Στο Μιλάνο και στο Μεντιολάνουμ θα κάνει το ντεμπούτο του ο Χρήστος Σερέλης ως Head coach του Παναθηναϊκού, αντιμετωπίζοντας ένα από τα «τοτέμ» των πάγκων αλλά και μια Αρμάνι που έχει πέσει ξανά στη δίνη των εσωτερικών αναζητήσεων.
Ο θεσμός του Κυπέλλου αποτέλεσε ένα καλό τεστ για τον χαρακτήρα και την αγωνιστική ποιότητα των συμμετεχόντων τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ανά την Ευρώπη. Η φύση των νοκ-άουτ παιχνιδιών ευνοεί άλλωστε την έκπληξη και δίνει σε όλους μας την ευκαιρία να αξιολογήσουμε τις αντιδράσεις και το μέταλλο των ομάδων υπό καθεστώς πίεσης. Τόσο η Αρμάνι όσο και ο Παναθηναϊκός απέτυχαν. Τα «κόκκινα παπούτσια» αποκλείστηκαν με το «καλημέρα» (προημιτελικά) από την εξαιρετική Μπρέσια στο ντέρμπι της Λομβαρδίας ενώ ο Παναθηναϊκός κατέρρευσε στο δεύτερο ημίχρονο της μάχης των «αιωνίων», χάνοντας εύκολα τον ημιτελικό από τον Ολυμπιακό.
Όπως αναμενόταν, οι πράσινοι προχώρησαν σε αλλαγές απομακρύνοντας τον Ντέγιαν Ράντονιτς από τον πάγκο και δίνοντας την ευκαιρία στον Χρήστο Σερέλη να κοουτσάρει την ομάδα μέχρι το τέλος της σεζόν. Ανεξάρτητα από το κομμάτι της τακτικής επάρκειας, το «τριφύλλι» χρειαζόταν απεγνωσμένα μια αλλαγή. Μια καινούργια «φωνή» στα αποδυτήρια καθώς ήταν φανερό εδώ και καιρό ότι ο κόουτς Ράντονιτς δεν μπορούσε να επικοινωνήσει τα θέλω του και να εμπνεύσει αυτό το γκρουπ. Μοιραία η ομάδα είχε αυτήν την εικόνα χωρίς να καταφέρει να προοδεύσει και να κατακτήσει τη σταθερότητα σε κανέναν τομέα του παιχνιδιού της.
Ο κόουτς Σερέλης ξεκινάει το «ταξίδι» του στην Ευρωλίγκα από το Μιλάνο. Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται απέχει αρκετά από το να χαρακτηριστεί ιδανική καθώς ο Παναθηναϊκός θα ταξιδέψει στη μητρόπολη του ιταλικού Βορρά έχοντας απουσίες, με βασικότερη όλων αυτήν του Αρτούρας Γκουντάιτις.
Στη δίνη της εσωστρέφειας
Για την Αρμάνι τίποτα δεν πηγαίνει καλά φέτος. Το σύνολο που δημιουργήθηκε το καλοκαίρι συγκεντρώνοντας μια τεράστια δεξαμενή δεξιοτήτων στα χέρια του κόουτς Μεσίνα, δεν «κλίκαρε» ποτέ και οι Λομβαρδοί κατρακύλησαν γρήγορα στον πάτο της βαθμολογίας στην Ευρωλίγκα. Οι σποραδικές καλές βραδιές δεν έχουν συνέχεια ώστε να φτάσει η ομάδα στο πολυπόθητο ρολάρισμα. Και για την Αρμάνι αλλά και για τον Παναθηναϊκό, η πρόσφατη κατάρρευση στον θεσμό του Κυπέλλου αποτελεί μια μικρογραφία της μέχρι τώρα σεζόν τους. Η απώλεια ενός τίτλου βύθισε ξανά την ΕΑ7 στη δίνη της εσωστρέφειας με τους ιθύνοντες να αναζητούν ξανά και ξανά το τι έφταιξε για την αποτυχία του φετινού πρότζεκτ. Η κατάκτηση του ιταλικού πρωταθλήματος είναι μονόδρομος αλλά παράλληλα μια όχι τόσο εύκολη υπόθεση.
Το παραγωγικό αδιέξοδο της Αρμάνι αποτελεί την κύρια πηγή των προβλημάτων της φέτος. Μια επίθεση στατική, χωρίς συγχρονισμό στο κομμάτι των συνεργασιών η οποία αδυνατεί να δημιουργήσει καλές εκτελέσεις για τους παραγωγικούς της πυλώνες και να εκμεταλλευτεί το πολύ πλούσιο οπλοστάσιο της. Παίχτες-κλειδιά στο όλο οικοδόμημα όπως οι Hall και Voigtmann κάνουν κακή σεζόν και η Αρμάνι, η οποία βασίζεται στις σετ καταστάσεις, αδυνατεί να ανοίξει τις άμυνες σουτάροντας με 32.8% πίσω από τη γραμμή του τριπόντου. Οι Baron και Davies δεν μπορούν μόνοι τους να κουβαλήσουν τους υπόλοιπους κάθε βράδυ, η έμπνευση του Μεσίνα να δώσει παιχνίδι με τη μπάλα στα χέρια στον Luwawu-Cabarrot (1.4 τελικές πάσες/1.9 λάθη) δεν έφερε αποτέλεσμα και πλέον ο Napier πέφτει με αλεξίπτωτο στο «πεδίο μάχης» του Μεντιολάνουμ για να αλλάξει τους συσχετισμούς.
Σημείωση: H Aρμάνι έχει (με διαφορά) τους χαμηλότερους επιθετικούς δείκτες στην Ευρωλίγκα φέτος όντας τελευταία στην αξιολόγηση που αφορά την transition επίθεση (1.012 πόντοι/κατοχή) αλλά και την παραγωγικότητα στο μισό γήπεδο (0.902 πόντοι/κατοχή).
Βασικός στόχος λοιπόν στο πλάνο του Παναθηναϊκού στο Μιλάνο θα είναι να οδηγήσει τους εύθραυστους ψυχολογικά Ιταλούς σε επιθετικό αδιέξοδο και σε μια -από τις πολλές φέτος- κακή εκτελεστικά βραδιά. Εάν η αναμέτρηση παιχτεί στο εύρος των 70-75 πόντων, η ελληνική ομάδα θα έχει τύχη. Και αυτό γιατί με βάση την εικόνα των πρασίνων, η πρόγνωση που αφορά τη δική τους παραγωγική προοπτική απέναντι στην αρκετά αποτελεσματική ιταλική άμυνα, δεν είναι καλή. Η Αρμάνι αμύνεται πολύ καλά στο μισό γήπεδο (0.946 πόντοι/κατοχή, Νο3 στη διοργάνωση) όπου ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει έντονη δυσλειτουργία φέτος.
Small ball και ανοιχτό γήπεδο για το «τριφύλλι»
O Χρήστος Σερέλης κάποτε έφτασε μέχρι τους τελικούς της ελληνικής λίγκας επενδύοντας στο Small ball, στο παιχνίδι υψηλής ενέργειας και στην transition επίθεση. Εκείνη η ομάδα του Λαυρίου αποτέλεσε μια από τις καλύτερες προπονητικές δουλειές που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στα μέρη μας όμως είναι κατανοητό πως η Ευρωλίγκα είναι «άλλο όπλο».
Η απουσίες των πρασίνων στη γραμμή ψηλών και η φύση του αντιπάλου, ωθούν το «τριφύλλι» προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση αναφορικά με τις επιλογές του στο τακτικό κομμάτι. Άλλωστε ο κόουτς Σερέλης θα έχει ουσιαστικά μόνο τρεις παίχτες στη frontcourt και αυτή η κατάσταση του υπαγορεύει σιωπηλά την επένδυση σε χαμηλά, γρήγορα σχήματα τα οποία θα επιδράσουν και στον τρόπο με τον οποίον θα αναπτυχθεί η ελληνική ομάδα στο επιθετικό κομμάτι. Ο Ουίλιαμς θα πάρει σίγουρα λεπτά στη θέση «5» και οι Μπέικον-Πονίτκα στη θέση «4». Επίθεση στην πλατφόρμα της 5-out (πέντε παίχτες έξω από τη γραμμή του τριπόντου ως αρχική διάταξη), επιμονή για την αξιοποίηση των χώρων που δημιουργούνται από αυτήν με συνεχή προσπάθεια για ρήγμα, στόχευση στις Pick & Roll καταστάσεις με τους Λι-Παπαγιάννη, δεδομένου του ότι η αναχαίτιση τους αποτελεί ένα από τα λίγα μελανά σημεία της ιταλικής άμυνας στο μισό γήπεδο.
Το ποσοστό πίσω από τη γραμμή του τριπόντου θα καθορίσει εν πολλοίς την παραγωγική δυναμική του Παναθηναϊκού στο Φόρουμ του Μιλάνου. Η Αρμάνι αμύνεται αρκετά καλά στις screen-δράσεις όμως σουτέρ όπως ο Ματ Τόμας μπορούν πάντα να βρίσκουν λύσεις ώστε να συνδεθούν με το καλάθι (η έλλειψη των σκριν του Γκουντάιτις θα είναι ένα ακόμα εμπόδιο). Η ιταλική άμυνα επιτρέπει ποσοστό της τάξεως του 35.6% από την περίμετρο, τη στιγμή που οι πράσινοι σουτάρουν με 36.4% (Νο7 στη διοργάνωση). Μια αξιόλογη επίδοση πίσω από τη γραμμή του τριπόντου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «εργαλείο» από τους φιλοξενούμενους ώστε να ανοίξουν τον ρυθμό, τρέχοντας στο ανοιχτό γήπεδο όπου η άμυνα του αντιπάλου έχει πολλά κενά. Η transition επίθεση του Παναθηναϊκού αποτελεί έναν από τους λίγους τομείς στο παιχνίδι του που έχουν δουλέψει καλά, σε αυτό το επίπεδο ανταγωνισμού.
Το «τριφύλλι» πηγαίνει με προβλήματα στο Μιλάνο αλλά και με τα ψήγματα αισιοδοξίας που δίνει η αίσθηση της νέας αρχής, με την έλευση ενός καινούργιου προπονητή. Ο Παναθηναϊκός θα προσπαθήσει στο επόμενο διάστημα να βρει μια αγωνιστική ταυτότητα και να αξιολογήσει το ρόστερ του με το βλέμμα στο ερχόμενο καλοκαίρι, δουλεύοντας παράλληλα συγκεκριμένες πτυχές του παιχνιδιού του ώστε να παρουσιαστεί πιο ανταγωνιστικός στη διεκδίκηση της φετινής Stoiximan Basket League. H Aρμάνι βιώνει μια αντίστοιχη κατάσταση στο αγωνιστικό πεδίο. Είναι το φαβορί στην αναμέτρηση όμως οι διακυμάνσεις στην απόδοση της είναι μεγάλες και από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός βρει τρόπο να παράγει απέναντι στην άμυνα της, μπορεί να έχει βάσιμες ελπίδες για κάτι καλό.
Οι αποδόσεις ενδέχεται να υπόκεινται σε αλλαγές.
Hoopfellas.gr