Μετά από ένα μίνι-θρίλερ στα τελευταία μέτρα του μαραθωνίου της κανονικής περιόδου, οι 16 μονομάχοι μπαίνουν στο καράβι που θα τους ταξιδέψει στις θάλασσες της post season. Κυρίες και κύριοι, καλώς ήλθατε στο μακρινό ταξίδι των playoffs του ΝΒΑ…

Το ταξίδι ξεκινάει λοιπόν και όλοι εμείς μπαίνουμε στη περίοδο εκείνη όπου ο ύπνος γίνεται κάτι δευτερεύον στη ζωή μας μιας και η “μαγεία” των playoffs του ΝΒΑ είναι αρκετή για να μας ωθήσει στη σωματική υπέρβαση που (λόγω διαφοράς ώρας) απαιτείται για τη ζωντανή παρακολούθηση των αναμετρήσεων. Ο πρώτος γύρος ξεκινάει αύριο. Και εάν στη Δύση οι πρωταθλητές Γουόριορς παραμένουν ξεκάθαρο φαβορί, στην Ανατολή του Γιάννη Αντετοκούνμπο ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος.

Πάμε να δούμε μαζί τα δεδομένα στα οχτώ ζευγάρια…

Δυτική Περιφέρεια

Warriors-Clippers

Στη κανονική περίοδο: 3-1 οι Warriors

Οι πρωταθλητές σαλπάρουν για τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο τους θέλοντας να γράψουν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία πριν το κρίσιμο καλοκαίρι που ίσως φέρει αλλοιώσεις στον σκληρό τους πυρήνα. Οι Warriors μοιάζουν έτοιμοι και η άμυνα τους (το κλειδί των τίτλων τους) ακονίζει τα μαχαίρια της. Η βασική τους πεντάδα ήταν η καλύτερη αμυντική πεντάδα στη λίγκα μετά το All star-game γράφοντας το εξαιρετικό 95.1 ανά 100 κατοχές. Ο Ντοκ Ρίβερς ξέρει ότι έχει πολύ δύσκολη δουλειά. Θα βασιστεί στην ενέργεια και την ένταση που φέρνουν στο παρκέ οι Χάρελ-Μπέβερλι και στη παραγωγική ικανότητα των Γκαλινάρι-Ουίλιαμς. Σημαντικός και ο Landry Shamet που σουτάρει εξαιρετικά στο δεύτερο μισό της σεζόν.  Στα χρόνια του Κερ οι “Πολεμιστές” μετρούν 16/18 νίκες στα ματς πρώτου γύρου…

Nuggets-Spurs

Στη κανονική περίοδο: 2-2

Αμφίρροπη μάχη. Οι Νάγκετς έκλεψαν τη παράσταση στη κανονική περίοδο παρουσιάζοντας ένα εξαιρετικό σύνολο το οποίο οικοδόμησε τη παραγωγική του διαδικασία επάνω στις συνεργασίες. Ο Nikola Jokic έκανε μια τρομερή σεζόν μετρώντας 20.0 πόντους, 10.8 ριμπάουντ, 7.2 τελικές πάσες  και 1.4 κλεψίματα. Οι Σπερς υπερέχουν σημαντικά σε εμπειρία. Ο Πόποβιτς ξέρει τα μονοπάτια των playoffs καλύτερα από τον καθένα και θα προσπαθήσει να πάρει από το ξεκίνημα το πλεονέκτημα με ένα break το οποίο (μιλάμε για δύο ομάδες καθαρά “έδρας”) ίσως αποβεί καθοριστικό. Το Ντένβερ (είναι καλύτερο στα μετόπισθεν από τους Σπερς) υπερέχει σε κορμιά στο ζωγραφιστό και θα προσπαθήσει να πληγώσει τον αντίπαλο με την ικανότητα του στο επιθετικό ριμπάουντ. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε το πόσο αποτελεσματική θα φανεί η προσπάθεια του “Ποπ” να τραβήξει τον αντίπαλο στο δικό του, γήπεδο του small-ball. Ρίξτε μια ματιά στον ζεστό Bryn Forbes ο οποίος μετράει στα τελευταία 10 ματς 14.0 πόντους σουτάροντας με 53.8% από το τρίποντο.

Blazers-Thunder

Στην κανονική περίοδο: 0-4

O τραυματισμός του Nurkic αλλάζει τις ισορροπίες στη σειρά καθώς o Tέρι Στοτς δεν θα έχει στη διάθεση του τον καλύτερο ριμπάουντερ και μπλοκέρ της ομάδας (10.4 ριμπάουντ και 1.4 τάπες) ο οποίος παράλληλα αποτελούσε ένα πολύ σημαντικό επιθετικό όπλο σε επίπεδο σκορ (15.6 πόντοι) και δημιουργίας (3.2 τελικές). Το Πόρτλαντ είναι η καλύτερη ομάδα στο ριμπάουντ στη λίγκα όμως, παρά τη παρουσία του Καντέρ, δεν θα είναι εύκολο να κρατήσει μακριά από το καλάθι τον Άνταμς. Το δίδυμο Τζόρτζ-Ουέστμπρουκ κοιτάζει κατευθείαν στους τελικούς της περιφέρειας γνωρίζοντας όμως ότι ο δρόμος μέχρι εκεί δεν θα είναι εύκολο. Ο Λίλαρντ είναι τρομερά ανταγωνιστικός και η επίθεση του Πόρτλαντ (Νο3 στο ΝΒΑ με 113,6 πόντους ανά 100 κατοχές) ένα πολύ δυνατό τεστ για την εξαιρετική άμυνα της Θάντερ. Και οι δύο αντίπαλοι βίωσαν το σοκ του αποκλεισμού στον πρώτο γύρο πέρυσι. Το 0-4 της κανονικής περιόδου και ο τραυματισμός του Nurkic κάνουν την Οκλαχόμα να μοιάζει με φαβορί απέναντι στην ομάδα που έχει το πλεονέκτημα έδρας.

Ρόκετς-Τζαζ

Στην κανονική περίοδο: 2-2

Σίγουρα μιλάμε για το πιο “ιντριγκαδόρικο” σε μπασκετικούς όρους ματσάρισμα του πρώτου γύρου στη Δυτική περιφέρεια. Οι Ρόκετς έχασαν στο νήμα της regular season τη δεύτερη θέση πέφτοντας επάνω στους Τζαζ και αυτά δεν είναι σίγουρα καλά νέα για καμία από τις δύο ομάδες. Επίθεση εναντίον άμυνας λοιπόν. Η Τζαζ του Σνάιντερ είναι μια πραγματική αμυντική μηχανή. Έκανε εξαιρετική δουλειά στις 3 από τις 4 φετινές αναμετρήσεις με το Χιούστον δείχνοντας έτοιμη να αμυνθεί στο τρίποντο και χαμηλώνοντας τους δείκτες αποτελεσματικότητας της δημιουργίας του Χάρντεν. Βασικό μέλημα για τη Γιούτα το να κρατήσει χαμηλά τον αριθμό λαθών της.  Το Χιούστον θα πρέπει να διαχειρισθεί τα όσα κουβαλάει στο πίσω μέρος του μυαλού του. Η περυσινή σειρά με τους Ουόριορς έχει “γράψει” στη σκέψη του οργανισμού όμως θα είναι μεγάλο λάθος να μπει στα playoffs κυνηγώντας τον “ανεμόμυλο” της δεύτερης ευκαιρίας. Ο Χάρντεν είναι σε καλή κατάσταση και ο Πολ (εκπληκτικά playoffs πέρυσι) θα είναι βαρόμετρο. Σημαντικός παράγοντας η σωματική κατάσταση του Derrick Favors (έχει πρόβλημα στη μέση) o οποίος δίνει άλλο ειδικό βάρος στη ρακέτα της Γιούτα. Οι Ρόκετς είναι φαβορί αλλά θα πρέπει να δουλέψουν  πολύ στη σειρά για να καταβάλλουν τους “Μορμόνους” του Σνάιντερ.

Ανατολική Περιφέρεια

Μπακς-Πίστονς

Στην κανονική περίοδο: 4-0

Οι Μπακς του Γιάννη Αντετοκούνμπο ξεκινούν το ταξίδι τους στα φετινά playoffs του ΝΒΑ από το Νο1 της λίγκας και αυτό αυτομάτως δημιουργεί ένα είδος πίεσης στις πλάτες μιας ομάδας η οποία δεν έχει κερδίσει σειρά εδώ και 17 χρόνια. Το προηγούμενο των Χοκς του κόουτς Μπουντενχόλζερ ίσως να δημιουργεί συνειρμούς όμως στην αφετηρία της post season οι Πίστονς θα περάσουν δύσκολες στιγμές. Το Ντιτρόιτ του χαμηλού τέμπο διαθέτει μια πολύ δυνατή, ποιοτική γραμμή ψηλών με τους Griffin και Drummond και αμύνεται καλά στο τρίποντο (ο πυλώνας του παιχνιδιού των Μπακς σε επίπεδο εκτελέσεων) όμως η άμυνα των “Ελαφιών” είναι πολύ καλή για μια μέτρια επιθετικά ομάδα όπως οι Πίστονς. Tρέφω σημαντική εκτίμηση στον Dwane Casey (κόουτς του Ντιτρόιτ) και τις δυνατότητες του όμως το Μιλγουόκι και ειδικά ο Γιάννης είναι ένα μάλλον κακό ματσάρισμα για τους Πίστονς.

Ράπτορς-Μάτζικ

Στην κανονική περίοδο: 2-2

Oι φετινοί Ράπτορς έχουν την πιο ισορροπημένη ομάδα των τελευταίων χρόνων και μπαίνουν στα φετινά playoffs με σκοπό να ξορκίσουν το φάντασμα των συνεχόμενων αποτυχιών που κουβαλάει ο οργανισμός σε αυτή τη περίοδο της σεζόν. Το Τορόντο έχει πλέον ό,τι χρειάζεται για να βγει όρθιο από την Ανατολική περιφέρεια. Έναν πραγματικό σούπερ σταρ (Λέοναρντ), ένα πολύ καλό supporting cast με “χιλιόμετρα” στη post season, ένα εξαιρετικό σύνολο εξίσου αποτελεσματικό σε άμυνα και επίθεση (πέμπτο στη λίγκα και στις δύο κατηγορίες). Η παρουσία του Μαρκ Γκασόλ γέννησε μεγαλύτερη κίνηση και περισσότερες συνεργασίες στην επίθεση του Nurse ενός ο Ντάνι Γκριν είναι “ζεστός”.  Το Ορλάντο έκανε μεγάλη υπέρβαση παίζοντας ελίτ άμυνα τους τελευταίους μήνες όταν και κατάφερε με τρομερό ντεμαράζ να ανοίξει τη πόρτα της οχτάδας. To νεανικό σύνολο του Στιβ Κλίφορντ με μπροστάρη τον Nikola Vucevic έχει αποδείξει ότι δεν έχει συμπλέγματα κατωτερότητας σε οποιοδήποτε περιβάλλον και εάν βρεθεί και αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο του όπλο στη σειρά. Οι Ράπτορς είναι καλύτεροι ενώ η διαφορά εμπειρίας των παιχτών των δύο ομάδων από τέτοια ματς είναι τεράστια. To Oρλάντο μάτσαρε πάντως εξαιρετικά μαζί τους στα 4 ματς της κανονικής περιόδου.

Σίξερς-Νετς

Στην κανονική περίοδο: 2-2

Οι Sixers γέμισαν το οπλοστάσιο τους με αρκετό ταλέντο ώστε να πλέον να δικαιούνται να κοιτούν προς τη κορυφή. Το ΝΒΑ άλλωστε είναι η λίγκα του “παίχτη” και ειδικά στα playoffs οι stars μετρούν περισσότερο από όλα. Και η Φιλαδέλφια έχει μερικούς τέτοιους. Η παρουσία του Embiid (είχε κάποια προβλήματα στο γόνατο και η ετοιμότητα του είναι σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη της σειράς) στο ζωγραφιστό από μόνη της μπορεί να κάνει τη διαφορά ειδικά εάν οι σουτέρ του κόουτς Μπράουν (Ρέντικ-Χάρις και σε δεύτερο πλάνο ο Μπάτλερ) είναι ζεστοί αποσυμπιέζοντας τον Καμερουνέζο από τη πίεση της άμυνας. Εκτιμώ πολύ τον κόουτς των Νετς, Κένι Άτκινσον. Θεωρώ ότι σε επίπεδο τακτικής μπορεί να βάλει δύσκολα στον Μπρετ Μπράουν. Οι Νετς είναι ένα συμπαγές σύνολο το οποίο έκανε αξιοθαύμαστη πορεία φέτος. Στις μάχες της κανονικής περιόδου οι γκαρντ του κατέστρεψαν την άμυνα της Phily με τα συνεχή ρήγματα. Στα τελευταία δέκα ματς ο D’Angelo Russell είχε 26.7 πόντους, 5.4 ριμπάουντ και 8.1 τελικές πάσες σουτάροντας με 38.8% από το τρίποντο. Οι Νετς είναι σκληροτράχηλο σύνολο και η Φιλαδέλφια  θα πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να κάμψει την αντίσταση τους. Πλεονέκτημα οι Σίξερς, ανοιχτό όμως ζευγάρι.

Σέλτικς-Πέισερς

Στην κανονική περίοδο: 3-1 oι Σέλτικς

Είναι μεγάλη ατυχία που δεν μπορέσαμε να δούμε τι θα μπορούσε να κάνει αυτή η ομάδα της Ιντιάνα με τον Βίκτορ Ολαντίπο στο παρκέ. Ο τραυματισμός του σταρ των Πέισερς στα τέλη Γενάρη άλλαξε τη μοίρα αυτής της ομάδας η οποία κατάφερε πέρυσι να φτάσει όριο τους Καβς του Λεμπρόν. O Nέιτ Μακμίλαν έχει οικοδομήσει στην Ιντιάνα μια από τις καλύτερες άμυνες της λίγκας και μια πραγματική ομάδα με όλη τη σημασία της λέξεως. Η Ιντιάνα διακρίνεται ιδιαίτερα για τη μαχητικότητα της σε διεκδικήσεις και μάχες θέσεων ενώ βασίζει την επίθεση της στις συνεργασίες, ειδικά τώρα που λείπει ο Ολαντίπο. Χωρίς αυτόν πάντως δυσκολεύτηκε σημαντικά απέναντι σε ομάδες πρώτης ταχύτητας. Και οι Σέλτικς είναι τέτοια. Η επίθεση του Στίβενς είχε τον τρόπο της στη κανονική περίοδο βρίσκοντας δρόμους για το καλάθι απέναντι στην άμυνα του Μακμίλαν. Πρέπει όμως να διαχειριστεί την απουσία του Μάρκους Σμαρτ και τον αντίκτυπο αυτής στην εύθραυστη χημείο των φετινών Σέλτικς. Ο Σμαρτ φέρνει πράγματα στο παιχνίδι που δεν υπάρχουν στο αγωνιστικό πακέτο άλλου “Κέλτη” όπως οι τόνοι ενέργειας, η ΠΟΛΎ αποτελεσματική άμυνα σε κάθε σημείο του παρκέ και τα σπάνια ψυχικά αποθέματα παράγοντας φάσεις που αλλάζουν την ατμόσφαιρα στο γήπεδο. Η άνοδος του Γκόρντον Χέιγουορντ στα τελευταία ματς (“νιώθω ότι η αθλητικότητα μου επιστρέφει σταδιακά”) είναι το καλύτερο νέο για τον Στίβενς. Οι Σέλτικς είναι καλύτερη ομάδα όμως η Ιντιάνα είναι ικανή να τους δώσει ουκ ολίγα κλειστά ματς στη σειρά.