Όταν τον Νοέμβριο του 2022 ο Λαουτάρο Μαρτίνες μπήκε στο αεροπλάνο για να πάει στο Κατάρ πολλοί πίστευαν πως εκείνη ήταν η μεγάλη ευκαιρία του για να αναλάβει ρόλο πρωταγωνιστή σε μια «σκηνή» που σε παρακολουθεί όλος ο πλανήτης. Ήταν 25 ετών, προερχόταν από ένα καλό ξεκίνημα στη Σέριε Α, όπου βρισκόταν στις πρώτες θέσεις των σκόρερ, και είχε καπαρώσει από καιρό τη θέση του βασικού επιθετικού στην Αργεντινή. Στο προηγούμενο Κόπα Αμέρικα είχε συνεισφέρει τρία γκολ στην πορεία της ως την κούπα, στα προκριματικά εκείνου του Μουντιάλ είχε βρει δίχτυα στα 5 από τα 8 παιχνίδια που έπαιξε ενώ και στον άτυπο τελικό με την Ιταλία στο Γουέμπλεϊ ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ.
Η Αργεντινή κέρδισε το τρόπαιο εκείνο το χειμώνα και, όπως και να το δεις, αυτό είναι που μετράει στο φινάλε, εντούτοις ο Λαουτάρο δεν κατάφερε να δικαιώσει τις προσδοκίες. Μάλλον το αντίθετο. Αν και ξεκίνησε το τουρνουά ως η βασική επιλογή στην κορυφή της επίθεσης στο τρίτο παιχνίδι των ομίλων έχασε τη θέση του από τον ανερχόμενο Χουλιάν Άλβαρες. Στο διάστημα που πρόλαβε να παίξει είδε δυο γκολ του να ακυρώνονται ως οφσάιντ στην πρεμιέρα με τη Σ. Αραβία αλλά αυτή η απογοήτευση δεν ήταν τίποτα μπροστά στην εμπειρία που έζησε στα 19′ που έπαιξε απέναντι στην Αυστραλία στη φάση των 16.
Σε τουλάχιστον δυο περιπτώσεις βρέθηκε σε ιδανική, για την κλάση του, θέση για γκολ μετά από πάσες του Μέσσι. Τα τελειώματα του ωστόσο ήταν απογοητευτικά, με αποκορύφωμα ένα αμαρκάριστο τετ-α-τετ από τα δέκα μέτρα που ολοκληρώθηκε με ένα πλασέ στην κερκίδα. Για καλή του τύχη η αστοχία του δεν αποδείχτηκε καταστροφική. Η Αργεντινή κράτησε το προβάδισμα και στη συνέχεια έφτασε ως τον τελικό με τον Λαουτάρο να διορθώνει προσωρινά την κακή του εικόνα ευστοχώντας στο τελευταίο πέναλτι στον προημιτελικό με την Ολλανδία. Ο Σκαλόνι και ο Μέσσι τον στήριξαν δημόσια με δηλώσεις που υπενθύμιζαν σε όλους πόσο σημαντικός είναι για το σύνολο και πόσο έχει βοηθήσει στο παρελθόν με τα γκολ του και όλα έδειχναν να ξεχνιούνται.
Ο τελικός όμως επανέφερε τις μνήμες του αγώνα με την Αυστραλία. Για άλλη μια φορά μπήκε ως αλλαγή, έπαιξε 17′, ήταν δραστήριος και κατάφερε να βρεθεί μέσα στις περισσότερες φάσεις που δημιούργησαν οι Αργεντίνοι. Το γκολ δεν ήρθε και πάλι. Η «αλμπισελέστε» πανηγύρισε στο τέλος με τον τρόπο που όλοι ξέρουμε παρ’ότι ο βασικός της επιθετικός είχε το μεγαλύτερο συντελεστή xG χωρίς να σκοράρει. Κι αυτό το κατάφερε παίζοντας στα περισσότερα παιχνίδια ως αλλαγή! Αρκετό καιρό αργότερα ο Μαρτίνες αποκάλυψε πως είχε πάει στο Κατάρ τραυματίας και ότι σε αρκετές περιπτώσεις χρειάστηκε ενέσεις για να μπορέσει να παίξει έστω και για λίγα λεπτά. Όπως συμβαίνει όμως σε αυτές τις περιπτώσεις η γενική εντύπωση του κόσμου δεν άλλαξε ιδιαίτερα και ο στιγματισμός του χασογκόλη παρέμεινε. Όλη αυτή την περίοδο το ίντερνετ είχε κατακλυστεί με αμέτρητα επικριτικά σχόλια από πολλές χώρες και σε αρκετές διαφορετικές γλώσσες. Τα περισσότερα περιλάμβαναν μια λέξη που δεν χρειάζεται μετάφραση: Ιγκουαΐν.
Η συνεχιζόμενη αδυναμία του Λαουτάρο να τελειώσει τις φάσεις στα πιο κρίσιμα σημεία ενός μεγάλου τουρνουά τον είχε μετατρέψει πολύ γρήγορα, όπως συμβαίνει συνήθως στην εποχή των κοινωνικών δικτύων, σε νέο Ιγκουαΐν. Ήταν πάνω-κάτω στην ίδια ηλικία, έκανε πετυχημένη καριέρα στην Ιταλία αλλά με την εθνική την ώρα που η μπάλα έκαιγε δεν μπορούσε με τίποτα να τη στείλει στα δίχτυα. Η σύνδεση των δυο δεν ήταν κάτι νέο. Από τότε που ενηλικιώθηκε και άφησε τη Ράσινγκ για χάρη της Σέριε Α ο Μαρτίνες άκουγε το όνομα του Ιγκουαΐν συχνά, αφού εκτός από τα κοινά στοιχεία που προαναφέραμε ήταν ουσιαστικά κι αυτός που τον αντικατέστησε στην κορυφή της επίθεσης της εθνικής. Πριν ακόμα πατήσει για πρώτη φορά το πόδι του στο Μιλάνο, ο Εστεμπάν Καμπιάσο είχε προαναγγείλει πως η νέα μεταγραφή της Ίντερ “έχει τρομερή ποιότητα και είναι κάτι ανάμεσα σε Ιγκουαΐν και Ικάρντι”, μια ατάκα που φυσικά έπαιξε σε όλα τα ιταλικά ΜΜΕ.
Το 2020 και μερικούς μήνες μετά την ανακοίνωση της απόσυρσης του από την εθνική, ο Ιγκουαΐν είχε κληθεί να σχολιάσει τους αντικαταστάτες του. Όταν η κουβέντα έφτασε στον επιθετικό της Ίντερ η απάντηση του ήταν: “Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Λαουτάρο έχει όλα τα προσόντα για να γίνει το Νο9 της Αργεντινής. Στο χέρι του είναι να το καταφέρει. Έχει μπροστά του μια μεγάλη καριέρα και θα υπάρχουν στιγμές που θα δεχτεί κριτική. Δεν γίνεται να τις αποφύγεις αυτές, γιατί μια καριέρα δεν είναι ένα κρεβάτι στρωμένο με τριαντάφυλλα. Όταν έρθουν αυτές οι στιγμές θα πρέπει να φανεί δυνατός.” Όπως είχε προβλέψει ο «παλιός», οι στιγμές αυτές ήρθαν σύντομα. Στο πρώτο Μουντιάλ της καριέρας του Λαουτάρο. Σε αντίθεση με αυτά του Ιγκουαΐν, αυτό τουλάχιστον κατέληξε με ένα θρίαμβο.
Όταν τα πανηγύρια κόπασαν, επέστρεψε στην Ίντερ και στους γνωστούς ρυθμούς σκοραρίσματος του. Σε αυτό τον 1,5 χρόνο που μεσολάβησε έφτασε ως τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, σκοράροντας σημαντικά γκολ στην πορεία, κατέκτησε φέτος το πρωτάθλημα βγαίνοντας πρώτος σκόρερ, ολοκλήρωσε τη σεζόν με 27 γκολ και 7 ασίστ και με πολύ καλά στατιστικά στον τομέα της ευστοχίας, χάρισε στην Ίντερ το Σούπερ Καπ με ένα δικό του τέρμα στο 91′ του τελικού με τη Νάπολι και ανέλαβε το περιβραχιόνιο του αρχηγού.
Το μόνο που έλειπε για να επιβεβαιωθεί η επιστροφή του ήταν μια πειστική εμφάνιση με την εθνική ομάδα. Αυτό το αγκάθι δεν έλεγε να φύγει εύκολα. Την ίδια ακριβώς περίοδο που στην Ίντερ τα γκολ έρχονταν «με το κιλό», στην Αργεντινή ο ρόλος του είχε μετατραπεί από αυτόν του εκτελεστή-σκόρερ σε αυτόν που συνήθως λέμε «καλό παιδί μωρέ και χρήσιμο, βοηθάει όπου χρειαστεί, δίνει ανάσες». Από το φθινόπωρο του 2022 μέχρι και πριν από λίγες εβδομάδες ο Λαουτάρο συμμετείχε σε 15 παιχνίδια της εθνικής (κυρίως ως αλλαγή του Άλβαρες) και βρήκε δίχτυα μόνο μια φορά, σε ένα φιλικό με την Κόστα Ρίκα. Αν και η στήριξη όλων στην ομάδα και η θέση του στην αποστολή είναι δεδομένη, έχει ειπωθεί αμέτρητες φορές πως η ψυχολογία ενός επιθετικού επηρεάζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από ένα συγκεκριμένο πράγμα: Από τα γκολ που βάζει.
Τα γκολ αυτά που έψαχνε διακαώς ήρθαν τελικά την κατάλληλη στιγμή. Με μια μικρή βοήθεια από έναν πιο έμπειρο και φτασμένο συμπαίκτη. Στο τελευταίο φιλικό πριν την έναρξη του Κόπα Αμέρικα η Αργεντινή αντιμετώπισε τη Γουατεμάλα στις ΗΠΑ. Με το σκορ στο 1-1 λίγο πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου οι Αργεντίνοι κέρδισαν πέναλτι. Την ώρα που ένα ολόκληρο γήπεδο από οπαδούς και τουρίστες ζητούσε από τον Μέσσι να το εκτελέσει για να μπορέσει να βγάλει τα κλασικά πανηγυρικά βίντεο, το 10αρι της Αργεντινής επέλεξε να δώσει τη μπάλα στον Μαρτίνες. Όταν η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα η πρώτη έγνοια του σκόρερ ήταν να ψάξει να αγκαλιάσει τον αρχηγό του.
Λίγη ώρα αργότερα στον ηλεκτρονικό πίνακα εμφανίστηκε για δεύτερη φορά το όνομα του Αργεντινού επιθετικού, όταν για άλλη μια φορά ο Μέσσι του έστρωσε τη μπάλα μπροστά σε άδεια εστία. Μετά το τέλος του αγώνα οι ευχαριστίες συνεχίστηκαν: “Τον ευχαρίστησα προσωπικά, τον ευχαριστώ ξανά τώρα και δημόσια. Ήταν μια ενέργεια από έναν σπουδαίο τζέντλεμαν εντός και εκτός γηπέδου. Για μένα είναι πολύ σημαντικό αυτό που έγινε σήμερα.”
Αν και αρκετές φορές αυτές οι ιστορίες, που ένας επιθετικός μεταμορφώνεται μετά από κάτι τόσο απλό, όπως δυο εύκολα γκολ σε ένα φιλικό με τη Γουατεμάλα, είναι κάπως υπερβολικές, η συγκεκριμένη φαίνεται για την ώρα να ισχύει. Στα τρία παιχνίδια που ακολούθησαν, τα οποία ήταν και τα πρώτα τρία παιχνίδια του Κόπα Αμέρικα, ο Λαουτάρο βρήκε δίχτυα σε όλα, αν και πάλι χρησιμοποιήθηκε ως αλλαγή στα δυο πρώτα. Το γκολ του στις καθυστερήσεις με τη Χιλή έκρινε το ματς και ταυτόχρονα κλείδωσε την πρόκριση στους ’16’ ενώ με τα δυο που έβαλε απέναντι στο Περού ανέβηκε στην πρώτη θέση των σκόρερ της διοργάνωσης με 4.
Την ώρα που ο Μέσσι έχει μετατοπιστεί σε ένα πιο δημιουργικό ρόλο (ενώ φαίνεται να αντιμετωπίζει και θέματα τραυματισμού), ο Λαουτάρο πήρε τα ηνία στο σκοράρισμα και πέτυχε το 80% των γκολ της Αργεντινής έως τώρα. Τα σημαντικά παιχνίδια βέβαια ξεκινούν τώρα αλλά, σε πλήρη αντίθεση με το Κατάρ, το ξεκίνημα αυτή τη φορά είναι άκρως ενθαρρυντικό.
Καθόλου τυχαία η πρώτη του δήλωση μετά το τέλος των ομίλων περιλάμβανε το τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο: “Στο Μουντιάλ υπήρχαν στιγμές που υπέφερα πολύ. Χρειαζόμουν επέμβαση γιατί ο πόνος ήταν αφόρητος. Σήμερα όμως το απολαμβάνω. Έχω δουλέψει σκληρά για να έρθω στο Κόπα Αμέρικα στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και να πάρω την εκδίκηση μου για τα όσα έγιναν στο Κατάρ.”
Χάρη στα γκολ στον όμιλο έχει φτάσει τα 9 συνολικά σε Κόπα Αμέρικα, κάτι που σημαίνει πως αν σκοράρει άλλη μια φορά θα μπει στην πρώτη 20αδα των κορυφαίων σκόρερ της διοργάνωσης. Αν δε προλάβει και βρει δίχτυα τρεις φορές στα νοκ άουτ της διοργάνωσης που ξεκινάνε την Πέμπτη θα φτάσει τα 31 με το εθνόσημο κι έτσι θα πιάσει στην 6η θέση έναν άλλο επιθετικό που έχει συνδεθεί υπερβολικά με την καριέρα του ως τώρα και για τους σωστούς και για τους λάθος λόγους. Το όνομα του; Γκονζάλο Ιγκουαΐν.