Πήρε την μπάλα με πλάτη. Την κράτησε ανάμεσα σε έναν, δύο, τρεις Ρουμάνους αμυντικούς. Γύρισε και την μπουμπούνισε. Ο Αλεξάνταρ Μίτροβιτς είχε μόλις σκοράρει το δεύτερό του γκολ στον αγώνα Σερβίας-Ρουμανίας, φτάνοντας τα 6 γκολ σε 6 αγώνες φέτος. Τα 4 με τη φανέλα της Φούλαμ στην επιστροφή της στην Πρέμιερ Λιγκ. Μια επιστροφή στην οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο δεύτερο μισό της περασμένης σεζόν. Κάτι που ελάχιστοι πίστευαν ότι μπορούσε να καταφέρει. Βλέπετε, η πορεία του Σέρβου επιθετικού ήταν πάντα γεμάτη περίεργα περιστατικά, αποβολές και γκολ. Μόνο που τα γκολ είχαν λείψει εδώ και καιρό στο Νιούκαστλ και είχαν μείνει κατά κύριο λόγο τα υπόλοιπα.
Ο Μίτροβιτς γεννήθηκε στο Σμεντέρεβο, στις όχθες του Δούναβη λίγο έξω από το Βελιγράδι και έζησε εκεί μέχρι να πάει στις ακαδημίες της Παρτιζάν. Αρχικά ήθελε να γίνει τερματοφύλακας στην τοπική ομάδα, αλλά αυτό άλλαξε σύντομα. Από μικρός ήταν ανταγωνιστικός και νευρικός. Ο ίδιος το αποδίδει στην εθνικότητά του: «Είναι ο σέρβικος τρόπος, έτσι προσεγγίζουμε τα πράγματα, ειδικά στον αθλητισμό. Είμαστε μια μικρή χώρα και πρέπει να παλέψουμε για να πετύχουμε. Ακόμα και όταν παίζω FIFA με τον αδερφό μου, αν χάσω τον αρχίζω στις κλωτσιές», είπε σε μια συνέντευξή του πριν μερικά χρόνια. Ένα παιδί γεμάτο ενέργεια, νεύρο, πολύ δύσκολο για τους γονείς του. Ο πατέρας του είχε πει: «ο Αλεξάνταρ θα γίνει είτε εγκληματίας, είτε κικ-μπόξερ», δεν έπεσε ακριβώς μέσα, αλλά χρησιμοποιεί τα πόδια του και σίγουρα έχει κάνει πολλά εγκλήματα στο χορτάρι. Ο “Μίτρο” δεν διαφωνεί ιδιαίτερα. «Αν δεν είχα γίνει ποδοσφαιριστής θα έκανα κάτι που θα χρησιμοποιούσα την αδρεναλίνη μου. Ίσως μποξ». Πάντως, τώρα πληρώνει τα όσα έκανε μικρός, καθώς ο γιος του έχει πάρει από αυτόν και τον ταλαιπωρεί.
Στην Παρτιζάν πέρασε αρκετά χρόνια στις μικρές ομάδες, αλλά έπαιξε μόνο μία σεζόν στη μεγάλη ομάδα. Αυτή αρκούσε. Βγήκε 1ος σκόρερ του συλλόγου, πήρε το πρωτάθλημα και αμέσως ήρθε η πρόταση από το Βέλγιο και την Άντερλεχτ. Ήταν 19 ετών και έχοντας παίξει μόλις σε δύο ντέρμπι με τον Ερυθρό Αστέρα (σκοράροντας κιόλας στο ένα) εγκατέλειπε τη χώρα του. Αυτό φυσικά δεν τον επηρέασε. 16 γκολ την πρώτη χρονιά και πρωταθλητής Βελγίου, άλλα 20 γκολ και πρώτος σκόρερ. Ανάμεσα σε αυτά όμως και πολλά άλλα. Αρκετά κωμικά κουρέματα (τα οποία τα εξηγεί με το “η ζωή είναι βαρετή για να έχεις τα ίδια μαλλιά συνέχεια“) και κυρίως φασαρίες με αντιπάλους. 13 κίτρινες και 2 κόκκινες μέσα σε δυο σεζόν για επιθετικό δεν είναι μικρό κατόρθωμα.
Αντιδράσεις ξεσήκωσε και ο πανηγυρισμός μετά από ένα γκολ του επί της Ντόρτμουντ. Ο Μίτροβιτς έκανε V με τα δάχτυλά του και έβαλε ανάμεσά τους τη γλώσσα του. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η κίνησή του παρεξηγήθηκε και δεν ήταν σεξουαλική, αλλά ότι έκοψε τις γλώσσες των επικριτών του. Ουδείς γνωρίζει τι περνούσε από το μυαλό του όταν το έκανε. Μπορεί στην Άντερλεχτ να πήγε καλά, αλλά δεν ήταν όλα ρόδινα. Όπως όταν έφυγε για διεθνείς υποχρεώσεις και γύρισε υπέρβαρος αφού οι κακές γλώσσες λένε ότι η μανούλα του τον τάιζε πίτσα κάθε μέρα. Και φυσικά ποτέ δεν είπε όχι σε έναν τσαμπουκά ή σε μια κόκκινη. Όπως σε ένα ματς με την Μπακού όπου αρπάχτηκε με τον αντίπαλο (Σέρβο) τερματοφύλακα ή όπως σε μια αγκωνιά σε αντίπαλο σε ένα ματς με τη Βέστερλο που του στοίχισε τρεις αγωνιστικές. Και για να μην νομίζετε ότι φοβάται, υπάρχει και το συμβάν σε ένα ΠΣΖ-Άντερλεχτ όταν ντρίμπλαρε τον Ζλάταν, για να έρθει αυτός και να τον γκρεμίσει. Ο Μίτρο του απάντησε στα σέρβικα:
Μετά από μόλις δύο σεζόν στην Άντερλεχτ, η τιμή του σχεδόν τριπλασιάστηκε και με την πρόταση της Νιούκαστλ μετακόμισε στην Αγγλία. Ο ίδιος δήλωσε ότι από μικρός ήταν οπαδός της ομάδας και πριν σπεύσουμε να τον κοροϊδέψουμε για το γνωστό κλισέ των ποδοσφαιριστών, φαίνεται να το εννοούσε. Η αγάπη του δημιουργήθηκε όταν η Παρτιζάν έπαιξε με τη Νιούκαστλ το 2003. Ο 9χρονος Αλεξάνταρ παρακολούθησε τα δύο παιχνίδια και ερωτεύτηκε την αγγλική ομάδα. Την ατμόσφαιρα στο γήπεδο, το δέσιμο παικτών-οπαδών, τον διαφορετικό αέρα που έχει ο σύλλογος. “Άλλα παιδιά υποστήριζαν τη Μάνστεστερ Γιουνάιτεντ και την Μπαρτσελόνα. Εγώ επέλεξα τη Νιούκαστλ”. Δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά (και ίσως να έπρεπε γιατί η αγγλική ομάδα έχει καταστρέψει αρκετές καριέρες τα τελευταία χρόνια) κι έτσι η μεταγραφή του έγινε πραγματικότητα. Τα λόγια μεγάλα: “θέλω να γίνω θρύλος του συλλόγου όπως ο Σίρερ”, η πραγματικότητα στο γήπεδο όμως ήταν διαφορετική. Ο Μίτροβις είναι ένα δυνατό παιδί που έχει ίνδαλμά του τον Ντρογκμπά (κι ας τον παρομοιάζουν με τον Μπαλοτέλι για τις τρέλες του), τα βάζει με αμυντικούς, έχει δυνατό σουτ, όχι την καλύτερη τεχνική του κόσμου και δίνει πολλές μάχες. Στην Αγγλία όμως δεν το απέδειξε αρχικά.
Στο ντεμπούτο του απέναντι στη Σαουθάμπτον μπήκε αλλαγή στο 75′. Σύμφωνα με τη χρονομέτρηση, έκανε μόλις στα 2,7 δευτερόλεπτα το πρώτο του δολοφονικό τάκλιν στον Ματ Τάργκετ (ταιριαστό επώνυμο) και πήρε την κίτρινη κάρτα σε 5”. Στο επόμενο παιχνίδι του δεν κατάφερε να σπάσει το ρεκόρ. Του πήρε 1,5 λεπτό για να πάρει κίτρινη κάρτα. Επανήλθε δριμύτερος όμως στο τρίτο παιχνίδι, απέναντι στην Άρσεναλ. Ένα επικίνδυνο μαρκάρισμα με τις τάπες στο πόδι του Κοκλέν έφερε την πρώτη (απευθείας) κόκκινη κάρτα του. Ο Σέρβος αντί να εντυπωσιάζει με τα γκολ του, έγινε viral με τα καμώματά του. “Στα 20 του ισοφάρισε τις κόκκινες που έχει πάρει ο Ντέιβιντ Μπάτι και έχει μία λιγότερη στην καριέρα του από το Βίνι Τζόουνς” έγραψαν.
Ο “Μίτρο” και ένας οπαδός της Νιούκαστλ πανηγυρίζουν το γκολ επί της Σάντερλαντ στο τοπικό ντέρμπι
Η πρώτη του σεζόν έκλεισε με 2 κόκκινες και 9 γκολ. Η δεύτερη κόκκινη την τελευταία αγωνιστική, όταν σε ένα αδιάφορο ματς, μια που η τραγική Νιουκάστλ είχε υποβιβαστεί, έγινε ο 6ος παίκτης στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ που σκόραρε, έδωσε ασίστ και πήρε κόκκινη στον ίδιο αγώνα. Με το Ράφα Μπενίτεθ στον πάγκο, ο Σέρβος άρχισε να παίζει όλο και λιγότερο. Δεν υπήρχει εκτίμηση μεταξύ των δύο και ο Μίτροβιτς ερχόταν από τον πάγκο κατά κύριο λόγο, χωρίς να ταιριάζει ιδιαίτερα στον τρόπο παιχνιδιού του Ισπανού. Στη χρονιά της ανόδου σκόραρε μόλις 4 γκολ. Οι μέτριες εμφανίσεις, το κακό όνομα που είχε φτιάξει και η έλλειψη εμπιστοσύνης του Ισπανού κόουτς τον έφεραν στο χειρότερο σημείο της καριέρας του.
Τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά και στην τρίτη του σεζόν. Παρ’ ότι δεν πήρε κόκκινη για την αγκωνιά του στον Λανσίνι, τιμωρήθηκε μέσω βίντεο με τέσσερις αγωνιστικές. Ήταν πλέον εκτός σχεδίων και το Γενάρη έψαχνε νέα ομάδα. Την τελευταία ημέρα των μεταγραφών είχε κλείσει πτήση για Γαλλία καθώς ήταν έτοιμος να πάει στην Μπορντό, αλλά όταν ενδιαφέρθηκε η Άντερλεχτ την ακύρωσε και πήγε Βέλγιο, έχοντας πει ήδη όχι σε Φούλαμ και Μίνλτεσμπρο. Μόλις όμως έφτασε στις Βρυξέλλες έμαθε ότι η μεταγραφή χάλασε γιατί η Άντερλεχτ δεν έκανε μία πώληση που περίμενε και δεν είχε τα χρήματα πλέον. Έμεναν πλέον λίγες ώρες κι ο Μίτροβιτς δεν είχε βρει ομάδα. Βρήκε το μήνυμα του Σλάβισα Γιοκάνοβιτς, του προπονητή της Φούλαμ που του λεγε στο Snapchat ότι τον ενδιέφερε. Με λίγες ώρες να απομένουν για τη λήξη, ο Μίτροβιτς του απάντησε με ένα «Πώς είσαι;». Το… φλερτ συνεχίστηκε με τον Γιοκάνοβιτς να απαντάει σαν να έχει μπει σε friend zone «Περιμένω να χαλάσει η μεταγραφή σου στην Άντερλεχτ», σε στιλ “περιμένω να χωρίσεις να σου την πέσω”. Δεν ξέρουμε αν το μήνυμα είχε καρδούλες, αλλά ο Μίτρο έγραψε: «είναι η τυχερή σου μέρα» και ένας έρωτας ξεκίνησε.
Κλασσικός Μίτροβιτς
Ο Γιοκάνοβιτς τον θεώρησε ιδανικό για την επίθεση των Κότατζερς και το γεγονός ότι μιλούσαν την ίδια γλώσσα βοήθησε. Ο Μίτροβιτς έπαιξε σε 20 αγώνες, πήρε μόλις 3 κίτρινες (η μία στο παραπάνω βίντεο) και κυρίως σκόραρε 12 υπερσημαντικά γκολ που έφεραν τη Φούλαμ στα πλέι-οφ και τελικά στην άνοδό της. Ο δανεισμός τελείωσε και το καλοκαίρι που μας πέρασε το όνομά του ακούστηκε για διάφορες ομάδες, καθώς με τον Μπενίτεθ δεν υπήρχε προοπτική. Ο ίδιος δήλωσε την προτίμησή του στη Φούλαμ και τον Γιοκάνοβιτς και ουσιαστικά εξανάγκασε τη Νιούκαστλ να τον δώσει εκεί. Η Φούλαμ ξόδεψε παραπάνω από 25 εκατομμύρια για να τον κάνει δικό της. Μια θαρραλέα κίνηση για έναν παίκτη με αυτό το παρελθόν, που φαίνεται όμως να βρήκε τον τόπο του στο Λονδίνο και τον άνθρωπό του στο πρόσωπο του Γιοκάνοβιτς.
Από το Φεβρουάριο που πήγε στο Κρέιβεν Κότατζ είναι μαζί με το Σαλάχ οι δύο ποδοσφαιριστές που έχουν σημειώσει τα περισσότερα γκολ σε αγώνες πρωταθλήματος στις 4 υψηλότερες κατηγορίες του αγγλικού ποδοσφαίρου. Δεν είναι όμως μόνο τα γκολ, είναι η συνολική αμυντική και επιθετική του εικόνα που τον καθιστά έναν από τους πιο “μαχητές” παίκτες σύμφωνα με τα στατιστικά. Βρίσκεται στην καλύτερη περίοδο της καριέρας του, βασικός στην εθνική Σερβίας, βασικός σε ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ και πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα μετά από 4 αγωνιστικές. Ο Γιοκάνοβιτς του έχει ζητήσει να βάζει την ενέργειά του μόνο στην επίθεση και να αφήσει τα τάκλιν. Προς το παρόν έχει μία κίτρινη σε τέσσερα ματς (και έχει κάνει και ένα πέναλτι). Αλλά μόλις στα 23 του (ναι είναι ακόμα τόσο μέχρι την Κυριακή) δείχνει κατ’ αρχήν να σώζει την καριέρα του και ίσως (το τονίζουμε αυτό) να έχει βελτιωθεί και στη συμπεριφορά του. Το παιχνίδι απέναντι στη Σίτι δεν θα είναι κριτήριο ούτε γι’ αυτόν, ούτε για τη Φούλαμ. Αν παίζει όμως στους ίδιους ρυθμούς, το “Mitro’s on fire” θα συνεχίσει να ακούγεται από τους οπαδούς της Φούλαμ.