Το βράδυ της Πέμπτης 26 Οκτωβρίου κυκλοφόρησε σε γνωστές οπαδικές σελίδες ένα βίντεο από τις κερκίδες του γηπέδου της Άλκμααρ. Σε αυτό οι οπαδοί της Άστον Βίλα που ακολούθησαν την ομάδα τους ως την Ολλανδία τραγουδούν:

“Oh what a night,
Watching Villa on a Thursday night,
Blues are watching cause they’re fucking shite,
What a feeling
What a night…”

Οι φίλοι της Βίλα είχα να δουν την ομάδα τους να παίζει στην Ευρώπη 13 χρόνια. Τώρα όχι απλά τη βλέπουν αλλά απολαμβάνουν και μεγάλες νίκες, όπως ο θρίαμβος με 4-1 επί της Άλκμααρ ή τα οχτώ γκολ με τα οποία φιλοδώρησε τη Χιμπέρνιαν στα πλέι οφ τον Αύγουστο. Όλα αυτά έναν ακριβώς χρόνο μετά την περίοδο που κοιτούσαν τη βαθμολογία της Πρέμιερ Λιγκ και σκέφτονταν ότι ίσως χρειαστεί στο άμεσο μέλλον να βγάλουν τα κουμπιουτεράκια για να υπολογίσουν πόσους βαθμούς θα χρειαστεί η ομάδα για να αποφύγει τον υποβιβασμό.

Στα τέλη Οκτώβρη του 2022, η διοίκηση της Βίλα επικοινώνησε με τον Ουνάι Έμερι λίγες μέρες μετά την αποπομπή του Στίβεν Τζέραρντ. Η ομάδα είχε κάνει ένα κάκιστο ξεκίνημα με μόλις 3 νίκες σε 13 αγώνες και βρισκόταν ένα πόντο πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού. Ο Ισπανός αποδέχτηκε την πρόταση και μετακόμισε στο Μπέρμιγχαμ έχοντας ως πρώτο και βασικό στόχο να σώσει την ομάδα πάση θυσία για να αποφευχθεί το μεγάλο πισωγύρισμα με μια επιστροφή στην Τσάμπιονσιπ μετά από μόλις τέσσερα χρόνια. Ο Έμερι όμως δεν είναι από αυτούς που του αρέσει να βάζουν χαμηλό ταβάνι και να περιορίζονται σε αυτό.

Όταν το 2006 ανέλαβε την Αλμερία ο πρόεδρος του παρουσίασε το πλάνο του: “Ουνάι, ας υπογράψουμε ένα διετές συμβόλαιο και ας προσπαθήσουμε τον δεύτερο χρόνο να κυνηγήσουμε την άνοδο στην Πριμέρα”. Η απάντηση του Έμερι ήταν: “Συμφωνώ αλλά αν μπορούμε να τα καταφέρουμε από την πρώτη χρονιά, ακόμα καλύτερα”. Η Αλμερία κέρδισε την άνοδο στο τέλος της πρώτης σεζόν και έπαιξε για πρώτη φορά στην ιστορία της στην πρώτη κατηγορία. Όσο για τη δεύτερη σεζόν, σε αυτή αντί να μάχεται για τη σωτηρία απέναντι στα θηρία της Ισπανίας, έκανε μια άνετη πορεία μέχρι την 8η θέση, μια από τις καλύτερες επιδόσεις νεοφώτιστης ομάδας στη Λίγκα.

Κι αυτό δεν ήταν καν το πρώτο δείγμα γρήγορης επιτυχίας στην καριέρα του. Το 2004, όταν ήταν ακόμα 33 ετών και βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο της καριέρας του ως μέσος, η ομάδα του, η Ντεπορτίβο Λόρκα, απέλυσε τον προπονητή της τον Δεκέμβριο μετά από μια σειρά άσχημων αποτελεσμάτων. Επειδή ο παίκτης Έμερι είχε τεθεί νοκ άουτ για το υπόλοιπο της σεζόν λόγω τραυματισμού, ο προπονητής Έμερι βγήκε στην επιφάνεια, άφησε τα ποδοσφαιρικά στην άκρη, κάθισε στον πάγκο και προσπάθησε να σώσει ό,τι σώζεται. Η αναπάντεχη αλλαγή καριέρας έπιασε τόπο και η Λόρκα βρέθηκε μέσα σε μερικούς μήνες από τις τελευταίες θέσεις να διεκδικεί την άνοδο στην 2η κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία της. Μια άνοδο που τελικά κέρδισε στο φινάλε. Η επιτυχία τον έπεισε πως το μέλλον του βρίσκεται στους πάγκους και αυτά τα σχεδόν είκοσι χρόνια που έχουν μεσολαβήσει απλά επιβεβαίωσαν την αρχική διαίσθηση.

Αν εξαιρέσουμε το αποτυχημένο πέρασμα από τη Σπαρτάκ Μόσχας, η καριέρα του περιλαμβάνει κατά κύριο λόγο πετυχημένες θητείες σε αρκετές διαφορετικές ομάδες και έναν αστερίσκο που τον κάνει να ξεχωρίζει από το τσούρμο των υπολοίπων προπονητών. Είναι ο προπονητής με τις περισσότερες κατακτήσεις στο Γιουρόπα Λιγκ. Τρεις συνεχόμενες με τη Σεβίλλη και μια μερικά χρόνια αργότερα με τη Βιγιαρεάλ.

Μια τόσο γνώριμη εικόνα

Όπως ακριβώς συνέβη στις περισσότερες δουλειές που έχει αναλάβει στο παρελθόν, τα αποτελέσματα δεν άργησαν να έρθουν ούτε στο Μπέρμιγχαμ. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα κατάφερε να περάσει τη δική του φιλοσοφία στους παίκτες, να “αναστήσει” κάποιους εξ αυτών και να αντιστρέψει το πεσιμιστικό κλίμα που κυριαρχούσε στην ομάδα. Η Άστον Βίλα του δεύτερου γύρου δεν είχε καμία απολύτως σχέση με αυτή που ξεκίνησε το πρωτάθλημα, κι αυτό αναμφίβολα πιστώνεται στην τακτική και τις ιδέες του και όχι σε κάποια ριζική αλλαγή στο ρόστερ αφού στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου στο Βίλα Παρκ κατέφθασαν μόνο δυο νέοι παίκτες.

Τα κουμπιουτεράκια του υποβιβασμού δεν χρειάστηκε να βγουν ποτέ από τα συρτάρια και η Βίλα έκλεισε τη σεζόν σαν τρένο με σπασμένα φρένα, με μόλις δυο ήττες στους τρεις τελευταίους μήνες. Η 7η θέση στην οποία πλασαρίστηκε ήταν η καλύτερη που έχει δει εδώ και πάνω από μια δεκαετία και χάρη σε αυτή εξασφάλισε μια φαινομενικά ανέλπιστη έξοδο στο Κόνφερενς, την οποία οι οπαδοί της απολαμβάνουν και με το παραπάνω αυτές τις μέρες, όπως είδαμε και στον πρόλογο.

Στις αρχές του καλοκαιριού η διοίκηση μίλησε με τον προπονητή και από κοινού αποφάσισαν πως για να κυνηγήσει η ομάδα ακόμα μεγαλύτερους στόχους θα πρέπει να ενισχυθεί και όχι μόνο στο κομμάτι των παικτών. Μερικές εβδομάδες αργότερα ο σύλλογος ανακοίνωσε πως νέος υπεύθυνος στο ποδοσφαιρικό τμήμα θα ήταν ο Ραμόν Ροντρίγκεθ Βερντέχο, που όλοι γνωρίζουμε ως Μόντσι. Ο τεχνικός διευθυντής που μετέτρεψε τη Σεβίλλη από μια μικρομεσαία ομάδα της Ισπανίας σε μια σχεδόν μόνιμη κάτοχο του Γιουρόπα Λιγκ, δέχτηκε να δοκιμάσει για δεύτερη φορά την τύχη του εκτός Ανδαλουσίας, ελπίζοντας πως αυτή τη φορά και σε αντίθεση με τη θητεία του στη Ρόμα, θα αποδείξει πως μπορεί να τα καταφέρει και κάπου αλλού.

Η ανακοίνωση της επανασύνδεσης των δυο Ισπανών προκάλεσε ένα κλίμα ενθουσιασμού στον κόσμο της Άστον Βίλα, αφού την προηγούμενη φορά που συνεργάστηκαν η Σεβίλλη κατέκτησε τρία σερί Γιουρόπα Λιγκ. Ο Μόντσι καταλαβαίνει απόλυτα τον τρόπο παιχνιδιού του Έμερι και προσαρμόζει το εξαιρετικά δουλεμένο σύστημα σκάουτινγκ που έχει φτιάξει στις ανάγκες του, ξέροντας τι ακριβώς ψάχνει από κάθε θέση και κάθε παίκτη.

Σε παλιότερη συνέντευξη του είχε δηλώσει: “O Έμερι είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές στον κόσμο, με μια φουλ επιθετική φιλοσοφία. Θα μπορούσε να φτιάξει μια ομάδα που κάθεται πίσω και χτυπάει μόνο όταν πρέπει αλλά δεν το κάνει. Πιστεύει ότι μια νίκη με 4-3 είναι προτιμότερη από μια με 1-0. Αυτό που ζητάω από έναν προπονητή είναι να έχει συγκεκριμένες ιδέες που να μπορεί να μεταδώσει και οι δικές του είναι σίγουρα ξεκάθαρες. Είναι ιδανικός για το μοντέλο που έχουμε γιατί φέρνει αποτελέσματα όποτε τα χρειάζεται περισσότερο η ομάδα, βελτιώνει τους παίκτες και είναι δημοφιλής στους φιλάθλους.”

Ο Μόντσι έπιασε αμέσως δουλειά στο μεταγραφικό παζάρι, η διοίκηση έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη σε κάποιες περιπτώσεις, ο Έμερι είχε όλο το καλοκαίρι για να τελειοποιήσει το σύστημα που χρησιμοποιούσε πέρσι και η Άστον Βίλα εμφανίστηκε φέτος ακόμα καλύτερη και πιο επιθετική. Με έναν αναγεννημένο μετά την αλλαγή προπονητή Όλι Γουότκινς στην επίθεση (που σε κάθε ευκαιρία χρεώνει την θεαματική άνοδο του στον Έμερι και τους συνεργάτες του) και έναν εξαιρετικό Ντάγκλας Λουίζ στο κέντρο να ξεχωρίζουν, η Βίλα είναι ξεκάθαρα μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις μιας πολύ ενδιαφέρουσας έως τώρα Πρέμιερ Λιγκ. Αυτό επιβεβαιώνεται και από την 5η θέση στη βαθμολογία και από το τρομερό εντός έδρας σερί με τις 12/12 νίκες αλλά και από ένα στατιστικό που πολύ δύσκολα περίμενες να δεις. Η Άστον Βίλα έχει την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα με 2,6 γκολ/αγώνα! Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε και το φινάλε της περσινής χρονιάς, μέσα στο 2023 η μόνη ομάδα που έχει κερδίσει περισσότερους βαθμούς από αυτήν είναι η Μάντσεστερ Σίτι.

Αν και η γενικότερη αίσθηση στο Μπέρμιγχαμ είναι πως ο σύλλογος έχει αλλάξει ήδη επίπεδο και έχει στρέψει την προσοχή του σε ακόμα πιο υψηλούς στόχους, ελάχιστοι μιλάνε για κάτι παραπάνω από μια σεζόν όπως η περσινή και μια δεύτερη σερί έξοδο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ο κόσμος απολαμβάνει για την ώρα αυτό που ζει και με το Βίλα Παρκ να έχει μετατραπεί σε ένα απόρθητο φρούριο τους τελευταίους μήνες κάθε εντός έδρας αγώνας είναι μια μικρή γιορτή γεμάτη χαμογελαστά πρόσωπα.

Οι πιο αισιόδοξοι κάνουν όνειρα για έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ και μια μεγάλη πορεία στην Ευρώπη, σαν αυτή που έκανε πέρσι η Γουέστ Χαμ, αλλά η επίσημη οπτική παραμένει αυτή που εξέφρασε πριν λίγους μήνες σε μια συνέντευξη του ο Ισπανός προπονητής στον οποίο οφείλεται αυτή η μεταμόρφωση. “Όταν έφτασα εδώ ο στόχος μας ήταν να μην εμπλακούμε σε σενάρια υποβιβασμού. Όταν το πετυχαίνεις αυτό, μετά κοιτάς ψηλότερα. Ας στοχεύσουμε τώρα στην πρώτη δεκάδα. Μετά, ας προσπαθήσουμε να βγούμε στην Ευρώπη. Στο τέλος της ημέρας, αυτό που μένει είναι ότι συνεχίζουμε να χτίζουμε κάτι. Για την ώρα ο βασικός μας στόχος είναι να φτιάξουμε μια ομάδα που θα κυριαρχεί με τη μπάλα στα πόδια, που θα παίζει κοντρολαρισμένα, θα έχει ξεκάθαρες ιδέες μέσα στον αγωνιστικό χώρο και θα προσπαθεί να κερδίσει το επόμενο παιχνίδι της, όποιο κι αν είναι αυτό.”.