Σε μια πολύ ιδιαίτερη συνθήκη, ο Παναθηναϊκός υποδέχεται την ΑΕΚ σε μια μάχη που μπορεί να κρίνει πολλά. Μεταξύ αυτών και το πλεονέκτημα έδρας ενόψει των φετινών playoffs της Stoiximan Basket League. Το Αθηναϊκό ντέρμπι έχει και πάλι, μετά από αρκετά χρόνια, άρωμα τίτλου.
Θυμάμαι εκείνη την αύρα του ντέρμπι των Αθηνών, πολλά χρόνια πριν. Την εποχή της ευμάρειας όπου ο «Δικέφαλος» είχε στο τιμόνι του των Γιάννη Ιωαννίδη ή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Σε χρονιές όπου οι «αιώνιοι» μαζί με την ΑΕΚ αποτελούσαν τρεις από τις πλέον δυνατές και ποιοτικές ομάδες του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Οι μάχες εκείνες είχαν τεράστια αίγλη. Έκριναν κατά ένα ποσοστό το πλεονέκτημα έδρας, έδιναν αβαντάζ για τις τελικές μονομαχίες της Άνοιξης. Το ένιωθες στην ατμόσφαιρα, στην ένταση που υπήρχε πριν, μετά ή κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης στο παρκέ, τις κερκίδες, στους πάγκους. Χρυσές ημέρες… Φυσικά πρόκειται για ένα ματσάρισμα με τεράστιο, ιστορικά, background. Η ιδιαιτερότητα αυτών των παιχνιδιών εντοπίζεται από πολύ παλιά βέβαια, όταν οι δύο ομάδες της Αθήνας αποτελούσαν τα μεγαλύτερα μεγέθη στη λίγκα, πριν τις ένδοξες ημέρες της Θεσσαλονίκης.
Πλέον βιώνουμε μια διαφορετική κατάσταση. Η εποχές των μεγάλων μπάτζετ και των stars έχουν περάσει. Τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και η ΑΕΚ έχουν διαφοροποιήσει τους στόχους τους , προσπαθώντας ο καθένας να βρει τον δρόμο του. Το ντέρμπι αυτό όμως και πάλι είναι σημαντικό. Πιο σημαντικό ίσως από κάθε άλλη φορά τα τελευταία χρόνια μιας και με την απουσία του Ολυμπιακού, αποτελεί μια προσομοίωση των τελικών που αναμένουμε. Η Stoiximan Basket League είναι πολύ αμφίρροπη πλέον και αυτό είναι ένα από τα θετικά στοιχεία της νέας εποχής.
Το «τριφύλλι» (ρεκόρ 7-1) έχει προϋπολογισμό μικρότερο από τον αντίστοιχο ουκ ολίγων ομάδων του Eurocup και οι ισορροπίες έχουν αλλάξει. Παραμένει φαβορί στην εγχώρια λίγκα αλλά οφείλει να παλέψει πολύ εντός των τεσσάρων γραμμών για να δικαιολογήσει τον τίτλο του. Είναι πολύ λογικό να έρθουν οι ήττες εντός συνόρων όταν δεν υπάρχει αυτή η τεράστια διαφορά ποιότητας για να σε κουβαλήσει στις βραδιές όπου αγωνιστικά είσαι μακριά από τα standards σου. Το βλέπουμε σε ολόκληρη την Ευρώπη σε αντίστοιχες περιπτώσεις, εδώ και πολλά χρόνια.
Για την ΑΕΚ (8-1) η σεζόν αυτή συνιστά μια σπουδαία ευκαιρία, καθώς είναι σε θέση να διεκδικήσει τον θρόνο του ελληνικού μπάσκετ με σημαντικές πιθανότητες επιτυχίας μετά από πολλά χρόνια. Βέβαια, οφείλει να δουλέψει περισσότερο ώστε να φέρει τον εαυτό της στη θέση η οποία θα της επιτρέψει να διεκδικήσει αυτές τις πιθανότητες στο μάξιμουμ. Ο «Δικέφαλος» έρχεται στο μεγάλο ματς της Κυριακής από τρεις ήττες (δύο στο BCL και μια από το Λαύριο).
Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικά ενδιαφέροντα στατιστικά από τη μέχρι τώρα πορεία των δύο ομάδων στη φετινή Stoiximan Basket League.
ΠΑΟ ΑΕΚ
Επιθετική αξιολόγηση (ανά 100 κατοχές) 114.7 113.5
Αμυντική αξιολόγηση (ανά 100 κατοχές) 91.6 99.3
Συνολικά Ριμπάουντ% 52.6 46.8
Λάθη% 19.1 15.4
Κλεψίματα% 11.7 7.8
Τάπες% 9.2 8.5
Ευστοχία στα Τρίποντα (%) 35.1 36.0
Η συνθήκη της αναμέτρησης και η αβεβαιότητα κεφαλαιοποίησης του πλεονεκτήματος από τον Παναθηναϊκό
Ο Παναθηναϊκός υπερτερεί στις περισσότερες από τις κατηγορίες-κλειδιά όμως η συνθήκη της αναμέτρησης ευνοεί τον «Δικέφαλο». Οι πράσινοι υπερέχουν στο αθλητικό κομμάτι. Έχουν αβαντάζ σε μέγεθος και είναι συνηθισμένοι να αγωνίζονται σε έναν πιο υψηλό ρυθμό, δίνοντας σε συνέχεια παιχνίδια υψηλών απαιτήσεων, προνόμιο των ομάδων που συμμετέχουν στην Ευρωλίγκα σε σχέση με αυτές των άλλων διοργανώσεων. Όμως η κατάσταση των τελευταίων ημερών παράγει ανησυχία.
Η αλλαγή σε επίπεδο τεχνικής ηγεσίας και η εικόνα των πρασίνων στα τρία πρώτα δεκάλεπτα του παιχνιδιού με τη Ζενίτ, γεννούν έντονες αμφιβολίες σχετικά με την εικόνα του Παναθηναϊκού στο ντέρμπι. Οι πράσινοι υπερέχουν στο «ζωγραφιστό» με την παρουσία των Παπαγιάννη, Μήτογλου και Μπέντιλ όμως κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να ισχυριστεί ότι θα είναι σε θέση να παράγουν την απαιτούμενη ενέργεια για να βγάλουν αυτό τους το αβαντάζ στο παρκέ. Το ενεργειακό κομμάτι άλλωστε απαιτεί τη βάση.
Το «τριφύλλι» διανύει μια δύσκολη περίοδο που χαρακτηρίζεται από έντονες ψυχολογικά διακυμάνσεις. Η αναμέτρηση με την ΑΕΚ αναμένεται κλειστή, καθώς δεν έχουν αποδείξει (με το performance τους τον τελευταίο καιρό) ότι μπορούν να κεφαλαιοποιήσουν το φυσικό/αθλητικό τους πλεονέκτημα. Εφόσον λοιπόν το ματς πάει σε αυτό το τέμπο, έχοντας την εικόνα μιας κλειστής, αμφίρροπης μάχης, οι πιθανότητες του «Δικεφάλου» για επικράτηση μοιάζουν καλές. Η ΑΕΚ έχει μερικούς πολύ έμπειρους παίχτες, έτοιμους να βάλουν μεγάλα σουτ και να βγάλουν clutch plays υπό καθεστώς υψηλών παλμών. Ο Λάνγκφορντ, ο Λοτζέσκι η ο Γιόνας Ματσιούλις είναι μερικοί από αυτούς.
Είναι δεδομένο ότι ο κόουτς Παπαθεοδώρου θα προσπαθήσει να ελέγξει τον ρυθμό, πηγαίνοντας την αναμέτρηση στο μισό γήπεδο. Οι Νέντοβιτς και Παπαπέτρου θα είναι οι μεγάλοι του αμυντικοί στόχοι καθώς οι δύο τους (ειδικά ο Σέρβος) μπορούν να δώσουν μια ένεση επιθετικού ταλέντου που δύσκολα ματσάρεται από τις ελληνικές άμυνες. Από την άλλη πλευρά, οι γκαρντ των πρασίνων και ειδικά οι Μποχωρίδης-Σαντ Ρος, θα έχουν αρκετή δουλειά στα μετόπισθεν. Σημαντική παράμετρος για την ΑΕΚ η απόδοση του Μορέιρα και το κατά πόσο θα μπορέσει να αποτελέσει παραγωγική σταθερά στο «ζωγραφιστό», φέρνοντας ισορροπία στην επίθεση των κιτρινόμαυρων. Παίχτης-κλειδί για τον Παναθηναϊκό ο Σέλβιν Μακ. Τελευταία λανσάρει έναν πιο passive χαρακτήρα, προσπαθώντας να μοιράσει τη μπάλα και να δημιουργήσει ευκαιρίες για τους συμπαίχτες του. Όμως είναι προφανές ότι το «τριφύλλι» χρειάζεται από αυτόν να είναι πιο επιθετικός, απειλώντας περισσότερο την άμυνα με τις εκτελέσεις του.
Ας ελπίσουμε ότι θα δούμε μια ανταγωνιστική μάχη και μπάσκετ επιπέδου από δύο σύνολα τα οποία δεν βρίσκονται την παρούσα περίοδο στην καλύτερη αγωνιστική τους κατάσταση, αλλά έχουν τις προδιαγραφές να μας προσφέρουν καλό θέαμα και συγκινήσεις.