Ο σκάουτερ της Νότιγχαμ Φόρεστ, Νόελ Μακ Κέιμπ, έχει μόλις δει ένα παιχνίδι για το κύπελλο νέων της Ιρλανδίας και έχει «ερωτευθεί» έναν 18χρόνο ποδοσφαιριστή της Κομπ Ράμπλερς. Ο νεαρός αγωνίζεται στο χώρο της μεσαίας γραμμής και δείχνει να έχει όλο το πακέτο που χρειάζεται για να σταθεί στο σκληρό, αγγλικό ποδόσφαιρο της εποχής. Θα έρθει σε επαφή με τον προπονητή της ομάδας, τον σπουδαίο Μπράιαν Κλαφ, και με συνοπτικές διαδικασίες θα τον φέρει στο Σίτι Γκράουντ για να δοκιμαστεί. Ο Κλάφ θα μείνει άφωνος και κάπως έτσι θα ζητήσει από την ημί-επαγγελματική ομάδα που εδρεύει στο Κορκ να «αγοράσει» τα δικαιώματα του πιτσιρικά. Οι υπογραφές θα πέσουν πολύ γρήγορα με την Κομπ Ράμπλερς να γίνεται πλουσιότερη κατά 47.000 λίρες βάζοντας, εν αγνοία της φυσικά, το όνομά της στο «κάδρο» του αγγλικού ποδοσφαίρου. Για πάντα. Το όνομα του νεαρού, Ρόι Κιν, γεννημένος και μεγαλωμένος στο Κορκ και άρρωστος με την Σέλτικ, αν και φίλος της Τότεναμ λόγω του αγαπημένου του παίκτη εκείνη την εποχή, Γκλεν Χοντλ.
Ο Κιν ήταν νέος και διέθετε όλα εκείνα τα στοιχεία που ήθελε να βλέπει ο Κλαφ στον άξονα της ομάδας του σε μια περίοδο που η Φόρεστ διέθετε σπουδαίους παίκτες και διεκδικούσε τίτλους. «Πάρε την μπάλα, πάσαρε την μπάλα, κουνήσου» συνήθιζε να λέει ο Κλαφ στον νεαρό παίκτη του, με τον Κιν να δηλώνει πως πάνω σε αυτό το τρίπτυχο στηρίχθηκε η -σπουδαία θα πω εγώ- καριέρα του. Ήταν τέτοια μάλιστα η πίστη του Κλαφ για την αξία, και το ταλέντο του παίκτη του που δεν δίστασε να του δώσει την ευκαιρία να κάνει ντεμπούτο, από το ημί-επαγγελματικό επίπεδο της Ιρλανδίας, απέναντι στην πρωταθλήτρια Λίβερπουλ, στο κορυφαίο επίπεδο. Ο προπονητής της Φόρεστ συνήθιζε να παίρνει στην αποστολή πάντα κάποιο νεαρό ποδοσφαιριστή για να κερδίζει εμπειρίες και φυσικά να βοηθάει τον φροντιστή κουβαλώντας τα ρούχα της ομάδας. Στις 28 Αυγούστου του 1990, στο Άνφιλντ, αυτός ήταν ο Ρόι Κιν. «Καθώς έβαζα τις καλοδιπλωμένες εμφανίσεις των βασικών στις καρέκλες των αποδυτηρίων ο προπονητής πέρασε την πόρτα και μου είπε να κρατήσω το νούμερο 7 για μένα. Στην αρχή νόμιζα ότι μου κάνει πλάκα. Θα παίξεις ως δεξί χαφ, μου είπε, και θα μαρκάρεις τον Τζον Μπαρνς. Οι συμπαίκτες μου γέλασαν. Ο Μπαρνς ήταν ο καλύτερος παίκτης των «κόκκινων» με 22 γκολ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της περασμένης σεζόν. Ποιος ήμουν εγώ να τον περιορίσω; Κι όμως, ο Κλαφ δεν έκανε καμία πλάκα». Η Νότιγχαμ μπορεί να ηττήθηκε με 2-0 αλλά η εξαιρετική εμφάνιση του Κιν απέναντι στον σούπερ-σταρ της Λίβερπουλ, και ένας έντονος διαπληκτισμός που είχαν μετά από ένα σκληρό τάκλιν του Κιν, ήταν εκείνη η στιγμή που φανέρωσε στον Κλαφ με τι είδους παίκτη είχε να κάνει.
Για τρεις σεζόν η σχέση του Ρόι Κιν με τον Μπράιαν Κλαφ πέρασε από πολλά κύματα. Ο Κλαφ φυσικά και ευθύνεται για την εξέλιξη του παίκτη αλλά ήταν και αυτός που -για πολλούς- ευθύνεται για τα βίαια ξεσπάσματα του Κιν τα επόμενα χρόνια. Ήταν αυτός που δεν δίστασε να τον γρονθοκοπήσει στο πρόσωπο μετά από παιχνίδι κυπέλλου με την Κρίσταλ Πάλας, τον Ιανουάριο του ’91, επειδή ο νεαρός Ιρλανδός είχε γυρίσει την μπάλα στον τερματοφύλακα (κάτι που ο Κλαφ μισούσε) και φυσικά ήταν αυτός που -με τον τρόπο του- ασκούσε τεράστια επιρροή στον ψυχισμό του Κιν οδηγώντας τον ουσιαστικά στο φόβο. Αυτοί που έζησαν εκείνη την εποχή θεωρούν πως ο Ρόι Κιν έτρεμε το «αφεντικό» του. Απ’ την άλλη, ο Κιν θεωρεί ακόμα και σήμερα πως ο Μπράιν Κλαφ ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχε συνεργαστεί ποτέ. Αυτός που του έφτιαξε την καριέρα, και δεν είναι τυχαίο πως για να φύγει ο Κιν από τη Νότιγχαμ έπρεπε να πέσει πρώτα κατηγορία (το 1993) και να σταματήσει ο Κλαφ την προπονητική. Ένας από τους πιο σκληρούς μέσους που γνώρισε η Πρέμιερ Λιγκ, με 11 αποβολές τα χρόνια που δοξάστηκε στο Μάντσεστερ, συν το δολοφονικό μαρκάρισμα στον Χάαλαντ, δεν είχε αποβληθεί ούτε μία φορά σε 154 συμμετοχές με την Νότιγχαμ. «Δεν τολμούσε λόγω του Κλαφ» έχουν παραδεχτεί συμπαίκτες του από εκείνη την περίοδο. «Ο Ρόι Κιν έχει το καλύτερο μαύρισμα στην Πρέμιερ Λιγκ» συνήθιζε να αστειεύεται ο Κλαφ για τις αποβολές και τις τιμωρίες του πρώην ποδοσφαιριστή του όταν αυτός αγωνιζόταν στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πετώντας τα βέλη του στον Φέργκιουσον για την ασυλία που -σύμφωνα με τον ίδιο- είχε δώσει στον Ιρλανδό αλλάζοντάς τον φυσικά προς το χειρότερο.
Με την Νότιγχαμ να έχει υποβιβαστεί και τον Κλαφ να αποσύρεται από τους πάγκους, ο Κιν, αν και είχε υπογράψει νέο τριετές συμβόλαιο, πάτησε πάνω στο «παραθυράκι» που υπήρχε λόγω του υποβιβασμού ώστε να ψάξει για νέο προορισμό. Για να καταλάβουμε καλύτερα την αξία του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο της εποχής αξίζει να αναφέρω πως εκείνη την περίοδο τον ήθελαν η Ρεάλ Μαδρίτης, η Γιουβέντους και η Σαμπντόρια εκτός του Νησιού, προσφέροντας μάλιστα εξωφρενικά ποσά για την εποχή, που άγγιζαν ακόμα και τις 10 εκατομμύρια λίρες. Τελικά η τυχερή ήταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που τον έκανε δικό της αφού έζησε όμως πρώτα μια άκρως ποδοσφαιρική «Οδύσσεια» που θα έκανε την μέρα του ήρωα του Τζόυς να φαντάζει ως μια απλή βόλτα στο πάρκο. Η Μπλάκμπερν με τον Κένι Νταλγκλίς στο τιμόνι ήταν μια σπουδαία δύναμη της εποχής και ήταν αυτή που προσέγγισε καλύτερα, και γρηγορότερα τον Κιν με τον νεαρό μέσο να θέλει, εννοείται, να αγωνιστεί στο Ίγουντ Παρκ δίπλα στον σπουδαίο Άλαν Σίρερ. Οι ομάδες τα βρήκαν σε όλα, το ποσό ορίστηκε στα 4 εκατομμύρια και η μεταγραφή θα είχε ολοκληρωθεί αν ένα λάθος στα χαρτιά δεν έβαζε προσωρινά φρένο. Αυτό το λάθος και η μη επισημοποίηση ήταν η στιγμή που έβαλε στο κάδρο τον Φέργκιουσον και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με την οικογένεια Τσάρλτον να παίζει και αυτή σημαντικό ρόλο.
Ο Τζακ Τσάρλτον εκείνο το διάστημα ήταν προπονητής της εθνικής Ιρλανδίας και φυσικά είχε παίκτη τον Ρόι Κιν που ήταν πολύ καλός φίλος με τον αμυντικό της Γιουνάιτεντ Ντένις Έργουιν που, με τη σειρά του, ήταν πολύ καλός φίλος με τον Τζον Τσάρλτον, γιο του Τζακ. Όταν οι αγγλικές εφημερίδες έγραψαν πως ο Κιν τα είχε βρει σε όλα με την Μπλάκμπερν ο Έργουιν πήρε απογοητευμένος τηλέφωνο τον Τζον για να μιλήσουν για τη μεταγραφή που λογικά θα άλλαζε τις ισορροπίες στο ποδόσφαιρο της Αγγλίας για να μάθει τελικά πως η μεταγραφή δεν είχε ολοκληρωθεί και πως ο Κιν είχε κανονίσει ραντεβού με τον πατέρα του (που ήξερε από τον Φέργκιουσον πόσο πολύ τον ήθελε στο Ολντ Τράφορντ) για να του εξηγήσει πού θα ήταν καλύτερα να συνεχίσει. Με την Άρσεναλ να έχει μπει και αυτή στο κόλπο ως πιθανός προορισμός, εκείνο το ραντεβού του Κιν με τον Τζακ Τσάρλτον θεωρείται ως η στιγμή που άλλαξε γνώμη στον Κιν, στέλνοντάς τον ουσιαστικά στο Μάντσεστερ και μεγαλώνοντας κι άλλο την κόντρα του Φέργκιουσον με τον Νταλγκλίς. Μια κόντρα που κρατούσε από τα χρόνια που έπαιζαν ο πρώτος στους Ρέιντζερς και ο δεύτερος στη Σέλτικ. Ο Έργουιν από την άλλη ήταν ο πρώτος παίκτης της Γιουνάιτεντ που είχε μάθει για την μεταγραφή του φίλου του, μια μεταγραφή που μαζί με εκείνη του Καντονά ανέβασαν αμέσως επίπεδο την Γιουνάιτεντ, βάζοντας τις βάσεις της ομάδας που μεγαλούργησε τα επόμενα χρόνια σε Αγγλία αλλά και Ευρώπη.
Ο νεαρός αν και βρήκε τεράστιο ανταγωνισμό στον άξονα της Γιουνάιτεντ, μιας και υπήρχαν δύο σπουδαίοι μέσοι της εποχής όπως ήταν ο Πολ Ινς και ο Μπράιαν Ρόμπσον, κατάφερε να βρει αμέσως χώρο και με 37 συμμετοχές και πέντε τέρματα να πανηγυρίσει το νταμπλ. Για να βρεθεί ο Κιν αντίπαλος της πρώην ομάδας του, που με τον παλιό της μπακ Φρανκ Κλαρκ στον πάγκο είχε ανέβει και πάλι στη μεγάλη κατηγορία, έπρεπε να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος και να φτάσουμε στον Αύγουστο του 1994 όταν η Γιουνάιτεντ αντιμετώπισε τη Νότιγχαμ και έμεινε στο 1-1 με τον Ιρλανδό μέσο να μπαίνει στο γήπεδο στο τελευταίο ημίωρο. Στο παιχνίδι του β’ γύρου τον Δεκέμβριο η Νότιγχαμ χάρη σε δύο γκολ των Σταν Κόλιμορ και Στούαρτ Πιρς έφυγε με ένα τεράστιο διπλό από το Ολντ Τράφορντ με 1-2, σε μια σεζόν που βρήκε τελικά πρωταθλήτρια την Μπλάκμπερν του Κένι Νταλγκλίς. Για την ιστορία και στις δύο εκείνες αναμετρήσεις ο Ρόι Κιν είχε δεχτεί κίτρινη κάρτα μανουριάζοντας, ως συνήθως, με κάποιους πρώην συμπαίκτες του. Ο Ρόι Κιν έβαλε οριστικό τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα το 2006 στην ομάδα που αγάπησε από μικρός, την Σέλτικ, κατακτώντας μαζί της το Πρωτάθλημα και το Λιγκ Καπ Σκωτίας μετά από μια καριέρα όπου είχε κατακτήσει τα πάντα με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.