Μπορεί ένα «Ελάφι» να γίνει (επιτέλους) βασιλιάς της ζούγκλας; Στο ΝΒΑ, πιθανόν ναι. Για να συμβεί αυτό όμως, θα πρέπει πρώτα να ρίξει στο καναβάτσο το δυνατότερο «ζώο» τριγύρω. Ο Γιάννης και οι Μπακς μπροστά σε μια ιστορική πρόκληση…
Στη θεωρία ο τίτλος του βασιλιά στη ζούγκλα του ΝΒΑ μπορεί να βρίσκεται στα χέρια των πρωταθλητών Λέικερς και του διδύμου ΛεΜπρόν Τζέιμς-Άντονι Ντέιβις. Οκ όμως, ας είμαστε ρεαλιστές. Η φετινή εικόνα των πρωταθλητών στην κανονική περίοδο και στον πρώτο γύρο των playoffs μέχρι στιγμής απέναντι στους Σανς, δεν δικαιολογεί το συγκεκριμένο status. Όλοι γνωρίζουν, πέραν των ρεκόρ και της θέσεως στα standings, ότι η «ομάδα για να κερδίσεις», το πιο δυνατό εκείνο «ζώο» που κάθεται μόνο στην κορυφή του λόφου, είναι οι Μπρούκλιν Νετς. Ο πρωτοφανής συνασπισμός δυνάμεων τριών superstars και μοναδικών σολίστ, έχει φέρει την ομάδα τoυ “Booboo” σε ένα άλλο επίπεδο, δίνοντας της εγγενές πλεονέκτημα στις κλειστές μάχες της postseason.
Παρόλα αυτά, η εικόνα των Μπακς απέναντι στους Χιτ στον πρώτο γύρο των playoffs, έχει αλλάξει την ατμόσφαιρα λίγο πριν το ξεκίνημα της σειράς. Όπως είχαμε πει, η συνθήκη για το Μιλγουόκι στα φετινά playoffs είναι πολύ καλή. Χωρίς τυμπανοκρουσίες και με τα φώτα των προβολέων επάνω σε άλλους οργανισμούς, τα «Ελάφια» έκαναν αθόρυβα μια πολύ μεστή σεζόν, προχωρώντας ταπεινά το μονοπάτι της βελτίωσης . Ούτε κυριαρχία, ούτε ρεκόρ και εντυπωσιακά νούμερα στην κανονική περιόδου με τον Γιάννη να μένει –μετά από δύο σεζόν- μακριά από την πρώτη γραμμή στις συζητήσεις για το βραβείο του MVP. Και όμως, η παρούσα version των Μπακς μοιάζει πιο έτοιμη για μάχες στα χαρακώματα.
Η παρουσία του Holiday έχει προσθέσει ένα πραγματικό σημείο αναφοράς στο backcourt. Ένας γκαρντ με No Fear ιδιοσυγκρασία, ικανός να προσφέρει σε τομείς όπως η δημιουργία, η άμυνα και φυσικά το σκορ σε στιγμές που η ομάδα στρέφεται στον πόιντ γκαρντ της. Η σειρά με τους Χιτ ήταν η καλύτερη απόδειξη όταν ο Τζρου «έγραψε» +24.5 σε όρους plus/minus (6.8 ριμπάουντ-9.8 τελικές πάσες-2.3 κλεψίματα), απέναντι στην περιφερειακή γραμμή η οποία έναν χρόνο πριν «σκότωσε» το Μιλγουόκι στα ημιτελικά της Ανατολής. Nuff said.
Η άμυνα απέναντι στον Γιάννη
Για τον κόουτς Νας η προσαρμογή της άμυνας των Νετς απέναντι στον Γιάννη Αντετοκούνμπο θα είναι ένα μεγάλο τεστ. Και αυτό γιατί στην κανονική περίοδο «χύθηκε αίμα». Στα τρία ματς με το Μπρούκλιν, ο Έλληνας σούπερ σταρ έγραψε 39.7 πόντους με 45 στα 92 σουτ εντός πεδιάς (10/29 τρίποντα και 19/26 βολές), 10.7 ριμπάουντ και 5.0 τελικές πάσες. Το επιτελείο των Νετς επέλεξε «μονή άμυνα» (χωρίς βοήθειες) και τα αποτελέσματα ήταν αυτά που διαβάσατε.
Οι Νεοϋορκέζοι προφανώς έχουν καταλάβει ότι ο Γιάννης δεν αναχαιτίζεται με καθαρό ένας-ένας από παίχτες όπως ο ΝτεΑντρέ Τζόρνταν ή ο Μπλέικ Γκρίφιν. Ίσως λοιπόν τους δούμε να στρέφονται στο παραδοσιακό «τείχος» που διαχρονικά δυσκολεύει τον Αντετοκούνμπο στην postseason. Ο τραυματισμός του Τζεφ Γκριν είναι πρόβλημα. Διόλου απίθανo να δούμε τον Κλάξτον σε μια ειδική αποστολή και φυσικά τον Ντουράντ να πηγαίνει επάνω του. Oι Μπακς φυσικά έχουν κι άλλα όπλα (ο Φορμπς ήταν εκπληκτικός στον πρώτο γύρο, ο Μίντλεντον αγωνίστηκε σε πολύ υψηλό επίπεδο). Συνολικά το Μπρούκλιν πονάει πολύ στα μετόπισθεν όμως ματσάρει αυτό του το μειονέκτημα με την εντυπωσιακή παραγωγική του δυναμική στο επιθετικό κομμάτι.
Η άμυνα απέναντι στους Unguardable Three
Εάν υπάρχει ένας λόγος που οι Μπακς έχουν τύχη σε αυτή τη σειρά, είναι η άμυνα τους και πιο συγκεκριμένα η δυνατότητα του φετινού συνόλου να προσαρμοστεί σε περισσότερες καταστάσεις, απέναντι σε διαφορετικής φύσεως αντιπάλους.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι τα «Ελάφια» δεν είχαν την εμπειρία να γευτούν το τι σημαίνει «Ντουράντ-Ίρβινγκ-Χάρντεν» μέχρι τώρα, μιας και στις τρεις αναμετρήσεις της κανονικής περιόδου (2-1 οι Μπακς, νίκη των Νετς στο ντεμπούτο του «Μούσια» ο οποίος απουσίασε από τις δύο σερί -νικηφόρες για το Μιλγουόκι- αναμετρήσεις μετέπειτα). Οι Μπακς παρουσίασαν εξαιρετικό αμυντικό πρόσωπο στη σειρά με το Μαϊάμι, όμως οι Νετς είναι «άλλο όπλο». Είναι αντικειμενικά δύσκολο για οποιαδήποτε ομάδα να ποντάρει βάσιμα ότι θα τους κατεβάσει χαμηλά σε επίπεδα παραγωγικότητας. Στη σειρά με τους Σέλτικς και με την τριάδα των σταρ στο παρκέ (130 λεπτά), το Μπρούκλιν νίκησε τη Βοστόνη με 23.1 πόντους ανά 100 κατοχές.
Το συν για το Μιλγουόκι –κυρίως σε σχέση με τις προηγούμενες σεζόν- στην παρούσα φάση εντοπίζεται στο γεγονός ότι το φετινό σύνολο έχει μεγαλύτερες δυνατότητες προσαρμογής, παρουσιάζοντας ένα πιο πληθωρικό πρόσωπο στα μετόπισθεν. Η παρουσία των Portis και PJ Tucker ανοίγει σημαντικά τη γκάμα επιλογών για τον κόουτς Μπουντενχόλζερ στην άμυνα. Κάπως έτσι, το Μιλγουόκι μπορεί να χαμηλώσει (αφήνοντας τον Λόπεζ στον πάγκο για κάποια λεπτά) και να ενεργοποιήσει «αλλαγές», δίνοντας στον εαυτό του μια καλύτερη ευκαιρία να ανταγωνιστεί μια ομάδα με τέτοιο οπλοστάσιο.
Η σειρά αποτελεί μια τεράστια πρόκληση για τον Γιάννη και τους Μπακς καθώς θα κληθούν να μετρήσουν τις δυνάμεις απέναντι στο φαβορί της λίγκας για την κατάκτηση του τίτλου. Οι Νετς έχουν πλεονέκτημα σε κλειστά ματς δεδομένης της παρουσίας τριών ελίτ –σε όρους προσωπικής φάσης και όχι μόνο φυσικά- παιχτών. Έχουν όμως και αδυναμίες. Οι Μπακς θα προσπαθήσουν με τον δυναμισμό και την αμυντική τους συνοχή να τους χαλάσουν το μυαλό και να αλλάξουν γρήγορα την ατμόσφαιρα στη σειρά, παίρνοντας αυτοί το επάνω χέρι. Η μετωπική με το Μπρούκλιν είναι ένα σημαντικό σκαλοπάτι στην αναπτυξιακή –αγωνιστικά και πνευματικά- πορεία του οργανισμού του Ουισκόνσιν…