άγιαξ πέτυχε ένα και έφτιαξε άλλα δυο γκολ ενώ πριν λίγες μέρες χάρη σε δυο δικά του γκολ οι Γάλλοι κέρδισαν τη Νιούκαστλ με 2-1. “Το μοναδικό ελάττωμα που έχει είναι πως είναι 36 ετών. Θα ήθελα να παίξει για άλλα 10 χρόνια” δήλωσε μετά το τέλος του αγώνα ο προπονητής του, Ρομπέρτο ντε Τζέρμπι ενώ ο συμπαίκτης του, Τίμοθι Γουεά, πρόσθεσε: “Όταν παίζει μοιάζει λες και είναι 19 ετών. Είναι ευχαρίστηση να τον βλέπεις. Είναι κάποιος που δεν έχει εγωισμό και δουλεύει για την ομάδα, γι’ αυτό του αξίζει αυτό που του συμβαίνει σήμερα.”

Σε μια όχι και τόσο συνηθισμένη εξέλιξη, ένα χρόνο μετά την εποχή που όλοι πίστευαν πως η καριέρα του έχει τελειώσει (ή, τέλος πάντων, έχει μπει στον χαλαρό και ξέγνοιαστο επίλογο της), ο Πιερ-Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ κατάφερε να επανέλθει στο υψηλότερο επίπεδο και ταυτόχρονα στην επικαιρότητα και να υπενθυμίσει στον κόσμο πως παρά την περίεργη διαδρομή που πήρε η καριέρα του την τελευταία τριετία παραμένει ένας σπουδαίος επιθετικός. Ένας επιθετικός που εδώ και λίγο καιρό έχει μπει στο όχι και πολύ μεγάλο κλαμπ των ποδοσφαιριστών που έχουν ξεπεράσει τα 400 γκολ!