Το παιδί που αγαπούσε το μπάσκετ και έφτασε στην εθνική ποδοσφαίρου

Σε μια χώρα που το ποδόσφαιρο είναι τόσο σημαντικό και δημοφιλές δεν είναι εύκολο για άλλα ομαδικά αθλήματα να ευδοκιμήσουν. Κι όμως, στην Αργεντινή υπάρχουν μέρη που αυτό γίνεται. Η Μπαΐα Μπλάνκα βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της επαρχίας του Μπουένος Άιρες, περίπου στα 500 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, και εκτός από σημαντικό λιμάνι της χώρας, είναι και μια μεγάλη “μπασκετομάνα” πόλη. Δεν είναι μόνο ότι εκεί γεννήθηκε ο τεράστιος Μανού Τζινόμπιλι, αλλά κι ο πιο “δικός μας” Πέπε Σάντσες με τον Αλεχάντρο Μοντέκια. Ούτε ότι ο προπονητής της εθνικής που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου είναι κι αυτός από εκεί. Είναι κυρίως ότι μιλάμε για μια πόλη που το μπάσκετ δεν είναι κρυμμένο, έχει πολλές επαγγελματικές ομάδες και έχει και πολλά γήπεδα τόσο γι’ αυτές όσο και για τον κόσμο.

Σε κάποια από αυτά τα γήπεδα της πόλης που λένε “πρωτεύουσα του μπάσκετ της Αργεντινής” έριχνε τα πρώτα του σουτ ο σημερινός μας πρωταγωνιστής, ο Λαουτάρο Χαβιέρ Μαρτίνες. Παρ΄ότι ο πατέρας του ήταν ποδοσφαιριστής και έφτασε μέχρι τη Β’ εθνική παίζοντας ως αριστερό μπακ, δεν επηρέασε κανένα από τα παιδιά του. Ο Λαουτάρο αγαπούσε το μπάσκετ και όπως δήλωσε σε συνέντευξή του, προτιμά όταν δεν αγωνίζεται να παρακολουθεί την “σπυριάρα”, παρά να βλέπει ποδόσφαιρο. Για καλή μας τύχη όμως, όταν στα 15 του έπρεπε να αφοσιωθεί σε ένα άθλημα, επέλεξε το ποδόσφαιρο. Όχι ότι με το ύψος του (οι επίσημες μετρήσεις τον δίνουν 1.75) θα είχε μεγάλες πιθανότητες.

Ο “Ταύρος” όπως τον ονόμασαν αργότερα, ξεκίνησε το ποδόσφαιρο σε μια τοπική ομάδα και γρήγορα το ταλέντο του φάνηκε. Άρχισε να αγωνίζεται στις μικτές ομάδες της Μπαΐα Μπλάνκα και να ξεχωρίζει, παίζοντας πολύ συχνά απέναντι σε μεγαλύτερα παιδιά. Παράλληλα, προσπαθούσε τα βράδια να διαβάζει για το σχολείο. Δεν ήταν από τα παιδιά που επιλέγοντας την μπάλα, ήθελε να το παρατήσει. Στόχος του ήταν να σπουδάσει διατροφολογία. Αυτό δεν έγινε ποτέ τελικά, καθώς η αθλητική εξέλιξή του ήταν ραγδαία. Όλα ξεκίνησαν από μία σύμπτωση. Η Ράσινγκ Κλουμπ έκανε δοκιμές παικτών και στο ίδιο γήπεδο έκανε προπόνηση και η μικτή της Μπαΐα. Η Ράσινγκ ζήτησε να προπονηθούν όλοι μαζί και εκεί οι άνθρωποι του συλλόγου τον είδαν για πρώτη φορά από κοντά. Συνέχισαν να τον παρακολουθούν και τελικά χωρίς καν να τον δοκιμάσουν τον πήραν στην ομάδα.

Ο Λαουτάρο πήγε στις εξαιρετικές ακαδημίες μιας ομάδας που έχει άλλωστε το παρατσούκλι “η Ακαδημία” και ταυτόχρονα έκανε και μαθήματα στο “σχολείο της Ράσινγκ”. Η οικογένεια του Μαρτίνες ήταν όμως πολύ δεμένη και ο μικρός δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον, δεν ένιωθε καλά μακριά από το σπίτι και ήθελε να γυρίσει πίσω. Μια τέτοια ημέρα που έκλαιγε μόνος του, αποφασισμένος να τα παρατήσει όλα, τον πέτυχε ένας συνομήλικός του, ο Μπράιαν Μανσίγια. Ο Μπράιαν είχε έρθει από το Ροσάριο και ήταν ο ανταγωνιστής του ουσιαστικά, καθώς κι οι δυο είναι επιθετικοί και μάχονταν για την ίδια θέση. Θα μπορούσε να μην του πει τίποτα, να τον αφήσει να πάρει τα πράγματά του και να γυρίσει στο σπίτι του. Δεν το έκανε όμως. “Πού θα πας; Ξέρεις πού βρισκόμαστε; Μπορούμε να παίξουμε Α’ εθνική. Σταμάτα τις βλακείες, κάτσε εδώ και μια μέρα θα παίζουμε μαζί“. Ο Λαουτάρο τελικά έμεινε, ο Μανσίγια έγινε κολλητός του και τελικά κατάφεραν κι οι δύο το όνειρο.

Στα 19 του παίζει για πρώτη φορά σε ντέρμπι (έστω και φιλικό) με την Ιντεπεντιέντε

Τα πράγματα στο χορτάρι πήραν το δρόμο τους και ο Λαουτάρο σκόραρε συνεχώς με τις μικρές ομάδες, μέχρι και όταν έφτασε στη Β’ ομάδα. Όλα αυτά σχεδόν μέσα σε ένα χρόνο από όταν μετακόμισε το 2014. Στα 18 του έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα αντικαθιστώντας σε αγώνα πρωταθλήματος το θρύλο του συλλόγου Ντιέγκο Μιλίτο. Την περσινή σεζόν πήρε πολλά παιχνίδια εξαιτίας του τραυματισμού του Λισάντρο Λόπες και το όνομά του άρχισε να κυκλοφορεί στην Ευρώπη. Παράλληλα, οι εμφανίσεις του με την Κ20 της Αργεντινής έφεραν το ενδιαφέρον αρκετών μεγάλων συλλόγων. Μικρή λεπτομέρεια: είχε ήδη δοκιμαστεί στα 15 του στην Μπόκα και τον απέρριψαν. Πριν λίγους μήνες η Μπόκα έκανε πρόταση 15 περίπου εκατομμυρίων για έναν παίκτη που πριν πέντε χρόνια μπορούσε να πάρει δωρεάν. Φυσικά αυτή απορρίφθηκε.

Είναι όμως η φετινή του σεζόν που τον έκανε ένα από τα πιο καυτά ονόματα, παίκτη που θέλουν τόσο οι παίκτες των παιχνιδιών Μάνατζερ, όσο και οι μεγάλες ομάδες της Ευρώπης. Μια σεζόν όπου με τη φανέλα της Ράσινγκ σκοράρει ακατάπαυστα φέτος, με αποτέλεσμα ο Χόρχε Σαμπαόλι να τον συμπεριλάβει στη λίστα των περίπου 50 πιθανών παικτών για το Μουντιάλ που έβγαλε το φθινόπωρο. Ο Μαρτίνες είναι φυσικά ο πιο μικρός.

Και τέλος πάντων γιατί τόσος ντόρος, θα ρωτήσετε. Είναι τόσο καλός ή θα τον ξεχάσουμε και θα μείνει ένα ταλέντο; Η αλήθεια είναι ότι το δείγμα που έχουμε είναι μικρό, αλλά μιλάνε τόσο οι αριθμοί, όσο και οι κινήσεις του στο χορτάρι, αλλά και η προσωπικότητά του. Πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις ψάχνεις κάποια παρομοίωση. Η αλήθεια είναι ότι σε κάποια πράγματα θυμίζει τον Αγκουέρο (και όπως φαίνεται συμφωνεί και σε αυτό κι ο Ερνάν Κρέσπο). Στο πώς γυρίζει με την πλάτη, στρίβει ή κατεβάζει την μπάλα, στο πώς βάζει το κορμί του. Από την άλλη όμως είναι πιο φορ, είναι πιο δυνατός (το παρατσούκλι ταύρος δεν είναι τυχαίο), σε σημείο να μην καταλαβαίνει από ξύλο και να σκοράρει και με κεφαλιές. Πολύ βασικό ότι παίζει καλά και χωρίς την μπάλα, ξέρει να κινείται και κυρίως ότι είναι απόλυτα συγκεντρωμένος στο παιχνίδι. Κι αυτό το λέμε με… στοιχεία, καθώς η ψυχολόγος της Ράσινγκ Σεσίλια Κονταρίνο κάνει ένα τεστ συγκέντρωσης σε όλα τα πιτσιρίκια της ομάδας εδώ και 8 χρόνια. Το τεστ περιλαμβάνει νούμερα που πρέπει να μπουν σε μια σειρά, ενώ την ίδια στιγμή ο εξεταζόμενος δέχεται συνεχώς ενοχλήσεις για να μπερδευτεί. Από τα πάνω από 200 άτομα που το έχουν κάνει, το υψηλότερο σκορ με 97 κατέχει ο Λαουτάρο.

Δεν είναι μόνο όμως το δυνατό του πόδι, οι ντρίμπλες του, η τεχνική του. Ο Λαουτάρο έχει κόψει τα social media από τότε που έγινε γνωστός. Δεν ξενυχτάει καθόλου, ενώ παρ’ ότι δεν κατάφερε να γίνει διατροφολόγος, έχει προσλάβει δικό του. Δίνει μεγάλη σημασία στη ζωή του και έχει κόψει μαχαίρι αναψυκτικά, γλυκά και λίπη. Πριν λίγους μήνες ο Μαρτίνες ήταν έτοιμος να υπογράψει στην Ατλέτικο. Ταξίδεψε στη Μαδρίτη, πέρασε μέχρι και ιατρικά. Η Ράσινγκ όμως δεν συμφώνησε στα λίγο πάνω από 10 εκατομμύρια. Έβλεπε ότι θα μπορούσε να πάρει παραπάνω. Ο Μαρτίνες που πληρωνόταν με ψίχουλα (ελάχιστα παραπάνω από αυτά παίρνουν οι πιτσιρικάδες), δεν έκανε κάποια σκηνή, δεν εκβίασε, δε βγήκε στα ΜΜΕ να αρχίσει να κλαίει. Επέστρεψε στην Αργεντινή, έκατσε στο τραπέζι και υπέγραψε ένα νέο συμβόλαιο με υψηλότερη ρήτρα, ώστε η Ράσινγκ να πάρει περισσότερα χρήματα.

Μετά τις ισπανικές ομάδες που έδειξαν ενδιαφέρον, η Ίντερ ήταν αυτή που πλησιάσει περισσότερο από κάθε άλλη. Δυο πρώην παίκτες της από την Αργεντινή, ο Ντιέγκο Μιλίτο και ο Χαβιέρ Ζανέτι έπαιξαν μεγάλο ρόλο, κάνοντας στενό πρέσινγκ στον Μαρτίνες για να τον πείσουν να μετακομίσει στην Ιταλία. Παρά τη σφήνα της Ντόρτμουντ, το Μιλάνο φαίνεται να είναι ο τελικός προορισμός του παίκτη της Ράσινγκ. Με ένα ποσό κοντά στα 30 εκατομμύρια, η Ίντερ θα κάνει δικό της ακόμα έναν επιθετικό από την Αργεντινή τα τελευταία χρόνια μετά τους Μιλίτο, Παλάσιο και Ικάρντι. Υπογράφοντας τώρα, ο Μαρτίνες δεν θα βοηθήσει μόνο τη Ράσινγκ, αλλά και την ομάδα του πίσω στην Μπαΐα Μπλάνκα που θα δει περίπου 6,5 εκατομμύρια Ευρώ να μπαίνουν στα ταμεία της (!!) χάρη στο 20% που κράτησε το 2014. Μια ομάδα που ο Μαρτίνες δεν ξέχασε ποτέ, δίνοντας μπάλες και ρουχισμό όποτε μπορούσε, παρά το πενιχρό του μισθό στην Αργεντινή.

Πριν λίγες εβδομάδες ο Λαουτάρο έκανε το ντεμπούτο το στο Λιμπερταδόρες. Έκανε χατ-τρικ απέναντι στην Κρουζέιρο. Μετά το ματς είπε ότι δεν ήταν ευχαριστημένος γιατί έχασε πολύ εύκολα την μπάλα σε κάποιες φάσεις.

Η Αργεντινή δίνει τα φιλικά της πριν το Μουντιάλ και απόψε αντιμετωπίζει την Ιταλία. Ο Λαουτάρο έχει μπροστά του πολλούς παίκτες για να τα καταφέρει, κάποιοι από αυτούς όπως ο Ντιμπάλα και ο Ικάρντι δεν είναι καν στην αποστολή. Ξέρει ότι στα 20 του δεν έχει τόσες ελπίδες, αλλά θα τις διεκδικήσει μέχρι τέλους. Στο κάτω κάτω, είναι τόσο μικρός που θα έχει κι άλλες ευκαιρίες. Πολλοί πρώην ποδοσφαιριστές με δηλώσεις τους είναι υπέρ της συμμετοχής του στο Μουντιάλ. Ο Σαμπαόλι του είπε ότι σε αυτόν βλέπει το επόμενο φορ της εθνικής Αργεντινής. Κι αυτός αν συνεχίσει να παίζει όπως και τώρα, αν δεν χαλάσει από τα χρήματα ή τη διασημότητα, αν δεν θαφτεί στο νεκροταφείο ταλέντων που έχει μεταμορφωθεί η Ίντερ στη σύγχρονη ιστορία της, έχει πολλές ελπίδες να τα καταφέρει.