Το Μονουμεντάλ είναι γεμάτο. Οι οπαδοί της Ρίβερ έχουν εξαφανίσει τα εισιτήρια από τις πρώτες μέρες που ανακοινώθηκε ότι η ομάδα θα τιμήσει τον Φερνάντο Καβενάγκι με μια ειδική γιορτή μετά το τέλος του πρωταθλήματος. Ο εκφωνητής του γηπέδου ανακοινώνει την είσοδο του μεγάλου πρωταγωνιστή. Ο Καβενάγκι μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο συνοδευόμενος από τα παιδιά
Ανήκω σε αυτούς (τους αρκετούς μάλλον) που δεν συμπαθούν την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Γερμανίας. Όχι εξαιτίας των μνημονίων ή άλλων οικονομικοπολιτικών λόγων, αλλά για όλες αυτές τις φορές που χάλασε κάποιες από τις πιο όμορφες ποδοσφαιρικές ιστορίες σε διοργανώσεις. Για το πέναλτι του Μπρέμε του 1990 που έκανε τον Ντιέγκο να κλάψει, για το
Μια μελλοντική σκηνή: Μια μεγάλη παρέα είναι συγκεντρωμένη σε ένα σαλόνι και παίζει κάποιο από τα κλασικά παιχνίδια γνώσεων. Όταν η κατηγορία είναι ‘Αθλητικά’, μια ποδοσφαιρική ερώτηση εμφανίζεται: “Ποιος είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της εθνικής Χιλής”. Με το άκουσμα της χώρας οι αποδέκτες της ερώτησης χαμογελάνε. Γνωστή χώρα, φημισμένη ομάδα, διάσημοι επιθετικοί. Κάποιος
Μεγαλώνοντας στο χωριουδάκι Καλτσινάτε, λίγο έξω από το Μπέργκαμο, ο μικρός Αντρέα Μπελότι δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με τα σπορ. Έπρεπε να φτάσει στα έξι του, όταν ο κυρ-Ρομπέρτο ο πατέρας του επιστρέφοντας από τη δουλειά τού έφερε δώρο μία μπάλα. Εκεί ξεκίνησε ο έρωτας για το ποδόσφαιρο. Αρχικά με τον σκύλο των γειτόνων. Ο
Χαζεύοντας κανείς απ’έξω το επιβλητικό γήπεδο Αζτέκα, μπορεί να πετύχει στον τοίχο μια αναμνηστική χάλκινη πλάκα στην οποία αναγράφεται: “Το Στάδιο Αζτέκα αποτίει φόρο τιμής στις εθνικές ομάδες της Ιταλίας και της Γερμανίας, που πρωταγωνίστησαν στο ‘Παιχνίδι του αιώνα’, για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970”. Κάτω από τις προτάσεις αυτές υπάρχει μια ημερομηνία. 17 Ιουνίου 1970.