Μπορεί η ιστορία μιας πολύ μικρής ομάδας που καταφέρνει κάποια στιγμή να κάνει τη μεγάλη υπέρβαση και να βρεθεί στον ίδιο χώρο με αθλητικά μεγαθήρια να ενθουσιάζει αρκετούς ανθρώπους, οι οποίοι βλέπουν στις ιστορίες αυτές μια έμπρακτη επιβεβαίωση της ρομαντικής λογικής «στο ποδόσφαιρο όλα μπορούν να συμβούν», αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι χαίρονται όλοι με αυτά τα ποδοσφαιρικά παραμύθια. Το παράδειγμα της Ιταλικής Κάρπι είναι αντιπροσωπευτικό αυτής της ιδεολογικής σύγκρουσης.
Η Κάρπι εδρεύει στα βόρεια της Ιταλίας, στην επαρχία της Μόντενα. Η ομώνυμη πόλη έχει πληθυσμό 70.000 κατοίκων, οι οποίοι έχουν ζήσει μια ζωή χωρίς σημαντικές ποδοσφαιρικές συγκινήσεις. Η τοπική ομάδα, παρά το γεγονός ότι μετράει περισσότερα από 100 χρόνια ιστορίας (έτος ίδρυσης το 1909!), δεν κατάφερε ποτέ να βρεθεί στα ‘μεγάλα σαλόνια’ της χώρας, βολοδέρνοντας για δεκαετίες ανάμεσα στην τρίτη και την τέταρτη κατηγορία. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το 2000 αναγκάστηκε να δηλώσει χρεοκοπία και να υποβιβαστεί στις ερασιτεχνικές κατηγορίες, κάνοντας ουσιαστικά μια επανεκκίνηση που αποδείχθηκε ευεργετική.
Με πρώτο στόχο πλέον το να μην υπερχρεωθεί πάλι η ομάδα οι άνθρωποι της Κάρπι κατάφεραν με τα χρόνια να φτιάξουν επιτέλους ένα ανταγωνιστικό σύνολο και την άνοιξη του 2013 η πόλη πανηγύριζε την πρώτη της μεγάλη επιτυχία: την άνοδο στη Serie B για πρώτη φορά στην ιστορία της. Η πρώτη αναγνωριστική χρονιά κύλησε επιτυχημένα, με την ομάδα να τερματίζει στη μέση ακριβώς της βαθμολογίας, τρεις μόλις βαθμούς μακριά από τις θέσεις που οδηγούσαν στα πλέι οφ ανόδου. Η δεύτερη όμως, η περσινή δηλαδή, φάνηκε εξ αρχής ότι θα ήταν ιστορική.
Με οργανωμένο πλάνο σε όλα τα επίπεδα και σωστές μεταγραφικές επιλογές η Κάρπι έφτιαξε μια πολύ καλή ομάδα ποντάροντας κυρίως σε νέους Ιταλούς (ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 24,4 χρονών, ένα εντυπωσιακό νούμερο), αυτό ουσιαστικά που θέλουν να κάνουν οι περισσότεροι μικροί σύλλογοι που δεν έχουν ικανοποιητικό μπάτζετ για να χτυπήσουν αξιόλογους ξένους. Η φιλοσοφία αυτή αποδείχτηκε ιδανική από όλες τις απόψεις. Οι ορεξάτοι νέοι τα πήγαιναν εξαιρετικά εντός γηπέδου και πληρωνόταν και λίγο, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα ο οικονομικός απολογισμός του 2014 να εμφανίσει κέρδη για το σύλλογο.
Κι αν στο Κάρπι οι άνθρωποι απολάμβαναν την ξέφρενη πορεία της ομάδας που βρισκόταν στις πρώτες θέσεις, στα μεγάλα σαλόνια ακουγόταν ήδη ψίθυροι που τελικά έφτασαν και στις εφημερίδες. Η La Repubblica δημοσίευσε τον Φλεβάρη μια τηλεφωνική συνομιλία που είχε ο πρόεδρος της Λάτσιο, Κλαούντιο Λοτίτο, στην οποία εξέφραζε την ανησυχία του για τις συνέπειες που θα έχει στις συμφωνίες για τα τηλεοπτικά δικαιώματα το ότι μικρές και καθόλου εμπορικές ομάδες όπως η Κάρπι χτυπούσαν την πόρτα του Καμπιονάτο. «Πρέπει να αλλάξουμε. Αν ανεβαίνουν ομάδες όπως η Κάρπι που δεν αξίζουν τίποτα, σε 2-3 χρόνια δεν θα μας μείνει ούτε λίρα. Με τέτοιες ομάδες ποιος θα αγοράσει τα δικαιώματα;» ήταν οι ατάκες που κυκλοφόρησαν.
Οι οπαδοί της Κάρπι αντέδρασαν άμεσα ανεβάζοντας ειρωνικά πανό κατά του Λοτίτο στα επόμενα παιχνίδια, ενώ και η διοίκηση σχολίασε μέσω του σαιτ της: «Πιθανόν είναι αλήθεια ότι κάποιοι άνθρωποι δεν ξέρουν καν ότι υπάρχουμε. Αλλά είτε σας αρέσει, είτε όχι, υπάρχουμε». Η καλύτερη απάντηση όμως δόθηκε λίγους μήνες μετά όταν η ομάδα εξασφάλισε άνετα την άνοδο, πριν καν τελειώσει η σεζόν, και οι οπαδοί της σήκωσαν πανό «στο πρόσωπο του Λοτίτο».
Μισό χρόνο μετά απ’ όλα αυτά, η Κάρπι είναι πλέον μέλος της παρέας του Καμπιονάτο αλλά ακόμα παλεύει να αποδείξει πως της αξίζει να την αντιμετωπίζουν σαν μεγάλη ομάδα. Το μικρό γήπεδο της δεν πληρούσε τα στάνταρ της κατηγορίας και έτσι σαν έδρα δηλώθηκε το γήπεδο της γειτονικής Μόντενα, το οποίο δεν αποδεικνύεται αφιλόξενο μόνο στα ματς. Την Πέμπτη οι παίκτες πήγαν για προπόνηση και βρήκαν τις πόρτες κλειστές, χωρίς να υπάρχει κάποια επίσημη δικαιολογία γι’αυτό, αναγκάζοντας τους να επιστρέψουν πίσω στο Κάρπι για να προπονηθούν εκεί. Ταλαιπωρία που σίγουρα δεν βοηθάει λίγο πριν από το πολύ κρίσιμο, σημερινό ματς με την ουραγό Μπολόνια που μπορεί να στείλει την ομάδα εκτός της ζώνης του υποβιβασμού.
Ο πρώτος μικρός στόχος έχει ήδη επιτευχθεί πάντως. Στις αρχές του μήνα, και λίγες μέρες μετά την αλλαγή προπονητή, η Κάρπι νίκησε την Τορίνο με 2-1, πετυχαίνοντας την παρθενική της νίκη στο Καμπιονάτο. Ο δεύτερος μεγάλος στόχος βρίσκεται τώρα μπροστά της και έχει αρκετές προεκτάσεις: να καταφέρει να παραμείνει στην κατηγορία, ώστε να βάλει για τα καλά την ομάδα στον ποδοσφαιρικό χάρτη, να αυξήσει τα έσοδα της και να εκνευρίσει ακόμα περισσότερο τύπους όπως ο Λοτίτο.