Η φετινή χρονιά είναι ξεχωριστή για τον Βασίλη Σπανούλη. Είναι η χρονιά που ο ηγέτης του Ολυμπιακού θα δείξει πόσο ακόμη μπάσκετ υψηλοτάτου επιπέδου έχει μέσα.

Βλέπετε, ο χρόνος δεν κάνει διακρίσεις. Φέρεται σε όλους το ίδιο. Τους φθείρει. Ουδείς κερδίζει τη μάχη εναντίον του χρόνου. Όλοι όμως μπορούν να τον κοροϊδέψουν. Αρκεί να είναι έξυπνοι. Κι ο Σπανούλης είναι όχι απλά έξυπνος αλλά κάτι παραπάνω. Η επιλογή να περάσει από το «2» στον «άσσο» και να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του, αφενός μεν του δίνει το δικαίωμα να αποφεύγει τις αλλεπάλληλες επαφές με τον αντίπαλο, αφετέρου δε προσθέτει ένα επιπλέον όπλο στον Ολυμπιακό.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος γνωρίζει ότι έχει τον ιδανικό άνθρωπο για το τελευταίο σουτ, όμως τώρα ξέρει πως διαθέτει κι έναν εξαιρετικό play maker που μπορεί να κάνει τους υπόλοιπους παίκτες καλύτερους. Όσο κι αν ακόμη το δείγμα γραφής δεν είναι ασφαλές για οριστικά συμπεράσματα, η μετατόπιση του Λαρισαίου γκαρντ στη θέση «1» έχει πολλά και πολύ θετικά αποτελέσματα στο παιχνίδι των Πειραιωτών. Στα 34 του ο Θεσσαλός έχει και τις γνώσεις αλλά και το κρύο αίμα ώστε όχι μόνο να σκοράρει αλλά να καθοδηγήσει την ομάδα του στα δύσκολα και να βρει τους ελεύθερους συμπαίκτες του και να τους αξιοποιήσει.

Κάτι που προφανώς είχε διαβλέψει και ο Κώστας Πολίτης στον Νίκο Γκάλη τη χρονιά που συνυπήρξαν στον Παναθηναϊκό. Ο Πολίτης ωστόσο δεν προσπάθησε να πείσει, αλλά να επιβάλλει στον Γκάλη αυτή την αλλαγή. Κι αυτό αποδείχτηκε καταστροφικό. Και για τον Πολίτη και για τον Γκάλη και για τον Παναθηναϊκό. Κυρίως όμως για το ελληνικό μπάσκετ που έχασε την ευκαιρία να δει το δημιουργικό πρόσωπο του Νικ. Αυτό δηλαδή που απολαμβάνουμε φέτος από τον Σπανούλη.

SOKIN