Η δεύτερη φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου ξεκινά για την Εθνική μας με ένα ματς-σταθμό. Είναι η ανάγκη για τη νίκη και το κίνητρο της παρουσίας της TEAM USA στην άλλη άκρη του παρκέ που δημιουργούν την υπέρτατη πρόκληση. Για την ομάδα μας υπάρχει μόνο ένας δρόμος…
Και αυτός είναι το δύο στο δύο στη φάση των «16». Αυτό πρέπει να είναι το σκεπτικό της ομάδας μας ταξιδεύοντας στη Shenzhen στη προσπάθεια της να κερδίσει το πολυπόθητο εισιτήριο για τους «8» της διοργάνωσης. Ναι, υπάρχει και το εναλλακτικό μονοπάτι της ευνοϊκής ισοβαθμίας αλλά αυτό καλό είναι να το κοιτάξουμε μετά το ματς του Σαββάτου.
Η ελληνική ομάδα θα πατήσει στο Shenzhen Bay Sports Center ξέροντας ότι έχει ουσιαστικά δύο «τελικούς» μπροστά της. Αυτό οφείλουμε να το κλειδώσουμε στο μυαλό μας (ακόμα και εάν μια ήττα στο πρώτο ματς αφήνει περιθώρια εφόσον οι Τσέχοι νικήσουν τους Βραζιλιάνους) ως βοηθητικό εργαλείο στη προσπάθεια απόκτησης της μεγαλύτερης δυνατής συγκέντρωσης.
Αξιολογώντας την εικόνα των ομάδων αλλά και το μομέντουμ του συναπαντήματος με τους Αμερικανούς, μπορούμε να καταλήξουμε ότι δύο είναι τα δεδομένα στη παρούσα φάση.
-Η ομάδα μας είναι μακριά από τα επιθυμητά standards παιχνιδιού και ακόμα προσπαθεί να βρει ανεπιτυχώς ισορροπία στο παιχνίδι της.
-Η ΤΕΑΜ USA δεν είναι σε καμία περίπτωση άτρωτη.
Το βασικό στοιχείο του παιχνιδιού της ελληνικής ομάδας που χαρακτηρίζεται από ένα underperforming (απόδοση χαμηλότερη του αναμενομένου) αφορά το αμυντικό κομμάτι. Ο βαθμός συνοχής της άμυνας είναι χαμηλός και για αυτό δυσκολευόμαστε πολύ να αξιοποιήσουμε τον συνδυασμό μεγέθους και ταχύτητας που μας δίνουν μερικά από τα σχήματα (multi-forward lineups) που χρησιμοποιούμε. Όλοι γνωρίζαμε την αδυναμία την ομάδα μας να ανοίξει την άμυνα όταν επιτίθεται στο μισό γήπεδο εξασφαλίζοντας –με συνεπή περιφερειακή εκτέλεση- το καλύτερο δυνατό πλαίσιο χώρων στον Γιάννη για να δράσει. Όμως περιμέναμε σαφώς καλύτερη εικόνα στα μετόπισθεν, η οποία ενδεχομένως θα γεννούσε ευκαιρίες ανοιχτού γηπέδου. Αυτή η προσδοκία δεν έχει υλοποιηθεί μέχρι στιγμής για αυτό και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δυσκολεύεται να ελέγξει τον ρυθμό των αγώνων.
Θα κάνει την υπέρβαση η Εθνική απέναντι στις ΗΠΑ; Η μεγάλη μάχη παίζει στο Stoiximan.gr με αμέτρητα στοιχήματα
Η ΤΕΑΜ USA με τη σειρά της βίωσε την «παγωμάρα» του παιχνιδιού με την Τουρκία στο οποίο ουσιαστικά επανήλθε από τον … κάτω κόσμο με τον αντίπαλο να του δίνει το φιλί της ζωής (αντί του τελειωτικού χτυπήματος) σε ένα πρωτοφανές περιστατικό, χαρακτηριστικό της δύναμης που έχει ο περιβόητος «φόβος της μεγάλης νίκης».
O Γκρεγκ Πόποβιτς βλέπει ξεκάθαρα ότι το σύνολο του απέχει –σε όρους ποιότητας παιχνιδιού- αισθητά αυτή τη στιγμή σε σχέση με τις κορυφαίες ομάδες της διοργάνωσης. Ξέρει όμως ότι εάν φτάσει αήττητος στα χιαστί χτίζοντας την ψυχολογία του μέχρι εκεί, μια μεγάλη νίκη απέναντι σε έναν σπουδαίο αντίπαλο μπορεί να αλλάξει την ατμόσφαιρα στο εσωτερικό της TEAM USA και να της δώσει την ώθηση ώστε να φτάσει μέχρι τον τίτλο. Δεν θα είναι εύκολο, όμως είναι το μοναδικό ορατό μονοπάτι. Οι Αμερικανοί επίσης (δικαιολογημένα) βρίσκονται πίσω στο κομμάτι της συνοχής ενώ οι αντιδράσεις τους στο κύμα νέων δεδομένων παράγει το μπάσκετ της FIBA δεν είναι οι ενδεδειγμένες, απόρροια της απειρίας αυτού του συνόλου. Ο τραυματισμός του Τέιτουμ (μέχρι αυτή την ώρα φαίνεται ότι θα είναι εκτός στο μεταξύ μας ματς) είναι ένα σημαντικό πρόβλημα δεδομένου ότι ο σταρ των Σέλτικς ήταν μέχρι τώρα τώρα ένας από τους πυλώνες του παιχνιδιού της TEAM USA. Ο συμπαίχτης του στη Βοστόνη, Τζέιλεν Μπράουν, έπαιξε καλά στο παιχνίδι με την Ιαπωνία όμως η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο βάρος στις αναμετρήσεις με Ελλάδα και Βραζιλία θα πέσει στους ώμους των Μίτσελ, Μίντλετον και Ουόκερ.
Θα κάνει Double Double o Γιάννης; Πόσα εύστοχα τρίποντα θα έχει ο Πρίντεζης; Ειδικά παικτών & επιλογές για σκόρερ, ριμπάουντ, ασίστ στο Stoiximan.gr
Το σύνολο του Πόποβιτς βασίζεται αρκετά στο ένας εναντίον ενός στην επίθεση του και ποντάρει στο περιφερειακό σουτ όπου παίχτες όπως οι Μίντλετον και Χάρις αποτελούν δυνατά χαρτιά. Προσανατολίζονται αρκετά με χαμηλά σχήματα αλλά αποκωδικοποιούν αργά και η απειρία πολλών παιχτών σε αυτό το στυλ παιχνιδιού τους δυσκολεύει αφάνταστα σε επίπεδο διαβάσματος. Είναι χαρακτηριστική η συμπεριφορά τους άλλωστε απέναντι στις παραδοσιακές ζώνες του Σάριτσα… Ο Πόποβιτς χρησιμοποιεί γρήγορες πεντάδες με τον Μπαρνς στο «5» αλλά απέναντι σε σαφώς πιο έμπειρες ομάδες, η TEAM USA δεν είναι εύκολο να ξεδιπλώσει τα οκτάνια της.
Η Ελληνική ομάδα οφείλει λοιπόν αρχικά να δώσει μερικά stops άμυνα της. Να μην αφήσει αθλητές με ανεπτυγμένα ένστικτα σκόρερ να ζεσταθούν. Στα μετόπισθεν τους οι Αμερικανοί δυσκολεύονται απέναντι σε παραδοσιακές δράσεις Ευρωπαϊκών ομάδων όπως η κίνηση μακριά από τη μπάλα, το παιχνίδι με πλάτη στο χαμηλό ποστ ή η PnR επίθεση και η μετακίνηση της μπάλας με τις έξτρα πάσες που αυτή παράγει. Δυσκολεύονται να ελέγξουν τέτοιες επιλογές. Θεωρώ ότι εάν βρούμε σημείο αναφοράς στο ζωγραφιστό για να ακουμπήσουμε τη μπάλα (ώστε να μην υιοθετήσει το επιθετικό παιχνίδι μας καθαρά περιφερειακό και «από έξω προς τα μέσα»-χαρακτήρα) και πάρουμε μια παραγωγική βραδιά από τους Σλούκα-Καλάθη, θα έχουμε τις πιθανότητες μας. Επίσης θα χρειαστεί η μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια στο κομμάτι του ριμπάουντ, στοιχείο το οποίο μπορεί να κρίνει την αναμέτρηση.
Οι Αμερικανοί δεν είναι άτρωτοι. Η Τσεχία τους έβαλε σημαντικά προβλήματα και το τελικό σκορ μάλλον την αδικεί εννοεί η επιβίωση τους στο ματς με τους Τούρκους θύμισε ταινία του Χόλιγουντ. Μπορούμε να επιβιώσουμε σε μια τέτοια μάχη αρκεί να παρουσιάσουμε ένα πραγματικά καλό πρόσωπο. Πολύ καλύτερο από αυτό των τριών πρώτων ματς. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε η fundamental (δυνατή στα βασικά του αθλήματος) ομάδα που εξ ορισμού θα αποτελούσε δυσεπίλυτη εξίσωση για τα παιδιά του Πόποβιτς. Φαίνεται ότι πάμε να τους κερδίσουμε με το δικό τους μπάσκετ και αυτό δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό. Υπάρχει όμως μεγάλη ανάγκη στην ελληνική ομάδα για ένα καλό αποτέλεσμα σε βαθμό που απέναντι στους NBAers των Πόποβιτς-Κερ, η υπέρβαση συνιστά καθήκον. Οφείλουμε να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Θα είναι ασυγχώρητο εάν φοβηθούμε. Μια επιτυχία στη συγκεκριμένη αναμέτρηση μπορεί να αλλάξει την ψυχοσύνθεση μας για τη συνέχεια του τουρνουά, κατάσταση η οποία θα γεννήσει ίσως έναν καινούργιο διεκδικητή…