Ένα αριστερό μπακ που κάνει τα πάντα

Ο Πέδρο Βιέιρα ντα Σίλβα ήταν ένας από τους εκατομμύρια φτωχούς Βραζιλιάνους που μεγάλωσε με όνειρο να γίνει ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Όπως συμβαίνει με τους περισσότερους όμως, με το πέρασμα του χρόνου συνειδητοποίησε πως οι ικανότητες του ήταν δυσανάλογες με τις προσδοκίες του και κάπως έτσι το κεφάλαιο ‘ποδοσφαιρική καριέρα’ έληξε γι’αυτόν πρόωρα και χωρίς επιτυχία.

Continue Reading →

Δαμάζοντας τον Μάριο Μάντζουκιτς

Όταν ο Μάριο Μάντζουκιτς ήταν παιδάκι στη γενέτειρα του, την πόλη Σλαβόνσκι-Μπροντ στα σύνορα Κροατίας-Βοσνίας, ξέσπασε ο εμφύλιος της Γιουγκοσλαβίας. Όπως και στο 2ο Παγκόσμιο πόλεμο όταν περίπου 900 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τους βομβαρδισμούς, έτσι και τότε, η πόλη βρέθηκε στο επίκεντρο συγκρούσεων. Ο κύριος Μάτο Μάντζουκιτς βλέποντας κόσμο να σκοτώνεται στους

Continue Reading →

Άρσεναλ-Τσέλσι: O τελικός που δικαιώνει τον Κόντε

Ήταν 4 Μαΐου του Μουντιαλικού έτους 2002 όταν τα δύο μεγαλύτερα Λονδρέζικα ποδοσφαιρικά κλαμπ βρέθηκαν αντιμέτωπα στον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας. Από τη μία η Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ με αστέρια τους Βιεϊρά, Μπέργκαμπ και Τιερί Ανρί και απ’ την άλλη η Τσέλσι του Ρανιέρι με παίκτες όπως ο Ντεσαγί, ο Τζίμι Φλόιντ Χάσελμπάιν και

Continue Reading →

Στη Βιτόρια ονειρεύονται

Αν κάποιος επισκεφτεί αυτές τις μέρες τη χώρα των Βάσκων και την πόλη της Βιτόρια θα είναι δύσκολο να μην καταλάβει ότι κάτι σημαντικό συμβαίνει κι ο κόσμος ζει για κάποιο γεγονός. Μπορεί για τους περισσότερους ποδοσφαιρόφιλους οι Βάσκοι να είναι συνυφασμένοι με την Αθλέτικ Μπιλμπάο, τη Ρεάλ Σοσιεδάδ ή ακόμα και την Οσασούνα, είναι

Continue Reading →

Τα πιτσιρίκια που θα έκαναν τον Κρόιφ περήφανο

Μια τέτοια μέρα του 1995, ο Μάρκ Όφερμαρς ετοιμαζόταν να παίξει σε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ στη Βιέννη. Αντίπαλος του Άγιαξ ήταν η Μίλαν, που βρισκόταν στον τελικό για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Με ένα γκολ του Πάτρικ Κλάιφερτ, ο ‘Αίαντας’ κατακτούσε το τέταρτο τρόπαιο στην ιστορία του και ο βραχύσωμος Ολλανδός σήκωνε τη μεγαλύτερη κούπα

Continue Reading →