Ένα από τα θέματα που ξεχώρισε από την εγχώρια ποδοσφαιρική επικαιρότητα την τελευταία εβδομάδα ήταν ο πανηγυρισμός του Ματθαίου Μαρουκάκη σε έναν αγώνα της 3ης κατηγορίας. Ο 31χρονος επιθετικός της Καλλιθέας σήκωσε τη μπλούζα του και έδειξε με καμάρι την κοιλιά του, κερδίζοντας επάξια τον τίτλο “ο Κριστιάνο Ρονάλντο των αγύμναστων”. Μετά τον αγώνα ολοκλήρωσε την παράσταση του λέγοντας πως το έκανε γιατί “με φώναζαν χοντρό, οπότε ήθελα να τους δείξω ότι είμαι”. Εντελώς συμπτωματικά σε μια άλλη 3η κατηγορία, μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα πιο βόρεια, ένας άλλος γεματούλης επιθετικός βρισκόταν στο επίκεντρο της προσοχής με τα κατορθώματα του. Η περίπτωση του Ζάσα Μέλντερς όμως είναι λίγο πιο ενδιαφέρουσα και αξιοσημείωτη.
O Γερμανός επιθετικός φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της Μόναχο 1860 σε ηλικία 30 ετών το 2015. Στα χρόνια που προηγήθηκαν η καριέρα του είχε περάσει τελείως απαρατήρητη, αφού τις χρονιές που αγωνίστηκε στη Μπουντεσλίγκα (αρχικά με τη Ντούισμπουργκ και αργότερα με την Άουγκσμπουργκ), η επαφή του με τα δίχτυα δεν ήταν ιδιαίτερα καλή. Μοναδική εξαίρεση η σεζόν 12-13, τότε που με τα 10 γκολ του αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της ομάδας και βοήθησε σημαντικά στην αποφυγή του υποβιβασμού. Παρ’όλο που δεν… έσκιζε συχνά τα δίχτυα των αντιπάλων, οι φίλοι της Άουγκσμπουργκ του είχαν ιδιαίτερη αδυναμία κι αυτός δεν έχανε ευκαιρία να βρεθεί δίπλα τους μετά το τέλος των αγώνων.
Απρίλιος 2014. Στο πέταλο των φανατικών της Άουγκσμπουργκ, έτοιμος να δώσει το επόμενο σύνθημα. Λίγη ώρα πριν είχε πετύχει το γκολ που έσπασε το σερί των 53 αγώνων χωρίς ήττα για τη Μπάγερν
Το ξεκίνημα του στο Μόναχο δεν ήταν το ιδανικό. Την πρώτη του σεζόν εκεί η Μόναχο σώθηκε με το ζόρι αλλά την επόμενη η κατάσταση δεν βελτιώθηκε και στο τέλος τα ‘λιοντάρια’ έπεσαν από τη 2η κατηγορία, με τον Μέλντερς να μένει και τις δυο χρονιές σε ρηχά νερά. Σαν να μην έφτανε ο ντροπιαστικός για την ιστορία του συλλόγου υποβιβασμός, τα χρέη έπνιξαν τον σύλλογο και η διοίκηση αδυνατούσε ακόμα και να καλύψει το ποσό για την άδεια συμμετοχής στην 3η κατηγορία. Έτσι το καλοκαίρι του 2017 η Μόναχο 1860 βρέθηκε να παίζει στην 4η κατηγορία, αντιμέτωπη με ημι-επαγγελματικές ομάδες της περιοχής του Μονάχου που με το ζόρι μάζευαν 1.000 θεατές σε κάθε αγώνα. Ακόμα κι εκεί όμως, οι οπαδοί της δεν την άφησαν μόνη. Το Γκρίνβαλντερ Στάντιον των 12.500 θεατών ήταν γεμάτο σχεδόν σε κάθε παιχνίδι κι αυτό βοήθησε σημαντικά ώστε η παραμονή του συλλόγου σε αυτό το επίπεδο να διαρκέσει μόνο μια σεζόν.
Ο πιστός λαός της δεν ήταν ο μόνος που δεν πήδηξε από το καράβι. Αν και είχε προτάσεις από ομάδες της 3ης κατηγορίας, ο Ζάσα Μέλντερς επέλεξε να μείνει στα ‘λιοντάρια’ για να τα βοηθήσει να επιστρέψουν εκεί που πραγματικά ανήκουν. Το χεράκι τους σε αυτή την απόφαση έβαλαν και οι οπαδοί των μπλε, που όπως συνέβη και στις προηγούμενες ομάδες του, δέθηκαν εξ αρχής μαζί του. Μέσα σε μερικές μόνο μέρες το προφίλ του παίκτη στα κοινωνικά δίκτυα δέχτηκε περισσότερα από 3.000 σχόλια και μηνύματα από φιλάθλους που του ζητούσαν να μείνει. Η συμβολή του στην άμεση επάνοδο στις επαγγελματικές κατηγορίες ήταν καθοριστική. Σε 37 αγώνες εκείνης της σεζόν ο φορμαρισμένος Μέλντερς είχε 24 γκολ και 14 ασίστ ενώ ήταν αυτός που πέτυχε και τα 3 καθοριστικά γκολ στους διπλούς αγώνες πλέι-οφ που έκριναν την άνοδο.
Άλλη ομάδα, άλλο πέταλο, ίδιος Ζάσα Μέλντερς
Στη συνέχεια μεσολάβησε μια μέτρια σεζόν στην 3η κατηγορία, την οποία ολοκλήρωσε με 8 γκολ και 4 ασίστ, πριν πάρει ξανά τα πάνω του στην περσινή χρονιά στην οποία το κοντέρ έγραψε 15 γκολ και 15 ασίστ. Σε εκείνο το σημείο, και έχοντας φτάσει πλέον στα 35 του, σκέφτηκε σοβαρά το ενδεχόμενο να κρεμάσει τα παπούτσια του και να δοκιμάσει την τύχη του στους πάγκους. Το καλοκαίρι εκείνο όμως η 1860 αποδυναμώθηκε αισθητά και αρκετοί θεωρούσαν πως είναι ένα από τα φαβορί για να υποβιβαστεί. Με τον κόσμο να τον παρακινεί να μείνει για άλλη μια χρονιά, ο Γερμανός ανανέωσε το συμβόλαιο του λίγο πριν ξεκινήσει μια σεζόν που πιθανόν ούτε ο ίδιος δεν θα φανταζόταν ποτέ πως μπορεί να εξελιχθεί.
Πλησιάζοντας προς το τέλος της χρονιάς της 3. Liga η Μόναχο 1860 όχι μόνο δεν απειλείται με επιστροφή στην 4η κατηγορία αλλά βρίσκεται πολύ κοντά στην 3η θέση που σε στέλνει στα πλέι-οφ ανόδου. Ένας από τους βασικούς λόγους πίσω από αυτή την ανέλπιστη πορεία είναι ο 36χρονος επιθετικός της που πλέον φοράει και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Σε 30 συμμετοχές ως τώρα, μετράει 20 γκολ και 3 ασίστ την ώρα που ο δεύτερος καλύτερος σκόρερ σε όλο το πρωτάθλημα βρίσκεται 5 γκολ πίσω. Το τρομερό με την περίπτωση του Μέλντερς δεν είναι ότι ‘πυροβολεί’ ασταμάτητα σε αυτή την ηλικία, είναι ότι το κάνει κουβαλώντας ένα κορμί που δεν θυμίζει σχεδόν σε τίποτα κάποιον τυπικό, επαγγελματία ποδοσφαιριστή.
“Ο άντρας με κοιλίτσα είναι σαν καραμελίτσα”
Η κεντρική φωτογραφία του άρθρου, που τα περιγράφει όλα χωρίς να χρησιμοποιεί ούτε μια λέξη, προέρχεται από το τελευταίο παιχνίδι της Μόναχο 1860 με τη Βερλ το Σάββατο. Ο Μέλντερς πέτυχε δυο γκολ, οδήγησε τα ‘λιοντάρια’ σε μια ακόμα νίκη και έγινε θέμα στα social media της Γερμανίας με αυτό το ακροβατικό α λα Ζλάταν που επιχείρησε, το οποίο άθελα του αποκάλυψε μια καλοδουλεμένη μπυροκοιλιά που θα ζήλευε κάθε θαμώνας Γερμανικής μπυραρίας. Η εικόνα κυκλοφόρησε παντού, έγινε meme, αντικείμενο επεξεργασίας στο photoshop, ακόμα και μπλουζάκι που γνώρισε μεγάλη απήχηση, αφού για τους οπαδούς είναι εδώ και καιρό ένας “ποδοσφαιρικός Θεός” ενώ για πολλούς άλλους Γερμανούς φιλάθλους είναι κάτι σαν καλτ είδωλο.
Ο ίδιος απολαμβάνει τη φήμη του και δεν έχει κανένα πρόβλημα να την τροφοδοτεί με νέο υλικό συνεχώς, στο οποίο είτε κυκλοφορεί με ένα μεγάλο ποτήρι μπύρας στο χέρι, είτε δοκιμάζει κάποιο φαγητό. Δεν έχουν περάσει αρκετές εβδομάδες άλλωστε από τότε που ανέβασε ένα βίντεο από την κουζίνα του που τον έδειχνε να ετοιμάζει και να τρώει έναν αξιοσημείωτο αριθμό από λουκανοπιτάκια.
Σε μια από τις πολλές συνεντεύξεις που έδωσε αυτές τις μέρες μίλησε για το… μυστικό της επιτυχημένης διατροφής του: “Βασικά το πρόγραμμα μου είναι απλό. Από Δευτέρα ως Παρασκευή τρώω κανονικά, όπως νομίζω ότι τρώνε όλοι οι αθλητές. Η γυναίκα μου κάνει συχνά ζυμαρικά ολικής άλεσης με λαχανικά και κρέας. Τα σαββατοκύριακα όμως μετά τους αγώνες όταν επιστρέφω σπίτι παίρνω τουλάχιστον μια πίτσα και τη συνοδεύω με μια, δυο, τρεις μπύρες. Σίγουρα τρώω κάτι ‘βρώμικο’ μετά τα ματς. Τις Κυριακές μαγειρεύει πάλι η γυναίκα μου και είναι πάντα κάτι πολύ νόστιμο.” Είναι όμως τα παραπανίσια κιλά πρόβλημα για τη δουλειά του; “Έτσι όπως είναι το στυλ παιχνιδιού μου τα τελευταία χρόνια, αν ζύγιζα 6-7 κιλά λιγότερα δεν θα τα κατάφερνα τόσο καλά. Χρειάζομαι αυτόν τον όγκο για να αντιμετωπίσω τους αμυντικούς που με μαρκάρουν συνήθως.”
Ένας επιθετικός “της διπλανής πόρτας”, με γοητευτική μπυροκοιλιά, που δεν κρύβει την αγάπη του για το ‘βρώμικο φαγητό’, που έμεινε στο σύλλογο στα δύσκολα παρ’ότι δεν είναι γέννημα θρέμμα οπαδός του, που σε κάθε ευκαιρία σκαρφαλώνει στα κάγκελα για να πανηγυρίσει με το πέταλο, που μετά τις μεγάλες νίκες πηγαίνει εκεί, παίρνει το μικρόφωνο και ξεκινάει τραγούδια και συνθήματα και που εκτός όλων αυτών σκοράρει ανελλιπώς και κρατάει ζωντανό το όνειρο της επιστροφής στη 2η κατηγορία, δεν γίνεται να μην λατρεύεται σαν θεός.
Οι οπαδοί των ‘λιονταριών’ τον αγαπάνε, ο προπονητής του έχει δώσει το ελεύθερο να κάνει ό,τι νομίζει (“όσο αποδίδει έτσι κάθε εβδομάδα μπορεί να τρώει όσα λουκανοπιτάκια θέλει”), οι ουδέτεροι φίλαθλοι τον συμπαθούν τόσο που έχει ξεκινήσει ολόκληρο ιντερνετικό κίνημα που ζητάει μεταξύ σοβαρού και αστείου να κληθεί στην αποστολή της εθνικής Γερμανίας για το Euro και τα κατορθώματα του γράφουν ιστορία (αν βγει πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος θα είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία Γερμανός που το καταφέρνει σε οποιαδήποτε από τις τρεις κατηγορίες).
Κάτω από αυτές τις συνθήκες η ανανέωση του συμβολαίου του για ένα ακόμα χρόνο ήταν αναπόφευκτη και για τις δυο πλευρές. Ακόμα κι αν δεν καταφέρει τελικά να οδηγήσει την ομάδα ξανά στη 2η κατηγορία, η θέση του στο πάνθεον του συλλόγου είναι εξασφαλισμένη. Σε ένα πρόσφατο γκάλοπ για τον καλύτερο παίκτη που έχει φορέσει τα μπλε μετά το 2004 (η τελευταία φορά που έπαιξε στη Μπουντεσλίγκα), ο Μέλντερς ψηφίστε με διαφορά πρώτος.
Η άποψη του για όλα αυτά συμβαδίζει με το ιδιαίτερο παρουσιαστικό του, που περισσότερο θυμίζει οπαδό που έτυχε να φορέσει τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, παρά επαγγελματία ποδοσφαιριστή: “Είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος που είμαι αρχηγός της Μόναχο 1860. Είναι ένα μεγάλο κλαμπ με τεράστια ιστορία. Ο κόσμος στην περιοχή αυτή μπορεί να δυσκολεύεται να βγάλει τα προς το ζην αλλά κάθε εβδομάδα είναι στο γήπεδο δίπλα μας. Τα παιχνίδια μας στο Γκρίνβαλντερ είναι ποδόσφαιρο για ρομαντικούς. Είναι σαν ναός. Βγαίνεις από το τούνελ για να παίξεις και μυρίζει μπύρα και λουκάνικο. Μυρίζει ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο δεν είναι κάποια φανταχτερή μόδα.Είναι να στέκεσαι όρθιος στην κερκίδα με τη μπύρα στο χέρι, να φωνάζεις για την ομάδα σου, να ιδρώνεις γι’αυτήν κι αυτή να στο ανταποδίδει.”