Όποιοι δεν παρακολουθούν φανατικά το ποδόσφαιρο της Αργεντινής, άντε στο τσακίρ κέφι κανένα Superclasico, ίσως δεν γνωρίζουν ότι δεν έχει πρωτάθλημα εδώ και έναν χρόνο. Από την άλλη όμως, πιθανότατα ακούνε αποτελέσματα και δεν μπορούν να καταλάβουν τι γίνεται. Γι’ αυτό, ως κοινωνική προσφορά, θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει σε μια από τις πιο άναρχες ποδοσφαιρικά χώρες, εκεί που η ανοργανωσιά και οι αλλαγές είναι συνηθισμένες. Αν στην κλασική γραφικότητα της Αργεντινής προσθέσουμε και την πανδημία, τότε εύκολα κανείς καταλαβαίνει το χάος που έχει προκληθεί τον τελευταίο χρόνο.

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά. Το πρωτάθλημα της Αργεντινής του 2019-20 τελείωσε, ευτυχώς, κανονικά τον Μάρτιο του 2020 και προλάβαμε την έξαρση του COVID, με την Μπόκα να αναδεικνύεται πρωταθλήτρια. Θεωρητικά, μετά τη λήξη του πρωταθλήματος, οι ομάδες θα έπαιζαν τον θεσμό του Κόπα ντε λα Σουπερλίγκα. ΠΡΟΣΟΧΗ (ξεκινάμε παρένθεση): δεν το συγχέουμε με το Κόπα Αρχεντίνα, που είναι το κλασικό κύπελλο και επανήλθε το 2011. Το Κόπα Αρχεντίνα του 2019-20 δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Το κύπελλο ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2020 με 77 ομάδες. Μιλάμε για όλες τις ομάδες της Α’ εθνικής, 14 ομάδες της B’ εθνικής, 6 από την Primera B (το πρωτάθλημα της Γ’ εθνικής που έχει ομάδες από το Μπουένος Άιρες), 26 από τη Federal A (τη Γ’ εθνική που παίζουν κυρίως ομάδες εκτός Μπουένος Άιρες), 4 από την Primera C (το πρωτάθλημα της Δ’ εθνικής με ομάδες του Μπουένος Άιρες) και 3 από τη Primera D (την Ε’ εθνική του Μπουένος Άιρες). Στο ερώτημα πώς προέκυψαν αυτά τα νούμερα είναι εξίσου πιθανές απαντήσεις το “στην τύχη” με το “αφού συμβουλεύτηκαν κάποιο μέντιουμ”.

Αρχικά ξεκινήσαμε με μια φάση προκριματικών μόνο για τις ομάδες της Γ’ εθνικής εκτός Μπουένος Άιρες γιατί ΟΚ, το να πεις εξ αρχής ότι θα συμμετέχουν 64 ομάδες είναι πολύ πασέ, ξεκινάς με τον μαγικό αριθμό 77 και διώχνεις τους 13 για να ξεκινήσεις τη φάση των 64. Εκεί, για να γίνει η κλήρωση, οι ομάδες χωρίστηκαν σε 4 γκρουπ με βάση το αν είχαν κατακτήσει παλιότερα το πρωτάθλημα και αν βρίσκονταν στην Α’ εθνική (και πιθανότατα άλλα σοβαρά κριτήρια, όπως το ζώδιο και τα τελευταία δύο ψηφία του ΑΜΚΑ). Παρ’ ότι στην προκριματική φάση των ομάδων τα ματς ήταν διπλά, στους 64 ήταν μονά. Στο σημείο αυτό να πούμε, ότι για τη φάση των 64 έγιναν τα πρώτα παιχνίδια τον Φεβρουάριο του 2020 και τα τελευταία τον Μάρτιο του 2021, λόγω της πανδημίας. Κάτι παραπάνω από ένα ημερολογιακό χρόνο διαφορά (φανταστείτε πόσοι παίκτες άλλαξαν ομάδα). Η φάση των 32 έχει ξεκινήσει, αλλά ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί και σύμφωνα με μια γρήγορη αναζήτηση ακόμα δεν έχουμε ημερομηνίες. Κάποια στιγμή θα ολοκληρωθεί, ας μη βιαζόμαστε. Ο τελικός του κυπέλλου 2019-20 υπολογίζεται για τον Νοέμβριο του 2021, περίπου 22 μήνες μετά την έναρξη του θεσμού. Αλλά ποιος μετράει;

Εδώ κλείνει η παρένθεση που ξεκίνησε δυο παραγράφους πριν. Κόπα ντε λα Σουπερλίγκα λοιπόν. Κάτι σαν Λιγκ Καπ που ξεκίνησε το 2019 για εμπορικούς σκοπούς, για να γεμίσει ο χρόνος μετά το πρωτάθλημα, αποκλειστικά με ομάδες της Α’ εθνικής. Η Τίγκρε κατέκτησε το πρώτο. Το 2ο Κόπα ντε Λα Σουπερλίγκα ξεκίνησε κανονικά πέρσι τον Μάρτιο, αλλά διακόπηκε οριστικά τον Απρίλιο, καθώς συνέπεσε με την έξαρση της πανδημίας. Παίχτηκε σχεδόν όλη η 1η αγωνιστική του και μετά τέλος. Δεν είναι παράλογο, θα πει κανείς. Ναι, αλλά δεν σας είπαμε το καλύτερο. Οπλιστείτε με υπομονή και ψυχοφάρμακα. Κυρίως ψυχοφάρμακα. Με το κύπελλο της Αργεντινής να μην έχει ολοκληρωθεί, η Αργεντινή έπρεπε να μοιράσει τις θέσεις της για το Κόπα Λιμπερταδόρες με κάποιον τρόπο. Η έξοδος στο Λιμπερταδόρες λοιπόν, θα προέκυπτε από τον συνολικό αριθμό βαθμών στο πρωτάθλημα μαζί με το Κόπα ντε λα Σουπερλίγκα. «Μα αφού δεν έγινε ποτέ το Κόπα», θα αναρωτηθεί κάποιος αθώος αναγνώστης μας που ήρθε από το Σαφχάουζεν. Ε, έγινε μια αγωνιστική (απαντάνε οι Αργεντινοί και έχουν και δίκιο). Να μην τη μετρήσουμε;

https://www.youtube.com/watch?v=F7TDHoeQjMc

Το συλλεκτικό τελευταίο παιχνίδι της ιστορίας του Κόπα ντε λα Σουπερλίγκα (που έγινε αφού η διοργάνωση καταργήθηκε)

Οπότε, κάπου στο τέλος του 2020, βάλαμε κάτω τη σούμα, χωρίς τα δυο παιχνίδια της 1ης αγωνιστικής που δεν έγιναν (Ρίβερ-Ατλέτικο Τουκουμάν και Ντεφένσα ι Χουστίσια-Εστουδιάντες) και τι είδαμε; Ότι η Βέλεζ Σάρσφιλντ (η οποία είχε ήδη ανακοινώσει πανηγυρικά την έξοδό της στο Λιμπερταδόρες στο Twitter) ήταν κατά σατανικό τρόπο μόλις 3 βαθμούς μπροστά από την Ντεφένσα, με την Ντεφένσα να έχει ένα ματς λιγότερο. Και τι θα κάνουμε γι’ αυτό; Μα θα βάλουμε την Ντεφένσα τον Δεκέμβριο του 2020 (8 μήνες μετά) να παίξει το παιχνίδι που χρωστάει για μια διοργάνωση που καταργήθηκε (τη Ρίβερ δεν τη βάλαμε να παίξει το ματς της γιατί δεν θα άλλαζε τίποτα). Κάπως έτσι, η Ντεφένσα έδωσε το ματς, κέρδισε, ισοβάθμησε με τη Βέλεζ, αλλά έχασε την έξοδο στη διαφορά γκολ. Το φοβερό είναι ότι έναν μήνα μετά, η Ντεφένσα θα κατακτούσε το Κόπα Σουνταμερικάνα, κερδίζοντας έτσι με αυτόν τον τρόπο ένα εισιτήριο για το Λιμπερταδόρες.

Έτσι λοιπόν, καταργήσαμε το Λιγκ Καπ και θα μέναμε χωρίς μπάλα για αρκετούς μήνες. Με το πρωτάθλημα και την προγραμματισμένη αναδιάρθρωση να μη γίνονται, έπρεπε κάτι να βρούμε για να στείλουμε τις ομάδες στις μελλοντικές διεθνείς διοργανώσεις. Κάπου εκεί, κάποιος τύπος πήγε και παρουσίασε τη νέα του ιδέα. Συνέδεσε τον προτζέκτορα, άνοιξε την πρώτη διαφάνεια και πιθανότατα τράβηξε μια γραμμή στο όνομα της παλιάς διοργάνωσης και προσέθεσε μια λέξη. Έτσι γεννήθηκε το Κόπα ντε λα ΣουπερΛίγκα Προφεσιονάλ. Μια εντελώς νέα και μεταβατική διοργάνωση που θα άλλαζε για πάντα το ποδόσφαιρο της χώρας (ή και όχι). Τώρα θα μας ρωτήσετε τι είναι. Θεωρείται κανονικό πρωτάθλημα; Όχι ακριβώς. Είναι κύπελλο; Ε, αφού έχουμε ήδη το κύπελλο. Είναι κάτι ενδιάμεσο τέλος πάντως, μέχρι να έχουμε πρωτάθλημα ξανά. Ένα Λιγκ Καπ, μεγαλύτερης σημασίας ας πούμε.

Ο θάνατος του Ντιέγκο συγκλόνισε τη χώρα

Η πρώτη Κόπα ντε λα Λίγκα Προφεσιονάλ ξεκίνησε πέρσι το φθινόπωρο και μετά τον θάνατο του Μαραντόνα πήρε το όνομα Κόπα Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Οι 24 ομάδες χωρίστηκαν σε 6 γκρουπ των 4 με διπλούς αγώνες. Φυσιολογικά όλα θα πείτε. Στη συνεχεία πήραμε τους 2 καλύτερους κάθε ομίλου, συνολικά 12 ομάδες δηλαδή και κάναμε δύο νέα γκρουπ των 6 (με τρεις νικητές ομίλων και τρεις δεύτερους). Έπαιξαν όλοι με όλους σε μονούς αγώνες και οι δυο πρώτες ομάδες των ομίλων προκρίθηκαν στον μεγάλο τελικό του θεσμού. Στον πρώτο τελικό της ιστορίας, η Μπόκα επικράτησε επί της Μπάνφιλντ. Λίγο περίεργο σύστημα, αλλά όχι κάτι εξωφρενικό. Δεν τελειώσαμε όμως, αθώοι φίλοι μας.

Ενώ έπαιζαν οι 12 καλύτερες ομάδες της πρώτης φάσης, οι “αποκλεισμένοι” τι θα έκαναν; Η απάντηση ήρθε. Φάσε Κομπλεμεντασιόν. Και πάλι δύο όμιλοι των έξι ομάδων, όπως και παραπάνω, με τις τρίτες και τέταρτες. Και πάλι τελικός. Και πάλι ένας νικητής. Και τι θα δώσουμε στον νικητή; Μια τούρτα; Την ευκαιρία της εξόδου στο Κόπα Σουνταμερικάνα. Όποιος κατάφερε να διαβάσει μέχρι εδώ, θα επιβραβευθεί. Η νικήτρια του Φάσε Κομπλεμεντασιόν, χωρίς κάποιον προφανή λόγο και ξεπερνώντας έτσι όλες τις ομάδες που τερμάτισαν ψηλότερα, παίζει τελικό με τον χαμένο του μεγάλου τελικού των πρώτων και δεύτερων για ένα εισιτήριο στο Σουνταμερικάνα. Και κάπως έτσι, η Βέλεζ έπαιξε με την Μπάνφιλντ για ένα εισιτήριο για το Κόπα Σουνταμερικάνα του… 2022. Δεν κάνουμε πλάκα. Ο “τελικός” αυτός έγινε στις 31 Μαρτίου 2021 και η Μπάνφιλντ επικράτησε κερδίζοντας τη συμμετοχή της στο Σουνταμερικάνα που λογικά θα ξεκινήσει τον Μάρτιο του 2022.

Την ίδια στιγμή που παιζόταν ο τελικός του Κομπλεμεντασιόν, είχε ήδη ξεκινήσει από τον Φεβρουάριο το Κόπα ντε λα Λίγκα Προφεσιονάλ του 2021. Γιατί μπορεί το κύπελλό μας να κρατάει σχεδόν δύο χρόνια, αλλά αν είναι να βιαστούμε δεν χαμπαριάζουμε. Και φυσικά, τι θα ήταν το ποδόσφαιρο Αργεντινής, αν η ίδια διοργάνωση δεν είχε εντελώς διαφορετικό σύστημα διεξαγωγής. Κι αυτό αρχικά γιατί άλλαξε ο αριθμός των ομάδων της Α’ εθνικής. Επειδή οι 24 πέρσι ήταν λίγες, όταν με το καλό θα ξεκινήσει το επόμενο κανονικό πρωτάθλημα Αργεντινής, θα βάλουμε και 2 ακόμα για να γίνουν 26. Έτσι, λοιπόν ξεχάστε αυτές τις φλωριές με έξι ομίλους. Φέτος κάναμε δύο ομίλους των 13 ομάδων. Γιατί δεν είμαστε και προληπτικοί. Οι ομάδες έπαιξαν 13 αγωνιστικές και στη συνέχεια προκρίθηκαν οι τέσσερις καλύτερες από κάθε όμιλο. Σίγουρα κάποιοι τώρα το παίζουν έξυπνοι και με το φτωχό μυαλό τους σκέφτονται “δυο όμιλοι των τεσσάρων ή μήπως ένα μίνι πρωτάθλημα οκτώ ομάδων;”

https://www.youtube.com/watch?v=DvZ8ClFcXWs

Aπό το 2.10 περίπου οι συγκλονιστικές σκηνές

Χάσατε κύριοι. Αποφασίσαμε να το πάμε με μορφή κυπέλλου φέτος. Προημιτελικά και μονοί αγώνες. Και κάπως έτσι, φτάσαμε τον Μάιο του 2021 στο τέλος του θεσμού και ευτυχώς για σας και στο τέλος αυτού του κειμένου. Τα προημιτελικά είχαν τρομερές συγκινήσεις. Η Ιντεπεντιέντε πέρασε στα πέναλτι και ζήσαμε τη φοβερή σκηνή με τον προπονητή της Φαλσιόνι. Μια από τις πιο συμπαθείς φυσιογνωμίες στο ποδόσφαιρο της χώρας, με προπονητική καριέρα πάνω από 20 χρόνια, ο Φαλσιόνι που έχει σχεδόν χάσει τη φωνή του μετά από μάχη με τον καρκίνο στον λάρυγγα, δεν συμμετείχε στα κοινά της ομάδας του τον τελευταίο καιρό. Η επί 45 χρόνια σύζυγός του που έδινε κι αυτή μάχη με τον καρκίνο, έχασε τη ζωή της από τον COVID κι ο σύζυγός της ήταν στο πλάι της. Ο Φαλσιόνι τρεις ημέρες μετά την κηδεία της, έκατσε στο πάγκο, είδε τη δραματική πρόκριση της ομάδας του, κοίταξε τον ουρανό και ξέσπασε σε λυγμούς.

Στα πέναλτι κρίθηκαν και τα άλλα τρία ματς της φάσης των “8”. Ανάμεσά τους κι αυτό της Μπόκα με τη Ρίβερ Πλέιτ, με μια Ρίβερ διαλυμένη από κρούσματα ιού, να κατεβαίνει με τον Λέο Ντίας, τον 5ο τερματοφύλακα που δεν είχε καν παίξει ποτέ στη Β’ ομάδα. Ο Ντίας παραλίγο να χαρίσει την πρόκριση με τις αποκρούσεις του. Μπορεί να κάνουμε πλάκα με την ανοργανωσιά και όλες τις γραφικότητες, αλλά η αλήθεια είναι ότι βαθιά μέσα μας το απολαμβάνουμε και θα μας λείψει όταν κάποτε σταματήσει όλο αυτό το σκηνικό. Μέσα όμως στον αγωνιστικό χώρο, η Κόπα ντε λα Λίγκα Προφεσιονάλ έχει χαρίσει πολλές συγκινήσεις και θα συνεχίσει και στο… Final-4, καθώς οι ημιτελικοί θα γίνουν στο ίδιο ουδέτερο γήπεδο. Δεν ξέρουμε αν είναι πρωτάθλημα, κύπελλο, λιγκ καπ ή κάτι άλλο. Είναι όμως σίγουρα ποδόσφαιρο που μας γεμίζει με συγκινήσεις.