Ένα βράδυ πριν πολλά χρόνια, σε μια φοιτητική μάζωξη από εκείνες που ξεκινάνε Τρίτη απόγευμα και ολοκληρώνονται Πέμπτη μεσημέρι, κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού γνώσεων τέθηκε η ερώτηση «Ποιος κατέχει τον τίτλο του πρίγκιπα της Ουαλίας». Με το που τελείωσε η εκφώνηση της ερώτησης, τα δυο αγόρια της ομάδας που έπαιζε, απάντησαν με ένα στόμα, μια φωνή:
To Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ξεκίνησε με πολλούς αστέρες των ομάδων να αποδεικνύουν την κλάση τους με την έναρξη της διοργάνωσης.
Ήταν το 1995 όταν ένα από τα πιο «τραγουδισμένα» ματς Αργεντινής-Βραζιλίας έγινε στο Κόπα Αμέρικα της Ουρουγουάης. Δυο χρόνια πριν, η Αργεντινή κατακτούσε (και δεν ήξερε ότι θα την στοίχειωνε για τα επόμενα τουλάχιστον 20 χρόνια) το τελευταίο της τρόπαιο μέχρι σήμερα και αντιμετώπιζε την παγκόσμια πρωταθλήτρια Βραζιλία στη φάση των 8. Πρωταθλητής Ν. Αμερικής
12 Ιανουαρίου 2010. Ώρα 16.53. Τα γραφεία της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Αιτής στην πρωτεύουσα Πορτ-ο-Πρενς είναι γεμάτα από κόσμο, καθώς εκείνη την ώρα διεξάγεται σύσκεψη. Ξαφνικά τα πάντα μέσα στο κτίριο αρχίζουν να κουνιούνται και για ένα ολόκληρο λεπτό το χάος κυριαρχεί.
Κάθε φορά που πλησιάζει μια μεγάλη, ποδοσφαιρική διοργάνωση, σου χτυπάνε την πόρτα οι αναμνήσεις. Η τηλεόραση στο μπαλκόνι, η μυρωδιά από το κομμένο καρπούζι, οι πανηγυρισμοί, οι απογοητεύσεις… Και η φανατίλα με τις… ξένες ομάδες, όσο η Ελλάδα πέρναγε απ’έξω από τα ραντεβού. Καλή ώρα όπως φέτος. Έπειτα από καιρό θα γίνουμε για λίγο πάλι