Ο Παναθηναϊκός ταξιδεύει στη Λομβαρδία για να αντιμετωπίσει την ομάδα που αυτή τη στιγμή μοιάζει ως ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής του για τη θέση που θα κλείσει την πρώτη εξάδα της διοργάνωσης. Όταν τα «κόκκινα παπούτσια» του Έτορε Μεσίνα συναντούν το «τριφύλλι» του Ρικ Πιτίνο, το ενδιαφέρον είναι απλά τεράστιο…
Ήταν κάπου στα 50s όταν η ομάδα του Αντόλφο Μπογκοντσέλι (ιδρυτής του κλαμπ) τάραξε τα νερά του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αποφασίζοντας να αντικαταστήσει τα άσπρα πάνινα παπούτσια ( must της εποχής για όλους) εισάγοντας από την Αμερική τα κατακόκκινα All-Star της Converse. Η ομάδα μπάσκετ που αντιπροσωπεύει το Μιλάνο έπρεπε να ξεχωρίζει, αγωνιστικά και μη. Η συγκεκριμένη κίνηση τότε έμοιαζε με γροθιά στον συντηρητισμό σε μια περίοδο εσωστρέφειας, με το κλαμπ μάλιστα να δέχεται κατηγορίες «προδοσίας» της ιταλικής φίρμας Superga που μέχρι τότε έφτιαχνε παπούτσια για την ομάδα μπάσκετ.
Τα χρόνια πέρασαν και η Ολίμπια συνέχισε να κυριαρχεί στο ιταλικό μπάσκετ όντας ο αδιαμφισβήτητος «μεγάλος παίχτης στο τραπέζι» μέχρι τα early 70s. H επόμενη μεγάλη ομάδα ήρθε στα ‘80s και στα χρόνια των Μενεγκίν-Ντ’Αντόνι. Σε αυτές τις «δεκαετίες κυριαρχίας» τους (60s, 80s), οι Λομβαρδοί κατέκτησαν τρία πρωταθλήματα Ευρώπης (1966, 1987, 1988).
Μάχη υψηλής έντασης
Ο Παναθηναϊκός πηγαίνει στο Μιλάνο γνωρίζοντας ότι τον περιμένει μια πολύ φυσική μάχη υψηλής έντασης. Αυτό από μόνο του συνιστά μια σπουδαία πρόκληση για τους παίχτες του Ρικ Πιτίνο, πόσο μάλλον όταν στο… μπλέντερ μπαίνει και η μεγάλη βαθμολογική σημασία της αναμέτρησης.
Η Ολίμπια διανύει μια κρίσιμη στιγμή για την προσπάθεια της τη φετινή σεζόν. Εδώ και καιρό η απόδοση της είναι κάτω του μέσου όρου και η συνολική εικόνα του παιχνιδιού της κακή. Δυσκολεύεται πολύ να βρει την πολυπόθητη ισορροπία στις δύο πλευρές του παρκέ. Οι δείκτες της σε άμυνα και επίθεση έχουν γνωρίσει κατακόρυφη πτώση και οι 6 ήττες στα τελευταία οχτώ ματς (που την μετέτρεψαν από προνομιούχο στη μάχη της τετράδας σε αουτσάιντερ για μια θέση στην εξάδα) ήρθαν μάλλον φυσιολογικά. Ακόμα και εντός συνόρων (βρίσκεται στη τέταρτη θέση) το σύνολο του Μεσίνα δυσκολεύεται να παράγει καλό μπάσκετ. Η Βίρτους την χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά της ρακέτας κερδίζοντας τις μάχες στο «ζωγραφιστό» κατά κράτος (παρότι δεν διαθέτει το μέγεθος των Λομβαρδών) για μια εύκολη νίκη (83-70) ενώ η «άσπονδη φίλη» Καντού την πυροβόλισε κατά ριπάς από την περιφέρεια, πανηγυρίζοντας μια τεράστια εκτός έδρας επιτυχία στο τοπικό ντέρμπι.
«Τώρα έχουμε δύο δρόμους μπροστά μας: αυτόν της αυτοκαταστροφής για τους επόμενους πέντε μήνες ή να βελτιώσουμε τη θέση μας και να βρούμε την εικόνα που είχαμε στην αρχή της σεζόν, όταν η πίεση ήταν λιγότερη» δήλωσε πρόσφατα ο Έτορε Μεσίνα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα στον ιταλικό Βορρά. Με τρεις εκτός έδρας αναμετρήσεις να ακολουθούν (Αναντολού, Μακάμπι, Φενέρ), η νίκη απέναντι στον Παναθηναϊκό μοιάζει ως επιτακτική ανάγκη. Για αυτό είναι σημαντικό η ελληνική ομάδα να είναι πνευματικά έτοιμη. Διαχρονικά, οι ευρισκόμενες σε αντίστοιχη θέση ομάδες του Μεσίνα παρουσιάζουν ένα επιθετικό, φυσικό προφίλ, προσπαθώντας να επιβληθούν με τη δύναμη τους στον αντίπαλο καταβάλλοντας τις αντιστάσεις του. Η Ολίμπια θα μπει στο παρκέ επιζητώντας την επαφή και με στόχο να πάρει αυτή από την αρχή θέση «κυνηγού», δίνοντας στον αντίπαλο αυτή του «θηράματος, εντός των τεσσάρων γραμμών.
Για τον Παναθηναϊκό είναι πολύ σημαντικό να μπορέσει να ελέγξει την κυκλοφορία της μπάλας των Ιταλών και να ελαχιστοποιήσει τα σουτ καλών προϋποθέσεων για αυτόν από τη γραμμή του τριπόντου. Η ομάδα του Μεσίνα θα ψάξει το ρήγμα και την δημιουργία «βοήθειας» στην ελληνική άμυνα είτε εισάγοντας τη μπάλα στο low post (Γκουντάιτις, Σκόλα) είτε με τους περιφερειακούς της (Σέρχιο) ώστε να μπορέσει με μια πάσα να ενεργοποιήσει τη διαδικασία που θα επιτρέψει στους αρκετούς σουτέρ της να βρουν καλή περιφερειακή εκτέλεση.
Χρειάζεται επίσης μεγάλη προσοχή στη δραστηριότητα των ψηλών του Μεσίνα (Tarczewski, Gudaitis, Scola) στο επιθετικό ριμπάουντ. Η Ολίμπια είναι ένα σύνολο που διαθέτει περισσότερα «κιλά» μέσα στη ρακέτα και αθλητές με physical προφίλ οι οποίοι τιμωρούν την έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης.
Είναι δεδομένο ότι ο κόουτς Μεσίνα θα δώσει μεγάλη έμφαση στην Pick & Roll άμυνα του απέναντι στον Καλάθη. Ο Παναθηναϊκός διαθέτει μια από τις πιο παραγωγικές επιθέσεις της διοργάνωσης και τέτοιες συνεργασίες αποτελούν το άρμα μάχης του. Περιμένουμε και εδώ (απέναντι στον Νικ) physical αντιμετώπιση με στόχο να βγει η μπάλα από τα χέρια του νωρίς, κατάσταση που θα τον αναγκάσει να απεμπλακεί από τη συμμετοχή στη τελική συνεργασία της επίθεσης των πρασίνων. Για τον Παναθηναϊκό σήμερα, είναι πολύ σημαντικό να είναι καλά ο Καλάθης δημιουργικά και όχι εκτελεστικά. Αυτή του η πτυχή (δημιουργία )μπορεί να ρίξει το αμυντικό κάστρο του Μεσίνα πιο εύκολα. Μην ξεχνάμε ότι είναι πολύ πιθανό ο ηγέτης των πρασίνων να χρειαστεί να αμυνθεί στο βαρύ πυροβολικό των Λομβαρδών, Σέρχιο Ροντρίγκεθ, για ένα μεγάλο διάστημα της αναμέτρησης, κατάσταση που θα του κοστίσει σε διαθέσιμες ανάσες.
Ο Παναθηναϊκός εν κατακλείδι οφείλει να είναι έτοιμος να αποκρούσει την επιθετικότητα του αντιπάλου. Οι Ιταλοί βρίσκονται στο 9-8, μια νίκη πίσω από το «τριφύλλι». Κοιτάζοντας στιγμιαία πίσω τους βλέπουν έναν «όχλο» να τους καταδιώκει με υψωμένες τις γροθιές (Βαλένθια, Ερυθρός Αστέρας, Βιλερμπάν, Χίμκι, όλες τους στο 8-9). Οι πράσινοι υπερέχουν σε ταχύτητα και παραγωγικές δυνατότητες. Ο στόχος τους είναι να μπορέσουν να προσαρμοστούν στο physicality της άμυνας των γηπεδούχων χωρίς να χάσουν το μυαλό τους (διατηρώντας χαμηλά τον αριθμό λαθών και βρίσκοντας καλές εκτελέσεις) ώστε κάποια στιγμή να ανοίξουν το γκάζι πιάνοντας ταχύτητες που ο αντίπαλος δύσκολα θα ακολουθήσει. Το ζήτημα για τον Παναθηναϊκό είναι να μην εγκλωβιστεί σε ένα παιχνίδι μισού γηπέδου με χαμηλό σκορ. Θα είναι σαν να αντιμετωπίζει (ανήκοντας σε ελαφρότερη κατηγορία) έναν πυγμάχο «βαρέων βαρών» περιμένοντας κλεισμένος στη γωνία του…