Μετά τον συνδυασμό μεγέθους και ταλέντου των Σέρβων , η Εθνική μας ομάδα αντιμετωπίζει την «αντισυμβατική» Ιταλία του Τζιανμάρκο Ποτζέκο. Είναι μια «μάχη» διαφορετικής φύσεως.
Με μεγάλο ενδιαφέρον συνεχίζεται (και κλείνει) σήμερα το τουρνουά «Ακρόπολις». Οι Ιταλοί και οι Σέρβοι εχθές μας χάρισαν μια σπουδαία αναμέτρηση που κρίθηκε σε ένα άστοχο σουτ στα τελευταία δευτερόλεπτα. Η ομάδα του κόουτς Ποτζέκο βρέθηκε πίσω με σημαντική διαφορά στο ξεκίνημα, όμως ανέκαμψε όταν ο Ματέο Σπανιόλο άναψε τη σπίθα ερχόμενος από τον πάγκο και οι παίχτες-ρόλων της (Σεβερίνι-Ντιούφ) έδωσαν την έξτρα ώθηση που τόσο χρειαζόταν.
Οι δύο προπονητές χρησιμοποίησαν το παιχνίδι για να κάνουν ουκ ολίγες δοκιμές, με τους Ιταλούς να κλέβουν τις εντυπώσεις με το πάθος και τη μαχητικότητα τους.
Δουλεύοντας το ίδιο μοντέλο
Οι «Ατζούρι» συνεχίζουν να δουλεύουν επάνω στο ίδιο μοντέλο που έχουν επιλέξει τα τελευταία χρόνια. Με τον Ποτζέκο στο τιμόνι και ένα μείγμα βετεράνων και νέων αθλητών , έχουν δημιουργήσει ένα μαχητικό σύνολο στη βάση του downsizing (μικρό μέγεθος). Επενδύουν σε σχήματα χωρίς κλασσικό πεντάρι, πηγαίνοντας κόντρα στις νόρμες του παιχνιδιού της FIBA.
Τον ρόλο αυτόν (του βασικού σέντερ) έχει αναλάβει ο Νικολό Μέλι ο οποίος έχει τη δύναμη και το παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι, όχι όμως και το μέγεθος ή την ικανότητα στο rim protection ώστε να διορθώσει τα λάθη της πρώτης γραμμής άμυνας, ως τελευταίος παίχτης στο «ζωγραφιστό».
Ο Ποτζέκο επενδύει σε compact σχήματα, ενίοτε με αρκετούς φόργουορντ, τα οποία μπορούν να ανταποκριθούν σε συνθήκες υψηλού ρυθμού και εάν χρειαστεί να υποστηρίξουν άμυνα αλλαγών. O Σιμόνε Φοντέκιο είναι το «βαρύ πυροβολικό» στο επιθετικό κομμάτι ενώ η παρουσία των Μέλι (εναλλακτικός δημιουργός από το χαμηλό και ψηλό ποστ) και Πολονάρα, δύο ψηλών που μπορούν να βάλουν τη μπάλα στο παρκέ και να πασάρουν, ρίχνει πολύ συχνά γέφυρες επικοινωνίας με την αδύνατη πλευρά.
Οι Ιταλοί χρησιμοποιούν τους δύο βετεράνους της frontcourt ως «σκαλοπάτι» για να μεταφέρουν τη μπάλα από τη μια πλευρά της επίθεσης στην άλλη, βρίσκοντας καλά περιφερειακά σουτ με συχνότητα. Παράλληλα, με τους Μέλι και Πολονάρα ως playmakers σημαδεύουν τους αρκετά ικανούς cutters (παίχτες οι οποίοι κόβουν προς το καλάθι κινούμενοι μακριά από τη μπάλα) που διαθέτουν ενώ είναι αξιοσημείωτη η ικανότητα τους στο επιθετικό ριμπάουντ.
Πρωτίστως δε, πρόκειται για ένα μαχητικό σύνολο που δεν παρατάει την προσπάθεια και πιστεύει σε αυτό που δουλεύει. Αυτό πιστώνεται σίγουρα στον Τζιανμάρκο Ποτζέκο, ο οποίος δεν είναι σε καμία περίπτωση ελίτ tactician (σε καμία όμως) αλλά έχει καταφέρει με τον δικό του, μοναδικό τρόπο και την προσωπικότητα του να εμπνεύσει τους παίχτες του. Αντισυμβατική, μαχητική, απρόβλεπτη. Αυτή η Ιταλία είναι μια απεικόνιση των χαρακτηριστικών του προπονητή της.
Να επιτεθούμε μέσα από την άμυνα μας
Η Εθνική μας ομάδα είδε ξεκάθαρα τις αδυναμίες της στο ματσάρισμα με τους Σέρβους. Είναι θετικό ότι η άμυνα μας δείχνει να βρίσκεται σε ένα καλό επίπεδο όμως επιθετικά αυτό το σύνολο έχει εγγενείς αδυναμίες τις οποίες η τριβή με δυνατούς στα μετόπισθεν αντιπάλους θα φέρνει συνεχώς στον αφρό.
Η ομάδα μας στερείται σπουδαίου ατομικού ταλέντου δεδομένου του ότι δεν έχει παίχτες με ικανότητα στην προσωπική φάση. Επίσης δεν έχει σπουδαίους σουτέρ και πλέον (χωρίς τους Σλούκα-Καλάθη στο ρόστερ της) δεν διαθέτει βάθος όσον αφορά τις δημιουργικές πηγές. Της λείπουν βασικά στοιχεία ζωτικής σημασίας για να μπορέσει να είναι σταθερά παραγωγική στο πλαίσιο παιχνιδιού των τουρνουά της FIBA, για αυτό και πρέπει να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο.
Το σύνολο του Δημήτρη Ιτούδη οφείλει να οικοδομήσει την επίθεση του στη βάση της συνεχούς κυκλοφορίας της μπάλας, βάζοντας όσο το δυνατόν περισσότερη κίνηση μακριά από αυτήν. Αδιάκοπη κυκλοφορία, σωστό διάβασμα της άμυνας από τους cutters, γρήγορες μεταβιβάσεις και συγχρονισμός με τα κοψίματα που βάζουν έξτρα πίεση στην άμυνα, ελάχιστη χρήση ντρίμπλας. Δεν είναι καθόλου εύκολο να διδαχθεί και δη σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, όμως μπορούμε να ξεκινήσουμε φέτος κάτι που θα δούμε σε μια πιο εξελιγμένη μορφή στο επόμενο τουρνουά. Ίσως λοιπόν είμαστε σε θέση να μετατρέψουμε την πολύ μεγάλη απουσία του Γιάννη σε ευκαιρία, ώστε να παρουσιάσουμε κάτι καινούργιο, πιο συμβατό με τις δεξιότητες αυτού του ρόστερ.
Ο δεύτερος πυλώνας του παραγωγικού οικοδομήματος μπορεί να είναι η επίθεση μέσα από την άμυνα μας. Το σημερινό ματς με τους Ιταλούς προσφέρεται για μια πολύ καλή δοκιμή, δεδομένου του ότι οι «ατζούρι» χρησιμοποιούν πεντάδες με αρκετούς παίχτες οι οποίοι μπορούν να μεταφέρουν τη μπάλα και να επιτεθούν. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να μας δώσουν ένα τεστ πολύ υψηλού επιπέδου ώστε να δούμε τι πραγματικά μπορούμε να κερδίσουμε από πιθανές, πιο επιθετικές άμυνες. Η αλήθεια είναι πάντως ότι έχουμε τα «εργαλεία» για να υποστηρίξουμε μια τέτοια τακτική.
Απέναντι στην Ιταλία η επίθεση μας θα βρει καταστάσεις mismatch στη ρακέτα, παράγωγο της άμυνας αλλαγών που ενεργοποιεί ο Ποτζέκο με συγκεκριμένες πεντάδες στο παρκέ. Πρόκειται για μια κατάσταση η οποία μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρίες για τον Ντίνο Μήτογλου χαμηλά στο καλάθι αλλά και για τους cutters μας εφόσον η ιταλική άμυνα επιλέξει να στείλει βοήθεια. Η Pick & Roll συνεργασία των Ουόκαπ-Παπαγιάννη μπορεί επίσης να δημιουργήσει προβλήματα στην άμυνα του Ποτζέκο ενώ μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει η δράση των νεαρών σκόρερ των δύο ομάδων (Spagnolo, Procida, Ρογκαβόπουλος). Είναι προφανές ότι το ιδιαίτερο στυλ των «γειτόνων» θα μας προσφέρει μια τελείως διαφορετική μάχη σε σχέση με αυτή που είδαμε με τους Σέρβους.
Εν κατακλείδι, πάμε να δώσουμε ένα πολύ δυνατό τεστ σήμερα το βράδυ με ένα σύνολο της δικής μας ταχύτητας. Είναι σημαντικό να μπορέσουμε να βρούμε τρόπους ώστε να αναπτυχθούμε σωστά στο επιθετικό κομμάτι, επενδύοντας στην κυκλοφορία της μπάλας και στις δυνατότητες της άμυνας μας ώστε να παράγουμε καταστάσεις ανοιχτού γηπέδου, μακιγιάροντας τις αδυναμίες μας στο σετ παιχνίδι. Οι ημέρες για την έναρξη του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος πλησιάζουν. Είναι ώρα να φουλάρουμε τις μηχανές.
Οι αποδόσεις ενδέχεται να υπόκεινται σε αλλαγές.
*Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις
Hoopfellas.gr για το Stoiximan