Σε μια χρονιά πολλών παιχνιδιών και υψηλών απαιτήσεων, ο Παναθηναϊκός εμπιστεύεται τη νευραλγική πλέον θέση του πέμπτου γκαρντ στον Λευτέρη Μποχωρίδη με την ελπίδα ότι ο 22χρονος περιφερειακός θα ανταποκριθεί..
Είναι η χρονιά όπου πολλά δεδομένα σε όρους βάθους και ποιότητας θα αλλάξουν για τις ομάδες της Ευρωλίγκας. Τα παιχνίδια είναι πολλά και κυρίως ο πήχης του ανταγωνισμού έχει ανέβει. Όπως γράψαμε και στο Hoopfellas, ένα βαθύ, ποιοτικό backcourt αποτελεί προαπαιτούμενο για τις ομάδες που θέλουν να πάνε μακριά στη διοργάνωση. Ειδικά για τις ομάδες μας και με βάση του τρόπου που αυτές αγωνίζονται, η περιφερειακή γραμμή χαρακτηρίζεται ως “το βαρύ σασί” στο παιχνίδι τους..

Ο Μποχωρίδης είναι ένα στοίχημα φέτος για τους πράσινους. Μετά την υπογραφή του Τζέημς και με βάση τη στελέχωση αλλά και τη ροπή του κόουτς Πεδουλάκη στην επίθεση μισού γηπέδου, ο ορθολογισμός οδηγούσε στο ότι ο Παναθηναϊκός θα κοιτάξει έναν ικανό δημιουργό σε σετ καταστάσεις, ο οποίος θα μπορεί να αναμείξει τους συμπαίχτες του σε αυτόν τον τύπο επίθεσης. Αντίθετα με την άποψη αυτή, οι πράσινοι επέλεξαν να καλύψουν τις δύο θέσεις των forwrards με ξένους παίχτες και να εμπιστευτούν τον Λευτέρη Μποχωρίδη στη περιφερειακή γραμμή.

Ο Μποχωρίδης φυσικά δεν είναι Pick & Roll δημιουργός. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν γκαρντ υπό κατασκευή σε αυτό το επίπεδο. Εκτιμώ ότι η επιτυχία του τη φετινή σεζόν θα κριθεί κατά ένα μεγάλο ποσοστό από το συνολικό τρόπο παιχνιδιού που θα επιλέξει η ομάδα στην επίθεση της το οποίο θα του απονείμει και ένα συγκεκριμένο ρόλο. Το παιδί ήταν πολύ άτυχο πέρυσι. Είχε τεράστια ευκαιρία ευκαιρία να μπει ενεργά στο rotation όταν τους πρώτους μήνες της σεζόν η ομάδα είχε μείνει με τρία γκαρντ και έψαχνε απελπισμένα έναν έξτρα περιφερειακό με φρέσκα πόδια ο οποίος θα μπορεί να αμυνθεί και να κουβαλήσει τη μπάλα ώστε να δώσει ανάσες στους υπόλοιπους. Τα 7-8 λεπτά που ενδεχομένως θα είχε σταθερά ο Μποχωρίδης εκείνη τη περίοδο εφόσον ήταν υγιής θα αποτελούσαν σπουδαίο μέρος της ανάπτυξης του ως παίχτη. Μιλάμε για ένα κομμάτι της σεζόν όπου υπάρχει μεγαλύτερο ανεκτικότητα στα λάθη και τα στραβοπατήματα μπορούν να καλυφθούν. Δηλαδή ένα πλαίσιο πολύ πιο βολικό για τον Μποχωρίδη από το αντίστοιχο του δεύτερου μέρους της σεζόν.

Ο 22χρονος γκαρντ έχει καλές προδιαγραφές. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Μου αρέσει πολύ το θράσος που τον διακρίνει από μικρή ηλικία το οποίο σε συνδυασμό με τα σωματικά του προσόντα αποτελούν τα καλύτερα του όπλα αυτή τη στιγμή. Έχει όμως μεγάλο δρόμο να ανέβει καθώς πρέπει να δουλέψει σε εγγενείς του αδυναμίες. Η Ευρωλίγκα είναι σκληρή και τιμωρεί. Ο Μποχωρίδης πρέπει να βελτιώσει το ball handling του, οπωσδήποτε τα τελειώματα του και τη λήψη των αποφάσεων του σε πρώτη φάση για να μπορέσει να βρει πραγματικά λεπτά σε ένα απαιτητικό backcourt. Έχει όλη τη πρώτη ύλη όμως πλέον έχει περάσει τη φάση που η “καλή πρώτη ύλη” είναι διαβατήριο συμμετοχής σε ένα τέτοιο σύνολο. Πολύ μεγάλο ρόλο επαναλαμβάνω, θα παίξει και ο τρόπος που δομήσει την επίθεση του Παναθηναϊκού φέτος ο Αργύρης Πεδουλάκης. Με το playmaking του Φελντέιν δίπλα στον Τζέημς, τον Χαραλαμπόπουλο και έναν ψηλό σαν τον Μπουρούση οι πράσινοι έχουν εναλλακτικές πηγές δημιουργίας οι οποίες μπορούν να ενεργοποιηθούν μόνο σε συγκεκριμένα πλαίσια επίθεσης τα οποία ο κόουτς δε μας έχει συνηθίσει να επιλέγει. Έτσι λοιπόν σε πρώτη φάση το σημαντικό για τον Μποχωρίδη θα είναι να βρει με το μέγεθος και τη φρεσκάδα του κάποια λεπτά στο rotation σε συγκεκριμένο ρόλο. Αυτό είναι το πρώτο σκαλοπάτι. Το δεύτερο φαντάζει πιο μακρινό αυτή τη στιγμή καθώς συνδέεται με το βήμα παραπάνω το οποίο θα έρθει μόνο μέσα από τη συνεχή δουλειά και τη βελτίωση σε κομμάτια όπως αυτά που αναφέραμε πιο πάνω. Το σίγουρο είναι ένα.. Εάν οι πράσινοι τελειώσουν τη φετινή σεζόν χωρίς να μπουν στη λογική απόκτησης έξτρα γκαρντ, τόσο ο παίχτης όσο και η ομάδα θα έχουν κερδίσει αυτό το στοίχημα..