Πρεμιέρα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2024. Οι παίκτες της Γερμανίας είναι στα αποδυτήρια και ετοιμάζονται να βγουν στον αγωνιστικό χώρο για το καθιερωμένο ζέσταμα. Κάθε αθλητής έχει τη δική του ιεροτελεστία πριν από τους αγώνες, κάτι που τον βοηθάει να συγκεντρωθεί και να προετοιμαστεί κατάλληλα γι’αυτό που ακολουθεί. Ο Νίκλας Φίλκρουγκ φοράει τα ακουστικά του και επιλέγει για πολλοστή φορά να ακούσει το «Eye of the Tiger» των Survivor. “Όταν ήμουν μικρός ο μπαμπάς μου ήταν προπονητής στην ομάδα μου και πριν τα παιχνίδια μας έβαζε αυτό το κομμάτι. Ως παιδί όταν το άκουγες ένιωθες πως θέλεις να τα δώσεις όλα στο γήπεδο. Νομίζω πως είναι το καλύτερο τραγούδι που υπάρχει για να παρακινήσεις κάποιον.”
Λίγα λεπτά αργότερα, στο χόρτο του γηπέδου της Μπάγερν, ο Φίλκρουγκ θα δοκιμάσει τα πρώτα, δοκιμαστικά σουτάκια. Λίγο η παρόρμηση από τις κιθάρες των Survivor, λίγο ο ενθουσιασμός για το ξεκίνημα ενός μεγάλου τουρνουά, ο Γερμανός επιθετικός θα βάλει σε ένα από αυτά αρκετή δύναμη αλλά όχι και ανάλογη στόχευση. Η μπάλα θα κατευθυνθεί ταχύτατα προς το πέταλο που βρίσκονται οι ντόπιοι οπαδοί και θα καταλήξει στο χέρι ενός άτυχου θεατή. Ο γκαντέμης φίλαθλος θα μεταφερθεί στο νοσοκομείο όπου και θα πληροφορηθεί ότι το χέρι του έχει υποστεί κάταγμα. Ο σαστισμένος ποδοσφαιριστής θα ζητήσει αρκετές φορές συγγνώμη και αργότερα θα του στείλει και δώρο μια υπογεγραμμένη φανέλα.
Αυτή η περιγραφή μοιάζει κάπως και με το ξεκίνημα της καριέρας του Φίλκρουγκ. Στην εφηβεία ήταν ένα από τα πιο περιζήτητα παιδιά της ηλικίας του. Για να τον αποκτήσει η Βέρντερ Βρέμης το 2006, σε ηλικία 14 ετών, έπρεπε να υπερνικήσει τις προτάσεις πέντε άλλων ομάδων της Μπουντεσλίγκα που ήθελαν θα τον εντάξουν στις ακαδημίες τους. Ένα γεροδεμένο παιδί για την κορυφή της επίθεσης, με ένα ρόλο που τα τελευταία χρόνια μοιάζει να χάνεται σταδιακά. Ο Φίλκρουγκ δεν έχει ούτε τα σωματικά, ούτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά για να κάνει το κάτι παραπάνω μακριά από την περιοχή. Κοντά σε αυτή όμως ξέρει να κάνει αυτό που πρέπει. Όπως έλεγε ο Λουίς Αραγονές στον νεαρό τότε Φερνάντο Τόρες: “Μικρέ, εσύ δεν χρειάζεται να κάνεις ραμπόνες, ούτε ψαλιδάκια, ούτε τέτοιες μαλακίες. Εσύ μόνο κλιν-κλιν [ήχος από νομίσματα] και κουτί.”
Ο ενθουσιασμός και η ορμή της εφηβείας δεν κράτησαν πολύ. Σε όλο το πρώτο κομμάτι της καριέρας του οι προσδοκίες δεν επαληθεύτηκαν παρά ελάχιστες φορές. Μέχρι τα 28 του ο Φίλκρουγκ είχε καταφέρει να κάνει μόνο μια πραγματικά καλή σεζόν σε υψηλό επίπεδο, το 2017-18 όταν και σκόραρε 14 φορές με το Ανόβερο στη Μπουντεσλίγκα. Δεν είχε παίξει ποτέ σε ευρωπαϊκή διοργάνωση και φυσικά δεν είχε καμία επαφή με την εθνική ομάδα. Κανένας δεν μπορούσε να πει με βεβαιότητα αν έφταιγαν οι επιλογές του στις ομάδες, αν το ταλέντο του τελικά ήταν για μέχρι εκεί, δηλαδή στο μεταίχμιο ανάμεσα στη μάχη παραμονής στην 1η κατηγορία και τη μάχη ανόδου από τη 2η, ή αν στάθηκε άτυχος με τους τραυματισμούς. Στις πέντε από τις εννιά σεζόν του έως τότε αντιμετώπισε προβλήματα που τον άφησαν εκτός γηπέδων για αρκετά παιχνίδια και δεν του επέτρεψαν να βρει ρυθμό. Για έναν επιθετικό αυτό είναι το βασικότερο, όπως τουλάχιστον υποστηρίζει ο ίδιος: “Αυτό που λένε για τους επιθετικούς και το μπουκάλι της κέτσαπ ισχύει. Μερικές φορές δεν βγαίνει με τίποτα και άλλες φορές όταν αρχίζει να βγαίνει, δεν σταματάει. Έτσι κάποιες φορές σου παίρνει καιρό μέχρι να βρεις δίχτυα αλλά όταν μπει το πρώτο μετά αποκτάς μομέντουμ.”
Το καλοκαίρι του 2021 ήταν φαινομενικά η ταφόπλακα των προσδοκιών του. Η πολλά υποσχόμενη καριέρα που οραματιζόταν μικρός δεν διακρινόταν πλέον πουθενά στον ορίζοντα. Μετά από δυο σεζόν που η Βέρντερ πάλευε για την παραμονή, ο υποβιβασμός δεν αποφεύχθηκε. Ο Φίλκρουγκ, που είχε χάσει σχεδόν όλη την προηγούμενη σεζόν μένοντας εκτός από τον Σεπτέμβριο έως τον Ιούνιο, δεν είχε καταφέρει να βρει ξανά τη φόρμα του και τα 6 γκολ του σε εκείνο το πρωτάθλημα δεν επαρκούσαν για να παραμείνει η ομάδα στη Μπουντεσλίγκα. Για άλλη μια φορά θα επέστρεφε στη 2η κατηγορία, χωρίς όμως πια την ενέργεια και τις φιλοδοξίες της νιότης. Ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς, με κακή ψυχολογία και λίγο πριν μπει στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του.
Όλα αυτά άλλαξαν την περίοδο που το σώμα σταμάτησε να ταλαιπωρείται από τραυματισμούς και το μπουκάλι άρχισε να βγάζει κέτσαπ. Στα 28 του ο τύπος με την αντιεμπορική φάτσα, το κάπως ασυνήθιστο για σύγχρονο επιθετικό καλούπι και το τόσο χαρακτηριστικό κενό στα δόντια, βρήκε ξανά το ρυθμό του και την επαφή του με τα δίχτυα. Έστω και στη Μπουντεσλίγκα 2.
Τα 19 του γκολ τη σεζόν 2021-22 βοήθησαν τη Βέρντερ να επιστρέψει άμεσα στην πρώτη κατηγορία και άλλαξαν εντελώς την κατεύθυνση της καριέρας του. Τα 16 γκολ που έβαλε πέρσι στη Μπουντεσλίγκα μπορεί να μην αποτελούν κανένα τρομερό νούμερο για τα δεδομένα του Χάρι Κέιν ή του Χαάλαντ αλλά αρκούσαν για να κρατήσουν τη Βέρντερ μακριά από νέα μπλεξίματα και να τον τοποθετήσουν στην πρώτη θέση των σκόρερ του πρωταθλήματος. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι ότι προσέλκυσαν το ενδιαφέρον σημαντικών ανθρώπων.
Σχολιάζοντας ένα παιχνίδι της Βέρντερ ο Λόταρ Ματέους στάθηκε για ώρα στο στιλ παιχνιδιού του επιθετικού της: “Αν συνεχίσει να παίζει έτσι, να σκοράρει, να δημιουργεί φάσεις για τους συμπαίκτες του, να είναι τόσο δυνατός στο ψηλό παιχνίδι και στην περιοχή τότε το μόνο που έχω να πω είναι ότι η εθνική ομάδα ψάχνει καιρό για έναν παίκτη με τέτοια χαρακτηριστικά που θα λύνει συγκεκριμένα προβλήματα”. Όπως ακριβώς και το παρατσούκλι του, που είναι «Lücke» (μτφ. χάσμα) εξαιτίας του χαρακτηριστικού κενού ανάμεσα στα δόντια του, ο Φίλκρουγκ έμοιαζε σαν ιδανική επιλογή για να καλύψει αυτό το σύγχρονο κενό που έχει δημιουργηθεί στη θέση του παλιού, κλασικού 9αριου, δηλαδή του δυναμικού επιθετικού που κατά βάση δίνει όλες τις μάχες του στον πυρήνα της αντίπαλης άμυνας. Ειδικά σε μια Γερμανία που τα τελευταία χρόνια φαίνεται να υποφέρει από έλλειψη αξιόπιστων σκόρερ. “Στο παρελθόν είχαμε σχεδόν πάντα κάποιον σαν κι αυτόν. Για παράδειγμα τον Κλόζε ή τον Μάριο Γκόμεζ” επεσήμανε σε σχετική ερώτηση ο Τόνι Κρόος και πρόσθεσε: “Νομίζω ότι αυτός ο τύπος του επιθετικού μπορεί πραγματικά να σε βοηθήσει σε συγκεκριμένες καταστάσεις και ο προπονητής το ξέρει αυτό.”
Η προτροπή του Ματέους εισακούστηκε και στα τέλη του 2022, λίγους μήνες πριν κλείσει τα 30, ο Φίλκρουγκ έζησε την εμπειρία μιας κλήσης από την εθνική του ομάδα. Και όχι για ένα αδιάφορο φιλικό αλλά για ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Από τότε το μπουκάλι δεν έχει σταματήσει να βγάζει κέτσαπ. Γκολ στο ντεμπούτο του με την εθνική στο τελευταίο φιλικό πριν το Μουντιάλ του Κατάρ. Γκολ στο παιχνίδι των ομίλων με την Ισπανία, το οποίο κράτησε ζωντανή τη Γερμανία στο παιχνίδι της πρόκρισης. Γκολ και στο επόμενο ματς με την Κόστα Ρίκα. Και τα τρία μπαίνοντας ως αλλαγή! Η «νασιονάλμανσαφτ» απέτυχε παταγωδώς σε εκείνο το τουρνουά αλλά ο Φίλκρουγκ κατάφερε στα λίγα λεπτά που του δόθηκαν να αποδείξει ότι μπορεί να μην έχει τουριστική φάτσα αλλά έχει το γκολ, άρα και μια θέση στο ρόστερ της εθνικής. “O Nίκλας έδειξε στα τρία αυτά παιχνίδια ότι ξέρει καλά πού βρίσκεται η εστία” σχολίασε αμέσως μετά με το ιδιαίτερο στιλ του ο Τόμας Μίλερ.
Από τότε ακολούθησαν κι άλλες παραγωγικές εμφανίσεις με το εθνόσημο, μια μεταγραφή στη Ντόρτμουντ, μια ανέλπιστη πορεία ως τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ (χάρη και στο γκολ του στον πρώτο ημιτελικό με την Παρί) και μια σχεδόν καθολική αποδοχή ότι πρόκειται για μια τιμιότατη λύση για την επίθεση που μπορεί να μην είναι παγκόσμιας κλάσης αλλά όταν χρειαστεί θα βρει τρόπο να βοηθήσει την ομάδα του ακόμα κι αν δεν βρει ο ίδιος το δρόμο προς τα δίχτυα (φέτος ολοκλήρωσε τη σεζόν με 15 γκολ και 10 ασίστ).
Επιστρέφοντας στον πρόλογο του άρθρου και στο ξεκίνημα του Euro, η συνέχεια εκείνης της ημέρας αποτελεί κι αυτή μια πετυχημένη μεταφορά για το δεύτερο μισό της καριέρας του. Όταν ο άτυχος φίλαθλος αποχώρησε με το ασθενοφόρο ο Νίκλας Φίλκρουγκ επέστρεψε στα αποδυτήρια, αφοσιώθηκε σε αυτό που έχει να κάνει και όταν μπήκε αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο χρειάστηκε μόνο πέντε λεπτά για να βρεθεί στη σωστή θέση, τη σωστή στιγμή. Το πολύ δυνατό του σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής αυτή τη φορά δεν κατέληξε στο χέρι κάποιου θεατή αλλά στα δίχτυα της Σκωτίας.
Αυτό ήταν το 12ο γκολ του με τη φανέλα της Γερμανίας σε μόλις 17 συμμετοχές. Καθόλου άσχημα για κάποιον που τις περισσότερες φορές χρησιμοποιείται ως αλλαγή. Για έναν ποδοσφαιριστή που δυο χρόνια πριν έπαιζε στη 2η κατηγορία και μέχρι τα 30 δεν είχε κληθεί ποτέ στην εθνική. Για έναν επιθετικό που με την πρώτη ματιά σου φαίνεται λίγο αταίριαστος με το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Για έναν τύπο που τον βλέπεις στην τηλεόραση να παίζει σε κάποιο μεγάλο παιχνίδι και ταυτόχρονα σκέφτεσαι πως έχει σίγουρα δική του καλύβα στο δάσος και στα ρεπό του βολτάρει κάπου εκεί γύρω με καπελάκι, καρό πουκάμισο, παντελόνι με τιράντες, ένα τσεκούρι στο ένα χέρι, δυο εξάδες μπύρες στο άλλο και δυο τεράστια σκυλιά για παρέα.