Λίγο πριν τον “τελικό” με τη Πολωνία, ο δρόμος της Εθνικής ομάδας διασταυρώνεται με αυτόν της Φινλανδίας σε ένα ματσάρισμα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον ειδικά στη χρονική στιγμή που αυτό έρχεται. Οι “λύκοι” του Henrik Dettmann είναι μια πραγματικά πεινασμένη ομάδα και απαγορεύεται να μυρίσουν το αίμα που τρέχει από τις πληγές της ομάδας μας..
(Χωρίς να μας ακούσει κανείς) Νίκη ή ήττα..;
H oυσία είναι ότι η ομάδα μας, ανεξάρτητα από το σημερινό αποτέλεσμα, υποχρεούται να κερδίσει τους Πολωνούς τη τελευταία αγωνιστική για να περάσει. Η διαφορά είναι ότι με δύο νίκες σκαρφαλώνουμε στη τρίτη θέση, η οποία όμως (με τα τωρινά δεδομένα) μας στέλνει πάνω στους Ισπανούς στο παιχνίδι των “8” και εφόσον περάσουμε τον σκόπελο του πρώτου νοκ-άουτ στη φάση των “16”..
Αλήθεια, πρέπει η ελληνική ομάδα να μπει στη διαδικασία της επιλογής; Κατά τη γνώμη μου όχι. Μια τέτοια ομάδα υποχρεούται να μπαίνει στο παρκέ με μόνο στόχο τη νίκη. Έτσι χτίζεις κουλτούρα νικητή. Και κυρίως, έτσι μπορείς να νικήσεις τους φόβους σου. Κοιτώντας τους στα μάτια και όχι αποφεύγοντας τους προσωρινά. Περπατώντας αυτόν τον ανηφορικό δρόμο, ίσως κάποτε (ξανα)γίνεις εσύ ο φόβος των άλλων τοποθετώντας τους σε ανάλογα διλήμματα..
Ούτως ή άλλως το σημερινό παιχνίδι με τη Φινλανδία είναι τουλάχιστον ισορροπημένο σε επίπεδο πρόγνωσης. Δεν είμαστε φαβορί (το αντίθετο θα έλεγα). Μπορεί εντέχνως να προσπαθούν ο κόουτς και οι σταρ της φινλανδικής ομάδας να περάσουν αυτήν ακριβώς την εικόνα βάζωντας λίγο περισσότερη πίεση στην Εθνική μας όμως ρεαλιστικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Οι Φινλανδοί είναι σε αρκετά καλή κατάσταση, παίζουν στην έδρα τους και δείχνουν ότι έχουν ήδη αρχίσει να ρολάρουν ως ομάδα. Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται στο γήπεδο είναι πραγματικά εντυπωσιακή δίνοντας σε κάθε ματς των γηπεδούχων ένα λαμπερό περιτύλιγμα.
Κλειδί η δημιουργία και όχι τα ποσοστά ευστοχίας του Κόπονεν..
Ο Πέτερι Κόπονεν είναι αναμφίβολα ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Ο γκαρντ της Μπαρτσελόνα έκανε μεγάλη προσπάθεια για να επανέλθει εγκαίρως από τον τραυματισμό που τον ταλαιπωρεί από το τέλος της περυσινής σεζόν, καταφέρνοντας να πατήσει παρκέ και να αγωνιστεί στο τέλος της προετοιμασίας των Φινλανδών. Είναι προφανές ότι δε πατάει το ίδιο καλά ακόμα. Μια ματιά στο footwork του σε άμυνα και επίθεση θα σας πείσει. Αυτή τη περίοδο, με το συγκεκριμένο πρόβλημα, ο Κόποονεν δεν είναι ιδιαίτερα ικανός στις απομονώσεις και αποφεύγει να περνάει προς τα μέσα ακόμα και σε καταστάσεις miss match υπέρ του. Αντίθετα έχει επικεντρωθεί στο δημιουργικό κομμάτι όπου είναι εξαιρετικός. Στις τρεις πρώτες αγωνιστικές ο Κόπονεν μετράει 24 τελικές πάσες για 9 λάθη (AST/TO Ratio: 2.66) αν και όταν χρειάστηκε στο παιχνίδι με τους Πολωνούς βγήκε μπροστά σε παραγωγικό επίπεδο..
https://www.youtube.com/watch?v=tX2JB3bx6qM
Και αυτή ακριβώς η passive κατεύθυνση του παιχνιδιού του άλλοτε αρχι-σκόρερ των Φινλανδών έχει αποτελέσει κάτι σαν “μαγικό άγγιγμα” στον αγωνιστιικό χαρακτήρα της ομάδας καθότι έχει “κουμπώσει” ιδανικά με τη προσθήκη ενός καινούργιου επιθετικού πυλώνα στη γραμμή ψηλών, του Lauri Markkanen φέρνοντας μια αρμονία στην επίθεση της ομάδας του Dettmann.
Ο Markkanen..
Ο Lauri Markkanen βρίσκεται στη λεγόμενη “ζωνη”. Πατάει σε εκείνη τη μακρινή μυστικιστική διάσταση που δίνει στον αθλητή απόκοσμες δυνάμεις ώστε να ξεπερνάει συνεχώς τον εαυτό του. Το performance του μάλιστα φέρνει υποσυνείδητα στο μυαλό εικόνες από το αντίστοιχο του τεράστιου Ντιρκ Νοβίτσκι. Για το νεαρό είχαμε μιλήσει στο φετινό Mock Draft του Hoopfellas τοποθετώντας τον μάλιστα στο Νο9, κάτω από τα φτερά του μεγάλου Γερμανού:
“Ο Φινλανδός είναι ένα μοντέρνο Stretch-4 που μπορεί να σε σκοτώσει με το περιφερειακό του σουτ. Είναι ικανός με τη μπάλα στα χέρια, νιώθει καλά παίζοντας μακριά από το καλάθι και τον χαρακτηρίζει μια αρμονία στη κίνηση του η οποία με εξιτάρει για παίχτη αυτού του ύψους. Του λείπουν κιλά και δύναμη για να διατηρήσει τη θέση του στην άμυνα και να επιβιώσει στις μάχες του ζωγραφιστού (ριμπάουντ, post άμυνα) όμως αλήθεια.. Ποιος δε θα ήθελε να τον δει να δουλεύει υπό τη σκέπη του Ντιρκ για 1-2 χρόνια..; “
O Markkanen πέτυχε:
14 πόντους στα τελευταία 8 λεπτά εναντίον των Γάλλων..
13 πόντους στα τελευταία 11 λεπτά στο θρίλερ με τους Πολωνούς..
https://www.youtube.com/watch?v=LSg8Dxd-xlM
και έχει μ.ο. 24.3 πόντων και 7.3 ριμπάουντ στα τρία ματς όντας πολύ clutch για την ομάδα του.
Ο νεαρός φόργουορντ των Μπουλς είναι “καυτός” όμως η αλήθεια είναι ότι η εθνική μας ομάδα διαθέτει τους παίχτες για να τον κρατήσει χαμηλά. Το μαρκάρισμα του θα χρειαστεί πειθαρχία και αφοσίωση τη στιγμή μάλιστα που είναι πολύ σημαντικό να κρατηθεί μακριά από το καλάθι και να μη βρει καθαρή εκτέλεση χαμηλά που θα τον βοηθήσει να ζεσταθεί ή να επανέλθει μετά από μια ενδεχομένως μέτρια σε επίπεδο περιφερειακής εκτέλεσης βραδιά. Περιμένω επίσης με μεγάλο ενδιαφέρον τη δουλειά της άμυνας μας απέναντι στον Σαλίν και το ματσάρισμα του Μέρφι στο χαμηλό ποστ με τους δικούς μας ψηλούς..
Είμαστε πεσμένοι σε ένα χαντάκι..
Όντως. Έχουμε μπει σε ένα χαντάκι και πρέπει να βγούμε βήμα-βήμα πάλι στην επιφάνεια και φως. Το παιχνίδι με τη Πολωνία είναι must win όμως προέχει να πάμε σε αυτό με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις .Για αυτό και ο καθαρός ψυχισμός που θα φέρει η βελτίωση του αγωνιστικού μας προσώπου περνάει από το σημερινό παιχνίδι με τη Φινλανδία. Είναι ένα πολύ δυνατό τεστ για την ομάδα μας το οποίο μπορεί να “γράψει” στον συναισθηματικό μας κόσμο και να μας προετοιμάσει για τη συνέχιση της πορεία μας στο τουρνουά. Είναι σημαντικό να φύγουμε όρθιοι λοιπόν από το γήπεδο το βράδυ γιατί μόνον έτσι θα μπορέσουμε να ανακτήσουμε σταδιακά τη πίστη μας. Αυτή αποτελεί ένα πολύ δυνατό εφόδιο σε αυτά τα τουρνουά των συνεχόμενων παιχνιδιών το οποίο στη φετινή διοργάνωση λείπει από την ομάδα μας. Πέραν των αγωνιστικών προβλημάτων και των θεμάτων που αντιμετωπίζουμε σε επίπεδο τακτικής οξυδέρκειας, είναι βασικό να επανακτήσουμε τη πίστη μας..