Σαρούνας Γιασικεβίτσιους Ζαλγκίρις Stoiximan

The White Team

Είναι η ώρα του μεγάλου τεστ για τον κόουτς Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ο οποίος έχτισε και θα δουλέψει το δικό του ρόστερ στη φετινή πολύ ανταγωνιστική Ευρωλίγκα..

Και εάν η περυσινή εμπειρία του (η οποία αξιολογείται με θετικό πρόσημο) χαρακτηρίζεται μάλλον ως αναγνωριστική, φέτος η μπασκετική Ευρώπη περιμένει το βήμα παραπάνω από τον Σάρας, σε επίπεδο αγωνιστικής παρουσίας της καθαρά δικής του πλέον Ζαλγκίρις. Ο Λιθουανός προπονητής έδωσε πέρυσι τα πρώτα διαπιστευτήρια του φωτίζοντας τον δρόμο τον οποίο θα ακολουθήσει σε επίπεδο φιλοσοφίας. Ο Γιασικεβίτσιους επέλεξε τον δρόμο του προκατόχου και πρώην προϊσταμένου του Γκιντάρας Κράπικας, παρουσιάζοντας κάτι διαφορετικό από τα πρότυπα του λιθουανικού μοντέλου με το γρήγορο μπάσκετ και τα πολλά περιφερειακά σουτ, αποκύημα των εποχών της Σοβιετικής ένωσης. Μια εποχή που στερέωσε και τη μπασκετική κουλτούρα των λαών που απάρτιζαν εκείνη τη χώρα. Η Ζαλγκίρις του Κράπικας και μετέπειτα του Σάρας, αντίθετα με το παρελθόν δούλεψε σε ένα πιο βαλκανικό μοντέλο μπάσκετ, στηριζόμενη στο κοντρόλ τέμπο, τις σετ καταστάσεις και το μπάσκετ μισού γηπέδου. Συνεχές “τάισμα” του post, σημαντική μείωση του αριθμού εκτελέσεων από την περίμετρο. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε εάν ο κόουτς Γιασικεβίτσιους θα ακολουθήσει την ίδια συνταγή με το ρόστερ που έχτισε φέτος το καλοκαίρι..

Η OFF-SEASON

Στη φετινή ομάδα του Κάουνας δεσπόζει η παρουσία δύο ταλαντούχους ballhandlers στις θέσεις των γκαρντ, δύο παιχτών που θα τρέξουν όλες τις καταστάσεις και θα αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά στο παιχνίδι της Ζαλγκίρις. Του Leo Westermann και του Kevin Pangos. Ο Γιασικεβίτσιους έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι γοητεύεται από παίχτες που μπορούν να δημιουργήσουν πραγματικά με τη μπάλα στα χέρια και οι δύο αυτοί playmakers έχουν αυτό το χαρακτηριστικό. Ο Pangos μάλιστα είναι αρκετά καλός εκτελεστικά και αναμένεται να τον δούμε και στη θέση “2” (μιας και υπάρχει και ο Λεκαβίτσιους στο “1” ως τρίτος). Εκτός των δύο γκαρντ πάνω στους οποίους θα στηριχτεί το οικοδόμημα, ο Σάρας επένδυσε στην εμπειρία και την ποιότητα συμπληρώνοντας τον κορμό με τρεις κινήσει που ικανοποίησαν το κοινό του κλαμπ. Ο Αρτούρας Μίλακνις επέστρεψε στο αγαπημένο του Κάουνας μετά τη σεζόν στο Καζάν (σούταρε με 46.1% τρίποντο στην VTB, 7.8 πόντους μ.ο.) παρά τη διάθεση της Ούνικς να τον κρατήσει και αποτελεί ένα πολύ καλό fit με την εκτελεστική του ικανότητα ως “πλάγιος” δίπλα σε αυτή τη pass first-περιφερειακή γραμμή. O επίσης διεθνής Αντάνας Καβαλιάουσκας (πρώην του Πανιωνίου και της Καβάλας) έφτασε από το Βίλνιους και της Ρίτας έχοντας πίσω του μια εξαιρετική σεζόν (10.3 πόντους- 5.9 ριμπ.) και στη Ζαλγκίρις περιμένουν ότι θα φέρει τη χρυσή συνέπεια η οποία τον χαρακτηρίζει στη καριέρα του, στο Κάουνας.

Τον κορμό των Λεκαβίτσιους, Σεϊμπούτις, Λιπκεβίτσιους, Ουλανόβας, Γιαφτόκας, Γιανκούνας και του Αυστραλού Μπροκ Μότουμ (τέταρτος στην Ολυμπιάδα με τους Boomers, στη Ζαλγκίρις περιμένουν πολλά από αυτόν φέτος ειδικά με τον τρόπο που έχει κατασκευαστεί το ρόστερ) συμπληρώνει ο Βραζιλιάνος Αουγκούστο Λίμα (9.1 πόντους στη Μούρθια του Κατσικάρη πέρυσι) ο οποίος μάλιστα αποτελεί τον μοναδικό μη λευκό-παίχτη στο ρόστερ..

Hoosiers..?

Το φετινό δημιούργημα του Σάρας θυμίζει τις παλαιές ομάδες των πανεπιστημίων της περιοχής της Ιντιανάπολις των ΗΠΑ όπου το λευκό στοιχείο ήταν “νόμος”, με τους προπονητές να \δίνουν βάση στα fundamentals και στο ομαδικό παιχνίδι για να ματσάρουν την αθλητική υπεροχή άλλων σχολείων που είχαν και μαύρους αθλητές. Αυτή η παράδοση κληροδοτήθηκε μέχρι σήμερα (φυσικά δεν αναφέρομαι στο χρώμα..) με τα playbook των προπονητών να έχουν συγκεκριμένη φιλοσοφία στηριζόμενη στις αρχές του ομαδικού μπάσκετ και της έμφασης στα βασικά, προίκα που άφησε η εποχή των Hoosiers και όχι μόνο.. Οι Λιθουανοί άλλωστε (όπως και οι Σέρβοι, χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ερυθρός Αστέρας των ημερών μας) εμπιστεύονται πολύ το εγχώριο προϊόν και αρέσκονται να ανεβάζουν νέους παίχτες στο πάλκο χωρίς φόβο γιατί απλά αυτή είναι η οπτική τους για το άθλημα. Η Ευρωλίγκα πάντως είναι ιδιαίτερη διοργάνωση, ειδικά τώρα που το παιχνίδι πηγαίνει ακόμα περισσότερο στη ταχύτητα. Δε ξέρω εάν ο Σάρας στοχεύει να φτιάξει στο Κάουνας τους δικούς του .. Hoosiers όμως θα πρέπει να δουλέψει πολύ για να κρατήσει τη Ζαλγκίρις ανταγωνιστική μέχρι τέλους. Είναι το μεγάλο προσωπικό του τεστ και πρέπει να το περάσει. Εάν το καταφέρει, πράγμα καθόλου εύκολο, ο “θρόνος” ενός elite club θα τον περιμένει.